Ger.Gem. vs Ger.Gem.in Ned.

[gemeente]

Loezje:Zelf denk ik eigenlijk dat je het vóélt als het een aanbod van genade is wat voor je is bestemd. Ik kan 1000 keer in de kerk zitten en iedere keer de genade horen aanbieden. Dan weet ik dat het voor Gods volk is en niet voor mij. Maar ik denk dat Gods volk het voelt dat het voor hun is bestemd; zoiets gaat niet buiten de bewustwording van een mens om.

Ik ben het met je eens als je zegt dat Gods volk het voelt. Maar dat zal niet de eerste keer zo zijn als je de genade hoort aanbieden. Immers kleine kinderen die later bekeerd zullen worden voelen dat niet gelijk denk ik. Ik heb nu het idee dat we ons gaan verdiepen in de Godsbesluiten van eeuwigheid genomen. Dat moeten we denk ik niet doen.
Onthoud in ieder geval het zendingsbevel waarin niet staat: verkondig het evangelie aan de uitverkorenen (want dat weten wij niet) maar: verkondig het evangelie aan alle creaturen.

[caprice]

Ik kan 1000 keer in de kerk zitten en iedere keer de genade horen aanbieden. Dan weet ik dat het voor Gods volk is en niet voor mij.

En ben je dan ondertussen nóg niet jaloers gemaakt op dat volk?

Ja. En dan blijft er maar één ding over: ík kan en wil het niet uit mezelf; alleen God kan het nog geven...

Neenee, ik schuif géén verantwoordelijkheid op God. Als ik toen in het paradijs had geleefd had ik ook gegeten, dan mag je best weten. Die verleiding van de duivel had ik ook niet kunnen weerstaan.

En op welke manier geeft God dat nu?

Is er nog nooit gevraagd waar je het recht vandaan haalt om onbekeerd te blijven?
(Sorry, ik wil dit niet op de persoon spelen, algemene vraag)

[Loezje]

(...) Is er nog nooit gevraagd waar je het recht vandaan haalt om onbekeerd te blijven?
(Sorry, ik wil dit niet op de persoon spelen, algemene vraag)

Waar je het rècht vandaan haalt? Waarschijnlijk begrijp ik je even niet goed...

Een recht (op iets) is m.i. iets wat je nog kunt weigeren. (Ik heb recht op 25 vrije dagen per jaar, maar ik hoef die niet allemaal op te nemen; niemand staat met een pistool tegen m'n hoofd als ik er geen één opneem.)

Nou, 'k kan je één ding vertellen; die vrije keus heeft een mens nu niet meer (om bekeerd te worden of onbekeerd te blijven).

[gemeente]

God geeft dat aan hen die in WAARHEID tot hem bidden.
Ik heb een ds. wel eens horen zeggen (ik noem geen kerkverband) "Als je ook maar één keer in WAARHEID tot God heb gebeden dat ZAL hij je bekeren.

[Bookman]

Niet graag wil ik de pret bederven maar zo ruim was Kesrten nu ook weer niet in het aanbod van genade. Terecht wordt weleens de mening geuit dat Ds. G.H. Kersten zeker uitgtreden geworden zou zijn als hij de scheuring beleefd zou hebben.

Van een GG-predikant hoorde ik dat (menselijkerwijs gesproken) als de Kersten nog geleefd had in 1953 de scheuring voorkomen kon worden.

Als hij zo goed was in het voorkomen van scheuringen dan vraag ik mij toch af waarom hij dan niet voorkomen heeft dat Ds. R. Kok op de Chr. Gber. kansel belandde.

[Aragorn]

Klopt, maar je kunt je afvragen of een evangelie dat niet aan iedereen aangeboden wordt nog wel een evangelie is. Dus in hoeverre is het aanbod zo'n essentieel kenmerk van de boodschap dat een verkeerd verstaan daarvan de boodschap zelf in ernstige mate ont- of verkracht?

Maar ik weet eigenlijk helemaal niet of ik de ggn vs. gg-discussie hier wil gaan voeren, dus ik ben al stil. Wilde het alleen even aanstippen.

Ik begrijp je wel. Even van de andere kant bekeken: de algemene genade (dus ook de tijd die we nog krijgen) is voor iedereen. De woorden van het evangelie kunnen door iedereen worden gehoord. De bijzondere genade zal alleen door God aan Zijn volk worden gegeven.
Een ds kan dat dus preken, iedereen hoort het, maar het zal alleen in de harten van Gods volk komen. (Of, zoals m'n kleine buurmeisje ooit zei: wij hebben een hard hartje, daar kan de Heere Jezus niet inkomen. Hij moet het eerst zacht maken.) De hummel had er dus wel iets van begrepen...

Zelf denk ik eigenlijk dat je het vóélt als het een aanbod van genade is wat voor je is bestemd. Ik kan 1000 keer in de kerk zitten en iedere keer de genade horen aanbieden. Dan weet ik dat het voor Gods volk is en niet voor mij. Maar ik denk dat Gods volk het voelt dat het voor hun is bestemd; zoiets gaat niet buiten de bewustwording van een mens om.

Tja, ik geloof dat het dezelfde roeping is die tot iedereen komt. Maar sommigen nemen hem aan en anderen niet, dat maakt het verschil. Het is mi. niet zo dat de 1 een andere roeping krijgt. Wel reageert iedereen anders op die roeping, dat is enerzijds eigen keuze en anderzijds kun je die keuze ook weer niet maken zonder God, dat blijft een spanningsveld. Opzich kan ik me dus nog best vinden in de uitspraak van je buurmeisje: het verschil zit hem in je hart (hard of zacht), niet in de roeping.

[Optimatus]

(...) Is er nog nooit gevraagd waar je het recht vandaan haalt om onbekeerd te blijven?
(Sorry, ik wil dit niet op de persoon spelen, algemene vraag)

Waar je het rècht vandaan haalt? Waarschijnlijk begrijp ik je even niet goed...

Een recht (op iets) is m.i. iets wat je nog kunt weigeren. (Ik heb recht op 25 vrije dagen per jaar, maar ik hoef die niet allemaal op te nemen; niemand staat met een pistool tegen m'n hoofd als ik er geen één opneem.)

Nou, 'k kan je één ding vertellen; die vrije keus heeft een mens nu niet meer (om bekeerd te worden of onbekeerd te blijven).

Hoezo niet?

[Mapleleaf]

(...) Is er nog nooit gevraagd waar je het recht vandaan haalt om onbekeerd te blijven?
(Sorry, ik wil dit niet op de persoon spelen, algemene vraag)

Waar je het rècht vandaan haalt? Waarschijnlijk begrijp ik je even niet goed...

Een recht (op iets) is m.i. iets wat je nog kunt weigeren. (Ik heb recht op 25 vrije dagen per jaar, maar ik hoef die niet allemaal op te nemen; niemand staat met een pistool tegen m'n hoofd als ik er geen één opneem.)

Nou, 'k kan je één ding vertellen; die vrije keus heeft een mens nu niet meer (om bekeerd te worden of onbekeerd te blijven).

Hoezo niet?

Ik denk dat je beter kan zeggen dat een mens niet de vrije keus heeft om wedergeboren te zijn. Maar het is wel je plicht om volgens Gods woord te leven (bekering). En het is enkel genade als je niet alleen met je verstand maar ook met je hart dat doet.

[caprice]

(...) Is er nog nooit gevraagd waar je het recht vandaan haalt om onbekeerd te blijven?
(Sorry, ik wil dit niet op de persoon spelen, algemene vraag)

Waar je het rècht vandaan haalt? Waarschijnlijk begrijp ik je even niet goed...

Een recht (op iets) is m.i. iets wat je nog kunt weigeren. (Ik heb recht op 25 vrije dagen per jaar, maar ik hoef die niet allemaal op te nemen; niemand staat met een pistool tegen m'n hoofd als ik er geen één opneem.)

Nou, 'k kan je één ding vertellen; die vrije keus heeft een mens nu niet meer (om bekeerd te worden of onbekeerd te blijven).

Hoeveel jaren mag je al leven onder de prediking van Gods Woord? Wie zijn schuld is het dan dat je nog onbekeerd bent? Juist het feit dat je het niet kúnt moet je in de klem brengen en uitdrijven naar de Heere.

[Mapleleaf]

Lees Jesaja 59 maar eens. Daar wordt er op gewezen dat het niet aan de Heere ligt dat wij onbekeerd zijn maar dat wij de schuldige zijn. Niet te kunnen en toch te moeten zeiden de 'oudjes' dan.

[Speedy]

Niet graag wil ik de pret bederven maar zo ruim was Kesrten nu ook weer niet in het aanbod van genade. Terecht wordt weleens de mening geuit dat Ds. G.H. Kersten zeker uitgtreden geworden zou zijn als hij de scheuring beleefd zou hebben.

Gelukkig denkt degene (ds. Golverdingen) die dat onderzocht heeft (afstudeer scriptie in Apeldoorn) er anders over. Hij toont aan dat in 1948 vlak voor het sterven van ds. Kersten, deze predikant andere stukken begon te schrijven om te benadrukken het onvoorwaardelijk aanbod van genade. Lees hierbij het voorwoord wat ds. Kersten heeft geschreven bij verschillende boeken bijvb. Merg van het Evangelie. Dus zo terecht is die mening niet als die niet met argumenten onderbouwd kan worden.

[Speedy]

Niet graag wil ik de pret bederven maar zo ruim was Kesrten nu ook weer niet in het aanbod van genade. Terecht wordt weleens de mening geuit dat Ds. G.H. Kersten zeker uitgtreden geworden zou zijn als hij de scheuring beleefd zou hebben.

Van een GG-predikant hoorde ik dat (menselijkerwijs gesproken) als de Kersten nog geleefd had in 1953 de scheuring voorkomen kon worden.

Als hij zo goed was in het voorkomen van scheuringen dan vraag ik mij toch af waarom hij dan niet voorkomen heeft dat Ds. R. Kok op de Chr. Gber. kansel belandde.

Ds. Golverdingen is er van overtuigd dat in 1950 ds. Kok niet was geschorst als ds. Kersten had geleefd. Alleen ds. Kersten was in staat om het denken van ds. Kok echt te doorgronden en te begrijpen wat hij bedoelde. Daarom is ds. Kersten net zo lang door gegaan op de classis in Barneveld om uit ds. Kok te halen wat hij bedoelde dat het duidelijk was. Toen het gesprek over het aanbod van genade stil viel vroeg ds. Kok aan ds. Kersten wat verstaat u er nou onder? Ds. Kersten heeft gesproken en daar antwoorde ds. Kok op "daar kan ik mee instemmen". Op die classisvergadering is besloten dat dat de stukken gepubliceerd zouden worden in de Saambinder. In grote eenheid ging de vergadering uit elkaar. Na enkele weken werd weer de hele classis en alle afgevaardigden naar Barneveld geroepen voor een nieuwe zaak die aanhangig was gemaakt, ds. Kok weigerde de notulen te ondertekenen. En waar draaide het om: Dr. Steenblok heeft maar delen gepubliceerd van de notulen (alleen de stukken die volgens Steenblok belangrijk waren). Ds. Kok antwoorde toen hem gevraagd werd waarom hij niet wilde ondertekenen, dat hij zelfs een kanselboodschap wil laten afkondigen als de notulen in zijn geheel zouden worden gepubliceerd. Daar ging iedereen akkoord mee en ds. Fraanje gaf aan toen iedereen naar huis ging dat ds. Kok wel erg diep ging om een kanselboodschap in zijn eigen gemeente te laten afkondigen en dat hij dat bijzonder vond. Daarnaast had Fraanje de grote geestelijke eenheid weer opgemerkt tijdens die korte vergadering. Gelijk na het sterven van ds. Kersten begon de ellende richting ds. Kok weer.

Daarnaast ds. Kok is de CGK altijd dankbaar geweest dat hij werd toegelaten terwijl hij altijd in zijn hart GG is gebleven. Prof. vd Schuit heeft eens opgemerkt na zijn toelating, dat hij respect had voor deze edele Godsgezant ondanks zijn 2 verbonden leer.

[Yael]

Als hij zo goed was in het voorkomen van scheuringen dan vraag ik mij toch af waarom hij dan niet voorkomen heeft dat Ds. R. Kok op de Chr. Gber. kansel belandde.

Wat is er mis met de Christelijk Gereformeerde kerkkansels?
Hij heeft nog bij ons in Alphen a/d Rijn gestaan.

[Loezje]

(...) Is er nog nooit gevraagd waar je het recht vandaan haalt om onbekeerd te blijven?
(Sorry, ik wil dit niet op de persoon spelen, algemene vraag)

Waar je het rècht vandaan haalt? Waarschijnlijk begrijp ik je even niet goed...

Een recht (op iets) is m.i. iets wat je nog kunt weigeren. (Ik heb recht op 25 vrije dagen per jaar, maar ik hoef die niet allemaal op te nemen; niemand staat met een pistool tegen m'n hoofd als ik er geen één opneem.)

Nou, 'k kan je één ding vertellen; die vrije keus heeft een mens nu niet meer (om bekeerd te worden of onbekeerd te blijven).

Hoeveel jaren mag je al leven onder de prediking van Gods Woord? Wie zijn schuld is het dan dat je nog onbekeerd bent? Juist het feit dat je het niet kúnt moet je in de klem brengen en uitdrijven naar de Heere.

Zoals ik gisteren al aangaf: we kunnen niemand de schuld geven, alleen onszelf. Ik wil alleen de onmogelijkheid van een vrije keus aangeven; in het paradijs hadden we die vrije keus en toen hebben wij al gekozen. We kozen voor de dood. En die keuze was eenmalig. In de geestelijke doodstaat een keuze maken is voor een mens onmogelijk tenzij God heeft besloten dat een mens die doodstaat leert kennen. (Maar nu val ik in herhaling.)

[Yael]

Zoals ik gisteren al aangaf: we kunnen niemand de schuld geven, alleen onszelf. Ik wil alleen de onmogelijkheid van een vrije keus aangeven; in het paradijs hadden we die vrije keus en toen hebben wij al gekozen. We kozen voor de dood. En die keuze was eenmalig. In de geestelijke doodstaat een keuze maken is voor een mens onmogelijk tenzij God heeft besloten dat een mens die doodstaat leert kennen. (Maar nu val ik in herhaling.)

We kunnen niet kiezen zeg je, maar toch ga je elke zondag (naar ik aanneem ) naar de kerk, wat is daar dan het doel van bij jouw?
Als je (oprecht) Bijbelleest, bid tot God, trouw naar de kerk gaat, veronderstel je daarmee voor de dienst van God te kiezen en niet voor het leven in de wereld. Het gevaar van de gedachte niet te kunnen kiezen is te verzanden in God moet het doen en als er niks gebeurd kan ik het oook niet helpen. Dat is mi. tegen de Schrift, hoevaak zegt God immers: bekeerd u. Of Jezus: kom herwaarts tot Mij allen die vermoeid en belast zijn en Ik zal u rust geven. Dat er uit ons geen hoop meer is is een feit, dat er door Jezus weer hoop is ook immers: Uw vrucht wordt uit Mij gevonden. Dat geeft rust.