jas schreef: De Heere gebruikt anders ook wel tekstregels of zinsdelen om Zijn volk mee te vertroosten in moeilijke tijden. Ik heb niet kunnen vinden of Calvijn hierover iets geschreven heeft. Een Bijbelverklaring is nog geen preek. Gods Woord is een levendmakend Woord. Je kunt een gedeelte 99 x lezen en dat je er de 100e x ineens iets in ziet wat je tevoren absoluut niet gezien hebt.
Eens. Maar dan gaat het altijd om de tekst zoals het er staat. Ik heb het gevoel dat het ging om een geestelijke betekenis van de jas van Paulus.
jas schreef: Overigens ben ik zelf ook niet zo'n voorstander van vergeestelijking. Het ging me aanvankelijk meer om de stelling, dat in de gehele Bijbel de leer der zaligheid te vinden is. En nogmaals, een tekst geestelijk interpreteren vind ik nog steeds niet erg zolang God daardoor geëerd wordt. En als je bijv. Hebr. 10 leest, daar gebeurt niet anders dan vergeestelijking van een psalm. Lees maar eens na.
Je moet wel binnen de regels van de exegese blijven. Anders is het gevaar dat je iets uit de Bijbel gaat halen wat er niet in zit.
In Hebreeën 10 wordt psalm 40 niet 'vergeestelijkt', wat ik een redelijk vage term vind, maar de apostel wil een punt maken: door het offer van Christus worden andere offers overbodig. Hij geeft dus ten eerste geen woord-voor-woord uitleg, maar het gaat over de zaken die door de woorden worden aangeduid. Ten tweede doet hij dat door de psalm christologisch te interpreteren: David is dus een figuur van Christus. Door Schrift met Schrift te vergelijken en binnen de kaders van de Psalm en Hebreeën 10 te blijven, kun je die christologische interpretatie verstaan. Maar de letterlijke psalm zoals die op David van toepassing is blijft gewoon staan. Het is dus geheel fout om, zoals in sommige SV's gebeurt, in de Psalm bepaalde woorden die op David betrekking hebben, met een hoofdletter te schrijven, alsof ze alleen maar over Christus gaan.
Deze manier van omgaan met de Psalmen door de apostel is geen vrijbrief om overal een diepere betekenis in te zoeken.