passieve euthanasie

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Happy One
Sergeant
Sergeant
Berichten: 347
Lid geworden op: 02 aug 2004 18:22
Locatie: Midden Nederland

Berichtdoor Happy One » 27 nov 2004 09:52

Evelien schreef:Het hangt er vanaf in welke situatie je zit.

Pas geleden werd er bij een echtpaar dat al drie kinderen had (drie dochters) een zoontje geboren (6 weken te vroeg), het werd geboren in het ziekenhuis. Zelf kon het kindje nog niet ademen, dus werd het aan de beademing gelegd. Maar een uur later werden zijn beentjes dick, opgezet en blauw. Toen werd het kindje onderzocht en wat bleek nou, het kindje had geen niertjes. Toen konde de artsen twee dingen doen:

1. de stekkers eruit halen en het bij de ouders liggen en wachten tot dat het kindje sterft.
2. het leven 24 uur rekken door het aan de machine's te laten zitten zodat hij als het ware door vergifitiging zou sterven en zijn lijdens weg langer door te laten gaan.

Het echtpaar heeft gekozen voor punt 1. Waarom? omdat men weet dat als je het kindje langer aan de machine laat liggen dat het "nog" meer pijn lijdt dan dat je het er af legt.

Dit echtpaar zit bij ons in de gemeente.




Alex reageert

Waarom niet gevraagd om een wonder Gods en gekozen voor punt 2? Ik vind zoiets(ik ben ervan doordrongen dat het zeeeer moeilijk zal zijn) een beetje goedkoop, 'omdat hij anders nog meer lijdt', elk uur telt toch?


Persoonlijk vind ik het een hele mooie optie van Alex. En dan niet zeggen: medisch gezien kan het niet meer. God is een God van wonderen en kan alles!
Hij doet dingen ver boven ons vermogen, en dat van de medische wetenschap!

Uiteraard houdt dat niet in dat ik de keuze van het echtpaar zou veroordelen, aangezien het een zeer persoonlijke (en moeilijke) keuze is.
Ken je dat verhaal van het lieveheersbeestje?

Evelien
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 11376
Lid geworden op: 29 mei 2003 18:36

Berichtdoor Evelien » 27 nov 2004 11:11

Happy One schreef:
Evelien schreef:Het hangt er vanaf in welke situatie je zit.

Pas geleden werd er bij een echtpaar dat al drie kinderen had (drie dochters) een zoontje geboren (6 weken te vroeg), het werd geboren in het ziekenhuis. Zelf kon het kindje nog niet ademen, dus werd het aan de beademing gelegd. Maar een uur later werden zijn beentjes dick, opgezet en blauw. Toen werd het kindje onderzocht en wat bleek nou, het kindje had geen niertjes. Toen konde de artsen twee dingen doen:

1. de stekkers eruit halen en het bij de ouders liggen en wachten tot dat het kindje sterft.
2. het leven 24 uur rekken door het aan de machine's te laten zitten zodat hij als het ware door vergifitiging zou sterven en zijn lijdens weg langer door te laten gaan.

Het echtpaar heeft gekozen voor punt 1. Waarom? omdat men weet dat als je het kindje langer aan de machine laat liggen dat het "nog" meer pijn lijdt dan dat je het er af legt.

Dit echtpaar zit bij ons in de gemeente.




Alex reageert

Waarom niet gevraagd om een wonder Gods en gekozen voor punt 2? Ik vind zoiets(ik ben ervan doordrongen dat het zeeeer moeilijk zal zijn) een beetje goedkoop, 'omdat hij anders nog meer lijdt', elk uur telt toch?


Persoonlijk vind ik het een hele mooie optie van Alex. En dan niet zeggen: medisch gezien kan het niet meer. God is een God van wonderen en kan alles!
Hij doet dingen ver boven ons vermogen, en dat van de medische wetenschap!

Uiteraard houdt dat niet in dat ik de keuze van het echtpaar zou veroordelen, aangezien het een zeer persoonlijke (en moeilijke) keuze is.


Kijk bij dit echtpaar ging het om een kindje zonder niertjes.!!! Een kindje zonder niertjes vergiftigd zichzelf omdat alle stoffen die in het lichaam terrecht komen niet meer uit het lichaam kunnen!! Laat je het kindje in zijn eigen urine, water etc. verdrinken/vergiftigen? Kun je dit de ouders aan doen? Ik weet zeker dat dit echtpaar niet zomaar de stekker eruit hebben laten doen. Want ook bij hen is er een gebed naar Boven geweest!!

Memmem
Moderator
Berichten: 2724
Lid geworden op: 11 sep 2002 21:27

Berichtdoor Memmem » 27 nov 2004 11:15

Happy One schreef:

Alex reageert

Waarom niet gevraagd om een wonder Gods en gekozen voor punt 2? Ik vind zoiets(ik ben ervan doordrongen dat het zeeeer moeilijk zal zijn) een beetje goedkoop, 'omdat hij anders nog meer lijdt', elk uur telt toch?


Persoonlijk vind ik het een hele mooie optie van Alex. En dan niet zeggen: medisch gezien kan het niet meer. God is een God van wonderen en kan alles!
Hij doet dingen ver boven ons vermogen, en dat van de medische wetenschap!

Uiteraard houdt dat niet in dat ik de keuze van het echtpaar zou veroordelen, aangezien het een zeer persoonlijke (en moeilijke) keuze is.

Waarom dan een kind aan de machines laten? God werkt door alles heen en is echt geen machines nodig. Ook aan de machine heeft zo'n kind geen leven. Het lijkt me wel een hele moeilijke keuze die je op zo'n moment moet maken.

Gebruikersavatar
Napoleon
Moderator
Berichten: 2422
Lid geworden op: 12 sep 2002 17:18

Berichtdoor Napoleon » 27 nov 2004 16:23

wat mij betreft is het stoppen van een behandeling geen euthanasie (stel ik heel voorzichtig), omdat het lichaam aan zijn eigen kwaal sterft. (nouja, hier ben ik zelf nog niet helemaal uit, als je stopt met eten, sterf je ook, en dat vind ik wel euthanasie/zelfmoord).

maar bijvoorbeeld, als iemand kanker heeft, en de verwachting is dat hij in het ziekenhuis onder continu behandeling (chemokuren e.d.) nog een maand of 5 kan leven, en thuis, zonder behandeling, nog ongeveer 3 maanden, dan vind ik het absoluut geen euthanasie als die persoon liever thuis is, bij familie/gezin. (ws. zou ik daar zelf ook voor kiezen, al hoop ik niet voor die keuze te komen staan).

verder vind ik het heel belangrijk om verschil te maken tussen het rekken van het leven en het rekken van het sterven. als iemand twee keer in een week is gereanimeerd van een hartaanval, ben je bij een derde keer alleen maar bezig een stervende persoon zijn sterven te verlengen, en dat vind ik op dat moment immoreler dan niet reanimeren, omdat gewoon duidelijk is dat het lichaam op dat moment het leven niet meer aankan.
Verder, verder,
altijd maar vooruit
van stad naar stad,
van oost naar west,
van noord naar zuid

Riska

Berichtdoor Riska » 27 nov 2004 16:37

Napoleon schreef:(nouja, hier ben ik zelf nog niet helemaal uit, als je stopt met eten, sterf je ook, en dat vind ik wel euthanasie/zelfmoord).


Ik zeg je dat niet na. Ik zie in verpleeghuizen telkens weer mensen die weigeren te eten. Het personeel kan wel proberen er iets in te krijgen, maar vaakt lukt dat niet. Die mensen zijn zo verschrikkelijk levensmoe en verlangen zo naar God... Is dat zelfdoding? (Ik spreek nooit meer van zelfmoord sinds het in mijn naaste familie voorkwam!)
Wanneer het leven of het sterven eindeloos gerekt wordt, is dat overeenkomstig Gods wil? Mensen die zelf zeggen: mijn leven is geleefd, er is niemand meer van mijn generatie, er is niemand meer die mij met mijn voornaam aanspreekt, maar alleen nog 'mevrouw, meneer', oom of tante, toch allemaal afstandelijk... Zij verlangen naar God, mogen we dat tegenhouden?

Kortom: ik denk dat we heel, heel voorzichtig moeten zijn met wat we zeggen en wat we beslissen naar,oordelen over het leven van een mens.

Riska

mini
Sergeant
Sergeant
Berichten: 282
Lid geworden op: 08 nov 2002 14:22

Berichtdoor mini » 27 nov 2004 17:06

hiermee keur je zelfdoding in zijn geheel dus goed? Die mensen kunnen wel verschrikkelijk levensmoe zijn, maar als God ze nog niet tot zich genomen heeft was het waarschijnlijk toch hun tijd nog niet. Ik weet t, het klinkt wat zwart/wit. Maar iemand van 40 dan die levensmoe is? Iemand van 20 die levensmoe is? Het enige verschil is dat oude mensen geen heel leven meer voor zich hebben. Maar wie beslist of zij nog even te gaan hebben hier? God toch zeker?

Ik vind het idd wat anders als je iemand kunstmatig in leven houd. Op den duur wil je heel graag dat iemand verlost wordt van alles. Het is soms niet om aan te zien. Maar iemand die je liefhebt kun je niet loslaten. Dat is wel een spanningsveld op dat moment. Maar lijden hoef je niet te verlengen, maar dit is puur vanuit mijn verstand gezegd nu.

vraag erbij als dat mag. Mag je bidden dat iemand sterft? Omdat iemand toch weinig meer heeft aan zijn/haar leven en ook omdat je het zelf zo moe bent al die spanningen etc.

Riska

Berichtdoor Riska » 27 nov 2004 17:14

Mini schreef:hiermee keur je zelfdoding in zijn geheel dus goed?

Nee, dat doe ik niet. Ik heb het uitsluitend over die mensen die alleen nog in bed liggen, gehele verzorging nodig hebben en de strikte wens hebben om naar God te gaan. Soms worden mensen koste wat kost gedwongen voedsel tot zich te nemen, desnoods sondevoeding. En daar heb ik bezwaar tegen. Dan denk ik: "laat die mensen gaan", en dat kan óók een daad van liefde zijn.

Mini schreef:vraag erbij als dat mag. Mag je bidden dat iemand sterft? Omdat iemand toch weinig meer heeft aan zijn/haar leven en ook omdat je het zelf zo moe bent al die spanningen etc.

Ik denk dat je de vraag iets anders moet stellen. "Mag ik bidden dat God iemand uit zijn/haar lijden verlost?" Daarop zeg ik ronduit 'ja", ook als dat betekent dat iemand sterft als gevolg van die gebedsverhoring.
Ik heb ooit aan een sterfbed gestaan van iemand die buitengewoon benauwd was en steeds opvloog in zijn bed met: "De Heer is hier"... Ik dacht: "Als U hier bent waarom neemt U hem dan niet mee?"
Maar je mag dus inderdaad zoiets wel bidden!
Dat is óók een teken van liefde voor de ander!

Riska

Cisca

Berichtdoor Cisca » 27 nov 2004 18:02

PeterD schreef:Ik weet wel dat het nemen van die beslissing heel moeilijk is. Menselijkerwijs gesproken wil je graag iemand bij je houden, maar als het op een gegeven moment is dat iemand in leven wordet gehouden door beademingsapparatuur en in de rest van het lichaam de functies uitgevallen zijn, lijkt het me niet goed de behandeling door te zetten.


In zo'n geval, ben ik het helemaal met je eens!
Vroeger heb ik vanwege m'n werk mensen gezien, die jaren kunstmatig in leven werden gehouden, echt heel triest.

PeterD schreef:Verder als je de mededeling krijg een ongeneselijke ziekte onder de leden te hebben, wat doe je dan?


Dan doe je dingen, waarvan je van te voren stellig hebt beweert, dat je dat niet zou doen, 2,5 jaar geleden kreeg ik te horen, dat ik ongeneeslijk ziek was/ben, zonder behandelingen, had ik nog maar een half jaar te leven, als ik chemokuren zou doen, was de prognose nog ca. 2 jaar leven.
Ik had dus altijd heel hard geroepen nooit chemokuren te gaan doen, daar kwam ik toen heel snel van terug, heb er 9 gehad, daarna nog een andere behandeling, 'k heb best een leefbaar leven, woon midden in de stad, kan zelf m'n boodschappen nog doen, zo'n 10 min fietsen hou ik net vol, verder heb ik wel alphahulp, en woon inmiddels in een aanleunappartement, maar toch ben ik blij, dat ik destijds voor die behandelingen heb gekozen, al is het alleen maar rekken van leven.

Happy One
Sergeant
Sergeant
Berichten: 347
Lid geworden op: 02 aug 2004 18:22
Locatie: Midden Nederland

Berichtdoor Happy One » 27 nov 2004 18:16

Kijk bij dit echtpaar ging het om een kindje zonder niertjes.!!! Een kindje zonder niertjes vergiftigd zichzelf omdat alle stoffen die in het lichaam terrecht komen niet meer uit het lichaam kunnen!! Laat je het kindje in zijn eigen urine, water etc. verdrinken/vergiftigen? Kun je dit de ouders aan doen? Ik weet zeker dat dit echtpaar niet zomaar de stekker eruit hebben laten doen. Want ook bij hen is er een gebed naar Boven geweest!!


Nee Evelien, je snapt mijn bedoeling niet. In de eerste plaats wil ik op geen enkele manier iets zeggen over de ouders, want die ken ik helemaal niet.
Wat ik bedoel, en dat geldt denk ik ook voor Alex, is dat wij ons zo makkelijke (in het algemeen, ik zeg dus niet hier specifiek!) neerleggen bij de conclusies van de medische wetenschap.
Hebben wij geloof in God dat God nieuwe nieren kan scheppen door Zijn kracht? Of berusten we al bij voorbaat omdat de medische wetenschap vaststelt dat leven niet mogelijk is?
Daar ging het mij om.
Ken je dat verhaal van het lieveheersbeestje?

Gebruikersavatar
Spons
Generaal
Generaal
Berichten: 4817
Lid geworden op: 20 okt 2004 18:23
Locatie: perkouw

Berichtdoor Spons » 27 nov 2004 19:49

moeilijk punt al zeg ik het zelf, ik denk dat het een verkeerde veronderstelling is om te zeggen dat we ons zo snel neerleggen bij de wetenschap / medici

Ik denk echt wel dat die proberen om alles op alles uit te halen wat er in een bepaalde situatie zit , maar dan moet het niet ten koste van een zekere grens gaan. je kan iemand laten leven door hem bv te beademen maar leeft zo iemand dan nog ? Ik denk dat bij iedereen die grens ergens anders ligt. en soms vraag ik me af of we gewoon beter geen medisch ingrijpen kunnen toepassen want mensen worden ouder en ouder door oa de kunst van de medici.

waar ligt de grens van de mens om te beslissen over leven en dood. je kan zeggen , van je mag niet doden staat in de bijbel daar is iedereen het mee eens. oke dan maar hersendood of bv niet meer zelf kunnen ademen of hart laten pompen door machines. oke iemand leeft nog maar hoe en ten koste van wat ?

en wat te doen met het volgende dilema,

vrouw is zwanger, krijg ongeluk, en dan de keuze of kind dood laten gaan zodat de vrouw het overleeft of vrouw dood laten gaan en het kind wat overleeft . wat zouden jullie doen ? ben benieuwd naar antwoorden met argumentatie.

Aragorn

Berichtdoor Aragorn » 27 nov 2004 19:51

Happy One schreef:
Kijk bij dit echtpaar ging het om een kindje zonder niertjes.!!! Een kindje zonder niertjes vergiftigd zichzelf omdat alle stoffen die in het lichaam terrecht komen niet meer uit het lichaam kunnen!! Laat je het kindje in zijn eigen urine, water etc. verdrinken/vergiftigen? Kun je dit de ouders aan doen? Ik weet zeker dat dit echtpaar niet zomaar de stekker eruit hebben laten doen. Want ook bij hen is er een gebed naar Boven geweest!!


Nee Evelien, je snapt mijn bedoeling niet. In de eerste plaats wil ik op geen enkele manier iets zeggen over de ouders, want die ken ik helemaal niet.
Wat ik bedoel, en dat geldt denk ik ook voor Alex, is dat wij ons zo makkelijke (in het algemeen, ik zeg dus niet hier specifiek!) neerleggen bij de conclusies van de medische wetenschap.
Hebben wij geloof in God dat God nieuwe nieren kan scheppen door Zijn kracht? Of berusten we al bij voorbaat omdat de medische wetenschap vaststelt dat leven niet mogelijk is?
Daar ging het mij om.


Ik snap de gedachte wel, maar vraag me af in hoeverre die ook weer niet van een bepaald ongeloof uitgaat. Want als God het kindje wil redden kan Hij ook nieuwe niertjes maken terwijl het niet aan de beademing ligt.

Gebruikersavatar
Divrei Shmuel
Sergeant
Sergeant
Berichten: 377
Lid geworden op: 11 nov 2004 06:33

Berichtdoor Divrei Shmuel » 28 nov 2004 00:31

Ik heb in het verleden (11 jaar verpleegkundige in een ziekenhuis geweest) meegemaakt dat behandelingen tot verlenging van het leven resulteerden in minder kwalitiet en /of korter leven. Het is dus heel belangrijk te bezien bij wie behandeling nog eenig nut zou hebben en wie niet. Leidend vindt ik wel de zieke zelf, wat wil die. Ook al heeft een behandeling weinig zin, maar geeft eht de zieke enige gemoedsrust: doen!
In geval mensen echt nieet meer natuurlijk kunnen en dan tegennatuurlijke levensbeschermende maatregelen aangemeten krijgen, vindt ik dubieus. Een stervensproces moet je niet proberen tegen te houden, terwijl je weet dat onvermijdelijk het sterven zal volgen; tenzij er een bizonder doel mee gebaat is: mogelijkheid tot afscheid, testamentaire wensen die de zieke nog wil regelen; ruzies die persoon in kwestie nog wil bijleggen, etc.

Sam

Lalage
Generaal
Generaal
Berichten: 8290
Lid geworden op: 13 sep 2002 15:39
Locatie: Amersfoort
Contacteer:

Berichtdoor Lalage » 28 nov 2004 12:12

Spons schreef:vrouw is zwanger, krijg ongeluk, en dan de keuze of kind dood laten gaan zodat de vrouw het overleeft of vrouw dood laten gaan en het kind wat overleeft . wat zouden jullie doen ? ben benieuwd naar antwoorden met argumentatie.

Wat zou zo'n vrouw zelf kiezen? Voor haar kind denk ik. Maar ik kan me voorstellen dat haar man voor de vrouw kiest.

rosechild
Verkenner
Verkenner
Berichten: 63
Lid geworden op: 03 dec 2004 13:37
Locatie: staphorst

Berichtdoor rosechild » 05 dec 2004 20:13

[quote="Riska"]Toen de tweede vrouw van mijn vader nog leefde ( mijn moeder overleed op 31-jarige leeftijd, toen ik amper vier was), was er een vrouw in haar flat die een hartstilstand kreeg.
Het personeel ( het was een serviceflat) heeft gereanimeerd, en die vrouw heeft toen nog een week geleefd waarna ze alsnog overleed.
Mooi die reanimatie? Die vrouw was 91 jaar!!!

denk dat jij op je woorden moet passen. Die vrouw had misschien ook honderd kunnen worden, gelukkig en wel. mijn opa is op 71 jarige leeftijd, in de bloei van zijn leven, want hij had zoveel te geven en deed niemand kwaad, hielp iedereen etc. etc. aan een hartstilstand overleden. wie ben jij dan in godsnaam om te zeggen dat iemand gezien zijn bejaarde leeftijd niet meer geranimeerd mag worden. zo´n meing vind ik zeer triest.



verder ben ik van mening dat als iemand geen kans meer heeft op een menswaardig leven je voor mijn part de "stekker" eruit mag trekken.
weet wel dat dan de vraag komt: wie zijn wij over een leven te beslissen, maar dan ook de vraag: wie zijn wij te beslissen iemand te laten lijden.
gods hand creeërt prachtige dingen

Riska

Berichtdoor Riska » 05 dec 2004 20:30

Rosechild schreef:denk dat jij op je woorden moet passen. Die vrouw had misschien ook honderd kunnen worden, gelukkig en wel. mijn opa is op 71 jarige leeftijd, in de bloei van zijn leven, want hij had zoveel te geven en deed niemand kwaad, hielp iedereen etc. etc. aan een hartstilstand overleden. wie ben jij dan in godsnaam om te zeggen dat iemand gezien zijn bejaarde leeftijd niet meer geranimeerd mag worden. zo´n meing vind ik zeer triest.



Deze vrouw was moederziel alleen op de wereld en had tig keren aangegeven dat de Heer haar wel mocht halen. Dat wist het personeel in dat huis ook.
Jouw grootvader was nog 20 jaar jonger en had dus duidelijk nog banden met het leven. Dat is een groot verschil.
Wat ik heb willen aangeven is dat soms sterven niet meer mág, dat mensen God in de weg kunnen staan... Dat is de ándere kant van de steeds maar voortschrijdende medische wetenschap. Dat heeft op zich met leeftijd helemaal niets te maken.

Riska


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 19 gasten