Avondmaalgangers bekeerd?

[jas]

Naast het feit dat ik al vele malen hier gelezen heb dat wij een Goddelijk recht moeten hebben om aan het H.A. te gaan, wil ik toch graag er op wijzen dat wij vooral ook een Goddelijke plicht hebben om het H.A. te vieren. Als wij, onszelf onderzoekende, tot de conclusie komen dat wij dit niet van harte kunnen, zou ons dat in diepe schuld t.o.v. God moeten brengen. Hij heeft immers gezegd; "Doe dat tot Mijn gedachtenis". De term Goddelijk recht kan dus ook gemakkelijk misbruikt worden om zichzelf en anderen een rad voor ogen te draaien. "we willen wel, maar we kunnen niet omdat we niet mogen". Zo wordt het dus Gods schuld.
Daarom moet voor iedereen de plicht om het H.A. te vieren, een hartezaak worden.

[Optimatus]

Zalig zij, die genodigd zijn tot het bruiloftsmaal van het Lam.

Heer, ik ben niet waardig dat Gij tot mij komt, doch spreek slechts één woord en ik zal gezond worden.

Oftewel: we mogen aangaan.

[jas]

Zalig zij, die genodigd zijn tot het bruiloftsmaal van het Lam.

Heer, ik ben niet waardig dat Gij tot mij komt, doch spreek slechts één woord en ik zal gezond worden.

Oftewel: we mogen aangaan.

Heb je de uitnodiging op zak dan?

[Optimatus]

Wordt niet gezegd: "Komt nu, want alle dingen zijn gereed?"

Ja dus.

[parsifal]

Geef jij mij maar het bewijs dat het kind (wat tot zijn verstand gekomen is, maar die nog niet tot geloof gekomen is) een kind van God is krachtens de doop.

Ik denk dat niemand dit lukt. De doop is niet wat de mens verandert. De doop is er omdat God het geloof toerekent aan het huis van de gelovige, zie de geschiedenis van de stokbewaarder (geloof zonder t, ...behouden worden gij en uw huis). Het hele huis deelt hierin, daarom geloof ik ook dat we dit op de tafel van de Heere mogen toepassen. Maar dit gebeurt niet pas met de doop, maar met het geloof van het huis of de heer des huizes.

[Happy One]

Ik denk dat niemand dit lukt.

Dat denk ik ook, want het staat niet in de Bijbel

De doop is niet wat de mens verandert. De doop is er omdat God het geloof toerekent aan het huis van de gelovige, zie de geschiedenis van de stokbewaarder (geloof zonder t, ...behouden worden gij en uw huis). Het hele huis deelt hierin, daarom geloof ik ook dat we dit op de tafel van de Heere mogen toepassen. Maar dit gebeurt niet pas met de doop, maar met het geloof van het huis of de heer des huizes.

Kan de redenatie niet helemaal volgen. Als Paulus zegt: Gij en uw huis, betekent dit mi dat zijn hele huis op dezelfde manier zalig kan worden, namelijk door het geloof in Jezus. M. Henry schrijft: Hoevelen het er ook mogen zijn, laten zij geloven in Jezus, en zij zullen zalig worden.
In vers 34 staat duidelijk dat zijn hele huis gelovig geworden was, maar dan niet krachtens het geloof van de stokbewaarder, maar krachtens geloof in de Heere Jezus.
Steeds benadrukt de Bijbel het belang van persoonlijk geloof. Ook al zou in ons gezin iedereen geloven, en ik niet, dan heeft dat voor mij geen waarde totdat ik zelf tot geloof kom.
En pas dan ben ik welkom aan de tafel des Heeren.

[jas]

Wordt niet gezegd: "Komt nu, want alle dingen zijn gereed?"

Ja dus.

Maar ik vraag me af aan wie de uitnodiging gericht is. Dat blijkt toch niet uit dat citaat?

[caprice]

Wordt niet gezegd: "Komt nu, want alle dingen zijn gereed?"

Ja dus.

Maar ik vraag me af aan wie de uitnodiging gericht is. Dat blijkt toch niet uit dat citaat?

Jas, deze nodiging komt tot hen die ook gereed zijn.

[caprice]

Naast het feit dat ik al vele malen hier gelezen heb dat wij een Goddelijk recht moeten hebben om aan het H.A. te gaan, wil ik toch graag er op wijzen dat wij vooral ook een Goddelijke plicht hebben om het H.A. te vieren. Als wij, onszelf onderzoekende, tot de conclusie komen dat wij dit niet van harte kunnen, zou ons dat in diepe schuld t.o.v. God moeten brengen. Hij heeft immers gezegd; "Doe dat tot Mijn gedachtenis". De term Goddelijk recht kan dus ook gemakkelijk misbruikt worden om zichzelf en anderen een rad voor ogen te draaien. "we willen wel, maar we kunnen niet omdat we niet mogen". Zo wordt het dus Gods schuld.
Daarom moet voor iedereen de plicht om het H.A. te vieren, een hartezaak worden.

Daarom moeten we ook in de klem gebracht worden dat we de volle verantwoordelijkheid hebben. Er moet betaald worden voor de zonden, en dat kan in der eeuwigheid niet meer door jezelf. En toch staat er 'Bekeert U!'. Dat we dan daarmee in de klem gebracht worden tussen aan de ene kan onze grote verantwoordelijkheid en aan de andere kant onze onmacht. Dan wordt er een nood geboren die zondaars leert roepen tot God die zij kwijt zijn geraakt.

[jas]

Wordt niet gezegd: "Komt nu, want alle dingen zijn gereed?"

Ja dus.

Maar ik vraag me af aan wie de uitnodiging gericht is. Dat blijkt toch niet uit dat citaat?

Jas, deze nodiging komt tot hen die ook gereed zijn.

Dus de mens moet eerst zichzelf opknappen voor Hij tot Christus kan gaan?

[Marnix]

Caprice, je hebt nog steeds geen antwoord gegeven op de vraag hoe je bijbels wil onderbouwen dat je een roeping moet hebben om aan het avondmaal te mogen. Ik heb wel aangegeven waarom ik denk dat het niet zo is. Je reageert wel gewoon op anderen dingen in dit topic, dus zou je hier ook op willen reageren?

Ik heb dit geen roeping genoemd (dit deed Alex Leusink), maar een Goddelijk recht om aan te gaan. Ik weet niet of je hetzelfde er onder kan verstaan.
Met dat goddelijk recht waar ik over schreef, wordt dus het geloof bedoeld.
Dan is het niet zo dat alles klaar en helder ligt voor een kind van God. Daarom moet hij aan de persoonlijke nodiging gehoor geven om aan het Avondmaal aan te gaan.

Het kan heel kort zijn, maar ik denk dat je je af moet vragen of God er ook van weet, dat je aangaat. Maar daarom wordt de voorbereidingspredikatie gehouden, en is er de voorbereidingsweek om je daar te beproeven.

Moet het dan nog Bijbels onderbouwd worden om aan te tonen dat zij die dat waarachtige geloof niet bezitten niet aan mogen gaan aan des Heeren Avondmaal?
Ik denk enkel aan de gelijkenis uit Mattheus 22, waarvan ik hier enkele verzen plaats:

11 En als de koning ingegaan was, om de aanzittende gasten te overzien, zag hij aldaar een mens, niet gekleed zijnde met een bruiloftskleed;
12 En zeide tot hem: Vriend! hoe zijt gij hier ingekomen, geen bruiloftskleed aan hebbende? En hij verstomde.
13 Toen zeide de koning tot de dienaars: Bindt zijn handen en voeten, neemt hem weg, en werpt hem uit in de buitenste duisternis; daar zal zijn wening en knersing der tanden.
14 Want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren.

Dit gaat over het Koninkrijk der Hemelen, maar dit geldt ook voor het Heilig Avondmaal dat hier op aarde gevierd wordt. Om aan het Heilig Avondmaal aan te kunnen gaan is immers hetzelfde nodig als om te kunnen sterven?

Hier nog een gedeelte uit het formulier om het Heilig Avondmaal te houden, waarin duidelijk de elementen ellende, verlossing en dankbaarheid naar voren komen:

De waarachtige beproeving van onszelf bestaat in deze drie stukken:
- Ten eerste, bedenke een iegelijk bij zichzelf zijn zonden en vervloeking, opdat hij zichzelf mishage, en zich voor God verootmoedige; aangezien de toorn Gods tegen de zonde zo groot is, dat Hij die (eer dat Hij die ongestraft liet blijven) aan zijn lieven Zoon Jezus Christus, met den bitteren en smadelijken dood des kruises gestraft heeft.
- Ten andere, onderzoeke een iegelijk zijn hart, of hij ook deze gewisse belofte van God gelooft, dat hem al zijn zonden, alleen om het lijden en sterven van Jezus Christus hem als zijn eigen toegerekend en geschonken is, ja, zo volkomen, alsof hij zelf in eigen persoon, voor al zijn zonden betaald, en alle gerechtigheid volbracht had.
- Ten derde, onderzoeke een iegelijk zijn consciëntie, of hij ook gezind is, voortaan met zijn ganse leven, waarachtige dankbaarheid jegens God den Heere te bewijzen, en voor het aangezicht Gods oprechtelijk te wandelen; insgelijks of hij zonder enige geveinsdheid alle vijandschap, haat en nijd van harte afleggende, een ernstig voornemen heeft, om van nu voortaan in waarachtige liefde en enigheid met zijn naasten te leven.
Allen dan, die alzo gezind zijn, wil God gewisselijk in genade annemen, en voor waardige medegenoten van de tafel Zijns Zoons Jezus Christus houden. Daarentegen die dit getuigenis in hun harten niet gevoelen, die eten en drinken zichzelf een oordeel.

Degenen die om een bepaalde reden niet bekend is met dit zeer op Gods Woord gegronde formulier adviseer ik om het op te zoeken en door te lezen. Het is werkelijk prachtig, en zeer pastoraal.

Oke... maar dan het volgende... want deze tekst geeft juist aan dat er velen geroepen zijn.... En dat je niet weg moet blijven als he geroepen bent, anders zet je je uitverkiezing op het spel.... Er is nog een gelijkenis waarin meerdere mensen uitgenodigd worden maar niet komen.... die doen sowieso niet mee...

En de vraag blijft hoe je erbij komt dat die roeping SPECIAAL, buiten de bijbel om moet zijn... De bijbel is Gods Woord en staat vol roepingen.... Jezus roept mensen op om bij Hem te komen.... moet er naast dat dan nog iets speciaals gebeuren, anders is die oproep van Jezus aan mensen niet goed genoeg? Is de bijbel dan niet voldoende?

[André]

Stelling: De enige reden om niet aan het avondmaal te gaan is, bewust volharden in een zonde.

[André]

Om aan het Heilig Avondmaal aan te kunnen gaan is immers hetzelfde nodig als om te kunnen sterven?

Wat houdt dat "hetzelfde" in?

[Brion]

Stelling: De enige reden om niet aan het avondmaal te gaan is, bewust volharden in een zonde.

Keiharde stelling! Ik ken mensen die niet al te vrijmoedig aan het avondmaal gaan, en van wie ik niet graag zou zeggen dat zij bewust volharden in een zonde.

Maar stel nu eens dat je stelling juist is. Kun je 'm dan ook omdraaien? Mensen die wèl aan het avondmaal gaan, volharden niet bewust in een zonde?
Zou het allemaal zo simpel zijn? Er zijn 2 soorten mensen: mensen die volharden in de zonde, en zij die dat niet doen? Ik kan me er niet zoveel bij voorstellen.

[André]

Stelling: De enige reden om niet aan het avondmaal te gaan is, bewust volharden in een zonde.

Keiharde stelling! Ik ken mensen die niet al te vrijmoedig aan het avondmaal gaan, en van wie ik niet graag zou zeggen dat zij bewust volharden in een zonde.

Maar stel nu eens dat je stelling juist is. Kun je 'm dan ook omdraaien? Mensen die wèl aan het avondmaal gaan, volharden niet bewust in een zonde?
Zou het allemaal zo simpel zijn? Er zijn 2 soorten mensen: mensen die volharden in de zonde, en zij die dat niet doen? Ik kan me er niet zoveel bij voorstellen.

Mijn insteek is ook: De enige reden.........