Marnix schreef:Caprice, je hebt nog steeds geen antwoord gegeven op de vraag hoe je bijbels wil onderbouwen dat je een roeping moet hebben om aan het avondmaal te mogen. Ik heb wel aangegeven waarom ik denk dat het niet zo is. Je reageert wel gewoon op anderen dingen in dit topic, dus zou je hier ook op willen reageren?
Ik heb dit geen roeping genoemd (dit deed Alex Leusink), maar een Goddelijk recht om aan te gaan. Ik weet niet of je hetzelfde er onder kan verstaan.
Met dat goddelijk recht waar ik over schreef, wordt dus het geloof bedoeld.
Dan is het niet zo dat alles klaar en helder ligt voor een kind van God. Daarom moet hij aan de persoonlijke nodiging gehoor geven om aan het Avondmaal aan te gaan.
Het kan heel kort zijn, maar ik denk dat je je af moet vragen of God er ook van weet, dat je aangaat. Maar daarom wordt de voorbereidingspredikatie gehouden, en is er de voorbereidingsweek om je daar te beproeven.
Moet het dan nog Bijbels onderbouwd worden om aan te tonen dat zij die dat waarachtige geloof niet bezitten niet aan mogen gaan aan des Heeren Avondmaal?
Ik denk enkel aan de gelijkenis uit Mattheus 22, waarvan ik hier enkele verzen plaats:
11 En als de koning ingegaan was, om de aanzittende gasten te overzien, zag hij aldaar een mens, niet gekleed zijnde met een bruiloftskleed;
12 En zeide tot hem: Vriend! hoe zijt gij hier ingekomen, geen bruiloftskleed aan hebbende? En hij verstomde.
13 Toen zeide de koning tot de dienaars: Bindt zijn handen en voeten, neemt hem weg, en werpt hem uit in de buitenste duisternis; daar zal zijn wening en knersing der tanden.
14 Want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren.
Dit gaat over het Koninkrijk der Hemelen, maar dit geldt ook voor het Heilig Avondmaal dat hier op aarde gevierd wordt. Om aan het Heilig Avondmaal aan te kunnen gaan is immers hetzelfde nodig als om te kunnen sterven?
Hier nog een gedeelte uit het formulier om het Heilig Avondmaal te houden, waarin duidelijk de elementen ellende, verlossing en dankbaarheid naar voren komen:
De waarachtige beproeving van onszelf bestaat in deze drie stukken:
- Ten eerste, bedenke een iegelijk bij zichzelf zijn zonden en vervloeking, opdat hij zichzelf mishage, en zich voor God verootmoedige; aangezien de toorn Gods tegen de zonde zo groot is, dat Hij die (eer dat Hij die ongestraft liet blijven) aan zijn lieven Zoon Jezus Christus, met den bitteren en smadelijken dood des kruises gestraft heeft.
- Ten andere, onderzoeke een iegelijk zijn hart, of hij ook deze gewisse belofte van God gelooft, dat hem al zijn zonden, alleen om het lijden en sterven van Jezus Christus hem als zijn eigen toegerekend en geschonken is, ja, zo volkomen, alsof hij zelf in eigen persoon, voor al zijn zonden betaald, en alle gerechtigheid volbracht had.
- Ten derde, onderzoeke een iegelijk zijn consciëntie, of hij ook gezind is, voortaan met zijn ganse leven, waarachtige dankbaarheid jegens God den Heere te bewijzen, en voor het aangezicht Gods oprechtelijk te wandelen; insgelijks of hij zonder enige geveinsdheid alle vijandschap, haat en nijd van harte afleggende, een ernstig voornemen heeft, om van nu voortaan in waarachtige liefde en enigheid met zijn naasten te leven.
Allen dan, die alzo gezind zijn, wil God gewisselijk in genade annemen, en voor waardige medegenoten van de tafel Zijns Zoons Jezus Christus houden. Daarentegen die dit getuigenis in hun harten niet gevoelen, die eten en drinken zichzelf een oordeel.
Degenen die om een bepaalde reden niet bekend is met dit zeer op Gods Woord gegronde formulier adviseer ik om het op te zoeken en door te lezen. Het is werkelijk prachtig, en zeer pastoraal.
