Tears schreef:Ik speelde toen met de gedachte, als je zelfmoord pleegt nadat je vriendin het uitmaakt is dat een soort laatste kans op erkenning, dat ze om je gaat huilen en uiteindelijk haar fout inziet. Is ook lekker melancholisch en dramatisch, van de Grote Hoogten jezelf de Diepte instorten, een zweem van zelfmedelijden heeft niet ontbroken.
Ik kan me het goed voorstellen omdat ik zelf ook met de gedachte experimenteerde, maar nooit serieus overwogen. Ben blij toe want heb nu weer een ander heel lief meisje, maar het dal kan onwijs diep en lang zijn...
Het feit dat iemand gaat dreigen met zelfmoord om te voorkomen dat de ander de verkering uitmaakt geeft volgens mij wel aan dat er iets niet helemaal goed zit in de bovenkamer. Volgens mij kan dat niet veroorzaakt worden door alleen de gedachte straks weer alleen te zijn.
Zwelgen in de esthetiek van je eigen melancholiek, dat herken ik opzich wel..
Maar als je het realistisch bekijkt werkt het uiteindelijk waarschijnlijk helemaal niet zo als je verwacht. *reality sucks* Zij heeft het niet voor niks uitgemaakt en huilt niet omdat ze je nog terug zou willen, hooguit omdat ze het jammer voor je vindt. En hierom:
).
