joan36 schreef:En toen was het stil. Is er niemand meer die wil reageren op dit onderwerp?
Ik ben je "doelgroep" niet echt omdat ik de andere "partij" van een 1 oudergezin ben.
Maar ik heb het geluk dat de kinderen in dezelfde stad wonen, zodat ze ook door de week eens kunnen langskomen.
En kunnen we als het nodig is op korte termijn ook samen dingen regelen als dat nodig is m.b.t. de kids.
Ja en over hoe er tegen je aan wordt gekeken is vind ik toch een beetje een probleem van de mensen zelf, want als je weinig mensen hebt die vragen hoe het met je is, moet je zelf aktie ondernemen en je sociale netwerk uitbreiden, en dat is niet altijd makkelijk, zoals je zelf al zegt.
Wel vind ik het jammer dat het gemiddelde gemeentelid wel een vooroordeel heeft over je, en vinden ze het ook moeilijk om zomaar is ff langs te komen.
En idd de sociale omgeving veranderd wel, omdat het voor je vrienden en kennissen van toen makkelijker is om met 1 van de 2 om te gaan dan met beiden, schijnt.
Verder heb ik zelf nog niet de gezondheid om (alleen) met de kinderen op vakantie te gaan.
Dus daar weet ik je niet zoveel over te vertellen.
En wat ik ook wel zeker weet is dat je kinderen er het meest last van hebben dat je gescheiden bent, en helaas wsl ook het langst.
Grtn André
