Verkering en bevrediging

[Gershwin]

Mwah, dat heb ik niet. Eerder van: sjit zeg dat we dit nou niet mogen doen en nog twee jaar moeten wachten.

Idd

[Spons]

tsja over wat je zelf wel en niet mag doen is natuurlijk je eigen verantwoordign die je tegen over elkaar hebt en tegenover God. De een mag een handje vasthouden en de ander zoent er al lustig op los bij wijze van spreken,. Ligt ook aan de gaardheid van de persoon.

Om toch maar even terug te komen op ouders. die moten kinderen ook los durven te laten. toen ik verkering had woonde ik op kamers. en mijn vriendin ook. zo'n kleien 180 km van mijn schoonouders vandaan. Dus als we iets van plan waren dan konden we dat uitgbreid en ongestoord doen zonder dat iemand ons zou horen.

toen we samen op vakantie gingen met mijn ouders waren er opeens bezwaren en kregen mijn ouders een complete brief met hoe ze wel niet de tent moesten opstellen en dat wij apart moesten slapen. elk in onze eigen tent.

Dat hebben we toen niet gedaan, A wij waren oud genoeg (23 reps 27)

B het een beetje belachtelijk staat als je elk apart slaapt

C ik liever de daad zou doen in een kamer dan in een tent met maar 1 tentdoek dun er tussen

D Argument van dan verleid je elkaar vondt ik ook nergens op slaan want dat konden we beter neit met zijn tween op een kamer zitten.

[Lalage]

Maar als ik in zo'n 'sessie' ben zeg maar, denk ik niet aan God, en ik denk weinigen met mij.

Ik bid wel vaak tijdens het knuffelen, juist ook om erachter te komen hoe ver je nou mag gaan. En om God te danken voor mijn vriend.

Maar je moet je denk ik niet al te druk gaan maken over dit soort dingen, dan word je krampachtig en dat lijkt me niet zo gezond. Dan ben je getrouwd en dan ga je helemaal los of je houdt juist dat schuldgevoel, omdat je dat eerst ook altijd had als je iets te ver ging.

Spons: herkenbare situatie! Haha, m'n pa: ow ik dacht dat je altijd op de bank sliep als je bij hem was... NOT

[Markie]

Maar als ik in zo'n 'sessie' ben zeg maar, denk ik niet aan God, en ik denk weinigen met mij.

Ik bid wel vaak tijdens het knuffelen, juist ook om erachter te komen hoe ver je nou mag gaan. En om God te danken voor mijn vriend.

Maar je moet je denk ik niet al te druk gaan maken over dit soort dingen, dan word je krampachtig en dat lijkt me niet zo gezond. Dan ben je getrouwd en dan ga je helemaal los of je houdt juist dat schuldgevoel, omdat je dat eerst ook altijd had als je iets te ver ging.

Spons: herkenbare situatie! Haha, m'n pa: ow ik dacht dat je altijd op de bank sliep als je bij hem was... NOT

En als je samen met je vriend in 1 bed ligt gebeurd er niks?
Kan ik me maar moeilijk voorstellen, want dan zoek je zelf wel erge moeilijke situaties op lijkt me

[André]

Mijn bescheiden mening is, dat er misschien wel andere aandachts punten zijn die de basis voor een stabiele relatie bevorderen, dan je af vragen, wat doe ik niet e/o wel op sexueel terrein met elkaar.
In Gods wet staat ergens, u zult niet de vrouw van uw naaste begeren, dus je gedachten ergens over zijn voor God al voldoende informatie.

Misschien een wat vreemde, uitspraak, maar als je een jaar of wat verkering met elkaar hebt gehad, en het raakt uit.........
Mij lijkt het wel een rustig gevoel dat je als een stel dat verkering met elkaar heeft gehad, elkaar kunt blijven ontmoeten, indien nodig.
Ik heb het dan "uit" na 13 jaar huwelijk, en dat is toch anders vind ik.

Volgens mij zit ik een vaag verhaal op te hangen maar goed misschien heeft iemand er iets aan.

[joepie]

Ik denk ook dat stelletjes echt wel weten wat ze op seksueel gebied met elkaar willen doen of niet. Daar zijn ze meestal erg snel in
Maar om nu een goede basis te leggen door ook samen een stabiele relatie met God op te bouwen is vaak een struikelblok.
Dan "durven"ze niet. Schamen zich om met elkaar te bidden, te lezen en over God te praten. Terwijl Hij het allerbelangrijkste is in een huwelijk.
Want Hij bind je samen.
En als je elke keer als je samen bent begint met samen Bijbel lezen en bidden, dan ben je eigenlijk al ergens anders op gefocust dan op het seksuele. Dat kan een soort bescherming zijn om te ver te gaan.

Stelletjes die het hele weekens op één kamer doorbrengen daarvan kan ik me niet voorstellen dat die het zich niet onnodig moeilijk maken. En dat het gebed: Lijd ons niet in verzoeking meer in houd dan dat God het niet moet doen, je moet ook zelf de verzoeking niet opzoeken.
In ons gezin is dat ook niet aan de orde, net zoals samen op vakantie gaan.

[Acire]

En als je samen met je vriend in 1 bed ligt gebeurd er niks?
Kan ik me maar moeilijk voorstellen, want dan zoek je zelf wel erge moeilijke situaties op lijkt me

Stelletjes die het hele weekens op één kamer doorbrengen daarvan kan ik me niet voorstellen dat die het zich niet onnodig moeilijk maken. En dat het gebed: Lijd ons niet in verzoeking meer in houd dan dat God het niet moet doen, je moet ook zelf de verzoeking niet opzoeken.

Tja... Acire en haar vriend zijn regelmatig het hele weekend op een kamer. We weten wat we aan elkaar hebben, we weten wat we wel en niet willen doen met elkaar, en tja, tis tot nu toe altijd goed gegaan.
Ik kan prima 'lijd ons niet in verzoeking bidden' dan. Mijn vriend en ik zitten zo in elkaar dat samen een weekend op een kamer zijn niet hetzelfde is als de verzoeking opzoeken. Kdenk gewoon dat dat per stel verschillend is.

[joepie]

Dat kan, maar je maakt mij niet wijs dat je doordat er geen natuurlijke rem is het niet moeilijk is.
Daarbij vind ik dat we een licht naar de wereld moeten zijn. En als we als stelletje al gewoon een heel weekend samen op een kamer doorbrengen, dan straal je daar naar de wereld hetzelfde uit als een stel wat samen woont. Dus ben je ook geen lichtend voorbeeld naar de wereld om je heen. Het : gij geheel anders, is dan niet meer te zien.

En het gezegde: de kat niet op het spek binden is dan wel een spreekwoord wat nogal snel gebruikt wordt, maar laten we wel zijn, als je niet wilt dat je kat spek eet bind je hem er ook niet op vast.

[Spons]

tjsa en als je een avondje bij elkaar zit kan er ook niks gebeuren, dooh zorry maar dat is wel erg kortzichtig denken,

het ligt gewoon aan het stel of ze iets wel of niet doen en goede afspraken kunnen maken, toen wij verkering krgen woonde we allebei op kamers. Ouders kilomerters ver van ons vandaan en we zagen elkaar elke dag na het werk (dan leer je elkaar goed kennen )en in het weekend zaten we ook bij elkaar.

dan zou er dus altijd iemand bij moeten zitten of in huis van je ouders zijn. nee dat is pas hypocriet. Op deze manier krijg je dus dat mensen vroeg zwanger worden, en bang woren voor sexualteit omdat de ouders er met hun neus boven op zitten. Je moet ook leren loslaten is mij ooit eens door een dominee verteld en daar ontbreekt het nog wel eens aan in de wat strengere (het is maar wat je verstaat onder streng ) gemeentes en ouders.

[Aragorn]

Dat kan, maar je maakt mij niet wijs dat je doordat er geen natuurlijke rem is het niet moeilijk is.

Ik denk dat Acire dat zelf wel het beste weet.

Daarbij vind ik dat we een licht naar de wereld moeten zijn. En als we als stelletje al gewoon een heel weekend samen op een kamer doorbrengen, dan straal je daar naar de wereld hetzelfde uit als een stel wat samen woont. Dus ben je ook geen lichtend voorbeeld naar de wereld om je heen. Het : gij geheel anders, is dan niet meer te zien.

Dat vind ik zo'n non-argument. Je straalt wat uit door liefde aan je omgeving te schenken, laten zien dat je vreugde hebt in het geloof, dingen doen voor je naaste, etc. Je straalt niets uit door zondags niet naar de bioscoop te gaan, door niet het weekend bij elkaar op de kamer te zitten, door een visje op je auto te hebben, enz. enz. Hoe christelijk sommige van die dingen ook mogen zijn, het zijn zeker geen dingen waarmee je het 'licht in de wereld zijn' in de praktijk brengt.

[joepie]

Dat kan, maar je maakt mij niet wijs dat je doordat er geen natuurlijke rem is het niet moeilijk is.

Ik denk dat Acire dat zelf wel het beste weet.

Daarbij vind ik dat we een licht naar de wereld moeten zijn. En als we als stelletje al gewoon een heel weekend samen op een kamer doorbrengen, dan straal je daar naar de wereld hetzelfde uit als een stel wat samen woont. Dus ben je ook geen lichtend voorbeeld naar de wereld om je heen. Het : gij geheel anders, is dan niet meer te zien.

Dat vind ik zo'n non-argument. Je straalt wat uit door liefde aan je omgeving te schenken, laten zien dat je vreugde hebt in het geloof, dingen doen voor je naaste, etc. Je straalt niets uit door zondags niet naar de bioscoop te gaan, door niet het weekend bij elkaar op de kamer te zitten, door een visje op je auto te hebben, enz. enz. Hoe christelijk sommige van die dingen ook mogen zijn, het zijn zeker geen dingen waarmee je het 'licht in de wereld zijn' in de praktijk brengt.

Maar door inderdaad zondags niet naar de bios te gaan straal wel een bepaald licht uit. Zo ook met de manier waarop je met elkaar om gaat.
Als je in niets meer anders ben dan de wereld dan heeft jouw leven zeker geen lichtend voorbeeld. Het Gij geheel anders is nog steeds van kracht.
En ik denk dat je dat niet bent als je inderdaad gewoon bij elkaar zit.
Wij horen ons duidelijk te onderscheiden van de wereld.
We zijn wat dat betrefd aardig wereldgelijkvormig. En onderscheiden ons in niets. Dus wat is dan eigenlijk het verschil nog?
En dat mensen vroeg zwanger worden is dus juist bij stelletjes waar geen rem zit. Die elkaar gewoon elk weekend alleen op hun kamer ontmoeten.
Als ik alleen al kijk naar de stelletjes die getrouwd zijn vanwege een zwangerschap bij ons in de kerk, het afgelopen jaar, dan zijn dat dus juist de stelletjes die steeds samen waren in het huisje van het desbetreffende stelletje. Dus zeggen dat het juist ongewenste zwangerschap in de hand werkt als je daar tegen bent gaat niet op.
En als je er tegen bent wil helemaal niet zeggen dat je dus krampachtig met seksualiteit omgaat. Juist niet. Je weet heel goed wat er aan de hand is en in welke gevaren je als stelletje begeeft als je dus steeds samen bent. Je bent als ouders tenslotte ook jong geweest en hebt ook verkering gehad.
Vind het altijs nogal vreemd dat stelletjes denken dat hun ouders van en ene op de andere dag getrouwd waren en niets weten van de aantrekkingskracht die er is tussen twee geliefden. Dat ze hun "verboden" baseren vanuit hun domheid. Nu, dat is dus niet het geval.
En kom dan maar weer aan met: Zoals de waard is..... Misschien is dat wel zo, maar dan nog, zijn je ouders dus niet dom als ze je willen beschermen. Die opdracht hebben ze nu eenmaal ten opzichte van hun kinderen. Om ze op te voeden tot Gods eer. En als dat inhoud dat je tot aan je trouwen niet samen gaat wonen, dus ook niet in de weekends, dan is dat iets wat ze doen om je te helpen om zo zuiver mogelijk het huwelijk in te gaan.

[Pivo]

Niet gelovigen zullen niet snappen dat je samen kunt slapen zonder seks te hebben. Wanneer je verteld dat dat wel kan zullen ze je niet snel geloven. Wanneer je zegt dat je niet samen op je kamer slaapt om te voorkomen dat het mis gaat, zullen ze dat wel kunnen begrijpen. Je moet ook de 'schijn des kwaads' voorkomen!

[Lalage]

Jammer dan dat ze dat niet geloven. Ze begrijpen vast ook niet dat wij samen bijbel lezen en bidden. Het kan mij echt geen bal schelen wat anderen van ons vinden, het kan me wel schelen wat God van ons vindt. En denk je nou echt dat ze erover nadenken dat we een weekend bij elkaar zitten als we vertellen dat we geen seks hebben? Het is sowieso al moeilijk te begrijpen voor hun dat we geen seks hebben, maakt niet uit of we op een kamer zitten of niet.

En nogmaals: ik ga daar niet met mijn ouders over praten. Die zijn na twee jaar getrouwd. Ik zit in een hele andere situatie dan zij vroeger. (Ik praat sowieso niet met ze over seksuele dingen.)

[joepie]

Jammer dan dat ze dat niet geloven. Ze begrijpen vast ook niet dat wij samen bijbel lezen en bidden. Het kan mij echt geen bal schelen wat anderen van ons vinden, het kan me wel schelen wat God van ons vindt. En denk je nou echt dat ze erover nadenken dat we een weekend bij elkaar zitten als we vertellen dat we geen seks hebben? Het is sowieso al moeilijk te begrijpen voor hun dat we geen seks hebben, maakt niet uit of we op een kamer zitten of niet.

En nogmaals: ik ga daar niet met mijn ouders over praten. Die zijn na twee jaar getrouwd. Ik zit in een hele andere situatie dan zij vroeger. (Ik praat sowieso niet met ze over seksuele dingen.)

Kijk als je dat denkt dan ben je niet echt realistisch.

En geloof me, de wereld bekijkt ons met argus ogen. En de duivel zit op de loer om te pakken kan wie hij kan verslinden. En dit soort situaties is er o.a. 1 van. Want in de liefde zijn we vaak het zwakst.
Ik weet van mensen die er wel naar vragen en erover praten. Denk maar eens aan b.v. de buren. De mensen op het werk, van je ouders b.v.
Hoe vaak mijn man daar al geen gesprek over heeft gehad met collega's.
En je leefd toch niet alleen voor jezelf?

[André]

@Joepie, toch denk ik dat er in die zelfde kerk genoeg stelletjes zijn die wel een lichtend voorbeeld zijn, maar die toch samen op een kamer zijn in een weekend.
M.a.w. die hun verkerings tijd qua sexualiteit wel serieus nemen, en dus wel hun verantwoordelijkheid kennen en daar wsl de bijbel voor nodig hebben en niet perse hun ouders enzo

Verder kan ik je wel volgen, maar je zegt het naar mijn mening iets te krampachtig.
Het slaat gelukkig wel aan bij jullie kinderen, maar er zijn ook jongelui die met zo'n benadering zoiets hebben van, duhuhh!!
Maarja, ik ben ook net een halve generatie jonger