Meschianza schreef:Ik ben er nog niet helemaal uit, moet je ook vergeven als er geen schuldbelijden is, als de dader niet inziet hoe slecht hij was?
Volgens mij moet je pas daadwerkelijk te vergeven, als er schuldbelijdenis is. HeT is ook zo dat als jij vanuit je hard schuld belijd aan God, God je zal vergeven. En niet als je tot je dood relaxed doorleeft en niet inziet dat je schuldenaar bent voor God.
Ga ik nog een stapje verder. Uiteindelijk belijdt de dader schuld aan God, vlak voor zijn sterven, maar niet aan het slachtoffer... Hoe dan?
Ik lees in sommige reacties wat van mededogen. Zeker jouw verhaal Meschianza spreekt mij aan. Dat dat meisje nog in de verste verte niet aan vergeven toe is. In de christelijke wereld wordt te vaak gezegd: "vergeven moet". Maar men vergeet dat er woede is en verdriet en pijn en dat dat er allemaal eerst uit moet komen.
Klaas schreef:Vergeving is een soevereine daad. Dat betekent dat een slachtoffer ten allen tijde zelf de dader mag vergeven. Voor een slachtoffer kan dit het doorsnijden van de genoemde band, bevrijding betekenen.
Ik denk dat het dát is. Vergeven moet niet en ik denk persoonlijk ook dat Jezus het niet zo rigoureus bedoeld heeft. Dat Hij begrijpt dat iemand het niet kán. Maar dat de diepere betekenis een van heil voor het slachtoffer is: als je vergeven kunt, raak je bevrijd van de invloed van de dader.
Evangelie wil bevrijdend zijn - als ik moet vergeven, terwijl ik er (nog) van geen kant aan toe ben, is Evangelie dan bevrijdend?
Riska
