passieve euthanasie

[Yael]

lijkt mij van niet.

[Zareb]

Als we met onze menselijke kennis een leven rekken, kan misschien God met zijn Goddelijke kennis verbetering geven.

En dan moet je iemand maar laten lijden. Praktisch gezien als een kasplantje aan een beademingsmachine moeten laten liggen. God heeft ons de medische wetenschap gegeven en daar mogen we gebruik van maken. Maar als herstel "medisch" gezien niet mogelijk is hoeven we ons echt niet in allerlei bochten te wringen om het maar zo lang mogelijk te rekken.

Ik krijg meer en meer het gevoel dat we op Gods stoel gaan zitten. Als het om wat voor reden dan ook, ophoud zeggen wij, "Sorry God maar we gaan het nog maar even proberen hoor!"
Want misschien kunt U dan ook nog wat doen.

[PeterD]

Ik weet wel dat het nemen van die beslissing heel moeilijk is. Menselijkerwijs gesproken wil je graag iemand bij je houden, maar als het op een gegeven moment is dat iemand in leven wordet gehouden door beademingsapparatuur en in de rest van het lichaam de functies uitgevallen zijn, lijkt het me niet goed de behandeling door te zetten.

Verder als je de mededeling krijg een ongeneselijke ziekte onder de leden te hebben, wat doe je dan?
Ga je met je gezin / partner op de knieën óf ga je als een razende gek alle doktoren bellen, internet afstruinen, boeken lezen om maar een mogelijkheid te vinden genezen te worden?

Ik denk dat het menselijk is het 2e te gaan doen, mar dat het het beste is eerst je knieën tot God te buigen en Hem de weg te vragen.
Verder blijft het een persoonlijke keus die je moet maken.

[Evelien]

Het hangt er vanaf in welke situatie je zit.

Pas geleden werd er bij een echtpaar dat al drie kinderen had (drie dochters) een zoontje geboren (6 weken te vroeg), het werd geboren in het ziekenhuis. Zelf kon het kindje nog niet ademen, dus werd het aan de beademing gelegd. Maar een uur later werden zijn beentjes dick, opgezet en blauw. Toen werd het kindje onderzocht en wat bleek nou, het kindje had geen niertjes. Toen konde de artsen twee dingen doen:

1. de stekkers eruit halen en het bij de ouders liggen en wachten tot dat het kindje sterft.
2. het leven 24 uur rekken door het aan de machine's te laten zitten zodat hij als het ware door vergifitiging zou sterven en zijn lijdens weg langer door te laten gaan.

Het echtpaar heeft gekozen voor punt 1. Waarom? omdat men weet dat als je het kindje langer aan de machine laat liggen dat het "nog" meer pijn lijdt dan dat je het er af legt.

Dit echtpaar zit bij ons in de gemeente.

[mw]

laatst las ik een blad van de RMU secter gezondheidszorg en Welzijn een mooi artikel over ethische dilemma's rond het levenseinde.

Deze artikelen zijn te lezen op http://www.rmu.org/
klik op sectoren en regio's ->sectoren ->gezondheidszorg en welzijn Het Richtsnoer -> publicaties sector -> Doen of nalaten?

Mij heeft het artlikel van dr. H.J. Agteresch goed geholpen bij al mijn vragen die ik over dit onderwerp had.

[alex leusink]

Het hangt er vanaf in welke situatie je zit.

Pas geleden werd er bij een echtpaar dat al drie kinderen had (drie dochters) een zoontje geboren (6 weken te vroeg), het werd geboren in het ziekenhuis. Zelf kon het kindje nog niet ademen, dus werd het aan de beademing gelegd. Maar een uur later werden zijn beentjes dick, opgezet en blauw. Toen werd het kindje onderzocht en wat bleek nou, het kindje had geen niertjes. Toen konde de artsen twee dingen doen:

1. de stekkers eruit halen en het bij de ouders liggen en wachten tot dat het kindje sterft.
2. het leven 24 uur rekken door het aan de machine's te laten zitten zodat hij als het ware door vergifitiging zou sterven en zijn lijdens weg langer door te laten gaan.

Het echtpaar heeft gekozen voor punt 1. Waarom? omdat men weet dat als je het kindje langer aan de machine laat liggen dat het "nog" meer pijn lijdt dan dat je het er af legt.

Dit echtpaar zit bij ons in de gemeente.

Waarom niet gevraagd om een wonder Gods en gekozen voor punt 2? Ik vind zoiets(ik ben ervan doordrongen dat het zeeeer moeilijk zal zijn) een beetje goedkoop, 'omdat hij anders nog meer lijdt', elk uur telt toch?

[de_bisschop]

Pas hadden wij op de vereniging een avond hierover.
Iemand uit de praktijk vertelde het volgende:

Een vrouw was 34 weken zwanger toen zij een ernstig ongeluk kreeg.
In het ziekenhuis werdt 'hersendood' geconstateerd. Er werd besloten de vrouw door machines te laten leven en zo het kindje de laatste weken van de zwangerschap gewoon door te laten groeien, om zijn gezondheid te bevorderen. Toen de baby na 6 weken uit de moeder was gehaald, besloot de vader dat er medisch onderzoek op zijn vrouw gedaan mocht worden.
De artsen hebben haar schedel gelicht en haar hersenen waren niets meer dan een klein hoope grijs snot.

Er zijn uitzonderingen, zoals in dit geval. Maar waarom zou je verder iemand laten leven door machines, terwijl het lichaam dood is?
Dit kan toch nooit Gods bedoeling zijn?

[Evelien]

Het hangt er vanaf in welke situatie je zit.

Pas geleden werd er bij een echtpaar dat al drie kinderen had (drie dochters) een zoontje geboren (6 weken te vroeg), het werd geboren in het ziekenhuis. Zelf kon het kindje nog niet ademen, dus werd het aan de beademing gelegd. Maar een uur later werden zijn beentjes dick, opgezet en blauw. Toen werd het kindje onderzocht en wat bleek nou, het kindje had geen niertjes. Toen konde de artsen twee dingen doen:

1. de stekkers eruit halen en het bij de ouders liggen en wachten tot dat het kindje sterft.
2. het leven 24 uur rekken door het aan de machine's te laten zitten zodat hij als het ware door vergifitiging zou sterven en zijn lijdens weg langer door te laten gaan.

Het echtpaar heeft gekozen voor punt 1. Waarom? omdat men weet dat als je het kindje langer aan de machine laat liggen dat het "nog" meer pijn lijdt dan dat je het er af legt.

Dit echtpaar zit bij ons in de gemeente.

Waarom niet gevraagd om een wonder Gods en gekozen voor punt 2? Ik vind zoiets(ik ben ervan doordrongen dat het zeeeer moeilijk zal zijn) een beetje goedkoop, 'omdat hij anders nog meer lijdt', elk uur telt toch?

hoezo goedkoop? een kindje zonder niertjes kan zowieso niet leven. Waarom zou je zo'n kindje dan wel aan de stekkers leggen?

Ongeveer 5 jaar geleden kwam dit ook voor bij ons in de gemeente. Een kindje werd geboren. Het plaste niet, het huilde alleen maar had veel pijn. Na onderzoek bleek dat het kindje geen niertjes had. En is toen bij de ouders in de armen gelegd.

[Lalage]

Ik zou hem loslaten, dan hoeft hij geen pijn meer te lijden en kan hij naar z'n hemelse Vader gaan. Dat is liefde. Ik weet niet wat ik zou zeggen als ik geen christen was.

Dit slaat toch niet op Arafat hoop ik he?

Lees de posting erboven even.

[joepie]

Waarom niet gevraagd om een wonder Gods en gekozen voor punt 2? Ik vind zoiets(ik ben ervan doordrongen dat het zeeeer moeilijk zal zijn) een beetje goedkoop, 'omdat hij anders nog meer lijdt', elk uur telt toch?

Voor wat telt elk uur? Dat kun je weer op twee manieren uitleggen:
1 Elk uur dat het eerder bij God mag zijn telt.
2 Elke uur dat wij het langer bij ons hebben telt. Ongeacht of het pijn heeft.

Dus waarvoor wil jij dat uur laten tellen?
Ik begrijp dat namelijk niet zo?
Als je ervanuit mag gaan dat er medisch gezien geen redden aan meer is, en ik denk dat je dat kunt zeggen van een kindje zonder nieren, waarom zouden wij het leven dan onnodig rekken? Als je weet dat het kindje direct vanuit jouw armen in Jezus armen mag?
Moet je dat ten alle tijden blijven bidden om iemands genezing terwijl die al niet meer voorhanden is? Of mag je ook bidden om iemands sterven als blijkt dat genezen hier op aarde niet meer kan?

[Riska]

Toen de tweede vrouw van mijn vader nog leefde ( mijn moeder overleed op 31-jarige leeftijd, toen ik amper vier was), was er een vrouw in haar flat die een hartstilstand kreeg.
Het personeel ( het was een serviceflat) heeft gereanimeerd, en die vrouw heeft toen nog een week geleefd waarna ze alsnog overleed.
Mooi die reanimatie? Die vrouw was 91 jaar!!!

Bij mij heerst al heel lang de vraag waar we van passieve euthanasie spreken en waar niet.
Vroeger was een blindedarmoperatie al gevaarlijk. De vraag is hier ergens boven terecht al gesteld of wij niet op de stoel van God gaan zitten door maar te blijven behandelen, waar er ook steeds meer mogelijk is.
Dat kan ook heel liefdeloos zijn en ik denk dat God dat niet wil. Soms zie ik beelden van die hele kleine hummeltjes aan slangen en apparaten en je ziet ze zwoegen en pijn hebben en dan zit ik op de bank te huilen. Zo weerloos, zo afhankelijk van de beslissingen van artsen om maar door te gaan en door te gaan.
God wil best onze gebeden verhoren ( of soms niet) als wij om genezing bidden. Maar misschien moet ons gebed wel eens een keer zijn: Hem bidden dat wij los mogen laten, zoals in het geval van de baby die hier ter sprake kwam of het ontroerende en eerlijke verhaal van Zareb.

Ik denk dat we heel voorzichtig moeten zijn met ons oordeel - en ik denk ook dat het pas écht tot in het diepst van onze ziel tot ons doordringt als iemand die ons zeer lief is op de grens zweeft van leven en dood en door alle behandleingen die eventueel nog mogelijk zouden kunnen zijn, door een hel gaat... Is dát dan leven dat God bedoeld heeft???

Riska

[Gershwin]

Inderdaad, Riska. Sluit me helemaal bij je aan. Elk uur telt, ja, maar ook elk lijdensuur telt en wie zijn wij om dat nodeloos te rekken? Misschien is dat juist wel een vorm van onchristelijk handelen. Vroeger hadden we ook niet de mogelijkheid iemand wekenlang aan slangetjes en buisjes etc. te laten liggen en kunstmatig in leven te houden; zouden we toen ooit het 'niet-kunstmatig-in-leven-houden' als goddeloos aangemerkt hebben?

Off-topic: ik snap dan ook niet dat sommige christenen denken een groter probleem van euthanasie van uitgeleefde, naar God verlangende mensen te moeten maken, dan van abortus van gezonde kinderen, die in theorie nog een lang leven voor zich zouden hebben gehad.

[Aragorn]

Off-topic: ik snap dan ook niet dat sommige christenen denken een groter probleem van euthanasie van uitgeleefde, naar God verlangende mensen te moeten maken, dan van abortus van gezonde kinderen, die in theorie nog een lang leven voor zich zouden hebben gehad.

Zijn die er dan?

Ik ben er wat betreft euthanasie ook nog niet helemaal uit. Abortus is dan voor mij een stuk duidelijker: de wil van het individu zelf wordt volledig buiten beschouwing gelaten waardoor je het kunt aanmerken als moord (en daarom moet beperken tot nood- of uitzonderingsgevallen).

Misschien een erg liberale gedachte, maar heeft iemand niet het recht te sterven? Dit is in de praktijk natuurlijk nog veel moeilijker dan in theorie, vooral bij psychiatrische patienten, maar ik vraag me toch af of je euthanasie in alle gevallen moet afkeuren.

[Gershwin]

Hehe wat dat laatste betreft, moet je het zelfmoord-topic nog maar eens doorlezen

Ik snap zelf ook niet dat veel refo's net doen of je het leven ten koste van alles moet rekken. Zal wel samenhangen met het feit dat die tijd nog als 'genadetijd' beschouwd wordt, en in die context is het ook wel weer te begrijpen. Blijft nog altijd staan dat abortus erger is, vanwege de door jou genoemde redenen. Zelfs die nood- en uitzonderingsgevallen vind ik dubieus...

[Evelien]

Het hangt er vanaf in welke situatie je zit.

Pas geleden werd er bij een echtpaar dat al drie kinderen had (drie dochters) een zoontje geboren (6 weken te vroeg), het werd geboren in het ziekenhuis. Zelf kon het kindje nog niet ademen, dus werd het aan de beademing gelegd. Maar een uur later werden zijn beentjes dick, opgezet en blauw. Toen werd het kindje onderzocht en wat bleek nou, het kindje had geen niertjes. Toen konde de artsen twee dingen doen:

1. de stekkers eruit halen en het bij de ouders liggen en wachten tot dat het kindje sterft.
2. het leven 24 uur rekken door het aan de machine's te laten zitten zodat hij als het ware door vergifitiging zou sterven en zijn lijdens weg langer door te laten gaan.

Het echtpaar heeft gekozen voor punt 1. Waarom? omdat men weet dat als je het kindje langer aan de machine laat liggen dat het "nog" meer pijn lijdt dan dat je het er af legt.

Dit echtpaar zit bij ons in de gemeente.

Waarom niet gevraagd om een wonder Gods en gekozen voor punt 2? Ik vind zoiets(ik ben ervan doordrongen dat het zeeeer moeilijk zal zijn) een beetje goedkoop, 'omdat hij anders nog meer lijdt', elk uur telt toch?

hoezo goedkoop? een kindje zonder niertjes kan zowieso niet leven. Waarom zou je zo'n kindje dan wel aan de stekkers leggen?

Ongeveer 5 jaar geleden kwam dit ook voor bij ons in de gemeente. Een kindje werd geboren. Het plaste niet, het huilde alleen maar had veel pijn. Na onderzoek bleek dat het kindje geen niertjes had. En is toen bij de ouders in de armen gelegd.

Het kind zou zichzelf vergifitigen!