Wijze en dwaze maagden

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Gebruikersavatar
Cathy
Majoor
Majoor
Berichten: 1543
Lid geworden op: 13 sep 2002 17:18
Locatie: Krimpen aan den IJssel

Berichtdoor Cathy » 05 feb 2003 14:45

Corne van 't Hof schreef:Dit is iets wat ik niet wil zeggen, maar er wordt tegenwoordig zoveel gezegd dat hij/zij een kind van God is, dat ik begin te kijken naar doctrine en levenswandel. Een kind van God is in zekere mate het beeld Gods gelijkvormig in kennis, gerechtigheid en heiligheid. En dit mis ik heel veel.


Je hebt gelijk als je zegt dat een kind van God gelijkvormig wordt naar Zijn beeld, maar dat is vaak een langdurig (en soms pijnlijk) proces en gebeurt zelden van de 1 op de andere dag.
Gun iedere gelovige zijn eigen tempo en probeer niet te snel te oordelen.

joepie

Berichtdoor joepie » 05 feb 2003 15:25

Waar staat dat wij gelijkvormig worden naar zijn beeld?

Gebruikersavatar
Cathy
Majoor
Majoor
Berichten: 1543
Lid geworden op: 13 sep 2002 17:18
Locatie: Krimpen aan den IJssel

Berichtdoor Cathy » 05 feb 2003 17:33

Rom 8:29.

Gebruikersavatar
Maarten
Kapitein
Kapitein
Berichten: 881
Lid geworden op: 14 sep 2002 13:20
Locatie: Huize Bommelstein te Rommeldam

Berichtdoor Maarten » 05 feb 2003 20:25

De dicussie heeft als kern de zekerheid van het geloof.

Om hier wat duidelijkheid in te scheppen is er in de traditie onderscheid gemaakt tussen de zekerheid van het geloof en de zekerheid van het gevoel (de ervaring)

Met de zekerheid van het geloof wordt bedoeld, dat zekerheid een wezenseigenschap van het geloof is. Wie gelooft weet het dus op dat moment zeker.

Met de zekerheid van het gevoel is het anders gesteld. "Heeft God dan vergeten genadig te zijn?", "zal God dan in eeuwigheid verstoten." Ik sta niet in voor de juiste letterlijke weergave van deze teksten, maar de zin van deze teksten uit de psalmen is wel duidelijk. De gelovige heeft altijd zijn oude ongelovige afstervende mens nog bij zich. Wanneer dit in de ervaring dee overhand heeft, kan de gelovige zijn zaligheid in Christus niet zien. Dat wil overigens niet zeggen dat hij dan geen gelovige is, maar dat hij dat op dat moment niet als zodanig ervaart.

Wanneer de gelovige door bijvoorbeeld het lezen van de Bijbel weer het volle zicht krijgt op zijn zaligheid roept hij met Paulus uit: "Niets kan mij scheiden van de liefde van Christus!"
The one thing you can give and still keep is your word.

Gebruikersavatar
Elsa
Mineur
Mineur
Berichten: 237
Lid geworden op: 11 sep 2002 23:23

Berichtdoor Elsa » 05 feb 2003 22:23

En deze tekst dan?

Markus 9: 24 En terstond de vader des kinds, roepende met tranen, zeide: Ik geloof, Heere! kom mijn ongelovigheid te hulp.
Woorden zijn de struikelstenen voor iedere toenadering.
- Louis Paul Boon

Gebruikersavatar
hemelburger
Mineur
Mineur
Berichten: 180
Lid geworden op: 20 nov 2002 21:26
Locatie: Drechtsteden

Berichtdoor hemelburger » 05 feb 2003 22:51

Markus 9: 24 En terstond de vader des kinds, roepende met tranen, zeide: Ik geloof, Heere! kom mijn ongelovigheid te hulp.



Hij geloofde de woorden van Jezus Christus en vroeg hem zijn ongeloof (twijfel) niet kwalijk te nemen. Als je wankelt vraag hulp aan God en hij sterkt je weer.

Ervoor staat:

Mark 9:22-23 En menigmaal heeft hij hem ook in het vuur en in het water geworpen, om hem te verderven; maar zo Gij iets kunt, wees met innerlijke ontferming over ons bewogen, en help ons.
23 En Jezus zeide tot hem: Zo gij kunt geloven, alle dingen zijn mogelijk dengene, die gelooft.
(SV)

Hij voeg of Jezus Christus iets kon doen. Hij onderschatte Christus
Heaven is a wonderful place,
because my LORD JESUS is there.


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Google [Bot] en 13 gasten