Besef...

[parkiet]

Hoi!

Ik heb als ik 's avonds om vergeving vraag, heel vaak het gevoel dat ik niet weet wat ik die dag eigenlijk heb fout gedaan. Ik ken een aantal dingen van mijzelf, die ik vaak doe, en waar ik erg van baal, maar als ik heel eerlijk mag zijn, ik voel mezelf alleen echt schuldig als ik net iets heb gedaan waarvan ik weet dat het fout was. Dan schaam ik me, en weet ik dat ik shculdig ben. Hebben jullie tips?

*parkiet*

[J.G.]

Dat heb ik ook.
En ja echte tips heb ik niet voor je, maar je kan wel bidden voor de vergeving van alle zonden die je die dag hebt gedaan. Als je alle zonden zou moeten opnoemen die je gedaan hebt die dag.... dat kan niemand! Niemand kan zonder zonde zijn. Soms weet je niet eens dat je zondigt. Dan is het lijkt mij niet makkelijk om dat te voorkomen. Maar je mag wel vragen of Hij je wil bewaren voor het doen van zonde. En of Hij je wil sterken in momenten van verleiding. Soms sta je op het punt om een zonde te begaan en dan doe je het toch. Bid dan om kracht om het toch niet te doen.

Voorkomen is beter dan genezen maar niemand is zonder zonde.
wat anderen hierover te zeggen hebben.
Kom maar op met die reacties!

[Cathy]

Jouw verhaal komt mij bekend voor parkiet.
Toch is ook dat een kwestie van eerlijk aan de Heere voorleggen, dan komt Hij met Zijn Geest en overtuigt je van je zonde. Het is een proces wat op gang moet komen (is mijn ervaring), je gaat langzamerhand steeds meer dingen zien die je fout doet en kunt dan gericht om vergeving vragen.
Sterkte.

[surfer]

Ik denk dat het goed is om alleen vergeving voor zonden te vragen waarvan je jezelf bewust bent.

[DenKTenk]

En daarbij te vragen om helderheid over je verborgen zonde.

[Invincible]

Ik denk dat het goed is om alleen vergeving voor zonden te vragen waarvan je jezelf bewust bent.

Ik dacht dat David ook vergeving van de zonden vroeg die hij zich niet meer kon herinneren. Weet alleen niet meer waar het stond.

[kootje]

Misschien moet je je niet teveel fixeren op 'zondekennis'. Dat leidt alleen maar af. Het gaat toch niet om zoveel mogelijk kennis van je zonden te hebben?

[DenKTenk]

Kootje,

het gaat hier om het belijden van je zonden, niet zozeer om het opdoen van kennis.

Maar lees ook de gelijkenis eens, ik weet even niet waar hij staat, over de heer die aan 2 knechten zn schulden kwijtschold.

De een had 50 penningen schuld, de ander 500. Wie was nu het dankbaarst?

Ik bedoel dit: als je je meer schuldenaar voelt, word je ook meer en meer dankbaarder voor de verlossing in Christus Jezus!

[wilke]

Ik denk dat je pas echt om vergeving van je zonden bid, als je weet dat je zondaar voor God bent.
Je doet niet alleen zonden, je bent zondaar (al zou je bijvoorbeeld niets verkeerds doen).
We zijn van God afgedwaald en zoeken ons zelf in eerste instantie.
Ik denk dat we altijd maar weer moeten vragen aan de Heere of Hij ons wil leren met ons zondaar zijn bij Hem te komen.

[kootje]

Volgens mij is idd het belijden van zonde niet mogelijk zonder kennis (besef) ervan te hebben. Dan probeer je gevoelens in je te leggen die helemaal niet in waarheid in je zijn.

Wat die gelijkenis betreft, ik ontken helemaal niet dat degene die zich het schuldigst voelt ook het dankbaarst zal zijn.

Maar moet je dan hieruit concluderen dat je alles moet doen om jezelf maar zo zondig mogelijk te voelen?

Bovendien mag je tot Christus gaan zoals je bent, al ben je nog zo onboetvaardig (dat kan ook je probleem zijn).

[DenKTenk]

Kootje,

je hebt gelijk als je zegt dat je tot Christus mag komen zoals je bent. Sterker nog, je moet zelfs helemaal niet eerst een hoop zonden opsparen totdat je genoeg hebt om te mogen gaan.

Maar je moet wel lezen wat er in de Bijbel staat: Die gezond zijn hebben de medicijnmeester (arts) niet nodig, maar die ziek zijn. En dan kan je de conclusie trekken dat zij die zonder reden naar Jezus komen ook niets terug krijgen.
Wanneer heb je reden om naar Christus als Verlosser en Zaligmaker te gaan dan wanneer je je 'niet-zalig', ellendig (=buitenlandig, zeg maar buiten het land, het koninkrijk van Christus) voelt.
Maar wat zie je dan: hoe meer je van Christus leert, hoe meer je ziet hoe je zelf bent. En ook hoe meer je er naar gaat verlangen om het beeld van Christus gelijkvormig te worden.

Juist door kruis en opstanding leer je jezelf kennen!

[janneke]

Een dominee zei pas dat je alleen om vergeving hoefde te vragen als je wist waarom je het vroeg. Weet je dat niet, dan meen je het niet echt en heeft het geen zin.

[parkiet]

Hoi!

Bedankt voor jullie antwoorden. Ik ben onlangs (=gisteren) begonnen met een turflijstje van zonden die ik van mezelf ken, opgedeeld in verschillende 'zonden'. Als ik iets nieuws ontdek, komt er dus een nieuwe 'categorie' bij. 'n Beetje vreemd, maar wel handig.

#parkiet#

[kootje]

Maar je moet wel lezen wat er in de Bijbel staat: Die gezond zijn hebben de medicijnmeester (arts) niet nodig, maar die ziek zijn. En dan kan je de conclusie trekken dat zij die zonder reden naar Jezus komen ook niets terug krijgen.
Wanneer heb je reden om naar Christus als Verlosser en Zaligmaker te gaan dan wanneer je je 'niet-zalig', ellendig (=buitenlandig, zeg maar buiten het land, het koninkrijk van Christus) voelt.
Maar wat zie je dan: hoe meer je van Christus leert, hoe meer je ziet hoe je zelf bent. En ook hoe meer je er naar gaat verlangen om het beeld van Christus gelijkvormig te worden.

Mee eens. Alleen wil ik er nog wel op wijzen dat die ellendigheid niet de grond is. De grond ligt in de beloften van het Evangelie! Die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen (Joh. 6:37)

[DenKTenk]

Kootje,

daar ben ik het ook mee eens! Ellendekennis en zelfkennis is geen grond.
Maar wanneer we leren dat de wet de tuchtmeester tot Christus is, dan zien we dat de kennis van onze ellende, in de spiegel van de wet gezien, ons uit moet drijven tot Hem, die onze zonden vergeeft!