hard hart

[FlirrieSun]

Staat er niet een verwijzing naar het hele boek, want daar staan wel heel veel duidelijke dingen in, ook veel uitspraken van filosofen en ook bewijzen waarom er geacht wordt, waarom Jezus wel heeft bestaan

[FlirrieSun]

En ik heb wel eens ergens gelezen dat het leven vergeleken werd met een uitvinding
Als je voor het eerst eeen nieuwe uitvinding ziet, dan zou je niet weten waar die uitvinding voor dient en de uitvinding zelf kan het je ook niet vertellen.
Alleen de ontwerper of de geschreven handleiding kan je dit vertellen.

Zo kun je dat ook vergelijken, alleen de Bijbel of God zelf kan je dit vertellen, maar ja dan moet je er natuurlijk wel van uitgaan,d at God ebstaat.
Ik denk dat we alleen in God onze oorsprong, onze identiteit, onze betekenis, ons doel, onze waarde en onze bestemming zullen vinden/

[Marnix]

1) De natuur is prachtig, maar helaas geen harde reden om in God te geloven. Ik denk zelf dus wel dat God bestaat, maar dat komt niet doordat de natuur zo prachtig is. Dat kan namelijk goed verklaard worden door evolutie.

Ben ik het niet mee eens... Lijkt op een mooi schilderij... dat iemand ziet... en hij vervolgens zegt: Ik weet niet of die wel geschilderd is, het kan net zo goed zijn dat er een paar verfpotten omvielen.

Als ik de schepping zie weet ik dat het niet vanuit niets kan zijn ontstaan... en ook de evolutie kan niet alles verklaren (namelijk hoe het begon, er moest voor de big bang namelijk ook al wat zijn geweest dan wat na die knal opeens mooi als een puzzel in elkaar viel)

2) Je geeft als voorbeeld het kind dat bij zijn vader is weggelopen, maar dat voorbeeld gaat in mijn ogen niet op. Een kind heeft hoe dan ook een vader, maar ik ga er niet vanuit dat God hoe dan ook bestaat.

Ik wil hiermee alleen zeggen: Als je wil weten of God bestaat, wil je dan ook zelf proberen daar achter te komen door te zoeken naar bewijzen? Of moet God dan allemaal zelf maar doen?

[FlirrieSun]

En wat ik ook wel een belangrijk argument vind, is dat Darwin (de verzinner of hoe je het ook wil noemen) van de evolutietheorie, aan het einde van zijn leven in God is gaan geloven en daarmee aangaf dat het ws toch allemaal niet klopte wat hij 'uitgevonden' had.

[Collateral]

Staat er niet een verwijzing naar het hele boek, want daar staan wel heel veel duidelijke dingen in, ook veel uitspraken van filosofen en ook bewijzen waarom er geacht wordt, waarom Jezus wel heeft bestaan

Ok. Ik zal eens kijken of ik het boek ergens kan lenen. Maar het moet in ieder geval betere argumenten bieden dan wat ze in die samenvatting laten zien. En daar heb ik mijn twijfels bij - ik heb meer boeken/artikelen gelezen die dachten Jezus te gaan bewijzen, maar geen van allen heeft me overtuigd...

En ik heb wel eens ergens gelezen dat het leven vergeleken werd met een uitvinding
Als je voor het eerst eeen nieuwe uitvinding ziet, dan zou je niet weten waar die uitvinding voor dient en de uitvinding zelf kan het je ook niet vertellen.
Alleen de ontwerper of de geschreven handleiding kan je dit vertellen.

Zo kun je dat ook vergelijken, alleen de Bijbel of God zelf kan je dit vertellen, maar ja dan moet je er natuurlijk wel van uitgaan,d at God ebstaat.
Ik denk dat we alleen in God onze oorsprong, onze identiteit, onze betekenis, ons doel, onze waarde en onze bestemming zullen vinden/

Die beeldspraak vind ik zo gek nog niet. Ik ga er in ieder geval vanuit dat God bestaat, al weet ik dat niet zeker. Maar om dan ook gelijk te geloven dat de bijbel een correct beeld van God biedt, dat is een ander verhaal. Ik kan niet geloven dat de bijbel onder supervisie van God is geschreven. De bijbel is in mijn ogen hooguit een verzameling van verhalen waarin gelovigen vertellen van hun belevenis van God.

[Aragorn]

Er zullen denk ik wel interessante dingen in staan, maar die opzet (zoon bekeert door rationele argumentaties z'n vader even) staat me een beetje tegen.

Ik zeg ook niet dat jij dit boek moet gaan lezen! Dat jij niet persé verlegen zit om rationalistische argumenten dan kan een ander daar nog wel mee zitten!
Meer rationalistische zekerheid over het bestaan van God kan een begin zijn van een geloof wat zich hoe langer meer in vertrouwen overgeeft aan God. De bekering van de vader was ook niet zomaar eventjes het werk van de zoon van die vader, maar het werk van De Zoon van De Vader en door de Heilige Geest. God kan alle middelen gebruiken, toch?

O, ik ben zeker wel geinteresseerd in de rationele discussie omtrent het bestaan van God en de juistheid van het christelijk geloof! (Daarom zei ik ook dat ik verwacht dat er wel interessante dingen in zullen staan) Ik heb me daar een poosje geleden ook redelijk in verdiept, maar ben erachter gekomen dat je met rationele argumenten uiteindelijk niet kunt bewijzen of God er wel of niet is. Geloof is dus kennelijk een zaak van het hart, maar hoe het precies werkt en hoe je ondanks rationele onzekerheid toch kunt geloven is mij zelf ook nog niet helemaal duidelijk.

Vandaar dat ik wat sceptisch sta tegenover een zoon die z'n oude verstarde sceptische vader rationeel overtuigt (dat is nog tot daaraan toe), waarna deze vervolgens ook gaat geloven (dat is volgens mij iets dat niet middels het rationele bereikt kan worden, al kan het rationele wel een hulpstukje zijn).

[Collateral]

Ben ik het niet mee eens... Lijkt op een mooi schilderij... dat iemand ziet... en hij vervolgens zegt: Ik weet niet of die wel geschilderd is, het kan net zo goed zijn dat er een paar verfpotten omvielen.

Die vergelijking is populair, maar raakt kant noch wal. Evolutie is een dynamisch proces van natuurlijke selectie, zeer kleine veranderingen die over een gigantisch tijdsproces duidelijk zichtbaar worden en voordeel kunnen opleveren. Dat is niet te vergelijken met het maken van een schilderij. Een schilderij is een keer gemaakt en krijgt geen nakomelingen.

Als ik de schepping zie weet ik dat het niet vanuit niets kan zijn ontstaan... en ook de evolutie kan niet alles verklaren (namelijk hoe het begon, er moest voor de big bang namelijk ook al wat zijn geweest dan wat na die knal opeens mooi als een puzzel in elkaar viel)

Dat iets uit niets kan ontstaan is inderdaad niet makkelijk te begrijpen. Er zijn wel wat theorieën over, maar die vind ik vrij speculatief. Evolutie houdt zich hier echter niet mee bezig - evolutie begint pas wanneer er sprake is van herproduceerbare organismen.

Dat God evolutie in gang heeft gezet, dat lijkt me geen gekke gedachte. Vergeet niet: evolutie sluit God dus absoluut niet uit!
Evolutie sluit alleen uit dat God de aarde letterlijk in zes dagen gemaakt heeft.

Ik wil hiermee alleen zeggen: Als je wil weten of God bestaat, wil je dan ook zelf proberen daar achter te komen door te zoeken naar bewijzen? Of moet God dan allemaal zelf maar doen?

Hoe meer ik zoek naar bewijzen, hoe meer ik tot de overtuiging kom dat objectief bewijs niet te vinden is.

En wat ik ook wel een belangrijk argument vind, is dat Darwin (de verzinner of hoe je het ook wil noemen) van de evolutietheorie, aan het einde van zijn leven in God is gaan geloven en daarmee aangaf dat het ws toch allemaal niet klopte wat hij 'uitgevonden' had.

Dit is een hardnekkige leugen over Darwin. Zie bijvoorbeeld http://www.apologeticspress.org/faq/r&r9102a.htm. Ik vat even de conclusie in het Nederlands samen:
"Heeft Darwin zich bekeerd? Ging hij in God geloven, werd hij Christen? Het antwoord op beide vragen is een krachtig 'nee'."

[Marnix]

Colleteral, het was idd een beeld en beelden gaan altijd wel ergens mank... Feit blijft dat ik het zeer onwaarschijnlijk vind dat door een knal een aarde met atmosfeer, met universum etc. ontstaat waarbij zwaartekracht, met miljoenen planeten die in een perfecte baan om de zon draaien, met een zon, met natuurwetten etc ontstaat... kortom, een perfecte omgeving waar er mogelijkheid tot evolutie is....

En dan nog, waar komen die microorganismen dan vandaan die zich geovolueerd hebben tot een ontzettend grote diversiteit van planten en dieren... Overigens vind ik die vorm van evolutie nog steeds onwaarschijnlijk, zelfs als er miljarden over heen gegaan zijn.

Dat evolutie God niet uitsluit (iets wat niet veel aanhangers van de evolutietheorie geloven) is al heel wat anders dan een eerdere opmerking dat je er niet venuit gaat dat God niet bestaat.... ik merk echter op andere plaatsen dat je toch wel rekening houdt met die optie.

Overigens sluit geloof ook niet uit dat er evolutie plaatsvind... Ik geloof in zekere zin wel in evolutie, dat dieren zich kunnen ontwikkelen, aanpassen... maar ik denk dat dat in de schepping is gelegd. Ik geloof niet dat God 2 apen schiep die zich langzamerhand tot mens ontwikkelden... om nog niet eens over microorganismen die zich tot olifanten evolueren te spreken...

Misschien vinden mensen het raar dat ik geloof dat God de wereld heeft geschapen... maar is STA liever voor aap... dan dat ik er van AFSTAM

[Aragorn]

En wat ik ook wel een belangrijk argument vind, is dat Darwin (de verzinner of hoe je het ook wil noemen) van de evolutietheorie, aan het einde van zijn leven in God is gaan geloven en daarmee aangaf dat het ws toch allemaal niet klopte wat hij 'uitgevonden' had.

Dit is een hardnekkige leugen over Darwin. Zie bijvoorbeeld http://www.apologeticspress.org/faq/r&r9102a.htm. Ik vat even de conclusie in het Nederlands samen:
"Heeft Darwin zich bekeerd? Ging hij in God geloven, werd hij Christen? Het antwoord op beide vragen is een krachtig 'nee'."

En al zou het wel zo zijn, dan vind ik het nog geen argument. Als Einstein op z'n sterfbed de relativiteitstheorie herroepen zou hebben zou hij daarom toch niet minder waar zijn? (Of hij moest er doorslaggevende argumenten bij genoemd hebben, maar dat deed Darwin in het bewuste verhaal niet dus het maakt weinig sense.)

[Aragorn]

Colleteral, het was idd een beeld en beelden gaan altijd wel ergens mank... Feit blijft dat ik het zeer onwaarschijnlijk vind dat door een knal een aarde met atmosfeer, met universum etc. ontstaat waarbij zwaartekracht, met miljoenen planeten die in een perfecte baan om de zon draaien, met een zon, met natuurwetten etc ontstaat... kortom, een perfecte omgeving waar er mogelijkheid tot evolutie is....

Als je uitgaat van een oneindig heelal is zo'n onwaarschijnlijkheid weer minder onwaarschijnlijk: het moet dan ooit wel een keer gebeuren.

Maar desondanks vind ik schepping toch geloofwaardiger.

[parsifal]

En maar weer on-topic of een nieuw topic openen. De onderwerp titel dekt hier een lading die te belangrijk is om de discussie van het onderwerp af te laten gaan.

[Collateral]

Je hebt gelijk. Ik hoop later op de voorlaatste posts te reageren in een nieuw topic.

[FlirrieSun]

Ok om maar weer on-topic te gaan

Heb je dat ook wel eens. Dat je (weer) in een bepaalde zonde valt, terwijl je je hebt voorgenomen om dat toch echt niet meer te doen. En dat je daarna haast niet meer je bijbel durft open te slaan, laat staan bidden. En dat je voelt hoe verdorven je eigen hart is en je je zo blind voelt. Ik weet het niet meer in iedergeval. Ik moet bekeerd worden maar hoe? De wereld trekt zo verschrikkelijk. En als ik diep naar binnen kijk voel ik me heel niet schuldig zoals ik me zou moeten voelen. Hoe kan ik toch de Heere lief krijgen. Ik heb die wedergeboorte zo nodig want van me zelf kan ik niets goeds doen! Sorry, ik moest me hart even luchten. Bedankt.

Het is op zich heel moeilijk om dit concreet te krijgen voor iemand. Ik denk dat zulk soort dingen ook bij iedereen anders gaan.
Maar ik herken het wel dat je graag je best wilt doen en het dan niet lukt.
Het heeft mij wel geholpen om veel over Hem te lezen, niet alleen in de Bijbel, maar ook in andere boeken. En om hardop te bidden. Gewoon door alles aan Hem te vertellen. Dat je het moeilijk vind, dat je zoveel zonde doet, dat je het moeilijk vind om Hem te zoeken en voor Hem te leven. Vraag of Hij je wil helpen met alles, om dat je het de hele tijd al zelf hebt geprobeert, maar dat het dus blijkbaar niet werkt. Vertel Hem gewoon wat je allemaal graag zou willen, maar dat je het niet kan en soms ook helemaal niet wil.
Hij weet dit alles toch al, maar Hij wil ook dat je het allemaal tegen Hem verteld.

[Pieter]

Ik herken mezelf volkomen in wat John schrijft.

Soms word je even stilgezet. Een sterfgeval, een ernstig gesprek, of juist een blijde gebeurtenis... Je beseft dat het leven voorbijgaat, je voelt iets van de enorme verantwoordelijkheid die je hebt om God te zoeken en te dienen.

En dan... gaat het leven weer verder. Je wordt weer opgeslokt door je dagelijkse bezigheden. Je voornemen om meer te lezen en te bidden zakt naar de achtergrond. En, veel erger nog, die zonden die je zo graag doet en tegelijkertijd zo verafschuwt, komen weer naar voren. Grijpen je weer naar de keel. Je wilt het niet en toch weer wel, en je doet het toch. Je voelt je belabberd dat je hebt gezondigd, je denkt "als ik nu bid, is dat alleen maar schijnheilig, alleen maar om m'n geweten te sussen", en je bidt niet. Je Bijbel blijft gesloten. In plaats van dichter naar God, loop je van hem weg...

En toch is er telkens dat besef, hoe klein ook, dat je God moet leren kennen, een kind van Hem moet worden. Je wilt het wel en je wilt het niet. Je kunt het wel en je kunt het niet.

Het is een vicieuze cirkel waar je zelf niet uit kunt breken. Je wordt moedeloos van die mensen die telkens maar zeggen "Geef jezelf aan God!", want dat kun je niet. Je wordt net zo moedeloos van die mensen die telkens maar zeggen "God moet het doen!", want dat wil je niet. Als je bid, lijkt de hemel potdicht. Je weet het niet meer...

Lieve mensen, bid voor ons, dat ons geloof niet ophoude.