Zijn andermans zonden interessant discussie-voer?

[André]

Ehmmm, ik was ff nieuwsgierig naar wat reakties.........

[groenrondballetje]

Als dat zo is, waarom dan nog de bijbelse opdracht om elkaar terecht te wijzen?

Volgens mij hebben we de Bijbelse opdracht om elkaar vanuit broederlijke liefde terecht te wijzen en niet om elkaar af te kraken ...

En moeten we dan niet snel ons hele tuchtsysteem schrappen?
En hoe durft Paulus dan de gemeente in Korinthe terecht te wijzen?
Want die balk.....
Die tekst over balk en splinter gaat overigens niet over het wijzen op fouten... Het gaat daar over oordelen... Volgens mij wil Jezus duidelijk maken dat je elkaar niet moet veroordelen vanwege zonden, omdat we allemaal zondig zijn... maar dat je wel iemand op zonden mag wijzen, uit liefde. Een splinter uit iemands oog halen is iets anders dan iemand wijzen op een splinter en tips geven hoe je die kan laten verwijderen.

Maar als je je blijft focussen op andermans splinter zul je die balk nooit zien .... dat geldt natuurlijk niet voor de mensen die zelf met homoseksualiteit worstelen, voor hun is een discussie over hoe op een Bijbelse manier om te gaan met hun seksuele voorkeur van groot belang ...
... maar voor de meeste mannen (als ik mij zelf als voorbeeld neem) zou de discussie beter kunnen gaan over hoe om te gaan met laag ingsneden decollitees, en korte minirokjes, en weinig om het lijf hebben programma's die je 's avonds zit met zappen. Terwijl voor de meeste vrouwen de romantische avontuurtjes in soaps een groter probleem zijn ...
En dan heb ik het nog niet eens gehad over de dagelijkse TV-boodschap van geweld als recht van de sterkste dat overwint - dat wordt erg makkelijk overgenomen in onze levensstijl.

Dat is ONZE strijd, althans voor de meeste van ons.
Die strijd moeten we in gebed brengen bij onze liefhebbende God; dan zal Hij ons helpen. Laten we aandacht daarop richten en ons niet af laten leiden over wat de juiste aanpak is voor een ver-van-mijn-bed show.

[Marnix]

Mee eens... laten we dan liefdevol terechtwijzen maar zelf ook leren van andermans problemen.

En over de beschreven problemen waar heterosexuele mannen eerder last van zullen hebben mag je ook best een topic openen hoor.

[rosekapje]

Zou het ook niet zo zijn dat als iemand liefdevol terecht gewezen wordt dat vaak als een 'aanval' ziet op zichzelf? Ik zelf heb daar geloof ik nog weleens last van. Dat ik dat meer zie als een commentaar en bemoeierig dan als lief en goed bedoeld en meestal nog terecht ook.

[André]

Zou het ook niet zo zijn dat als iemand liefdevol terecht gewezen wordt dat vaak als een 'aanval' ziet op zichzelf? Ik zelf heb daar geloof ik nog weleens last van. Dat ik dat meer zie als een commentaar en bemoeierig dan als lief en goed bedoeld en meestal nog terecht ook.

Ik zet er wel eens tussen haakjes achter dat ik weet dat ik zelf ook een zondaar ben....

[chickie]

Zou het ook niet zo zijn dat als iemand liefdevol terecht gewezen wordt dat vaak als een 'aanval' ziet op zichzelf? Ik zelf heb daar geloof ik nog weleens last van. Dat ik dat meer zie als een commentaar en bemoeierig dan als lief en goed bedoeld en meestal nog terecht ook.

Ik denk dat de grens tussen liefdevol vermanen en oordelen heel dun is...

[Lindal]

Pas een wijze raad hierover gehoord:

Zeg eerst 10 positieve eigenschappen en zaken over een ander,
dan mag je 1 foute of zondige zaak vertellen.......

De praktijk wijst uit dat het eerste vele malen moeilijker is dan het 2e, daarom zijn ze ook in die volgorde gezet!

[Optimatus]

Totaal niet interessant.

Ik heb genoeg aan mijn eigen zonden.

[Marnix]

En denk je dat je daar helemaal in je uppie tegen moet strijden? Of kun je dan ook veel aan elkaar hebben, omdat er anderen zijn die dezelfde zonden en problemen hebben?

[joris]

misschien kunnen we ruilen?

[Marnix]

Ruilen waarmee?

Zonden of manieren om er tegen te vechten?

[FlirrieSun]

Pas een wijze raad hierover gehoord:

Zeg eerst 10 positieve eigenschappen en zaken over een ander,
dan mag je 1 foute of zondige zaak vertellen.......

De praktijk wijst uit dat het eerste vele malen moeilijker is dan het 2e, daarom zijn ze ook in die volgorde gezet!

Dat is best een goed idee, maar daarom staat er wel nog steeds in de Bijbel vermeld dat je anderen terecht mag en moet wijzen als deze in zonden leven.
Uiteraard is het altijd positief om positief over een ander te zijn, maar dat wil niet zeggen, dat als je geen positieve dingen van een ander kan vinden, om dan de zondige zaak ook maar achterwege te laten!

[Cavecracker]

Ik denk dat je inderdaad mensen terecht mag wijzen, als je denkt dat het gedrag van de ander bijbels niet verantwoord is. Ondertussen moeten we we wel proberen onszelf niet schuldig te maken aan het gebod "Hebt u naaste lief als uzelf", door liefdeloos terecht te wijzen.

[Zareb]

Ik denk dat je inderdaad mensen terecht mag wijzen, als je denkt dat het gedrag van de ander bijbels niet verantwoord is. Ondertussen moeten we we wel proberen onszelf niet schuldig te maken aan het gebod "Hebt u naaste lief als uzelf", door liefdeloos terecht te wijzen.

Ben het met je eens. Alleen, de grote vraag blijft natuurlijk of jouw denkwijze wel de juiste is. Je schrijft zelf: "als je denkt dat het gedrag van een ander bijbels niet verantwoord is." Wat voor jou bijbels niet verantwoord is, kan voor een ander wel bijbels verantwoord zijn. Mijn opa wilde beslist geen bloedworst eten, mijn vader vond het heerlijk. Terwijl ik van beiden heb kunnen merken dat het kinderen van God waren.

Als je een ander (liefdevol) terecht wijst ga je er meestal vanuit dat jouw vooringenomen standpunt het enige juiste is. Maar enige voorzichtigheid is daarbij wel op z'n plaats denk ik. Als je zelf een leven dicht bij God mag kennen wil je dat zo graag met anderen delen, ik tenminste wel. Maar ik realiseer mij dat die ander, in zijn of haar persoonlijke weg met God wellicht een andere beleving mag kennen. En wie ben ik dan dat ik daar een oordeel over mag uitspreken.

[FlirrieSun]

Ben het met je eens. Alleen, de grote vraag blijft natuurlijk of jouw denkwijze wel de juiste is. Je schrijft zelf: "als je denkt dat het gedrag van een ander bijbels niet verantwoord is." Wat voor jou bijbels niet verantwoord is, kan voor een ander wel bijbels verantwoord zijn. Mijn opa wilde beslist geen bloedworst eten, mijn vader vond het heerlijk. Terwijl ik van beiden heb kunnen merken dat het kinderen van God waren.

Als je een ander (liefdevol) terecht wijst ga je er meestal vanuit dat jouw vooringenomen standpunt het enige juiste is. Maar enige voorzichtigheid is daarbij wel op z'n plaats denk ik. Als je zelf een leven dicht bij God mag kennen wil je dat zo graag met anderen delen, ik tenminste wel. Maar ik realiseer mij dat die ander, in zijn of haar persoonlijke weg met God wellicht een andere beleving mag kennen. En wie ben ik dan dat ik daar een oordeel over mag uitspreken.

Maar er zijn altijd dingen waarvan je wel zeker weet dat ze niet kloppen.
Als een ander echt zonde doet, waarvan je weet dat het zonde is, dan mag je dat wel doen.
Er zijn natuurlijk altijd zonden die direct vanuit de wet voortkomen, waarvan je op grond van de Bijbel heel duidelijk kan zeggen dat het zonde is, zoals:
liegen, stelen, roddelen, kwaadspreken over elkaar, ontrouw zijn, en zo kan iedereen denk ik nog wel meer dingen bedenken.

Het is ook niet goed, om maar te denken dat je niet zeker weet of het alelen jouw waarheid is, om dan maar niks te zeggen.
Dan nog is het soms ook beter om liefdevol met een ander een gesprek aan te gaan, misschien dan ook diens standpunten proberen te begrijpen, dan iemand in jezelf te veroordelen (misschien het met anderen er over te hebben) en dat je er niks over tegen die ander zegt.
En net zoals ik in de vorige post zei, het is ook een opdracht van God!