Lindal schreef:Je moet respect hebben voor de persoon zelf, ongeacht wat hij of zij geloofd...... De persoon is ook door God geschapen!
Je mag niet het geloof niet accepteren wat zij geloven! Dat is tegen Gods wil!
Duidelijker kan volgens mij niet
Hoi Lindal,
Ik kom net terug van mijn Marokkaanse kapper. N.a.v. de rammadan hadden we een heel gesprek over de Islam, zijn geloof, mijn geloof de Qor'an en de Bijbel. Ik accepteer zijn geloof wel, want hoe ik kan een dialoog voeren als ik zijn werkelijkheid niet accepteer.
Ik ervaar het als heel waardevol om met hem in gesprek te zijn over geloof. Uit het gesprek bleek ook zoveel wederzijdse kennis te ontbreken.
In je eerste zinnen heb je het over de accpetatie van de persoon. daarna maak je meteen een sprong naar het niet accepteren van zijn geloof. Als dit je grondhouding is dan lijkt het mij moeilijk om überhaupt vrij een gesprek te beginnen. Ik vindt dit persoonlijk erg moeilijk. Er zijn veel problemen in de dialoog tussen christenen en moslims. En bemerk bij veel christenen dat er wel een mening is maar dat ze dit lang niet altijd kunnen verantwoorden met hun gedrag.
Ik bedoel hiermee dat God misschien meer hecht aan ons gedrag dan de gedachten (meningen) in ons hoofd. Uiteindelijk bestaat er pas iets als er woorden uitgesproken worden tussen mensen, communicatie / dialoog. Niet dat dit hoogdravend moet zijn. Het zijn soms juist gewone gesprekken waardoor je later met mensen dieper van gedachten kunt wisselen, wees daar zuinig op.
peace, scape