Bijbel en homosexualiteit

[Collateral]

Al wil ik nog wel zeggen dat Paulus dan onchristelijk zou zijn. als klopt wat jij zegt.

Wat ik zeg klopt hoe dan ook. Dat Paulus daardoor onchristelijk zou zijn, daar zal ik niet over oordelen.

[joris]

Al wil ik nog wel zeggen dat Paulus dan onchristelijk zou zijn. als klopt wat jij zegt.

Wat ik zeg klopt hoe dan ook. Dat Paulus daardoor onchristelijk zou zijn, daar zal ik niet over oordelen.

'hoe dan ook?' dat is het enige onderwerp in het leven waar je helemaal zeker over bent?

Maar daar moeten we het hier niet over hebben.

[Collateral]

'hoe dan ook?' dat is het enige onderwerp in het leven waar je helemaal zeker over bent?

Nee. Ik begrijp niet helemaal wat je hiermee bedoelt. Maar ik ben benieuwd op welke grond je denkt dat ik ongelijk had met mijn laatste post over Paulus. Welk argument is onwaar of mogelijk onwaar?

[Zareb]

Zareb: ik ben benieuwd hoe je die 20 jaar met God geleefd hebt. Welke plek neemt God in in je leven? En ik ben benieuwd hoe je tegenwoordig 'bekeken' word door de christenen om je heen.

Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik niet al die jaren met God geleefd heb. Na het overlijden van mijn partner had ik, mede om wat er zich rond dit gebeuren heeft afgespeeld, m'n buik vol van kerkmensen en zelfs van God. Niet dat ik in allerlei extreme toestanden terecht kwam maar het geloof zei me niets meer. Ik was uitsluitend nog gefocust op m'n werk. Tot voor een aantal jaren geleden gewoon het verlangen naar Hem terug kwam. Voor beter gezegd, toen Hij mij terug riep.

Welke plek heeft God in mijn leven? De belangrijkste plek, ik kan daar wel allerlei superlatieven voor bedenken maar dat ligt niet zo in mijn aard. het is gewoon een zeker weten dat Hij m'n leven in Zijn handen heeft.

Je laatste vraag dan.
In de kerkelijke gemeente waar ik nu kom is homoseksualiteit geen onderwerp dat problemen opleverd. Toen ik lid werd van deze gemeente heb ik direkt verteld hoe de vork in de steel zat. Ik heb daar m'n plaats gevonden.
Wat ik in contacten met christen heel moeilijk vindt is dat men al heel snel met voorwaarden komt. m.a.w. Als ik zeg dat ik christen ben, en dat ik in de Bijbel geen afwijzing van een relatie kan ontdekken, wordt direkt mijn geloof in twijfel getrokken. Je bent pas geloofwaardig als je netjes zegt dat je het wel bent maar dat je het niet doet. Dit merk ik op dit forum soms ook. Zoals al eerder opgemerkt, geloof ik niet in die splitsing.
Daarbij, hierdoor wekt men de indruk dat het bij homoseksuelen alleen maar om de seks gaat. Anders gezegd daarmee degradeerd men mijn beleving van "houden van" tot iets dat pervers is.

Moet je er dan maar op los leven? Nee, ik verbindt aan een relatie precies dezelfde normen als jij. Namelijk de norm die de Bijbel ons geeft.
Dat er homo's zijn die vanuit hun persoonlijke overtuiging tot de conclusie komen dat ze celibatair moeten leven is hun eigen keus, of, zou hun eigen keus moeten zijn. Maar dat kan niet gebruikt worden als maatstaf om iemands geloofsleven te be- of te veroordelen.

[joris]

mooi antwoord. Tof dat je zo open bent. Ik benbenieuwd: wat maakt dat je Gods 'toestemming' voelt om een sexuele relatie te hebben met een vriend?

[Optimatus]

ik ga die discussie verder niet aan. Daar zijn genoeg topics over. Al wil ik nog wel zeggen dat Paulus dan onchristelijk zou zijn. als klopt wat jij zegt.

Vreemde conclusie. Paulus was een kind van zijn tijd. Logisch dat hij schrijft zoals men schreef in zijn tijd, met alle culturele invloeden vandien.

[Zareb]

mooi antwoord. Tof dat je zo open bent. Ik benbenieuwd: wat maakt dat je Gods 'toestemming' voelt om een sexuele relatie te hebben met een vriend?

Bewust of onbewust maak je hier weer een splitsing. Want ik ga geen seksuele relatie aan. Ik ga niet een relatie met iemand aan puur en alleen gericht op seksbeleving.

Beleving van seksualiteit is niets meer of minder dan op een lichamelijke manier de liefde voor je partner uitdrukken. OK de porno industrie schept een ander beeld. Maar dat beeld gaat ook op over heteroseksualiteit.

Lief hebben doe je met je hele verstand maar ook met je lichaam. Zo heeft God ons nu eenmaal geschapen. Als ik een relatie zou aangaan met een vriend doe ik dat omdat ik van hem hou. Omdat ik m'n leven met hem zou willen delen. En lichamelijkheid maakt daar deel van uit. Moet ik dan expliciet zoeken naar Gods toestemming? Dat denk ik niet. Ten eerste omdat ik geen Bijbelse grond kan vinden die de relatie opzich afkeurd en ten tweede omdat deze vorm van beleving van lichamelijkheid voor mij persoonlijk de enigste manier is waarop ik dat met hart en ziel mag beleven.

[joris]

Dat je liefde en sex bij elkaar wilt houden snap ik heel goed. Natuurlijk is sex niet dat waar het bij iedere relatie om gaat. Als het goed is, is sex een gevolg van een goede relatie. Toch?

Maar is de redenering van: er staat niet in e bijbel dat jongens geen relatie mogen hebben met jongens dus mag het wel? Eigenlijk wil ik niet eens over mogen praten.
Daarom probeer ik te zoeken naar wat jou doet besluiten om wel een relatie aan te gaan.
Dit is beetje vaag nu he geloo fik.

Ik weet vaak gevoelsmatig wat wel of niet goed is. Ook al staat iets niet precies in debijbel, toch heb ik er een mening over. En die mening komt van god lijkt mij, omdat God in ons is, als we voor hem willen leven.
Dus ji voelt blijkbaar op de een of andere manier rust in het hebben van een relatie?

Dat lichamelijke affectie voor jou alleen bij mannen kan lijkt mij logisch maar is het terecht om er genoegen mee te nemen dat je dat zo voelt? Maar ik besef heel goed dat ik dit zeg vanuit de optiek dat God het niet zo bedoeld heeft.

[hemelburger]

Collateral schreef:

Paulus zou wel willen dat iedereen was zoals hij, ongehuwd dus (1 Kor. 7:7). Hij zag het huwelijk als een bron van zorgen.

Ongehuwd kan hier net zo goed weduwenaar zijn, dat zou Paulus maken tot een kenner van beide situaties, leven binnen een huwelijk en zonder huwelijk. Echter de vraag blijft open wanneer heb je meer zorgen als je getrouwd ben of niet ("meer"). Het gaat hier om verantwoordelijkheden en niet in de eerste plaats om zorgen, maar misschien kun je een hardere onderbouwing geven van je opmerking dat Paulus nogal negatief is over het huwelijk. Het valt mij van je tegen Collateral, omdat jij de schijn van wetenschappelijk bijbellezen ophoudt en hier zo onwetenschappelijk mee omgaat.

[Collateral]

Collateral schreef:

Paulus zou wel willen dat iedereen was zoals hij, ongehuwd dus (1 Kor. 7:7). Hij zag het huwelijk als een bron van zorgen.

Ongehuwd kan hier net zo goed weduwenaar zijn, dat zou Paulus maken tot een kenner van beide situaties, leven binnen een huwelijk en zonder huwelijk. Echter de vraag blijft open wanneer heb je meer zorgen als je getrouwd ben of niet ("meer"). Het gaat hier om verantwoordelijkheden en niet in de eerste plaats om zorgen, maar misschien kun je een hardere onderbouwing geven van je opmerking dat Paulus nogal negatief is over het huwelijk. Het valt mij van je tegen Collateral, omdat jij de schijn van wetenschappelijk bijbellezen ophoudt en hier zo onwetenschappelijk mee omgaat.

Als je 1 Korinthe 7:7 leest, dan kun je dat moeilijk een aanbeveling van het huwelijk noemen. Dat ik Paulus 'ook niet echt positief' (met 'nogal negatief' verdraai je dus mijn woorden!) over het huwelijk noemde, is vanuit die context dus helemaal niet zo fout, denk ik. Verder was het slechts een zijstraatje dat ik noemde tegen de veronderstelling dat als iets nooit positief genoemd is, het 'dus' negatief is.

Verder snap ik niet helemaal wat jouw post in deze discussie nog voor waarde heeft. Je grijpt terug op een al lang niet meer relevante opmerking van een paar pagina's terug...

[Zareb]

Dat je liefde en sex bij elkaar wilt houden snap ik heel goed. Natuurlijk is sex niet dat waar het bij iedere relatie om gaat. Als het goed is, is sex een gevolg van een goede relatie. Toch?

Inderdaad, het is een heel fijne manier om iemand zonder woorden te laten voelen dat je van hem houdt.

Maar is de redenering van: er staat niet in e bijbel dat jongens geen relatie mogen hebben met jongens dus mag het wel? Eigenlijk wil ik niet eens over mogen praten.
Daarom probeer ik te zoeken naar wat jou doet besluiten om wel een relatie aan te gaan.

Ik weet niet of het wel “besluiten” was. Vergelijk dat eens in de hetero - wereld. Besluit iemand op een goeie morgen om maar eens op zoek te gaan naar, of is er sprake van een verlangen naar een partner.
Zoals ik al eerder heb geschreven spreekt de Bijbel juist in heel sterke bewoordingen over liefde tussen twee mensen van hetzelfde geslacht. Voor mij was dat aanleiding om een relatie niet uit de weg te gaan. Omdat ik net als een hetero ook het verlangen heb naar iemand die naast je staat.

Ik weet vaak gevoelsmatig wat wel of niet goed is. Ook al staat iets niet precies in debijbel, toch heb ik er een mening over. En die mening komt van god lijkt mij, omdat God in ons is, als we voor hem willen leven.
Dus ji voelt blijkbaar op de een of andere manier rust in het hebben van een relatie?

Jazeker.

Dat lichamelijke affectie voor jou alleen bij mannen kan lijkt mij logisch maar is het terecht om er genoegen mee te nemen dat je dat zo voelt? Maar ik besef heel goed dat ik dit zeg vanuit de optiek dat God het niet zo bedoeld heeft.

“Genoegen nemen met.” Uiteindelijk wel, ja. Zoals ik al eens eerder schreef heb ik in het begin er vreselijk tegen gevochten, nam ik er echt geen genoegen mee dat ik zo geboren was. Voor mij is daar een omkeer in gekomen toen ik mocht ervaren dat het zo goed was. En dan is het geen kwestie van “genoegen nemen met”. Want dat impliceert dat je met iets genoegen neemt dat minder is dan wat anders. En ik ervaar het niet meer als “minder”.

[Socrates]

Ik herken het wel. Het rust vinden in het hebben van een relatie, het als goed ervaren. Los van het hele theoretische kader. Het enige dat de zaak weer compliceert is dan weer dat mijn vriend niet christelijk is. Dat maakt de boel weer best ingewikkeld...

[Aragorn]

Na alle theoretische discussies vind ik dit een mooi en waardevol topic!

Ipv elkaar bijbelteksten voor de voeten te smijten wordt er nu tenminste geluisterd naar elkaar heb ik het idee dat men ook moeite doet om de ander te begrijpen.

[Collateral]

Na alle theoretische discussies vind ik dit een mooi en waardevol topic!

Ipv elkaar bijbelteksten voor de voeten te smijten wordt er nu tenminste geluisterd naar elkaar heb ik het idee dat men ook moeite doet om de ander te begrijpen.

Eensch

[joris]

ja ik wil niet zomaar zeggen dat homofilie niet kan ofzo. Ik blijfhet gewoon moeilijk vinden. Als je echt een relatie met God hebt en Hem ervaart in je leven, tja. Wie ben ik dan om te zeggen dat je iets verkeerd voelt ofzo. Blijven biddenlijkt me dat Gods wil mag gebeuren in je leven.