strijd om in te gaan, moeilijk of niet?

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

joepie

Berichtdoor joepie » 15 sep 2004 10:02

Je kunt het je ook wel voorstellen als met een zwaard, helm, harnas. Daar geeft de Bijbel een uitleg bij.

Efezieërs: De geestelijke wapenrusting
10 Voorts, weest krachtig in de Here en in de sterkte zijner macht. 11 Doet de wapenrusting Gods aan, om te kunnen standhouden tegen de verleidingen des duivels; 12 want wij hebben niet te worstelen tegen bloed en vlees, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers dezer duisternis, tegen de boze geesten in de hemelse gewesten. 13 Neemt daarom de wapenrusting Gods, om weerstand te kunnen bieden in de boze dag en om, uw taak geheel vervuld hebbende, stand te houden. 14 Stelt u dan op, uw lendenen omgord met de waarheid, bekleed met het pantser der gerechtigheid, 15 de voeten geschoeid met de bereidvaardigheid van het evangelie des vredes; 16 neemt bij dit alles het schild des geloofs ter hand, waarmede gij al de brandende pijlen van de boze zult kunnen doven; 17 en neemt de helm des heils aan en het zwaard des Geestes, dat is het woord van God. 18 En bidt daarbij met aanhoudend bidden en smeken bij elke gelegenheid in de Geest, daartoe wakende met alle volharding en smeking voor alle heiligen; 19 ook voor mij, dat mij bij het openen van mijn mond het woord geschonken worde, om vrijmoedig het geheimenis van het evangelie bekend te maken, 20 waarvoor ik een gezant ben in ketenen. Dan zal ik daartoe vrijmoedig kunnen optreden, zoals ik behoor te spreken.

Gebruikersavatar
meschianza
Majoor
Majoor
Berichten: 1772
Lid geworden op: 04 dec 2002 16:48
Locatie: De mooie stad Rotterdam
Contacteer:

Berichtdoor meschianza » 30 sep 2004 17:49

Het is echt een strijd om in te gaan.
DE aanvallen van de duivel met ongeloof en twijfel.
Of de verleidingen van de zonden waar je tegen vecht.
De vragen van het leven.
Maar andere keren voel je juist weer gesterkt en bewapend om door te gaan!

Ik geloof echt dat het een strijden is.
DAt je niet op je luie stoel kan gaan zitten en denken: nu komt het wel goed met mij.
''Duisternis verdwijnt niet door duisternis. Dat kan alleen licht. Haat verdwijnt niet door haat. Dat kan alleen liefde.'' Martin Luther King

HenkG
Verkenner
Verkenner
Berichten: 33
Lid geworden op: 17 jul 2004 23:38
Locatie: Zwolle

Berichtdoor HenkG » 01 okt 2004 22:53

God reikt ons de hand, zodat wij met Hem het leven door kunnen lopen door de enge poort op de smalle weg. Maar hoe stevig hebben wij die hand vast? Rekken wij niet vaak veel naar een andere richting, waardoor ons hand langs de vingers van God glijdt? Hebben we niet vaak gewoon alleen een vingertopje vast?

Als ik naar mezelf kijk, kom ik al snel tot deze conclusie voor de afgelopen 5 jaar en dan vooral de laatste 16 maanden. Teveel heb ik in mijn relatie, ondanks de wetenschap dat ik Gods kind mag zijn, dingen naar eigen inzicht in willen vullen om een en ander onder controle te kunnen houden in mezelf. Zeker na de komst van onze dochter is de strijd in mezelf alleen maar toegenomen. Veel te weinig heb ik God daarin ook daadwerkelijk de ruimte gegeven. Ik ben steeds ruimte blijven vragen voor eigen inzichten en eigen wegen.

Dit is in een mensenleven eigenlijk in alles de strijd bij het ingaan van de enge poort en het bewandelen van de smalle weg. We moeten leren onszelf volledig over te geven, zoals ook Jezus dat heeft gedaan voor jou, voor mij, voor iedereen, als wij tenminste gehoor geven aan Zijn roepstem.
JHWH - Ik ben

Ik ben Henk -Zijn beeltenis

Gebruikersavatar
Adriana
Verkenner
Verkenner
Berichten: 59
Lid geworden op: 11 mei 2004 17:47

Berichtdoor Adriana » 02 okt 2004 15:53

HenkG schreef:God reikt ons de hand, zodat wij met Hem het leven door kunnen lopen door de enge poort op de smalle weg. Maar hoe stevig hebben wij die hand vast? Rekken wij niet vaak veel naar een andere richting, waardoor ons hand langs de vingers van God glijdt? Hebben we niet vaak gewoon alleen een vingertopje vast?

Als ik naar mezelf kijk, kom ik al snel tot deze conclusie voor de afgelopen 5 jaar en dan vooral de laatste 16 maanden. Teveel heb ik in mijn relatie, ondanks de wetenschap dat ik Gods kind mag zijn, dingen naar eigen inzicht in willen vullen om een en ander onder controle te kunnen houden in mezelf. Zeker na de komst van onze dochter is de strijd in mezelf alleen maar toegenomen. Veel te weinig heb ik God daarin ook daadwerkelijk de ruimte gegeven. Ik ben steeds ruimte blijven vragen voor eigen inzichten en eigen wegen.

Dit is in een mensenleven eigenlijk in alles de strijd bij het ingaan van de enge poort en het bewandelen van de smalle weg. We moeten leren onszelf volledig over te geven, zoals ook Jezus dat heeft gedaan voor jou, voor mij, voor iedereen, als wij tenminste gehoor geven aan Zijn roepstem.


Dat leren overgeven moeten wij iedere dag weer opnieuw leren. Want steeds zie ik weer dat ik denk dat ik zelf wel de touwtjes in handen kan houden, terwijl dat niet zo is. En als je je leven iedere dag weer over mag geven in handen van God is het leven ondanks zorgen en verdriet niet zo zwaar, maar goed te dragen.


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 27 gasten