crematie

[Cisca]

In voorkomende gevallen ga ik wel naar een crematie, het is het laatste wat je kunt doen, en daar wil ik me dan niet aan onttrekken.
Klinkt misschien raar maar ik vind het een "kille" bedoening, gelijk alles weg, er is niets meer.
Begraven is toch anders, je hebt dan toch het gevoel, dat iemand er nog een beetje is, wat best belangrijk kan zijn voor de verwerking van een rouwproces.

Cisca, de ongelovige, die haar begrafenis al geregeld heeft

[Zareb]

Cremeren is wat mij betreft een teken van ongeloof. Het is een aktieve daad van vernietiging van het lichaam. Er spreekt iets definitiefs uit: nl. dood is dood.

De feitelijke vernietiging van het lichaam start op het moment van overlijden. Dat heeft niets te maken met begraven of cremeren. Of je dat proces nu versneld door middel van crematie of zoals straks mogelijk zal zijn door "vriesdrogen" heeft m.i. niets te maken met geloof of ongeloof.

Begraven is passief en bovendien doen we dat in het besef dat het lichaam ooit weer op zal staan. We zaaien de graankorrel (het lichaam) in de dodenakker in het besef dat het daar niet voorgoed zal blijven liggen, maar ooit op zal staan.

Even puur zakelijk geredeneerd.
"het besef dat het daar niet voorgoed zal blijven liggen"
Even afgezien van de opstanding blijft het lichaam daar helemaal niet liggen. Eeuwigdurende graven worden in Nederland niet meer uitgegeven. De wettelijke grafrust is 10 jaar, daarna mag een algemeen graf geruimd worden. In Roosendaal is een grote RK Begraafplaats. Deze is "gesloten", er mogen geen begravingen meer plaatsvinden, alleen nog bijzttingen van asbussen. Reden, de begraafplaats zal worden geruimd en veranderen in een recreatiezone. Dus als je dan bij je partner begraven wil worden is een crematie deenigste optie.

Een christelijke begrafenis is een teken van hoop: dit is niet het einde, er zal ooit een opstanding van dit lichaam zijn.

Die hoop kan net zo goed spreken tijdens een christelijke crematie.

Het idee dat mensen zich laten verbranden en de as laten verstrooien om de opstanding tegen te werken is m.i. achterhaald. Velen kiezen ervoor de as bij te zetten in een urnenmuur, een urnengraf ect. om een plek van herdenken te hebben. Net zoals bij begraven. Anderen kiezen ervoor de as te laten verstrooien op een geliefd plekje, boven zee of waar dan ook. Veelal zeer gemotiveerde keuzes.

Weer anderen kiezen voor een crematie omdat dit vaak goedkoper is. Klinkt stom, maar is wel een realiteit. Als je niet verzekerd bent kunnen de kosten van een uitvaart je een gigantisch probleem opleveren. Een beetje begrafenis met een (veels te dure) advertentie in het RD kost toch al snel zo'n 5.500 Euro. En dan is het grafmonument er nog niet eens bijgerekend.
Alleen een graf in het Nederlandse "Putte" kost 3400 Euro. En daar komen dan de verdere kosten nog bij.

Trouwens, wat denk je dan van christenen in China, Japan, Indië ect waar cremeren vaak de enigste mogelijkheid is?

[Memmem]

Wat maakt het uit of je tot as verbrandt of tot as verrot? Het resultaat is dat je stoffelijk omhulsel er na afloop weinig toonbaar meer uitziet: het eindproduct is stof en as. Dat kan toch geen argument zijn?

Er is heel veel verschil tussen stof en as. Voel er maar eens aan.
Verder staat er in genesis 3:19 de aarde wederkeert, dewijl gij daaruit genomen zijt; want gij zijt stof, en gij zult tot stof wederkeren
Lijkt me vrij duidelijk. Verder is verbranden een actieve daad die ook hoogmoedig is want begraven en verrotten vindt men vernederend.

Zou je naar een crematie gaan of niet?

Ik zou gaan condoleren en niet naar de crematie gaan. Als ik wel zou gaan laat ik zien dat ik het er mee eens ben. (Ik ben ook niet naar het bruilofstfeest geweest waar een band optrad) Wel kun je dan uitleggen waarom je niet komt.

Antwoord: Ik denk niet dat ik moet duidelijk maken dat crematie van heidense oorsprong is en in de Bijbel verboden. Christus werd begraven en Abraham heeft er alles aan gedaan om een graf voor Sara te kopen. Jezus in Joh. 12 en Paulus in 1 Kor. 15 wijzen op het lichaam dat als een tarwekorrel in de akker wordt gezaaid tot het ontkiemt in nieuw leven. Graan verbrand je niet, maar je zaait het in de aarde.

Christus werd begraven, mee eens, maar volgens mij werd zo'n beetje iedereen in de Joodse cultuur begraven (ik kan het mis hebben). Inderdaad, crematie werd vroeger vooral door niet - Joden uitgevoerd. Daarmee is het in ieder geval een niet - Joods gebruik te noemen. Om het dan maar meteen heidens te noemen, gaat mijns inziens een beetje ver...

Dat Abraham er alles aan deed om een graf te vinden mag waar zijn (zie Genesis 23), maar wat met het antwoord op deze vraag gebeurd, is interpreteren wat er niet staat... Er staat hier niets over crematie.

In bijbelse tijden werden alleen heidenen verbrand, Joden mochten absoluut geen overledene verbranden. Alleen als straf moesten sommigen verbrand worden maar dat was een schande.

De wettelijke grafrust is 10 jaar, daarna mag een algemeen graf geruimd worden.

Bij ons in de gemente is het termijn 30 jaar en kan elke keer weer verlengd worden voor 10 jaar.

Trouwens, wat denk je dan van christenen in China, Japan, Indië ect waar cremeren vaak de enigste mogelijkheid is?

Als het niet anders kan omdat de wet het niet toestaat zal men daar de wet moeten naleven, dat is niet anders.

[Bookman]

Begraven is een natuurlijk proces.
Verbranden is een actief proces. Daar is naast genoemde dingen uit de Bijbel nog dit van te zeggen. Verbranden is een proces van actieve totaalvernietiging. En dat komt alleen de God van hemel en aarde toe Die de aarde geschapen heeft en door vuur zal laten vergaan.
Hij heeft ons gemaakt en niet wij. En daarom heeft ook alleen Hij het recht om die totaalvernietiging uit te voeren.
Waar heeft God ons in Zijn Woord toestemming gegeven om ons lichaam aan totaalvernietiging over te geven?
Als iemand mij daar eens antwoord op wil geven?

[Race406]

In de Bijbel staat: "Stof zijt gij, en tot stof zult gij wederkeren." Als cremeren de weg was geweest had er wel gestaan: "Stof zijt gij en tot as zult gij wederkeren." Aangezien dat er niet staat: Begraven dus. Als de enige mogelijkheid cremeren is zoals in Japan en China vaak het geval is, dan is het een andere zaak.
Ik ga voor begraven. 1 x op een crematie geweest, kouwe bedoening! Als je de schoorsteen ziet roken, lopen de rillingen je over de rug..!

[joris]

begraven en cremeren mag allebei, et komt allebei in de bijbel voor.maar de voorkeur gaat m.i.uit naar begraven omdat daarin de symboliek zo mooi is: we moeten sterven om te kunnen leven! Wow, wat een mooi getuigenis kan dat zijn op een begraafplaats.
Bij mijn opa en oma staat: Jezus zegt; ik ben d eopstandig en het leven, ..gelooft u dat??? Zo'n appel op een kerkhof.

Ik was vanochtend te laat voor de dienst en toen ben ik gaan wandelen op het kerkhof. Erg weinig bijbelteksten, tis raar maar ik moest er van janken. Ik zit zelf even beetje in geloofsdipje en was op zoek naar God op dat kerkhof, maar die koudheid op het kerkhof maakte me aan het janken: Heer u bent er!!!! Ewaarom kennen deze mensen u niet? waarom heeft de kerk hen niet kunnen bereiken??? Toen zag ik ineens een bijbeltekst op een steen: u hebt mijn leven in uw hand. Halleluja, Heer dank u wel dacht ik toen. En direct daarna draaide ik mij om en kwam in mij de gedachte; 'wat zoekt gij de levende bij de doden'. Tuurlijk! God leeft en regeert, niet op een kerkhof. maar in mijn hart. En wat ik ook met mijn lichaam doe, maak niet uit!!!

T gaat erom dat ik terwijl ik leef Gods liefde uitdraag en zijn wil doe! Dan weten je nabestaanden prima wat ze met je dode lichaam moeten doen als je bent opgehaald om de eeuwigheid verder te leven in volkomenheid.

Ik wil begraven worden want iedereen moet weten dat het leven een voortdurend sterven is: steeds meer ik moet dood en steedsmeer JEzus moet opstaan!

[Bookman]

begraven en cremeren mag allebei, et komt allebei in de bijbel voor.maar de voorkeur gaat m.i.uit naar begraven omdat daarin de symboliek zo mooi is: we moeten sterven om te kunnen leven! Wow, wat een mooi getuigenis kan dat zijn op een begraafplaats.
Bij mijn opa en oma staat: Jezus zegt; ik ben d eopstandig en het leven, ..gelooft u dat??? Zo'n appel op een kerkhof.

Ik was vanochtend te laat voor de dienst en toen ben ik gaan wandelen op het kerkhof. Erg weinig bijbelteksten, tis raar maar ik moest er van janken. Ik zit zelf even beetje in geloofsdipje en was op zoek naar God op dat kerkhof, maar die koudheid op het kerkhof maakte me aan het janken: Heer u bent er!!!! Ewaarom kennen deze mensen u niet? waarom heeft de kerk hen niet kunnen bereiken??? Toen zag ik ineens een bijbeltekst op een steen: u hebt mijn leven in uw hand. Halleluja, Heer dank u wel dacht ik toen. En direct daarna draaide ik mij om en kwam in mij de gedachte; 'wat zoekt gij de levende bij de doden'. Tuurlijk! God leeft en regeert, niet op een kerkhof. maar in mijn hart. En wat ik ook met mijn lichaam doe, maak niet uit!!!

T gaat erom dat ik terwijl ik leef Gods liefde uitdraag en zijn wil doe! Dan weten je nabestaanden prima wat ze met je dode lichaam moeten doen als je bent opgehaald om de eeuwigheid verder te leven in volkomenheid.

Ik wil begraven worden want iedereen moet weten dat het leven een voortdurend sterven is: steeds meer ik moet dood en steedsmeer JEzus moet opstaan!

Maar met welke teksten staaf je dan je mening dat cremeren togestaan is? Want ik heb het nog nooit kunnen vinden. Ja, oke de Moloch. Maar zo blij was de Heere daar toch niet mee dacht ik?
En die branding die ze branden over Josia was geen crematie hoor! Dat was een rouwvuur.
Of bedoel je die megacrematie van Sodom en Gomorra? Ook al mis. Dat was wraakvuur.
Maar misschien sla ik iets over? Laat maar horen!

[rosekapje]

Ik zou wel gaan, het is de wens van de overleden persoon en die moet je respecteren vind ik. Ik ben ook 1 keer een crematieplechtigheid bijgewoond, in tegenstelling tot reacties van anderen hier, vond ik het helemaal niet kil. Het was een fijne plechtigheid (in zoverre het fijn kan zijn) en er sprak echt iets uit van de overleden persoon. Dat heb ik weleens gemist bij een begrafenis.

[joris]

even eenstuk uit eenscirptie die ik ooit geschreven heb:

[quote]De verbrandingwas bij het volk Israel alleenals straf bekend. Juda wilde zijn schoondochter Tamar laten verbranden omdat zij zwanger was door hoereij (gen 28:24) Ook priesterdochters die zich schuldig maakten aan ontucht moesten verbrand worden (lev 21:9). Zo zijn er nog heel wat voorbeelden te geven. Hiermee wordt niet het verbranden in e zin van cremeren bedoeld. De enige bijbeltekst voor crematie is amos 6. we moeten in deze tekst denken aan eennoodsituatie. De profeet Amos beschrijft een grote epidemie. Het aantal slachtoffers was zo groot - tien op tien - dat men wel moest cremeren. De massas lijken verestten de lucht en voor de overlevennden was er zoals bij elke epidemie een behoorlijke kans op besmetting. Cremeren dus. Professor Douma heeft hierover gezegd: duidelij is wel dat we hier met een uitzonderlijke situatie te maken hebben, die geen conclusie toelaat over verbranding van lijken als een onder israel gewoon verschijnsel.

In het nt vinden we verbranding niet meer terug. Op een uitzondering na; er wordt gesproken over een oven (matt 13:42, 43 en 50) in het onderwijs van de here Jezus aan zijn discipelen. Deze oven is duidelijk niet een crematie oven, maar de plaats van strafoefening over bozen en onrechtvaardigen. Alleen op deze manier wordt gesproken van een oven en van verbranden; als een strafgericht.
Omdat er in e bijbel niet gesproken wordt over verbranden als lijkbezorging en er juist met veel liefde gesproken wordt over begraven kunnen we concluderen dat begraven de meest gewenste vorm van lijkbezorging is.

Mijn conclussie was:

Ik denk dat cremeren niet echt verboden is, maar dat begraven gewoon de voorkeur hoort te hebben. IN de bijbel worden doden begraven. Christus is zelf begraven. Voor andere msnen kan ik niet kiezen, maar ik kies voor begraven omdat ik de symbolkiek van het ssaaien in vergankelijkheid in de verwachting van het maaien in de onvergankelijkheid erg mooi vind. Het is en belijdenis dat je eens zult opstaan; Jezus zegt in johannes 11:25: wie in mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven.

Jezus heeft nu de dood overwnnen, dus misschien is de vraag wel helemaal niet belangrijk meer of je moet begraven of cremeren.

Ik blijf erbij dat het interessanter en noodzakelijker is je af te vragen: leef ik met God en hoe bereik ik de ander?

[Race406]

En wat ik ook met mijn lichaam doe, maak niet uit!!!

T gaat erom dat ik terwijl ik leef Gods liefde uitdraag en zijn wil doe! Dan weten je nabestaanden prima wat ze met je dode lichaam moeten doen als je bent opgehaald om de eeuwigheid verder te leven in volkomenheid.

Wees voorzichtig met opmerkingen als "Wat je met je lichaam doet maakt niet uit"! In Openbaringen komen de Nicolaïten voor, en de leer van deze mensen werd door God gehaat (Openbaringen 2:15). Deze leer hield in: Als je ziel maar gered is door God, dan maakt het niet meer uit wat je met je lichaam doet!
Verder vind ik het mooi dat je God hebt ontmoet op het kerkhof, en dat Hij je liet zien dat je de Levende niet bij de doden moet zoeken. En toch kan van een kerkhof een zekere bekoring uitgaan. Het is er rustig, en je wordt stilgezet bij de eindigheid van het leven.

[kipje18]

Dank jullie wel voor de antwoorden.

Mijn oma weet nog steeds niet wat ze moet doen, maar ik heb iig voor mijzelf besloten dat ik in zo'n situatie wel zou gaan.

[Zareb]

Begraven is een natuurlijk proces.
Verbranden is een actief proces. Daar is naast genoemde dingen uit de Bijbel nog dit van te zeggen. Verbranden is een proces van actieve totaalvernietiging. En dat komt alleen de God van hemel en aarde toe Die de aarde geschapen heeft en door vuur zal laten vergaan.
Hij heeft ons gemaakt en niet wij. En daarom heeft ook alleen Hij het recht om die totaalvernietiging uit te voeren.
Waar heeft God ons in Zijn Woord toestemming gegeven om ons lichaam aan totaalvernietiging over te geven?
Als iemand mij daar eens antwoord op wil geven?

Het "vuur" is ook een natuurlijk element. Waarom is begraven dan meer natuurlijk?

Totaalvernietiging.
Beetje vreemde stelling. Immers, ook bij een begraving gaat het erom het lichaam zo snel mogelijk tot 0 te reduceren. Bij een crematie word dit proces simpelweg versneld.
Laten we niet te romantisch doen over begraven. Eeuwigdurende grafrust bestaat niet meer. Tenzij je kiest voor een particuliere begraafplaats en je een hoop centjes hebt. Als je geluk hebt kun je een familiegraf huren voor 20 of 30 jaar dat verlengt kan worden. Maar als jouw nabestaanden geen geld willen uitgeven voor de verlenging belanden jouw botjes uiteindelijk in de knekelput en word jouw graf weer aan een ander toegewezen. Maar heb je die centjes niet dan beland je in een algemeen graf dat na 10 jaar geruimd word.

In Nederland kent de wet op de lijkbezorging 3 vormen. Begraven, cremeren en een zeemansgraf. Binnenkort zal daar misschien een vierde vorm bijkomen. Zie uitvaart.nl

De opmerking dat Jezus ook begraven is klinkt heel mooi maar is technisch gezien niet waar. Jezus is bijgezet in een bovengrondse ruimte en niet in een putje in de grond.

Dus totaalvernietiging.
Alle vormen van lijkbezorging zijn er op gericht om tot een totaalvernietiging te komen. Bij een begraving duurt het alleen wat langer.

[Frans]

ik geloof alleen dat (heel cru is dit hoor, wil je niet gecremeerd worden) tegenwoordig alle graven na een aantal jaar geruimd worden. En dat dan alles wat geruimd is alsnog wordt verbrand....

[Zareb]

ik geloof alleen dat (heel cru is dit hoor, wil je niet gecremeerd worden) tegenwoordig alle graven na een aantal jaar geruimd worden. En dat dan alles wat geruimd is alsnog wordt verbrand....

Nee, dat is absoluut niet waar!
Als een begraafplats overgaat tot het "ruimen" van graven zijn er twee opties. Of de resten worden in hetzelfde graf dieper herbegraven, of de restanten worden in een knekelput of gemeenschappelijk graf gedeponeerdmet voldoende ongebluste kalk om een snelle vertering mogelijk te maken. Als een begraafplaats wordt gesloten en word geruimd i.v.m een andere bestemming worden de resten herbegraven in een gemeenschappelijk graf op een andere lokatie.

[joepie]

Volgens mij ligt het aan de gemeente waar je begraven wordt na hoeveel jaar je herbegraven kunt worden.
bij het graf van mijn schoonvader was dat na 12en half jaar. Toen kregen wij als kinderen de keuze om na het ruimen van het graf de stoffelijke resten te laten herbegraven of in een massagraf te laten begraven.
En bij mij eigen vader was dat na 25 jaar.
Als nabestaande heb je dan gewoon nog de keuze hoe je het zou willen.

Maar ik ben er toch voor om te begraven. En zo het lichaam te zaaien in de aarde zodat daaruit een getuigenis spreekt van de opstanding van een nieuw leven. Zoals je zaad zaait in de akker. En een begraafplaats wordt ook wel dodenakker genoemd.
Iets wat verbrand is kun je niet meer zaaien.
En bij mij staat het eeuwige hellevuur voor ogen bij een crematie.