Evangelisatie

[Lana]

Wat ik héél moeilijk vind is dat veel van mijn vrienden (eigenlijk allemaal....) niet christelijk zijn...Ik ben me pas sinds enkele maanden serieus gaan verdiepen in het christelijk geloof en heb mijn hele leven drastisch omgegooid, het is het me allemaal waard en ik zou het geen moment terug willen draaien! Het probleem nu is echter dat ik hier nog met geen van mijn vrienden serieus over gesproken heb en ze eigenlijk van me weg duw, ik vermijd bijna ieder contact..Ik wil het ze dolgraag 'overbrengen', maar ben ontzettend bang dat ze er helemaal niets van zullen begrijpen..Vandaar waarschijnlijk mijn 'laffe' houding t.o.v. hun evangelisatie..Het vreemde is wel dat ik er met mensen die ik ontmoet sinds ik 'veranderd' ben helemaal geen moeite heb om er over te praten..Ik weet dat ik me niet voor altijd voor hun kan verstoppen en dat er een moment komt waarop ik ze over de 'nieuwe' Lana moet vertellen..Mijn grote angst is niet eens dat ik ze kwijtraak als vrienden (bizar, maar waar) maar dat ik het niet goed kan verwoorden en dat ze vijandig zullen reageren op iets wat mij zo dierbaar is en wat -ook voor hun- het verschil maakt tussen leven en dood.
Als middel om het aan hen te melden, heb ik gedacht aan een mail of iets dergelijks..Wellicht hebben jullie nog tips om deze boodschap zo goed mogelijk over te brengen? (Uiteraard heb ik gebeden om hulp(doe ik nog steeds))

[JialiKelly]

pffj moeilijk Lana.
Ik heb er eigenlijk geen verstand van en kan je ook niet zo goed antwoord geven.
Maar zou het niet zo zijn dat God Zelf je woorden geeft om te spreken? zodat het goed overkomt...



Over evangelisatie gesproken.
Deze week zaten we een keer savonds op het Schouwburgplein voor de bios in Rotterdam. Op bankjes zaten mensen met elkaar te praten enzo.
Opeens stond daar een jongen. Hij had duidelijk het een en ander meegemaakt in zn leven. In zijn hand had hij een Bijbel. Toen begon hij zomaar tegen al die mensen over zijn oude leven te vertellen, zijn leven op de straat. Met drugs, wapens, enz. En daarna vertelde hij zo vol passie over zijn redding door God.
Ik kreeg er echt kippenvel van, zo mooi was het.
Daarna kwam er nog zo'n gast bij. Halflang haar, bomberjack.
Gingen ze samen Amazing Grace staan zingen, tweestemmig.

Echt zo'n beschamend moment. Hoe vaak 'schaam ik mij het evangelie van Christus niet' vraag je je dan af.
En dan mensen waar je het totaal niet van zou denken staan vol vuur over hun God en Jezus te praten.

Hoe erg zijn wij de essentie van het leven vergeten. Discussieren we over hoedjes enzo. Het is allemaal zo vormelijk geworden.

Nahja, dat was dus even over evangelisatie

[Marnix]

Wat ik héél moeilijk vind is dat veel van mijn vrienden (eigenlijk allemaal....) niet christelijk zijn...Ik ben me pas sinds enkele maanden serieus gaan verdiepen in het christelijk geloof en heb mijn hele leven drastisch omgegooid, het is het me allemaal waard en ik zou het geen moment terug willen draaien! Het probleem nu is echter dat ik hier nog met geen van mijn vrienden serieus over gesproken heb en ze eigenlijk van me weg duw, ik vermijd bijna ieder contact..Ik wil het ze dolgraag 'overbrengen', maar ben ontzettend bang dat ze er helemaal niets van zullen begrijpen..Vandaar waarschijnlijk mijn 'laffe' houding t.o.v. hun evangelisatie..Het vreemde is wel dat ik er met mensen die ik ontmoet sinds ik 'veranderd' ben helemaal geen moeite heb om er over te praten..Ik weet dat ik me niet voor altijd voor hun kan verstoppen en dat er een moment komt waarop ik ze over de 'nieuwe' Lana moet vertellen..Mijn grote angst is niet eens dat ik ze kwijtraak als vrienden (bizar, maar waar) maar dat ik het niet goed kan verwoorden en dat ze vijandig zullen reageren op iets wat mij zo dierbaar is en wat -ook voor hun- het verschil maakt tussen leven en dood.
Als middel om het aan hen te melden, heb ik gedacht aan een mail of iets dergelijks..Wellicht hebben jullie nog tips om deze boodschap zo goed mogelijk over te brengen? (Uiteraard heb ik gebeden om hulp(doe ik nog steeds))

"Visserslatijn" gaan lezen... Vooroordelen proberen weg te nemen, doo rje levensstijl laten zien dat geloven niet saai is maar gaaf, zo mensen nieuwsgierig maken naar wat je zo anders maakt... Je kunt mensen allerlei moeilijke vragen gaan stellen... maar vaak zitten ze daar niet op te wachten... ze hebben vooroordelen over het geloof/kerk die een dergelijk gesprek blokkeren. Door je gedrag kun je hun negatieve houding ten opzichte van het geloof misschien wel veranderen in een neutrale houding, of misschien zelfs een nieuwsgierige houding... waardoor jij ze geen vragen hoeft te stellen die ze als lastig ervaren, maar ze uit nieuwsgierigheid jou dingen gaan vragen.

[hijwel]

èvangelisatie is voor elke christen.

Zelf vraag ik of God deuren wil open tot goed gesprek, en mij de kracht wil geven om vrij over Gods grootheid te praten.

[meschianza]

Ik herken Lana's probleem absoluut. Ik geloof zeker in vriendschapsevangelisatie dat heb ik ook ervaren. Maar altijd met mensen waar ik ''bevriend'' meer raakte, of het vertrouwen van won toen ik al serieus christen was.
Maar het rare is dat ik met de vriendin waarmee ik het langst bevriend ben nooit over God of geloven durf/kan praten.
Met haar heb ik paar jaren terug behoorlijk te beest uit gehangen. Zij is ook christelijk opgevoed, maar stat daar nu hele vijandig tegenover.
Toen mijn leven veranderde en ik veel dingen niet meer deed, begreep zij het niet. Ze is nog altijd mijn vriendin maar sindsdien lijkt ze nog vijandiger tegenover het christendom.
Ik heb wel eens een gesprek aangegaan....maar altijd liep dat heel snel dood, ze is als een muur. En ik vind het heel moeilijk om er met haar over te praten, omdat zij mij ooit heel anders heeft gezien. En ik ben ook bang haar kwijt te raken.

Toch zou ik haar heel graag willen vertellen waarom ik nu anders probeer te leven. Dat dat zoveel mooier en geweldiger is dan toendertijd.

[Lana]

Heb gisteravond (eindelijk..) een mailtje gestuurd naar mijn vrienden.. Vond het in het begin best eng, maar toen het eenmaal verzonden was, had ik er wel een goed gevoel over..Het onderwerp is nu immers aangeroerd en heb ook vermeld dat ik hoop er over te kunnen spreken met ze..Heb al een aantal reacties gekregen die voornamelijk positief waren en die openstaan voor een gesprek erover...Moeilijk, maar wel fijn dat er niet vijandig gereageerd wordt! Hoop nu dat er een weg geopend zal worden om hun te doen laten inzien dat er maar één weg is..

ps bedankt voor jullie reacties!!

[Marnix]

Ik ken het ook wel... het probleem is juist het "verstoppertje spelen"

Een paar jaar geleden toen ik ging werken vertelde ik het mijn collega's ook niet... later veranderde ik wat betreft mijn relatie met God, maar je merkt dat het dan heel lastig is om het te gaan vertellen, want je hebt het al die tijd verzwegen... en je bent bang dat mensen je op dingen die je in het verleden hebt gedaan gaan wijzen en zo...

1 tip heb ik wel: Als je ergens komt te werken of op school komt, denk dan niet: Hm dat vertel ik nog wel een keer. Vertel het meteen. Hoe langer je het uitstelt, des te moeilijker het wordt.

Lana, tof dat je het hebt gedaan. Het geeft denk ik wel lucht, de tijd van verstoppertje spelen is voorbij. Tja, zeg je vrienden gewoon dat je christen bent geworden en dat je er heel blij mee bent, dat het je leven positief heeft beinvloed... en laat merken dat de veranderingen niet negatief zijn, ook niet voor hen... dat je niet opeens heel saai en zo bent geworden bijvoorbeeld

God vindt het fijn als mensen voor hun geloof uitkomen dus Hij zal je keuze ook vast zegenen... en het is denk ik makkelijker dan wanneer je moet vertellen dat je al die tijd al christen zou zijn geweest

[Lana]

Ik ken het ook wel... het probleem is juist het "verstoppertje spelen"

Een paar jaar geleden toen ik ging werken vertelde ik het mijn collega's ook niet... later veranderde ik wat betreft mijn relatie met God, maar je merkt dat het dan heel lastig is om het te gaan vertellen, want je hebt het al die tijd verzwegen... en je bent bang dat mensen je op dingen die je in het verleden hebt gedaan gaan wijzen en zo...

1 tip heb ik wel: Als je ergens komt te werken of op school komt, denk dan niet: Hm dat vertel ik nog wel een keer. Vertel het meteen. Hoe langer je het uitstelt, des te moeilijker het wordt.

Lana, tof dat je het hebt gedaan. Het geeft denk ik wel lucht, de tijd van verstoppertje spelen is voorbij. Tja, zeg je vrienden gewoon dat je christen bent geworden en dat je er heel blij mee bent, dat het je leven positief heeft beinvloed... en laat merken dat de veranderingen niet negatief zijn, ook niet voor hen... dat je niet opeens heel saai en zo bent geworden bijvoorbeeld

God vindt het fijn als mensen voor hun geloof uitkomen dus Hij zal je keuze ook vast zegenen... en het is denk ik makkelijker dan wanneer je moet vertellen dat je al die tijd al christen zou zijn geweest

Ja, ben erg opgelucht dat ik me niet meer hoef te verstoppen! Heb er ook duidelijk ingezet dat ik wel heel erg veranderd ben in mijn levensdoelen en overtuigingen, maar nog steeds "gewoon" Lana ben gebleven

Heb trouwens "Visserslatijn" vandaag gekocht, ga er zo in beginnen! Bedankt voor de tip(s)!

[Hiedeen]

Heel gaaf om al jullie reacties te lezen. Ik herken er veel dingen in. Een paar puntjes:

- Ik vind het heel bemoedigend dat veel meer mensen het belang van evangelisatie inzien. Als ik om me heen kijk in de kerk, of lees op deze en andere forums, denk ik wel eens: niet of minder praten en veel meer doen!

- Vriendschapsevangelisatie is heel belangrijk en een goede insteek. Maar inderdaad ook heel moeilijk. Wat is een juiste gelegenheid om een gesprek te beginnen? Zitten mijn vrienden daar wel op te wachten? Sta ik zelf wel stevig genoeg in mijn schoenen?

- Levenshouding. Dat is het kernwoord. Laten zien wat geloven is.

- Het is een 'zaak van leven en dood'. 'Nu of nooit'. Het leven is maar erg kort, in vergeleken met de toekomstige eeuwigheid. Ons doel op aarde is dus (o.a.) iedereen alles te vertellen over wat ons steun, richting en vertrouwen geeft.

- Kerken en gemeenten geven vaak veel te weinig aandacht aan dit onderwerp, terwijl het zo ongeveer het belangrijkste in ons leven is. Er is nauwelijks besef van de harde noodzaak, de juiste 'methoden' en het eigenlijke Doel. We kunnen als christenen veel bereiken als we samen vertrouwen en een boodschap hebben!

- God wil ons altijd helpen. Hij staat pal achter ons en geniet van elke poging van ons en wil ons helpen. Wij mogen bidden om kracht. God geeft kracht.

[Marnix]

Ik ken het ook wel... het probleem is juist het "verstoppertje spelen"

Een paar jaar geleden toen ik ging werken vertelde ik het mijn collega's ook niet... later veranderde ik wat betreft mijn relatie met God, maar je merkt dat het dan heel lastig is om het te gaan vertellen, want je hebt het al die tijd verzwegen... en je bent bang dat mensen je op dingen die je in het verleden hebt gedaan gaan wijzen en zo...

1 tip heb ik wel: Als je ergens komt te werken of op school komt, denk dan niet: Hm dat vertel ik nog wel een keer. Vertel het meteen. Hoe langer je het uitstelt, des te moeilijker het wordt.

Lana, tof dat je het hebt gedaan. Het geeft denk ik wel lucht, de tijd van verstoppertje spelen is voorbij. Tja, zeg je vrienden gewoon dat je christen bent geworden en dat je er heel blij mee bent, dat het je leven positief heeft beinvloed... en laat merken dat de veranderingen niet negatief zijn, ook niet voor hen... dat je niet opeens heel saai en zo bent geworden bijvoorbeeld

God vindt het fijn als mensen voor hun geloof uitkomen dus Hij zal je keuze ook vast zegenen... en het is denk ik makkelijker dan wanneer je moet vertellen dat je al die tijd al christen zou zijn geweest

Ja, ben erg opgelucht dat ik me niet meer hoef te verstoppen! Heb er ook duidelijk ingezet dat ik wel heel erg veranderd ben in mijn levensdoelen en overtuigingen, maar nog steeds "gewoon" Lana ben gebleven

Heb trouwens "Visserslatijn" vandaag gekocht, ga er zo in beginnen! Bedankt voor de tip(s)!

Tuurlijk... Een heleboel mensen zijn bang dat mensen zichzelf niet meer zijn als ze door God veranderen. Maar als je verandert door Hem merk je steeds meer dat je niet "niet meer Lana" bent..... maar dat je steeds meer Lana wordt... zoals God Lana in gedachte had toen Hij haar maakte en bedacht. Zoals Hij je graag zou zien!

Succes met het boek, ik hoop dat je er veel aan hebt, laat eens horen wat je er van vindt!

[Lana]

Heb groot gedeelte van Visserslatijn gelezen; het is op zich wel oké, maar meer gericht op evangelisatie van 'onbekenden' en niet zozeer hoe je het gesprek moet beginnen met je vrienden...
Heb wel al gesproken met een aantal, het eerste wat ze vragen is of je nog wel mag drinken, roken etc...Blijkbaar wordt er gedacht dat je geloofsbeleving bestaat uit het volgen van allerlei regeltjes..
Ik vind het nog steeds moeilijk om het goed uit te leggen, op een manier die niet 'hooghartig' overkomt. Een vriendin van mij dacht dat ik 'boos' was omdat ik gezegd had dat ik niet het idee had dat ik er met haar over kon praten...Heb meteen duidelijk gemaakt dat ik absoluut niet veroordelend zal/wil zijn t.o.v wie dan ook.
Blijft moeilijk om je gevoelens onder woorden te brengen, ze kennen me nu eenmaal als een zo ander persoon..Ik hoop en bid dat ik het goed onder woorden mag brengen en dat ze me begrijpen en wellicht ook op zoek gaan..

[Marnix]

Tuurlijk, het is ook moeilijk... vaak zou je iemand wel even in je eigen hart willen laten kijken... dat die persoon even zou snappen wat je voelt voor God, hoe mooi geloven is... Maar dat gaat niet zo, dat gaat heel langzaam, stapje voor stapje. Je hebt er geduld voor nodig.

Wat dat boek betreft is het ook wel voor praten met vrienden toepasbaar.... Weet je het begin nog? Negatief, neutraal, positief.... Vooroordelen wegwerken. Daar ben je dus al mee bezig, je kunt vragen beantwoorden en ze laten merken dat geloven helemaal niet saai is en dat je helemaal niet een heleboel niet meer zou mogen.

[rosekapje]

meer dan je best kun je niet toch?

hmm, beetje makkelijk vind ik dit gezegd, dan kan ik het altijd nog zo voor mezelf goed praten van... ik heb toch mijn best gedaan... maar het zit/zat er gewoon niet in. Evangelisatie is super belangrijk, ik merk zelf weleens dat ik gewoon niet goed durf om te zeggen wie Jezus voor mij is en wat Hij betekend heeft en belangrijker nog wat hij nog nu nog betekend! Dat is een punt waar ik aan werken moet. Punt waar ik hulp bij vragen mag en misschien juist wel moet dmv het gebed.

[Lalage]

Evangelisatie begint ook inderdaad met gebed.

[Marnix]

Als het goed is bestaat je hele leven uit bidden... en evangeliseren