Aanwezig bij homohuwelijk

[Evelien]

Wat zou Jezus doen?
De zonde afkeuren, maar de persoon liefhebben. Ik weet niet of het zonde is, maar als iemand zondigt, mag je daar wel een keer wat van zeggen. Daarna moet je je mond houden, maar niet stoppen met bidden. Dat lijkt me de juiste methode.

Ik ben van mening dat God de man en vrouw geschapen hebben voor het huwelijk. En niet het huwelijk voor man en man / vrouw en vrouw?
Waarom heeft God Adam en Eva geschapen? Wel met een doel.

In mij bijbeltje staat: Gaat heen en vermenigvuldigt u. Zou dat kunnen als man en man / vrouw en vrouw? Ik zelf zou zeggen: nee! Waarom niet? want een kind zou de vaderliefde missen en een moederliefde missen.

Ik weet dat er mensen hier op het forum anders daarover denken. Dat mag natuurlijk. En daar ga ik ook mee om.

Maar stel dat een tante/oom/vriendin van me zou gaan trouwen het zelfde geslacht als die persoon zelf, dan zou ik er heel veel moeite mee hebben om ze te feliciteren met hun huwelijk. Gewoon om het feit hoe ik daarachter sta.

[Aragorn]

Ik denk dat je het probleem misschien het beste gewoon aan je tante kan voorleggen. Dus niet dat je even komt zeggen dat je het er niet mee eens bent, maar dat je haar vraagt wat zijzelf zou doen. En uiteindelijk zou ik wel gaan, maar dan heb je iig op een sympathieke manier kenbaar gemaakt dat je er moeite mee hebt.

Als je niet gaat denk ik dat het vooroordelen over eigengerechtigde christenen zonder hart erg kan bevestigen en daarnaast kan er toch vreugde zijn omdat zij hier gelukkig van wordt.

[Sabra]

Wat ik altijd zo jammer vind, is dat voor de 'openlijke' zonden worden gebruikt om iets te doen/te laten enz.

In dit geval is het vrij duidelijk dat er tussen twee mensen een huwelijk wordt gesloten wat volgens de bijbel niet zo hoort. Hier ben ik het mee eens.

Waar ik het niet mee eens ben, is dat men die personen dan gaat verklaren als persona non grata, of anderszins links laat liggen. Homosexualiteit is dat een grotere zonde dat bijv. belastingontduiking, of machtsmisbruik door een ambtsdrager of ambtenaar.

Waarom elke zonde in een apart hokje stoppen?

[Equilibrist]

Nou ik heb een tijd nagedacht over de reacties hier. Erg bedankt voor jullie bijdrage.

Ik heb nog niet echt een besluit genomen, maar neig nu toch naar wel gaan, maar eerst een gesprek hebben/een brief schrijven. Het laatste (de brief) is voor mij waarschijnlijk de optie, omdat ik (doordat ik autisme heb) moeilijk kan verwoorden wat ik precies bedoel, in een gesprek.

Laat het wel duidelijk zijn dat mijn dillemma vooral ligt bij de daad (het trouwen), en niet bij de persoon. Zoals iemand al schreef, is het misschien zo dat ik door niet te gaan ook de persoon aan de kant zet. Maar dat is mijn bedoeling niet. Het gaat er meer om: als ik ga, met wat voor een intentie ben ik daar dan?!

Mijn moeder mailde mij vandaag en kwam met de opmerking: 'En oja, als (naam tante) het huwelijk aan gaat kondigen, kom dan niet met je geloof aan zetten, want dan heb je de familie op de kast, en willen ze ons nooit meer zien.' Dat vond ik echt erg om te lezen. Blijkbaar sta ik erom bekend ofzo. Dat had ik nooit echt door.

EQ.

[caprice]

Wat je ook doet, doe het in afhankelijkheid en verwachting van God. Hij regeert alle dingen op aarde.
Veel sterkte.

[Cisca]

Je tante heeft het geluk gevonden, en wil je daar op haar trouwdag in laten delen, als je niet gaat legt dat een schaduw over haar dag.
De trouwerij gaat toch door, of je nu wel gaat of niet, dus je verandert niets aan het feit op zich.
Kun je niet gaan met de intentie, dat je blij bent, dat zij het geluk gevonden heeft.
Stel, dat ze later op jouw trouwdag niet zou willen komen, dan vindt je dat toch ook niet fijn.

[columbus]

Precies Sabra, daar zou ik, net zoals jij, ook voor kiezen. Maar het komt dus blijkbaar voor, dat (bijbelse) principes nòg belangrijker zijn dan je eigen kinderen. Heel tragisch.....

Misschien is het goed om over dit onderwerp een topic te openen, bijbelse principes gáán zijn als het goed is belangrijker dan je eigen kinderen. al is dat heel moeilijk lijkt me.

maar over dat huwelijk van Eq's tante. Ik sluit me aan bij Caprice, ik zou er niet bij aanwezig willen en kúnnen zijn. ook feliciteren zou ik niet doen al denk ik dat het wel erg pijn zou doen bij mezelf (en misschien bij de tante ook)

[Optimatus]

Mijn moeder mailde mij vandaag en kwam met de opmerking: 'En oja, als (naam tante) het huwelijk aan gaat kondigen, kom dan niet met je geloof aan zetten, want dan heb je de familie op de kast, en willen ze ons nooit meer zien.' Dat vond ik echt erg om te lezen. Blijkbaar sta ik erom bekend ofzo. Dat had ik nooit echt door.

EQ.

Zelfs al zie je het huwelijk van je tante als een zonde, wees dan toch aanwezig. Christus verbleef ook onder zondaren, niet om hen te vernederen of te kwetsen, maar om hen lief te hebben. Misschien kan je die gedachte verder helpen.

Gods zegen toegewenst.

[Frans]

Christus verbleef idd bij zondaren, (als Hij niet bij zondaren zou koemn zou Hij bij niemand binnen kunnen komen) maar ik vraag me af of Hij naar dit huwelijk gegaan zou zijn.
Omdat dit een zondig feest is, en daar moeten we niet mee in aanraking komen denk ik.
Ik zou niet gaan denk ik. En zeker niet feliciteren.

[Aragorn]

Precies Sabra, daar zou ik, net zoals jij, ook voor kiezen. Maar het komt dus blijkbaar voor, dat (bijbelse) principes nòg belangrijker zijn dan je eigen kinderen. Heel tragisch.....

Misschien is het goed om over dit onderwerp een topic te openen, bijbelse principes gáán zijn als het goed is belangrijker dan je eigen kinderen. al is dat heel moeilijk lijkt me.

Maar dat het boven je kinderen gaat wil niet zeggen dat je daarom je kinderen niet meer moet willen kennen. Dat zijn verschillende dingen.

[Optimatus]

Christus verbleef idd bij zondaren, (als Hij niet bij zondaren zou koemn zou Hij bij niemand binnen kunnen komen) maar ik vraag me af of Hij naar dit huwelijk gegaan zou zijn.
Omdat dit een zondig feest is, en daar moeten we niet mee in aanraking komen denk ik.
Ik zou niet gaan denk ik. En zeker niet feliciteren.

Ik ben het hier absoluut niet mee eens. Twee mensen die elkaar gevonden hebben en dit willen vieren. Zou je dat anderen misgunnen? Zelfs al ben je het er zelf niet mee eens? Lijkt mij tamelijk harteloos.

[Aragorn]

Hm, een zondig feest? En de maaltijden met tollenaren en hoeren, was dat ook geen zondig feest?

Ik heb me toevallig gisteren nog laten wijsmaken dat in die tijd het aan tafel zitten met iemand betekende dat je echt gemeenschap had met die persoon en zijn leven/daden. Daarom was Jezus bij Zacheus ook shocking voor die Joden..

[PeterD]

Het voorgaande zou dus betekenen dat we een vrijbrief hebben alles en iedereen te bezoeken die we willen. Om mensen vooral maar niet te kwetsen, en vooral maar goeie vriendjes met iedereen te blijven. Sorry dat ik het een beetje kort door de bocht zeg, maar zo komt het nu bij mij over.
In mijn ogen stem je in met het huwelijk door er aanwezig te zijn en te feliciteren. Als Christen kan je uit Bijbels oogpunt nooit accoord gaan met een huwelijk tussen vrouw-vrouw / man-man.

Volgens mij is het verstandig er ver van te blijven, maar niet zonder de betrokken persoon dit kenbaar gemaakt te hebben MET onderbouwing! We zijn wel verplicht te waarschuwen tegen deze praktijken!

[caprice]

Christus verbleef idd bij zondaren, (als Hij niet bij zondaren zou koemn zou Hij bij niemand binnen kunnen komen) maar ik vraag me af of Hij naar dit huwelijk gegaan zou zijn.
Omdat dit een zondig feest is, en daar moeten we niet mee in aanraking komen denk ik.
Ik zou niet gaan denk ik. En zeker niet feliciteren.

Ik ben het hier absoluut niet mee eens. Twee mensen die elkaar gevonden hebben en dit willen vieren. Zou je dat anderen misgunnen? Zelfs al ben je het er zelf niet mee eens? Lijkt mij tamelijk harteloos.

Is dit een reden om die zonde goed te praten?

[Optimatus]

Dat hoor je mij niet zeggen. Overigens lopen er inmiddels vijftien topics over of het goed is of niet, het homohuwelijk.

Als het in mijn familie zou voorkomen, zou ik niet gelukkig zijn, maar ik zou dan toch de dag van de beide echtelieden niet verstieren met allerhande opgeheven vingertjes. Het is hun liefde, niet de mijne en ik zie het ook niet als mijn taak om een liefde te verbieden.