Aanwezig bij homohuwelijk

[Brion]

Bedankt voor jullie antwoorden tot zover. Het is inderdaad zo dat ik mijn familieleden graag gelukkig zie, en ze veel geluk gun. Maar daar gaat het niet om.

Het gaat me meer om het volgende: aanwezig te zijn en feest te hebben om iets dat God een gruwelijke zonde vindt. (zie oa. Lev. 18:22)

Ik krijg een beetje het idee, dat je het antwoord al wist, toen je je vraag stelde. En dat je nu alleen nog even wil benadrukken dat "God het een gruwelijke zonde vindt". Je hebt de bijbelteksten zelfs paraat.

Wat zou je eigenlijk doen als het niet om je tante ging, maar om je eigen dochter? In mijn direkte omgeving, is iemand om precies dezelfde redenen, zijn dochter voorgoed kwijtgeraakt. Hij was al een dochter kwijt, omdat ze is gescheiden (ook tegen Gods wil?) Nu heeft ie nog 1 dochter over van de 3. Misschien iets om ook eens over na te denken?

[Tabitha]

Ik zou tegen je tante zeggen dat jij niet achter dit soort relaties staat en dus de feestvreugde niet helemaal kunt delen en dan aan haar vragen of ze het prettig zou vinden of jij er bij bent of niet? Als zij dat fijn vindt, zou ik zeker gaan, omdat het je familie is.

[Aragorn]

Bedankt voor jullie antwoorden tot zover. Het is inderdaad zo dat ik mijn familieleden graag gelukkig zie, en ze veel geluk gun. Maar daar gaat het niet om.

Het gaat me meer om het volgende: aanwezig te zijn en feest te hebben om iets dat God een gruwelijke zonde vindt. (zie oa. Lev. 18:22)

Ik krijg een beetje het idee, dat je het antwoord al wist, toen je je vraag stelde. En dat je nu alleen nog even wil benadrukken dat "God het een gruwelijke zonde vindt". Je hebt de bijbelteksten zelfs paraat.

Het gaat hier ook niet om de vraag of het nu wel of niet zonde is. Eq. denkt dat dat op grond van de bijbel zo is en vraagt daarom advies over hoe ze om moet gaan met zo'n geval.

[caprice]

Het is wellicht wat makkelijk gezegd omdat ik niet in zo'n situatie verkeer, maar ik kan bij zoiets niet aanwezig zijn. Zeker niet als het ook nog 'ingezegend' gaat worden in de kerk. Dan zullen ze het zonder mij moeten doen.

[Socrates]

Lees de topics over homofilie eens. Daar staan inmiddels in brede bewoordingen de voors en de tegens omtrent homoseksualiteit in genoemd. Het lijkt me overbodig die hier te herhalen.

Maar los van je mening over homoseksualiteit: Mensen die niet leven volgens jouw norm; wil je daar niks mee te maken hebben? Of erken je de verschillen en kan je toch blij voor ze zijn als ze blij zijn, en verdriet met ze hebben als ze verdrietig zijn?

[Sabra]

Wat zou je eigenlijk doen als het niet om je tante ging, maar om je eigen dochter? In mijn direkte omgeving, is iemand om precies dezelfde redenen, zijn dochter voorgoed kwijtgeraakt. Hij was al een dochter kwijt, omdat ze is gescheiden (ook tegen Gods wil?) Nu heeft ie nog 1 dochter over van de 3. Misschien iets om ook eens over na te denken?

Waarom zou je een kind kwijt raken als dat kind of trouwt met iemand van hetzelfde geslacht of een echtscheiding aangaat.

Ik zie dat niet in. Misschien moet die persoon juist toenadering zoeken, ondanks dat hij het niet eens is met hun levensstijl.

[Brion]

Precies Sabra, daar zou ik, net zoals jij, ook voor kiezen. Maar het komt dus blijkbaar voor, dat (bijbelse) principes nòg belangrijker zijn dan je eigen kinderen. Heel tragisch.....

[caprice]

Maar los van je mening over homoseksualiteit: Mensen die niet leven volgens jouw norm; wil je daar niks mee te maken hebben? Of erken je de verschillen en kan je toch blij voor ze zijn als ze blij zijn, en verdriet met ze hebben als ze verdrietig zijn?

Ik ben geen voorstander van het homohuwelijk. En niet mijn mening, maar ik dacht dat Gods Woord er zo over sprak. En dat Woord heeft bij mij het laatste woord.

[joepie]

Ik zou er inderdaad gewoon met die bewuste tante over praten, en daarbij zeggen dat je zo een "huwelijk" niet goed keurt. Dus er daarom ook niet bij kunt zijn. Daarbij kun je aangeven dat je niets tegen haar en haar vriendin persoonlijk hebt, maar hun relatie niet kunt zien als een huwelijk in het Bijbels licht.
Je kunt ook niet zeggen dat je blij met hun bent. Want je vind dat ze een verkeerde weg op gaat. Dus hoe kun je daar dan blij mee zijn?

[tanteoranje]

... ik zou het niet kunnen opbrengen... te emotioneel, maar ik weet niet hoe dat bij Eqilibrist ligt. Ik zou zeker in gesprek gaan met die tante en uitleggen dat het niet tegen haar persoonlijk gericht is. Ik zou het niet alleen bij een homohuwelijk hebben hoor, kan ook gebeuren bij een tweede huwelijk met een ellendig echtscheidingsverleden...

[Sabra]

Ik zou altijd gaan, ondanks dat ik een dergelijk huwelijk afkeur. Je kunt bijv. van te voren een brief sturen waarin je je ongemak duidelijk maakt. Toch is het denk ik belangrijk om te gaan, omdat je vooral de persoonlijke relatie niet op het spel moet zetten. Misschien is er in de toekomst voor jou een rol weggelegd als 'evangelist'.

Het kan zijn dat een persoon hierdoor niets meer met je te maken wil hebben, en om altijd een ingang te hebben is het dus wel belangrijk hier aanwezig te zijn.

[Aragorn]

Je kunt ook niet zeggen dat je blij met hun bent. Want je vind dat ze een verkeerde weg op gaat. Dus hoe kun je daar dan blij mee zijn?

Nou, het is natuurlijk dubbel. Enerzijds zie je dat zij er erg gelukkig van wordt en ben je dus blij voor en met haar. Anderzijds is het niet zoals jij denkt dat het volgens de bijbel zou moeten, maar impliceert dat ook dat je er niet bij kunt zijn? Ik vind het maar lastig..

[wormpje]

Natuurlijk is het een vreselijk lastige situatie.
Toch denk ik dat het verstandig is om wel te gaan. Het is belangrijk voor de familierelaties. Juist omdat jij en je opa de enige christenen in de familie zijn is het waarschijnlijk zo dat het beeld dat jouw familie van christenen heeft voor een groot deel door jullie bepaald wordt.
Niet gaan zal als een veroordeling worden opgevat.

Misschien kan je, door wel te gaan, de familierelatie verbeteren en op die manier, op termijn, mogelijkheden hebben om bij jouw familie te vertellen over het geloof. Als je niet gaat is de kans groot dat je die mogelijkheid voor jezelf afsnijdt.

[Socrates]

Maar los van je mening over homoseksualiteit: Mensen die niet leven volgens jouw norm; wil je daar niks mee te maken hebben? Of erken je de verschillen en kan je toch blij voor ze zijn als ze blij zijn, en verdriet met ze hebben als ze verdrietig zijn?

Ik ben geen voorstander van het homohuwelijk. En niet mijn mening, maar ik dacht dat Gods Woord er zo over sprak. En dat Woord heeft bij mij het laatste woord.

Kortom, je verklaart je eigen interpretatie van Gods Woord zonder meer heilig en onfeilbaar.

[Lalage]

Wat zou Jezus doen?
De zonde afkeuren, maar de persoon liefhebben. Ik weet niet of het zonde is, maar als iemand zondigt, mag je daar wel een keer wat van zeggen. Daarna moet je je mond houden, maar niet stoppen met bidden. Dat lijkt me de juiste methode.