Die zit, denk ik. God is goed, dus als iets slecht is, dan moet Hij daar tegen in gaan.
Komt overeen met het volgende idee "de tegenwoordigheid van God is een hemel voor de gelovigen, een hel voor de ongelovigen".
Er kunnen mbt tot zonde en straf heel makkelijk een paar dingen door elkaar lopen die niet met elkaar in tegenspraak hoeven te zijn.
Bijvoorbeeld: de ellende op de wereld is het gevolg van de zondeval, maar God stuurt die optredende ellende (die zowiezo zou optreden) zodanig dat Hij mensen tot zich trekt. God's bezoekingen schudden mensen vaak wakker (C.S. Lewis, het lijden is de megafoon van God voor mensen die hem niet willen horen).
Tegelijkertijd kun je niet stellen dat de ellende door God veroorzaakt wordt. Dat hoeft helemaal niet het geval te zijn.
Deze dingen zijn zo complex dat ze niet beredeneerbaar zijn. Het gevaar van deze complexiteit is dat wanneer je dit logisch wilt beredeneren je 1 of enkele optredende processen eruit haalt en die gaat verabsoluteren. Bijvoorbeeld: God werkt het kwaad, of: God is machteloos tegenover het kwade, of: God straf mij voor mijn zonden.
God is een verterend vuur (bijbel: 'onze God is een verterend vuur bij wie niemand wonen kan') t.o.v. de zonde.
De benadering van George Macdonald:
De zondaar die de zonde omhelst, valt daardoor automatisch onder de toorn van God (= vernietiging van de zonde). Deze toorn kan de zondaar echter niet vernietigen, omdat hij van oorsprong uit God geboren (schepping).
Er vangt dan een strijd aan tussen de hardnekkigheid van de zondaar en het lijden wat veroorzaakt wordt door God's toorn. Zolang de zondaar vasthoudt blijft hij lijden, hier op aarde in beperkte mate, in de hel in volle hevigheid.
. uiteindelijk wordt het kaf van het koren gescheiden.