goddelijke roeping en het krijgen van kinderen

[Sterretje]

Ik geloof je over die meiden;-)
maar over elk jaar een kind krijgen en fout zijn.. dat zijn niet mijn woorden!!

[h.en.a.sandee]

over dat er in de bijbel geen vrouw meer dan 8 kinderen had.. klopt ten dele ik hoorde het ook eens. Maar bij die 8 kinderen werden alleen de jongens gerekend en niet de meiden. (zei men)
en ip logisch dat het er nooit heel erg veel kunnen zijn. Om de 3/4 jaar een kind, is dan toch 25/30 jaar verder.

Inde kanttekening staat dat er met zonen, kinderen bedoelt worden.
Dus ook meisjes

[hm]

Hier even een serieuze, wat langere posting. Ik probeer op een aantal punten in te gaan:

* het aantal kinderen in de bijbel:
Ga eens goed na, hoeveel grote gezinnen ken je in de bijbel?
Dat zijn er heel weinig... Jacob had redelijk wat kinderen, maar geen 20 bij 1 vrouw.
* 'Planning' in de bijbel:
In de tijd van de bijbel was het heel gewoon in die cultuur dat kinderen tot een jaar of 4 'aan de borst' bleven. Dan is ook de kans op zwangerschap veel kleiner. Dus dan zou je zeggen: 1 keer in de vier jaar een kind. Over zo'n 25 jaar is zo'n zes kinderen... (even ter overweging, het is niet zeker OF het zo ging, maar wel een mogelijkheid).

*Opvoeden van kinderen:
Soms kun je je afvragen of 1 echtpaar 20 kinderen kan opvoeden.
Overigens ken ik gezinnen met 3 kinderen waar het (zover ik kan zien) niet echt goed gaat, dat de ouders het niet 'aankunnen' . En aan de andere kant gezinnen met 10 kinderen, waar iedereen een boel aandacht en liefde krijgt, en waar het perfect gaat.
(Ik wil dus geen gezinnen veroordelen die veel kinderen hebben. Maar naar mijn idee is het een christelijke vraag of je de opvoeding aan zult kunnen. )


*Huwelijk:
Meteen 'beginnen' met kinderen? Je mag best wennen aan de veranderde situatie. Echt van elkaar genieten. Kinderen mogen geen uitvlucht voor een slecht huwelijk zijn. Je kunt dat zo'n 20 25 jaar eruitvluchten, maar als je dan 50 bent moet je het 'alsnog' doen met je man/vrouw. Dus zorg dat je elkaar goed kent. Kinderen hebben de opvoeding van moeder EN vader nodig.

* God's opdracht:
Ja, kinderen horen erbij. We mogen van ze genieten. Uitstellen om geld te verdienen, groter huis enz.. lijkt me niet Gods plan.

* Studie afmaken?
ik vraag me af of je een studie van 6 moet gaan doen, als je al een serieuze verkering hebt als je van de middelbare school komt. En dan als je na 3 jaar gaat trouwen hard roepen dat je eerst je studie moet afmaken voor je kinderen wilt enz... En dan zes jaar gestudeerd hebben en het niet gaan gebruiken, of kindern NOG verder uitstellen ivm werk.
Ga er bewust mee om.
Hoe zie je je toekomst?
Houdt rekening dat er ook de mogelijkheid is geen partner te vinden. Gebruik de talenten die je gekregen hebt!!!

Leg je vragen en problemen bij God neer. En gebruik je verstand: God heeft het je gegeven.

Gr. HM

[Lotte]

Helemaal mee eens!!!

[Merel]

Ben eigenlijk wel benieuwd naar reacties van Anne22 en Janneke.

[anne22]

Ehm ja, dat ben ik jullie inderdaad wel schuldig...

Twee maanden voordat ik ging studeren kreeg ik verkering. De keuze wat betreft vervolgopleiding was allang genomen. Ik heb er serieus nog even over nagedacht of ik iets anders moest gaan doen, waarbij ik gelijk kon gaan werken naast het leren (soort in-service opleiding). Toch maar niet gedaan, want mijn vriend vond dat niet leuk, enne, ja, 't klinkt zonder vertrouwen, maar ja, stel je voor dat het na een half jaar weer uitging, zat ik daar met een opleiding die ik veel minder leuk vond...

Verder zijn we nu na ruim drieeneenhalf jaar echt wel aan trouwen toe. Heerlijk een plekje voor met z'n tweetjes, ik kan er al echt naar uitzien. Onze beslissing is de volgende:

We hopen te gaan trouwen op het moment dat we allebei binnen afzienbare tijd klaar (=Ruim binnen negen maanden...) kunnen zijn met studie en opleiding. We zullen het krijgen van kinderen dan niet uit stellen, maar vertrouwen op de altijd goede leiding van God hierin. Het lijkt me heerlijk om eerst nog even een jaartje met z'n tweetjes te hebben, maar ik ben niet voldoende overtuigd van de juistheid daarvan en kies daarom voor de veilige weg.

Oh ja, wat betreft de relevantheid van de studie: in het onderwijs blijven docenten noodzakelijk!

En verder: iedereen bedankt voor de reacties!

[MaRiNaDuSsie]

Hmmz lijkt me een goede keuze ja!

Je kunt ook niet zomaar zeggen lijkt mij als je verkering krijgt van ik stop met leren en ga me voorbereiden op het huwelijk. Stel dat je stopt en de verkering gaat niet uit, je trouwt wie wil dan zeggen dat we kinderen zullen krijgen? Dit hebben wij niet in eigen hand lijkt mij maar om terug te komen op wat ik zei stel dat je geen kinderen kunt krijgen dan heb je helemaal geen opleiding gevolgt dan zou het toch fijn zijn dat je kunt gaan werken!
En kinderen moeten krijgen vind ik een rare stelling.... meestal komt dit vanzelf wel ennuh van dat zoveel mogelijk verwekken is ook niet zo prettig hoor dan hoef ik alleen nog maar een blik te werpen op mijn buurvrouw die heb 18 kinderen die benijd ik niet echt. (al vind ik het wel prettig als de Nederlandse bevolking wat groeit)

Dus mijn mening ga lekker studeren wat je wilt en tegen die tij dat je verkering krijgt ga je gewoon fijn met elkaar om tot jullie studies klaar zijn en dan gewoon trouwen.

Ps: als je bijv 9 maanden voor je studie klaar is gaat trouwen en je red het niet dat jaar of word ziek?!

Greets Marinus

[Lalage]

Ik vind 'dat het hoort' wel een slechte reden om kinderen te verwekken! Op een gegeven moment gaat het oerinstinct wel gek doen en dan heb je een natuurlijk verlangen naar kinderen. Ik zou geen ouders willen die me hebben gekregen omdat ze dachten dat het zo hoort, als kind wil je toch dat je ouders je graag wilden krijgen?

[Lotte]

Weet je waarom een zwangerschap o.a. negen maanden duurt? De moeder krijgt een band met het kindje. Ook de bevalling helpt daaraan mee. Daarom zijn de moeders meteen moeder als het kindje geboren is. (al zijn er ws wel uitzonderingen) Zelfs vrouwen die ongewenst zwanger zijn, en het daar heel moeilijk mee hebben, zijn tegen die tijd toch blij met hun baby. Dus als je kinderen krijgt omdat het zo hoort kan het ook zo gaan. Al vind ik het persoonlijk ook een verkeerd uitgangspunt. Ik zie kinderen als een huwelijkszegen.

[joepie]

De illusie dat je meteen een band hebt met het kindje moet ik toch helaas weghalen. Dat is in de meeste gevallen niet zo. Omdat er een kindje geboren wordt dat nieuw is, en die emotionele band moet groeien. Daarom laten we tegenwoordig de baby,s de eerste dagen veel bij de moeder in bed of er vlak bij. Zodat ze de hele dag naar haar kindje kan kijken. Ik zeg dit niet om jullie te ontmoedigen, maar ik heb te weel meegemaakt dat moeders zich schuldig voelden omdat ze niet meteen een band met hun kindje voelden, en als ik dan uitlegde dat het eigenlijk in de meeste gevallen zo is, en waarom. Dan luchte dat al erg op. Dus als je ongewenst zwanger bent wil het niet zeggen dat je na negen maanden als het kindje er is het ineens gewenst is.
Maar gelukkig mogen we alles in Gods hand leggen.
Het tijdstip waarop wij plannen en het tijdstip waarop God kinderen geeft.

[Lotte]

Heb ook gezegd dat er uitzonderingen zijn! en dat het bij ongewenste zwangerschappen zo kan gaan. Tuurlijk moet de emotionele band dan nog groeien, en dat zal bij iedereen anders gaan. Je leest de bladen en krijgt daar een bepaalde voorstelling van. Dus dan valt het soms tegen. je moet ook wennen aan het feit dat je ineens een kind hebt, met alle ups en downs. Toch is het jouw kindje, en dat weet je gewoon!

[hm]

Ehm ja, dat ben ik jullie inderdaad wel schuldig...

Twee maanden voordat ik ging studeren kreeg ik verkering. ... enne, ja, 't klinkt zonder vertrouwen, maar ja, stel je voor dat het na een half jaar weer uitging, zat ik daar met een opleiding die ik veel minder leuk vond...

Heej Anne,

Met mijn post bedoelde ik te zeggen dat je er verstandig mee om moet gaan. Ik denk dat je er goed aan gedaan hebt hoor! Nog maar twee maanden verkering... daar doelde ik niet echt op. Maar er zijn soms mensen die al 1 of 2 jaar verkering hebben, en toch een lange studie kiezen. Dat vind ik minder verstandig.

Verder ben ik erook mee eens dat in het onderwijs mensen nodig blijven! En dat is vaak goed te combineren (part-time) met kinderen (niet echt met baby's dan, maar zodra ze in de schoolleeftijd zijn!).

Zelf ben ik beta. Laatst hoorde ik zeggen: "Cool zeg, dat je als meisje 'exact' studeert". Toen ik vervolgens zei dat ik het onderwijs in wil misschien toen werd er gezegd: " Dat is minder".

Nou, zo denk ik er niet over hoor!

Welke vraag wel een beetje blijft zitten is: kun je de opvoeding van veel kinderen wel aan? Is het in jouw oogpunt geoorloofd om na bv. vier kinderen toch (tijdelijk) aan de pil te gaan? (denk aan het argument van 'lange borstvoeding', de manier waarop vroeger (in de tijd van de bijbel) ook wel aan geboortebeperking werd gedaan).

Blijft staan dat we ons leven in Gods hand moeten leggen. niet ik plan, maar Hij plant!

Daarbij ben ik van mening dat als je aan periodieke onthouding doet je net zo hard bezig bent met plannen, terwijl dat vaak wel goedgekeurd wordt door reformatorische mensen die TEGEN de pil zijn(en niet om medische redenen.

Nu dus de vraag voor jou (en de rest) hoe je denkt over geboorte-planning.

Gr. HM

[Lalage]

Daar ben ik het dus niet mee eens hm. Als je toevallig je grote liefde op jonge leeftijd tegenkomt, moet je maar niet gaan studeren? no way!
Dan begin je toch gewoon aan kinderen na je studie, tijd zat hoor.

[joepie]

Hoe weet je dat je tijd zat hebt?

En als je eerst gaat studeren en pas daarna kinderen, wat doe je dan met je studie?
Of ga je werken en de kinderen naar oppas?

[janneke]

Daar ben ik het dus niet mee eens hm. Als je toevallig je grote liefde op jonge leeftijd tegenkomt, moet je maar niet gaan studeren? no way!
Dan begin je toch gewoon aan kinderen na je studie, tijd zat hoor.

Beetje foute redenatie! Eerlijk gezegd vind ik dat je dan ook niet moet trouwen terwijl je nog aan het studeren bent. Want zoals jij het brengt klinkt het zo: Studie vind ik veel belangrijker, en als ik dat afheb ga ik wel weer eens aan kinderen denken... Ik denk niet dat dat de manier van omgaan is. Ga dan ook pas trouwen na je studie!