Er is maar één ambt; dat van ouderling.

[EU-25]

In de meeste gereformeerde kerken wordt uitgegaan van drie ambten: diaken, ouderling, predikant.

Je kunt twijfels hebben bij het ambt van predikant. Nergens wordt in de Bijbel van een apart ambt van predikant gesproken. Je kunt aankomen met 1 Tim. 5 : 17 (De oudsten, die goede leiding geven, komt dubbel eerbewijs toe, vooral hun, die zich belasten met prediking en onderricht). Maar dat hier van een onderscheid sprake is ten opzichte van het ouderlingenambt, is niet hard te maken.

Ook andere teksten geven geen aanleiding om van de predikant een apart ambt te maken. Hooguit zijn zij met speciale taken belast en full time werkzaam, in tegenstelling tot de andere oudsten.

Bij diakenen geldt iets dergelijks. Meestal wordt de ambtsopvatting van diakenen opgehangen aan 1 Tim 3 (waar het gaat over de voorwaarden van oudsten en diakenen). Bij de oudsten wordt duidelijk gesproken van een ambt, bij diakenen is dit niet het geval. En ook uit Filipenzen 1, waar Paulus (o.m) de oudsten diakenen groet, kun je niet zomaar concluderen dat diakenen een ambt bekleden.

Ik stel dus dat er in de Bijbel sprake is van één ambt, dat van ouderling. Ik stel niet dat diakenen en predikanten geen belangrijk werk doen.

Als je het feit dat diakenen geen ambt bekleden onder ogen ziet, geeft dat gelijk een aardige invalshoek voor de vrouw als diaken. In de Bijbel is daar al sprake van. Dus het feit dat de meeste gereformeerde kerken geen vrouwelijke diakenen kennen, is een vorm van vrijwillige armoede. Nu twijfel ik niet aan de integriteit van deze overwegingen. Ik vraag me alleen af of deze wel zo Bijbels zijn.

[elbert]

Hoe zie je dan de volgende tekst uit Hand. 6? Daar wordt dan wel niet over diakenen gesproken, maar ze worden wel aangesteld.

Bovendien zie je dat de apostelen zich op de bediening des Woords richten (prediking):

2 En de twaalven riepen de menigte der discipelen tot zich, en zeiden: Het is niet behoorlijk, dat wij het Woord Gods nalaten, en de tafelen dienen.
3 Ziet dan om, broeders, naar zeven mannen uit u, die goede getuigenis hebben, vol des Heiligen Geestes en der wijsheid, welke wij mogen stellen over deze nodige zaak.
4 Maar wij zullen volharden in het gebed, en in de bediening des Woords.
5 En dit woord behaagde aan al de menigte; en zij verkoren Stefanus, een man vol des geloofs en des Heiligen Geestes, en Filippus, en Prochorus, en Nicanor, en Timon, en Parmenas, en Nicolaus, een Jodengenoot van Antiochië;

[Sjaan]

Ik dacht trouwens dat de predikant geen apart ambt had, maar gewoon ook het ambt van ouderling bekleedt. Twee ambten dus in de status quo: ouderling en diaken. Nu verder met de kern van de discussie, ik luister!

[Lalage]

doet me denken aan de vergadering der gelovigen, daar hebben ze alleen maar oudsten.

[sparow]

Wat is dan eigenlijk de precieze definitie van een (bijbelse) ambt?

[Happy One]

doet me denken aan de vergadering der gelovigen, daar hebben ze alleen maar oudsten.

Misschien is dat ook wel de meest bijbelse oplossing .

[HereIam]

Hoe zie je dan de volgende tekst uit Hand. 6? Daar wordt dan wel niet over diakenen gesproken, maar ze worden wel aangesteld.

Inderdaad wel juist opgemerkt door Elbert. Later zie je ook dat deze lieden diakenen worden genoemd. Ze lijken officieel te worden aangesteld.

Belangrijker is misschien wel de vraag: wat betekent letterlijk "ambt".

EU-25, waar wordt in de Bijbel een vrouwelijke diaken beschreven? Het staat mij inderdaad ook bij: 'Diakones'. Als je het weet, scheelt het mij opzoeken

[Maja de Bij]

Waar staat eigenlijk in de bijbel dat we onze gemeenten en erediensten precies zo moeten organiseren als de gemeente van Jeruzalem, of Antiochie, of Efeze ?
Volgens mij nl. nergens.

[HereIam]

Waar staat eigenlijk in de bijbel dat we onze gemeenten en erediensten precies zo moeten organiseren als de gemeente van Jeruzalem, of Antiochie, of Efeze ?
Volgens mij nl. nergens.

Ik lees uberhaupt zeer weinig over hoe deze gemeenten hun diensten organiseren. In de Kor. brief zie je wel wat aanwijzingen: Bijv. als je bij elkaar komt, heeft ieder iets (1 Kor.14:26). De gemeente is geen "one man show", van de ds. alleen. Het mooie is, dat we allemaal priesters zijn. In de gemeenten mogen we genieten van elkaars veelkleurigheid.

[Sabra]

Helaas komt de 'one-man-show' van de dominee in veel gemeentes wel tot uitting. Je zou haast kunnen spreken over de terreur van de predikant. Veel predikanten menen alles maar te moeten regelen en in te richten naar hun smaak. Het is dan vaak dan ouderlingen en gemeenteleden functioneren als louter 'ja-knikkers'. Weer een staaltje van reformatorische lijdzaamheid.

[Lalage]

En daarom doen ze het bij de vergadering dus anders.

[Klaas]

Van Dale geeft als omschrijving van ambt:

openbare betrekking, van overheidswege of kerkelijk => bediening, officie, officium

Volgens mij kun je deze omschrijving ook prima toepassen op het bijbelse gebruik van het woord ambt. In de bijbel heeft dat woord nl. helemaal niet zo'n lading als in sommige kerken. Het woord ambt wordt in het NT idd alleen in verband gebracht met de functie van ouderling. Volgens mij heeft dat echter puur te maken met de inhoud van de functie en niet met de status van deze functie. In het OT komen we geregeld het begrip ambtslieden tegen. Het gaat dan om de leiders van het volk (ze worden vaak in 1 adem met rechters genoemd). Wellicht dat ook daarom de functie van ouderling binnen de gemeente ook wordt aangeduidt met het woord ambt.

Zoals gezegd heeft dit m.i. echter niets te maken met een speciale status. Van een ieder die een openbare bediening heeft binnen de gemeente zou je kunnen zeggen dat het om een ambt gaat. Of het nou de ouderlingen, de diakenen, de voorgangers of de zangleiders zijn, de één staat niet boven de ander omdat de één een 'ambt' zou vervullen de ander 'slechts' een bediening.

Klaas

[EU-25]

Leuke reacties! Ik zal hieronder reageren.

Zijn de zeven van Hand. 6 diakenen? Ik heb dat zelf ook lang gedacht, maar begin daar steeds meer aan te twijfelen. Wat zij doen, heeft zeker diaconale elementen, maar dat is niet het hele verhaal.
Als ik het goed zie, wordt van twee van de zeven iets meer gezegd, Stefanus en Filippus. Van Stefanus wordt verteld dat hij getuigde, en ook om zijn getuigenis gedood wordt. Van Filippus weten we dat hij in het vervolg van Handelingen (zie 8 en 21) optrad als evangelist. Dat is iets wezenlijk anders dan diaconaat.

Naar mijn idee vervullen de zeven van Hand. 6 dan ook een niet opvolgbaar ambt. Nergens lees je in het NT van een aanstelling van mensen zoals in Hand. 6. Evenmin is het apostelambt opvolgbaar, maar kennelijk nodig in de tijd van het NT. Je ziet wel dat de apostelen oudsten aanstellen, en in 1 Tim. 3 zie je de voorwaarden daarvoor. Echter, je leest niet dat de apostelen diakenen aanstellen. Wel kun je concluderen dat er diakenen waren in de nieuw gestichte gemeenten.
Aan Hia: waar zie je in het NT dat ze later diakenen worden genoemd?


Het kenmerk van een ambt is dat je door een andere ambtsdrager, met een bijbehorend ‘ritueel’(niet oneerbiedig bedoeld) aangesteld/benoemd wordt. Zoals in de refokerken gebruik is. Iets dergelijks zie je vaak in het NT, waar apostelen de handen leggen op de nieuw benoemde oudsten. Je wordt als het ware concreet van ‘boven’ benoemd.

Vaak wordt het predikantambt apart benoemd. Dit in lijn met Calvijn, die overigens vier ambten kende (namelijk ook de doctor in de theologie; hier hebben de refokerken afstand van genomen).

Misschien doet de Vergadering het op dit punt wel beter. Ik heb echter onvoldoende kennis over hun invulling van het ouderlingenambt, en de invulling van andere taken om daar iets zinnigs over te kunnen zeggen.

Vrouwelijke diakenen zijn o.a. Phebe en misschien nog wel meer (weet ik niet uit m’n hoofd; zoek ik na). Ik weet ook dat de beroemde tekst 1 Tim 3, waar het gaat over de diakenen, de passage bevat ‘zo ook (hun) vrouwen’. Dat woordje ‘hun’ is in de Nieuwe Vertaling er in geslopen omdat de achterban van het NBG geen vrouwelijke diakenen kennen. In de grondtekst staat er echter gewoon ‘de’ i.p.v. hun. Het is ook enigszins raar dat aan de vrouwen van oudsten geen voorwaarden gesteld worden, en aan de vrouwen van diakenen wel. Ik ben overigens benieuwd hoe de SV dit vertaald heeft, en de kanttekeningen daarover.

Voor Maja. Er staat nergens dat wij de gemeente moeten inrichten als Jeruzalem. Dit blijft een broodje apart. Bij de zendingsreizen gebeuren er echter dingen die wel aanknopingspunten bieden voor onze gemeentevorming. Zeker als dat in het hele NT terugkomt, kun je daar een soort norm uithalen. Overigens denk ik dat dit misschien een nieuw topic waard is.

Klaas slaat de spijker op z’n kop als hij stelt dat van een ambt alleen sprake is bij ouderlingen.
Je kunt echter wel spreken van een speciale status. Niet in de zin van meer of minder zijn, maar wel dat ene deze talenten, en een ander andere talenten heeft. Maar allemaal zijn ze waardevol!

[Klaas]

Het kenmerk van een ambt is dat je door een andere ambtsdrager, met een bijbehorend ‘ritueel’(niet oneerbiedig bedoeld) aangesteld/benoemd wordt. Zoals in de refokerken gebruik is. Iets dergelijks zie je vaak in het NT, waar apostelen de handen leggen op de nieuw benoemde oudsten. Je wordt als het ware concreet van ‘boven’ benoemd.

Kun je aangeven waar je in de bijbel kunt vinden dat het opleggen van de handen alleen in het geval van een ambt aan de orde is?

Klaas slaat de spijker op z’n kop als hij stelt dat van een ambt alleen sprake is bij ouderlingen.

Als dat zo is hoe kun jij dan ook spreken van een een apostelambt?

Je kunt echter wel spreken van een speciale status. Niet in de zin van meer of minder zijn, maar wel dat ene deze talenten, en een ander andere talenten heeft. Maar allemaal zijn ze waardevol!

Zo gemakkelijk kom je er niet vanaf Jij zei dat in het geval van een ambt de benoeming "als het ware concreet van ‘boven’" komt. Worden oudsten wel van boven benoemd maar diakenen en voorgangers niet? En wat is het verschil tussen iemand die van boven benoemd wordt en iemand met andere gaven?

Klaas

[EU-25]

1. Noem mij een tekst waar het tegendeel het geval is. Alle priesters, koningen, profeten, apostelen, oudsten worden gezalfd, de handen opgelegd o.i.d.
2. Dat geldt ook voor het apostelambt. Alle apostelen zijn door Jezus zelf tot apostel aangesteld.
3. Voorgangers zijn in mijn optiek (full time) oudsten, en worden dus ook door handoplegging benoemd. Diakenen vervullen m.i. in de Bijbel geen ambt, en dus lees je ook nergens dat ze tot dat ambt benoemd worden.
4. Het verschil is dat bij iemand die ‘van boven’ benoemd wordt, dat je daarvan kan zeggen dat God zelf iemand heeft aangewezen. Dit conform de bevestigingsformulieren voor de bevestiging van ambtsdragers. Bij een benoeming tot bijv. organist, lid van de Commissie van Beheer of andere taken, kun je dat niet zeggen.

Maar begrijp me goed, die mensen zijn even waardevol als de benoemde oudsten.