Een buitenstaander

[Lana]

Ik ben het grotendeels met Solus eens; als je geen gemis hebt in je leven en je voldoening uit 'de wereld' haalt, heb je immers geen behoefte om naar God te zoeken. Ik denk dat je op een gegeven moment -ook al gaat alles 'goed'- moet beseffen dat je maar alleen en eenzaam bent, en dat je dan op zoek gaat naar je Schepper om met Hem verenigd te worden. Hoe? Dat is aan Hem..

Ja, ik snap wel wat je bedoelt, maar dat heeft niet met buitenstaander te maken. Je hebt wel gelijk, maar ik vind in jouw betoog niet terug dat het eerst "onmogelijk" moet worden voor jou.

Of lees ik dan verkeerd?

"Onmogelijk" om nog gelukkig te worden in 'de wereld', en ik denk dat een ieder zich wel eens afvraagt (heeft afgevraagd) of het ook voor hem/haar weggelegd is om een kind van God te worden...

[Napoleon]

"Onmogelijk" om nog gelukkig te worden in 'de wereld', en ik denk dat een ieder zich wel eens afvraagt (heeft afgevraagd) of het ook voor hem/haar weggelegd is om een kind van God te worden...

misschien wel ja. maar misschien is het ook wel goed om er aandacht aan te geven dat geen Bijbelse vraag is, in de Bijbel staat duidelijk dat wij komt, zalig zal worden. dat is een belofte voor iedereen!

[orgeltje]

"Onmogelijk" om nog gelukkig te worden in 'de wereld', en ik denk dat een ieder zich wel eens afvraagt (heeft afgevraagd) of het ook voor hem/haar weggelegd is om een kind van God te worden...

misschien wel ja. maar misschien is het ook wel goed om er aandacht aan te geven dat geen Bijbelse vraag is, in de Bijbel staat duidelijk dat wij komt, zalig zal worden. dat is een belofte voor iedereen!

Uiteindelijk geldt hij alleen voor de ware gelovigen. Als dit niet zo is dan zou iedereen in de hemel komen.

[Motormuis]

Ik ben het grotendeels met Solus eens; als je geen gemis hebt in je leven en je voldoening uit 'de wereld' haalt, heb je immers geen behoefte om naar God te zoeken. Ik denk dat je op een gegeven moment -ook al gaat alles 'goed'- moet beseffen dat je maar alleen en eenzaam bent, en dat je dan op zoek gaat naar je Schepper om met Hem verenigd te worden. Hoe? Dat is aan Hem..

Ja, ik snap wel wat je bedoelt, maar dat heeft niet met buitenstaander te maken. Je hebt wel gelijk, maar ik vind in jouw betoog niet terug dat het eerst "onmogelijk" moet worden voor jou.

Of lees ik dan verkeerd?

"Onmogelijk" om nog gelukkig te worden in 'de wereld', en ik denk dat een ieder zich wel eens afvraagt (heeft afgevraagd) of het ook voor hem/haar weggelegd is om een kind van God te worden...

Tsja, ik weet ook wel dat het onmogelijk is om gelukkig te worden in "de wereld". En ik heb me ook afgevraagd of het voor mij weggelegd is om kind van God te zijn.
Ik vind dat nog niet zoveel zeggen....

We moeten wel uitkijken dat er geen sjablonen voor bekering worden gemaakt, is volgens mij totaal verkeerd, absoluut niet bijbels!!!

[Lana]

Ik ben het grotendeels met Solus eens; als je geen gemis hebt in je leven en je voldoening uit 'de wereld' haalt, heb je immers geen behoefte om naar God te zoeken. Ik denk dat je op een gegeven moment -ook al gaat alles 'goed'- moet beseffen dat je maar alleen en eenzaam bent, en dat je dan op zoek gaat naar je Schepper om met Hem verenigd te worden. Hoe? Dat is aan Hem..

Ja, ik snap wel wat je bedoelt, maar dat heeft niet met buitenstaander te maken. Je hebt wel gelijk, maar ik vind in jouw betoog niet terug dat het eerst "onmogelijk" moet worden voor jou.

Of lees ik dan verkeerd?

"Onmogelijk" om nog gelukkig te worden in 'de wereld', en ik denk dat een ieder zich wel eens afvraagt (heeft afgevraagd) of het ook voor hem/haar weggelegd is om een kind van God te worden...

Tsja, ik weet ook wel dat het onmogelijk is om gelukkig te worden in "de wereld". En ik heb me ook afgevraagd of het voor mij weggelegd is om kind van God te zijn.
Ik vind dat nog niet zoveel zeggen....

We moeten wel uitkijken dat er geen sjablonen voor bekering worden gemaakt, is volgens mij totaal verkeerd, absoluut niet bijbels!!!

Er moet idd niet een soort "wat-moet-er-met-me-gebeuren-voordat-ik-kind-van-God-mag-worden-in-vijf-stappen" handleiding komen. Maar feit blijft dat je tot zoeken aangezet moet worden en dat dat kan betekenen dat je in die zoektocht een "nare" periode kan hebben ("nare" = je buitengesloten kunnen voelen, je 'hoort' niet bij de wereld maar je hebt ook niet het idee dat je (al) kind van God bent). Aan de andere kant hoeft dat niet naar te zijn als je erop vertrouwt dat jou liefde voor de Here Jezus en je zoektocht naar Hem je uiteindelijk ook bij Hem zal brengen.

[André]

"U aanbidt wat u niet weet; wij aanbidden wat wij weten; want de zaligheid is uit de Joden". (Joh. 4: 22, Herz. Statenvertaling)
Ze wordt er eerst buiten gezet!

Ik wil proberen mijn bescheiden mening hier over te geven, is het in dit tekst gedeelde niet zo dat deze vrouw hier terstond tot geloof komt.
FF cru, niet meer en niet minder dan dat?

Zijn wij er zo al eens buiten gezet?

Dus ik "vertaal" het zo dat je er niet buiten word gezet, maar dat je " binnen" wordt gehaald.

Dus onderschrijf je het bovenstaande, dan onderschrijf je dat iemand er buiten gezet wordt (in zijn beleving!), alvorens tot Christus te komen.

Onderschrijf je het niet dan ben je in regelrecht conflict met de Reformatorische, Nader-Reformatorische en Puriteinse traditie.

Weet je, wat ik heel lastig vind om iets over te zeggen, dit laatste woord "traditie" het zal toch niet waar zijn dat daar iets van kan afhangen?

Even ter geruststelling ik heb beide pagina's gelezen, en geprobeerd te begrijpen hoe jou gedachte gang hierover is.

Wat ik ook wel bijzonder boeiend zou vinden, om eens een gesprekje te hebben met de predikant waarmee je het verhaal begint.
Of is dat een fictief voorbeeld?

[Europeaan]

Ik denk dat ik het aardig eens ben met André.

Die zoektocht waar Lana het over heeft, vind ik dubieus. Ik denk dat dit inderdaad bij een bekeringsgeschiedenis aan de orde is. Maar als je je leven lang bezig bent met zoeken, vraag ik me af of dat wel zo Bijbels is.

Ik lees nergens dat een van de apostelen hiertoe oproept. Wel, dat als je gelooft, je laat dopen en volwaardig meedoet in de christelijke gemeente. Maar van een langdurende zoektocht lees ik in de Bijbel niets. Volgens mij is dit nu echt een product van de Nadere Reformatie dat mij niet aanspreekt. Maar ik ben dan ook aanhanger van de Reformatie.

[Zareb]

Misschien kun "er buiten gezet worden" ook anders zien.

Wij zijn (hopelijk) allemaal bezig met God te zoeken. Je leest wat af, je bidt wat af en je rent een heleboel kerken af. Alsof jezelf je eigen zaligheid kan verdienen. Ik krijg bij al die reformatorische regeltjes soms wel eens het gevoel dat we proberen door "goede werken" onze zaligheid te verdienen.

En dan soms laat God je even voelen dat je zelf niets aan je zaligheid kan toedoen. Dat het een werk is tussen Hem en jouw hart, waar je zelf buiten staat. Maar tegelijk haald Hij je dan weer binnen met een heel Boek vol beloften.

Wat kan het dan heerlijk rustgevend zijn om even buiten te staan.

[columbus]

En dan soms laat God je even voelen dat je zelf niets aan je zaligheid kan toedoen. Dat het een werk is tussen Hem en jouw hart, waar je zelf buiten staat. Maar tegelijk haald Hij je dan weer binnen met een heel Boek vol beloften.

Ook al kan je de Zaligheid niet verdienen door goede werken etc, dat Boek vol beloften kan je niet loskoppelen van de wet.

[Europeaan]

Ik snap je bedoeling maar heb dan toch 2 vragen.

1 We hebben God toch al gevonden? Laten we dat dan maar zien in ons leven.
2. Wat is er rustgevend aan het idee buiten te staan?

[Zareb]

Ik snap je bedoeling maar heb dan toch 2 vragen.

1 We hebben God toch al gevonden? Laten we dat dan maar zien in ons leven.
2. Wat is er rustgevend aan het idee buiten te staan?

1:
In het topic over kind van God heb ik aangegeven dat wij God niet vinden maar dat Hij ons neergezet heeft in Zijn plan. En dat moeten we inderdaad laten zien in ons leven. Of m.a.w. in ons kindzijn bewijzen we de Vader.

2:
In het buitenstaan zoals dat in het begin van dit topic is aangegeven lijkt mij ook niet zoveel rust te zitten. In de manier, waarop ik ernaar kijk juist wel. Want is het niet vreselijk vermoeiend om altijd alles op eigen kracht te moeten doen. En dan bepaald worden bij: "zonder Mij kun je niets doen"
Even naar buiten, even een "een frisse neus" halen.

[Europeaan]

1. Volledig eens. Goede correctie op mijn beschrijving.

2. Ik blijf het niet een rustig gevoel vinden om me buiten het Koninkrijk te bevinden. Juist het feit dat ik – met alle vallen en opstaan – binnen mag zijn, geeft rust.

[Zareb]

2. Ik blijf het niet een rustig gevoel vinden om me buiten het Koninkrijk te bevinden. Juist het feit dat ik – met alle vallen en opstaan – binnen mag zijn, geeft rust.

Begrijp ik, maar misschien begrijpen we elkaar verkeerd? (oei, dat klinkt stom)
Met rust bedoel ik te zeggen dat je opeens weer ervaart dat je het niet alleen kan (wilt?) of behoeft te doen. Dat als wij hopeloos vastlopen in ons kindzijn er een Vader is die de verloren zoon binnenhaald.

Trouwens, daar moet ik nu opeens aan denken.
"er buiten gezet"
------ dan moet je wel eerst binnen zijn, want anders weet je niet dat je buiten staat! ---------

[Europeaan]

Met deze omschrijving volledig eens.