leven na psychiatrie

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Koffie

leven na psychiatrie

Berichtdoor Koffie » 23 jul 2004 20:08

Over een aantal dagen, wordt ik ontslagen uit een psychiatrische opname. Ik ben 4 jaar achtereen opgenomen geweest in verschillende instellingen. Nu moet ik mijn eigen leven weer op gaan pakken zonder de hulpverlening. Hier zie ik erg tegenop. Vooral omdat het een onderdeel van mijn leven is geworden en ik die wereld heel moeilijk los kan laten. Zijn er mensen die tips hebben over hoe ik weer in het 'normale' leven in kan stromen? Zo dat ik werkelijk kan leven zonder enige vorm van psychiatrie!

Gebruikersavatar
Liesl
Sergeant
Sergeant
Berichten: 347
Lid geworden op: 10 sep 2002 17:30
Locatie: Alkmaar
Contacteer:

Berichtdoor Liesl » 23 jul 2004 20:20

Vier jaar in de psychiatrie opgenomen worden en dan weer zonder is een hele grote stap. Maar wat ik graag weten wil is:

* Is er voor jou een ambulant traject aangeboden?
* Wat is er tijdens opname aangeboden aan voorbereiding om weer op je eigen te gaan?


Dit vraag ik omdat ik uit ervaring weet dat dit gebeurd en dan kan ik je misschien tips geven ter aanvulling. Sowieso is het goed om na te denken over een signaleringsplan. Wanneer moet ik aan de bel trekken voor het eventueel mis kan gaan. Waar moet ik op letten of waar moet ik anderen mensen (sociale omgeving) op attenderen als het weer mis met mij gaat.

Maar een leven zonder psychiatrie lijkt me erg moeilijk want iedereen heeft een stuk psychiatrie in zijn leven. Maar ik neem aan dat jij bedoeld opname, gesprekken o.i.d.

Kortom, ik ken je problematiek niet, ik kan daarom ook moeilijk tips geven maar ik heb zo maar even wat dingen benoemd. Succes iig.

Probeer er een gebedszaak van te maken.
Refoweb is van ons allemaal :p

Gebruikersavatar
wormpje
Mineur
Mineur
Berichten: 138
Lid geworden op: 30 jun 2003 19:48
Locatie: Noord Holland

Berichtdoor wormpje » 24 jul 2004 08:55

Ik sluit me helemaal bij Liesl aan. Ik werk zelf als secretaresse in een instelling voor psychiatrie en kan je zeggen dat mensen die uit een opname komen bij ons standaard worden aangemeld voor een vervolgbehandeling bij het ambulante team.
En van daaruit steeds meer zelfstandig en minder begeleiding.
Er is bij ons ook een dagbestedings afdeling, die zit op aparte locaties in de stad.
Daar kan je gewoon gaan koffiedrinken, maar ook vrijwilligerswerk doen of een computercursus of zoiets.
Dat is voor mensen met een psychiatrisch verleden, om te proberen ze weer op weg te helpen in de maatschappij.

Misschien is er bij jou in de omgeving ook wel zoiets?

Gebruikersavatar
Leilah
Sergeant
Sergeant
Berichten: 476
Lid geworden op: 20 jul 2003 22:00
Locatie: Dordrecht
Contacteer:

Berichtdoor Leilah » 24 jul 2004 10:48

Ik ben zelf opgenomen geweest, een keer 9 maanden en een keer 6 maanden. Na de eerste keer heb ik erna nog vrij intensieve nabehandeling gehad, veel gesprekken etc, na de 2e keer moest ik door naar dagbehandeling en ook nog gesprekken.
Allerlei tips gehad over hoe je nou het beste weer in het leven kan komen maar eigenlijk weinig aan gehad. Ik denk dat het het beste is als je gewoon in een redelijk stabiele omgeving terecht komt met mensen die je goed kent en je zo langzaam maar zeker weer aan het dagelijks leven went.

Veel succes in ieder geval :)
Nieuwe foto's en log :http://leelah.hyves.nl

Gebruikersavatar
wormpje
Mineur
Mineur
Berichten: 138
Lid geworden op: 30 jun 2003 19:48
Locatie: Noord Holland

Berichtdoor wormpje » 24 jul 2004 12:40

Nog een extra tip: misschien kan je begeleiding krijgen vanuit het pastoraat van je gemeente.

Koffie

Berichtdoor Koffie » 24 jul 2004 15:43

ik heb een kort ambulant traject van 5 gesprekken, zo eens in de twee maanden. Dat is in de instelling(psychotherapeutisch centrum) waar ik nu zit de gewone weg. Ik ben nu een week bezig met een korte voorbereiding om het dagelijkse leven weer in te stappen. Dagbehandeling is voor mij geen optie omdat ik uit de psychiatrie(dus geen opnames meer en zo min mogelijk gesprekken) weg wil en ook niets meer te verwerken heb. Ik ga wel beginnen aan een reintegratie project om zo weer aan de slag te kunnen.
bedankt voor jullie reacties

dingo

Berichtdoor dingo » 24 jul 2004 23:00

Zo'n reintegratietraject is geen psychiatrie? Wat iig wel van belang is dat je structuur en regelmaat in je leven houdt/krijgt. Dus op normale tijd naar je bed en er ook weer uit op een normale tijd en op normale tijden eten en drinken etc. Eventueel weer aan het (vrijwilligers)werk helpt ook enorm want dan kom je vanzelf onder de mensen. Roddelen is mensen eigen dus dat zullen je over jou ook wel doen maar vertel ze dan ook niet teveel. Stel je voor dat het waar is wat ze over je vertellen ;)
Het zal vast niet altijd meevallen maar het is wel te doen hoor, de meeste mensen leven zo. (En bij die regelmaat hoort ook het handen vouwen en bijbellezen, knap je altijd van op)

Koffie

Berichtdoor Koffie » 25 jul 2004 10:13

ik vind reintegratie geen psychiatrie, reintegratie(via UVW GAK) is voor mij een hulpmiddel om weer te gaan werken. mensen die uit een lang durige opname komen worden niet snel aangenomen. En als je een reintegratieproject volgt lukt dat iets makkelijker.
Ik denk dat ik bij sollicitatiegesprekken wel open moet zijn over mijn opnames, ik heb liever dat ze het gelijk weten dan dat ze er later achterkomen door geroddel.
ik denk dat structuur in mijn leven in brengen heel belangrijk is. Ik ben in ieder geval van plan om een dagschema te maken. Ik ga weer tijdelijk thuis wonen, en ik vraag of mijn ouders mij ook aan het dagschema willen houden. Want het is voor mij heel verleidelijk om lang uit te slapen en de rest van de dag een beetje rond te hangen en achter de computer te zitten :lol: . Maar ik denk dat ik op die manier niet ver kom.

Gebruikersavatar
mystery
Kapitein
Kapitein
Berichten: 870
Lid geworden op: 05 jan 2004 15:10

Berichtdoor mystery » 03 aug 2004 18:05

Heel goed dat je aan je ouders 'controle' vraagt. Ik denk dat het voor jou erg fijn is als er mensen zijn die samen met jou jouw leven na de opnames op een baan te krijgen. Ik bedoel dat er mensen om je heen zijn die je daarin steunen. Heb je genoeg mensen die dat doen?

Ik denk dat je wel een beetje moet oppassen in sollicitaties. Het ligt er wel aan wáár je solliciteert denk ik. Voor sommige mensen kan jouw eerlijkheid over je opname juist de afknapper zijn. En dat is heel onterecht en oneerlijk! Veel geluk ermee!
Als mens alleen kun je niet bestaan, je hebt de ander nodig om te groeien.

Wees eerst een individu voordat je een duo wordt.

Gebruikersavatar
wormpje
Mineur
Mineur
Berichten: 138
Lid geworden op: 30 jun 2003 19:48
Locatie: Noord Holland

Berichtdoor wormpje » 03 aug 2004 19:00

http://www.bpv.nl/brosoll.html

Onder bovenstaande link vind je een folder met informatie over solliciteren voor mensen met een ziekteverleden.
Wat je rechten en plichten zijn, wanneer je beter kan spreken en wanneer beter zwijgen.
Hopelijk kan je hier wat mee.

Koffie

Berichtdoor Koffie » 03 aug 2004 20:26

thanks wormpje

Cisca

Berichtdoor Cisca » 15 aug 2004 15:06

Superpotje :wink:

Inmiddels zijn we een paar weken verder, hoe is het met je, en lukt het allemaal een beetje?

Sterkte, Cisca :D

Koffie

Berichtdoor Koffie » 15 aug 2004 22:18

ja ik heb nu twee weken lekker geluierd. Wel op tijd opgestaan hoor :lol:
Vanaf morgen (maandag) begin ik met een dagprogramma, ik begin de dag gewoon met mijn ouders, dus niet uitslapen. En heb zo iedere dag een aantal taken die ik moet doen voor een bepaalde tijd. Zoals in het huishouden en in onze eigen winkel.
Daarnaast werk ik een aantal uur aan een schriftelijke cursus.
Als ik alles voor die dag heb gedaan heb ik vrije tijd(voor de computer :wink: )
Ik ben benieuwt of ik me aan alles kan houden, maar gelukkig heb ik een moeder die me controleerd \:D/

Maar op dit moment loopt het best lekker al is het heel erg wennen om weer mee te draaien in het gezin.

Cisca

Berichtdoor Cisca » 15 aug 2004 22:45

Fijn zo, zeg, die twee weken luieren mag best om weer te wennen toch :wink:
Vanaf morgen wordt het dus menens, goed dat je moeder zo meewerkt, dat scheelt een stuk, zo'n ruggesteuntje.

Sterkte, en succes, we zien morgenavond wel of je vrije tijd hebt [:]|

Groetjes, Cisca :D

Koffie

Berichtdoor Koffie » 15 aug 2004 22:56

:lol: ja als het goed is ben ik halverwege de middag al klaar met alles
Ik laat het wel effe weten en tja ik heb ook wel eens pauze(dat heeft iemand die werkt toch ook :wink: ) en dan zal ik vast nog wel eens of het forum of chat zitten


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Google [Bot] en 18 gasten