Volgens de ‘3 verbonders’ zijn er 3 verbonden.
Het eerste is het ‘werkverbond’, deze is door God met Adam gesloten.
De mens kon zalig worden door het gebod van God te houden; het niet eten van de boom. Met de zondeval is dit verbond verbroken.
Het tweede wordt genoemd de ‘raad des vredes’ of ook wel ‘verbond der verlossing’.
Dit is een verbond tussen God en Christus. God geeft mensen (de uitverkorenen) aan Christus, en Deze heeft voor hen de zonde gedragen zodat zij rechtvaardig zijn voor God.
Het derde verbond is het ‘Genadeverbond’. Dit verbond is door God gesloten met de gelovigen en hun kinderen. God belooft hen hierin o.a. de vergeving van zonden (zie doopformulier) op voorwaarde dat de mens zich bekeerd en gelooft.
De leer van de 2 verbonden; aanhangers van deze leer leren ook het werkverbond zoals hierboven beschreven.
Het grote verschil is dat bij de twee-verbonden-leer, het Genadeverbond is opgericht met de uitverkorenen. De ‘raad des vredes’ en het Genadeverbond vallen hier samen.
Nadeel van de drie-verbonden-leer is dat het kan leiden tot verbondsautomatisme; we zijn in het verbond en worden dus zalig. Een voordeel is de heldere en duidelijke onderbouwing voor de (kinder)doop; een kind wordt in het verbond geboren en behoort dus gedoopt te wezen. ‘Heiden’ die tot geloof komen worden door dat geloof in het verbond ingelijfd, en worden daarom ook gedoopt.
Nadelen van de twee-verbonds-leer. Er kan geleerd worden dat niet alleen het verbond met de uitverkoren is gesloten maar ook dat de beloften in de schrift alleen voor de uitverkoren zijn bestemd. En vreemd genoeg kan ook deze leer leiden tot verbondsautomatisme, Kuipers’ “Veronderstelde Wedergeboorte’-leer was ook op de twee-verbonden-leer gebaseerd. Het risico voor verbondsautomatisme is wel kleiner.
Meeste staat er wel in, als iemand aanvullingen of verbeteringen heeft dan hoor ik dat wel.
'k heb nog geen koffie gehad, dus... 
Zo is het dan niet desgenen, die wil, noch desgenen, die loopt, maar des ontfermenden Gods. (Rom 9:16)
