geloof alleen, en gij zult behouden zijn.

[Pieter]

Krijg je geloof, of geloof je zelf?

[André]

Pieter, wat denk je zelf??

Ik denk dat je je hart eerst voor God moet openen.

[Jeroentje]

Adolf Hitler geloofde ook, is hij nu een goed christen?

[dubbelfris]

Adolf Hitler geloofde ook, is hij nu een goed christen?

waarin geloofde Adolf Hitler dan?

[André]

Adolf Hitler geloofde ook, is hij nu een goed christen?

waarin geloofde Adolf Hitler dan?

In het derde rijk en in zichzelf wsl

[FV]

De moorman mocht gedoopt worden toen hij zei dat hij geloofde dat Jezus Christus de Zoon van God is.
Het gaat om het geloof in Christus. Geloof je dat Hij de Zoon van God is, geloof je dat Hij gestorven is om voor jouw zonden te betalen? Dat is het ware geloof.

[André]

De moorman mocht gedoopt worden toen hij zei dat hij geloofde dat Jezus Christus de Zoon van God is.
Het gaat om het geloof in Christus. Geloof je dat Hij de Zoon van God is, geloof je dat Hij gestorven is om voor jouw zonden te betalen? Dat is het ware geloof.

Ik geloof ook dat het zo "simpel" is.

[Jeroentje]

Adolf Hitler geloofde ook, is hij nu een goed christen?

waarin geloofde Adolf Hitler dan?

In dezelfde God als de meeste mensen hier, hij dacht zelfs dat hij door God uitverkoren was om de wereld te zuiveren van joden etc.

[bloempie]

De moorman mocht gedoopt worden toen hij zei dat hij geloofde dat Jezus Christus de Zoon van God is.
Het gaat om het geloof in Christus. Geloof je dat Hij de Zoon van God is, geloof je dat Hij gestorven is om voor jouw zonden te betalen? Dat is het ware geloof.

Maar wanneer weet je dan dat je dat geloof bezit? Is het een gevoel of gewoon 'dat je het weet'???
Ik persoonlijk geloof dat Jezus Christus de Zoon van God is. Ik geloof in de drie-eenheid, ik geloof dat Hij mijn leven leidt, ik geloof dat Hij altijd bij me is en voor me zorgt. Ik geloof dat Hij mijn zonden vergeeft, omdat Hij voor zondaren gestorven is. En ik ben een zondaar. Maar ik voel me niet altijd zondaar en ik kan ook niet zeggen dat ik, ondanks dat ik dit allemaal geloof, bekeerd ben.
Naar mijn idee wordt er daarom een dieper soort 'geloven' bedoelt als je bekeerd bent.
Of heb ik het nu helemaal fout?

[columbus]

De moorman mocht gedoopt worden toen hij zei dat hij geloofde dat Jezus Christus de Zoon van God is.
Het gaat om het geloof in Christus. Geloof je dat Hij de Zoon van God is, geloof je dat Hij gestorven is om voor jouw zonden te betalen? Dat is het ware geloof.

Maar wanneer weet je dan dat je dat geloof bezit? Is het een gevoel of gewoon 'dat je het weet'???
Ik persoonlijk geloof dat Jezus Christus de Zoon van God is. Ik geloof in de drie-eenheid, ik geloof dat Hij mijn leven leidt, ik geloof dat Hij altijd bij me is en voor me zorgt. Ik geloof dat Hij mijn zonden vergeeft, omdat Hij voor zondaren gestorven is. En ik ben een zondaar. Maar ik voel me niet altijd zondaar en ik kan ook niet zeggen dat ik, ondanks dat ik dit allemaal geloof, bekeerd ben.
Naar mijn idee wordt er daarom een dieper soort 'geloven' bedoelt als je bekeerd bent.
Of heb ik het nu helemaal fout?

ik snap wat je bedoelt Bloempie, wat jij aanhaalt is hetzelfde als waar ik telkens weer op stuit. Ik ben 'bang' om te zeggen dat ik een wedergeboren mens ben omdat ik bang ben om mezelf voor de gek te houden, ook al is dat misschien niet zo.

[dingo]

Ik denk dat de bijbel zelf duidelijk genoeg is. Ik lees bijvoorbeeld in

11:25 Jezus zeide tot haar: Ik ben de opstanding en het leven; wie in Mij gelooft zal leven, ook al is hij gestorven,
26 en een ieder, die leeft en in Mij gelooft, zal in eeuwigheid niet sterven; gelooft gij dat?

Ik zie nergens staan dat als je gelooft, je hier en nu volmaakt wordt of een volledig zondebesef krijgt. Wel dat je aan de vruchten de boom kan herkennen. Dan wordt die vrucht nog wel eens aangevreten door het ongedierte maar de vrucht is wel herkenbaar.

[Zareb]

Het "geloof" is een zeker weten dat" lezen we in de H.C. Maar tegelijk ook lezen we in Gods Woord "Ik geloof Heere, maar kom mijn ongeloof te hulp."

Laten we het daar dan maar bij houden. Want wie op Hem vertrouwd komt nooit bedrogen uit!

[Peter L]

Jacobus schrijft dat geloof zonder werken dood is. We hebben hier te maken met een typisch westers probleem: scheiding van denken en handelen. Dat komt omdat het West Europese denken vnl. is voortgekomen vanuit de klassieke filosofie.

In het Joodse denken bestaat die scheiding niet. Het Hebreeuwse woord dabar betekent zowel woord als daad. Als God spreekt, dan doet Hij wat Hij zegt!!
Zo is het ook met geloof. In het heersende Griekse denken die in de tijd van het NT tot bekering kwamen was er het gevaar, dat hun geloof alleen een verstandelijke zaak zou zijn. De Grieken waren filosofen! Bedenk, dat Jacobus expliciet schreef aan "de twaalf stammen in de verstrooiing" (Jac. 1:1). Dat waren vnl. Joden die in de Griekse wereld leefden. Ook zij waren kennelijk behept met Grieks denken.
Daartegenover stelt Jacobus de eenheid van geloof en het in de praktijk brengen van het geloof. Geloof zonder daden is dood, net zoals "dabar" het woord en de daad in zich verenigt. Alleen maar uitspreken, dat je in Jezus gelooft is dus nog geen geloof, want er is geen daad. Ik denk daarbij ook aan de gelijkenis van de twee kinderen (Matt. 21:28-32). Een zei "Ja" tegen zijn vader, maar deed "Nee". De ander zei "Nee" maar deed "Ja". Waar het om gaat in de gelijkenis, is degene die "Ja" deed. Geen woorden, maar daden. Je kunt geloof niet losmaken van de daad. Geloof zonder bekering is dood.

Heb. 11:1 geeft de bijbelse definitie van geloof:

"Het geloof nu is de zekerheid der dingen, die men hoopt, en het bewijs der dingen, die men niet ziet."

Dus, geloof is zekerheid, maar ook bewijs. Voor Thomas was het zien van de handen van Jezus het bewijs van Zijn opstanding. Voor ons, die dat niet zien, is het geloof het bewijs van Zijn opstanding.
Maar er staat ook zekerheid. In het Grieks staat er 'hypostasis', en betekent idd "zekerheid", maar ook "vaste grond", of "substantie". Het woord is een samentrekking van "hypo" (=onder) en "histhemi" (=staan). Het geloof is dus datgene dat 'staat onder de dingen die we hopen', een vaste ondergrond. Heel plastisch zie je dat in het verhaal van Petrus, die op het water loopt. Eigenlijk liep hij niet op het water, maar op geloof! Dat was de vaste ondergrond. Bijbels gezien ligt het zo. Toen zijn geloof wankelde, verdween de ondergrond en begon hij te zinken.
Geloof gaat dus veel verder dan verstandelijke instemming. Het is a.h.w. de betonnen vloer onder ons hele geestelijke leven, die dingen die we hopen en verwachten en zelfs het bewijs ervan. Dat geloof werkt altijd daden uit. Heb. 11 gaat dan ook verder met een hele opsomming van geloofsdaden te geven.

Er was eens een koorddanser, die een koord over een diep ravijn in de bergen had gespannen. Hij liep een keer heen een weer over het koord en kreeg enthousiast applaus van het snel toegestroomde publiek. Toen nam hij een kruiwagen en vroeg aan het publiek: "Wie van u gelooft, dat ik deze kruiwagen veilig over het koord naar de overkant kan rijden en weer terug?" Vrijwel iedereen stak z'n hand op; ze hadden zijn kunsten immers al gezien. Toen zei hij: "Ik zou graag een vrijwilliger hebben om in de kruiwagen te gaan zitten". Niemand meldde zich.

Geloofden ze in de koorddanser? Ze zeiden van wel, maar dat was louter verstandelijk. Niemand durfde de daad bij het woord te voegen. Er was dus twijfel en geen echt geloof. Zo is het met geloof in God. In het Grieks is het woord voor geloof trouwens 'pistia', of 'pistis'. En dat is tevens het woord voor vertrouwen. Overal waar in het NT "Geloof" is vertaald, kun je met evenveel recht "vertrouwen" vertalen. Echt geloof is vertrouwen, a.h.w. bij God in de kruiwagen durven te gaan zitten.

[Peter L]

ik snap wat je bedoelt Bloempie, wat jij aanhaalt is hetzelfde als waar ik telkens weer op stuit. Ik ben 'bang' om te zeggen dat ik een wedergeboren mens ben omdat ik bang ben om mezelf voor de gek te houden, ook al is dat misschien niet zo.

Joh 1:12
"Doch allen, die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven om kinderen Gods te worden, hun, die in zijn naam geloven;"

Als je het evangelie aanneemt en Hem vraagt om jou het Nieuwe Leven te geven, dan doet Hij dat. Weg met de Calvinstische twijfel.

[bloempie]

Nu kloppen je eerste en tweede postings niet meer met elkaar.
Wat betreft je eerste posting, vind ik dat je een duidelijk voorbeeld hebt gegeven. Het is eigenlijk net als wat dingo zegt, dat je het geloof kent aan de vruchten. Door het ware geloof krijg je ook vertrouwen en dat vertrouwen is een vrucht van het geloof (de bekering).
Ik geloof dat er in Joh. 1:12 met aannemen het geloof en vertrouwen bedoelt wordt.
Maar jij zegt daarna: 'Als je het evangelie aanneemt'. Ik kan echter niet zomaar mijn vertrouwen op God stellen, al geloof ik wel in Hem. Maar God moet het vertrouwen in je werken, dat heb je niet zomaar. Net als in jouw voorbeeld. Er is een verschil tussen geloven en geloven.
Misschien een beetje warrig hoe ik het uitleg, maar ik hoop dat je het begrijpt.