Wanneer mag je als Christin scheiden?
Mag je scheiden omdat je man een buitenechtelijke relatie erop na houdt?
Of omdat je man je regelmatig alle hoeken van de kamer laat zien en je isoleert van de buitenwereld? Je verbiedt om met vriendinnen om te gaan, of zelfs verbiedt om zelf de boodschappen te doen, zodat je niet meer buiten komt? En ondertussen wel zelf regelmatig alleen naar het cafe gaat waar hij andere vrouwen ontmoet?
En er iedere dag ruzie is, zodat de kinderen overstuur zijn, en de vrouw al bang is als de man thuis komt dat ze niet iets fout doet?
Moet je in zo'n situatie koste wat het kost getrouwd blijven of mag je dan wel scheiden?
Waar ligt de grens als je als vrouw geestelijk en/of lichamelijk mishandeld wordt en altijd in angst leeft?
Ik vraag dit voor een vriendin die eigenlijk wil scheiden, maar denkt dat God dat niet goed vindt, omdat ze in de kerk getrouwd zijn.........
). Er staat heel expliciet bij dat bij verlating anders dan bij overspel (dus als je niet meer bij elkaar past bijv. (als dat een legitieme reden is om te scheiden?)) er sprakeis van overspel door de vrouw. Nu je het zegt, ik snap dat ook niet echt. Het laatste gedeelte, dat iemand die in dit geval (dus geen verlating agv hoererij) ook overspel pleegt door met de vrouw te trouwen, snap ik wel. Die vrouw behoort aan een ander toe. Als jij met een vriend(in) van een ander een relatie hebt (zelfs al zien ze elkaar haast niet) dan ben jij ook fout bezig.
Maar dan ben je dus op papier bij de burgerlijke stand niet meer getrouwd, maar voor God eigenlijk nog wel. Want zolang je ex leeft, mag je alleen met hem trouwen of vrijgezel blijven. 
Ik kan deze argumentatie in deze discussie nergens vinden.
) of alleen blijven? Nou, dat gaat niet gebeuren want ik ga weer hertrouwen.