Zelfmoord.

[Race406]

Zelfmoord is niet hetzelfde als voor eeuwig verloren! Het voorbeeld van Saul en Judas is waar, maar wat te denken van Simson? Pleegde ook zelfmoord! Laten we hierover niet oordelen, maar de nabestaanden eerder in gebed bij Hem brengen...!
1 klein voorbeeldje: Een meisje had zelfmoord gepleegd, omdat ze het leven niet meer aankon om diverse redenen. Ze was altijd heel gelovig geweest (en laat nu niet iemand zeggen: dan dacht ze het verkeerd..!), en ze had een briefje achter gelaten voor haar familie. Toen iemand daar kwam condoleren verbaasde hij zich over de bijkans vrolijke stemming die er heerste. Hij vroeg ernaar, en wat bleek? Het meisje had in haar afscheidsbrief geschreven dat ze naar Jezus sprong, omdat ze bij Hem wilde zijn. En wie zijn wij om dat in twijfel te trekken?
Waar staat in de Bijbel dat zelfmoordenaars de hemel niet kunnen be-erven? Satan kan Gods kinderen zo te grazen nemen dat ze dit als enige uitweg zien. Satan lacht, want hij denkt er weer wat bij te hebben in de hel. Wat schetst zijn verbazing en grenzeloze woede als God zegt: Welkom, Mijn kind! Ik had je nog niet verwacht, maar kom binnen in de eeuwige vreugde.......!!

Oordelen hierover kan dus niet, laat dat aan de God des levens over! En dat geldt dus ook voor dominees!

[André]

Een aantal uitspraken hierboven:

• In ieder geval is zelfmoord een verbond sluiten met de dood, alsof men daarvan hulp verwacht.
• Iemand die zelfmoord pleegt snakt naar rust.
• Een persoon is vaak niet meer in staat om na te denken over zijn/haar keuzes. Ze zijn zo in nood dat ze geen andere uitweg meer kennen.
• Men verwacht geen hulp van de dood. Maar men kan het leven niet meer aan.
• Ik zie het veel meer als een laatste kreet om hulp.

Verschillende mensen, verschillende redenen. Ik denk niet dat er 1 standaard voor is.

zeker ook geen standaard

Maar ik ken wel mensen van heel dichtbij die een zelfmoordpoging gedaan hebben en nog leven, als je aan hen vraagt waarom ze zoiets doen dan hoor ik toch van: er is voor mij geen uitkomst en toekomst meer ik verlang naar rust.

Wat je ook hoort van mensen die in overweging namen uit dit leven te stappen is dat ze niet zozeer dood willen, maar dat ze simpel weg een ander/beter leven willen, bij voorkeur gewoon hier op aarde.

[Europeaan]

Inderdaad gaat aan een zelfmoordpoging vaak een psychische ziekte vooraf. Dat valt vaak niet te verwijten. Net zomin je iemand een griep verwijt, verwijt je je medemens een psychische ziekte. Alleen de gevolgen kunnen zeer ernstig zijn, zoals poging tot zelfmoord.

Vaak wordt er gedaan alsof iemand bij z’n volle verstand een zelfmoordpoging doet. Dat zou, ook vanuit christelijk oogpunt, zeer verwijtbaar zijn. Maar juist het feit dat het meestal samengaat met een ernstige vorm van depressiviteit, geeft aanleiding heel voorzichtig te zijn in je oordeel en heel royaal in je aanwezigheid.
Net als bij je naaste die griep heeft.

[Optimatus]

Ik stond afgelopen donderdag bij de kist van een heel goede vriend die een week van tevoren gesprongen is. Dan ga je nog eens goed nadenken over leven en dood en over zelfmoord.

Ik weiger te geloven dat hij nu voor eeuwig verdoemd is. De Heer heeft hem mijns inziens op deze wijze tot Zich geroepen.

Wat heel erg steekt is dat velen zich een oordeel menen te moeten aanmeten. Die mensen snappen volgens mij niet wat er in een suïcidaal iemand omgaat. Ik snap het ook niet, meet mij echter ook geen oordeel aan, laat staan een veroordeling.

[Evelien]

Ik stond afgelopen donderdag bij de kist van een heel goede vriend die een week van tevoren gesprongen is. Dan ga je nog eens goed nadenken over leven en dood en over zelfmoord.

Ik weiger te geloven dat hij nu voor eeuwig verdoemd is. De Heer heeft hem mijns inziens op deze wijze tot Zich geroepen.

Wat heel erg steekt is dat velen zich een oordeel menen te moeten aanmeten. Die mensen snappen volgens mij niet wat er in een suïcidaal iemand omgaat. Ik snap het ook niet, meet mij echter ook geen oordeel aan, laat staan een veroordeling.

Ik weet niet wat er vooraf allemaal gespeeld heeft bij jouw goede vriend, en dat hoef ik ook niet te weten. Maar zelfmoord doe je niet zomaar. Dat doe je met een reden. Net wat Europeaan zegt: "Inderdaad gaat aan een zelfmoordpoging vaak een psychische ziekte vooraf".

We weten dat we een Vader hebben in de hemel die het oordeel gaat geven, en dat hoeven wij als mensen niet te doen. Maar vergeet dit niet: Bij God is alles mogelijk. Bij God is iedereen welkom.

En optimatus veel sterkte, je kunt me al je vragen naar God toe, maar het kan soms erg fijn zijn om met mensen daarover te willen praten.

[dingo]

Ik stond afgelopen donderdag bij de kist van een heel goede vriend die een week van tevoren gesprongen is. Dan ga je nog eens goed nadenken over leven en dood en over zelfmoord.

Gecondoleerd met dit verlies.

Ik weiger te geloven dat hij nu voor eeuwig verdoemd is. De Heer heeft hem mijns inziens op deze wijze tot Zich geroepen.

Wat heel erg steekt is dat velen zich een oordeel menen te moeten aanmeten. Die mensen snappen volgens mij niet wat er in een suïcidaal iemand omgaat. Ik snap het ook niet, meet mij echter ook geen oordeel aan, laat staan een veroordeling.

Ik geloof niet dat dit de manier is waarop de Heer ons roept, aan de andere kant kan er geen haar van ons hoofd vallen buiten Zijn wil om.
Maar het past ons mensen niet om te (ver)oordelen. En zeker niet om bij de nabestaanden bij alle verdriet en zelfverwijt ook nog een veroordeling over de overledene op te stapelen alsof wij daar iets in te zeggen hebben.
(Zelfs als je het wel zou kunnen dan nog hoor je uit medelijden je mond te houden.)
En wees blij dat je er geen benul van hebt wat het is wat een suicidaal iemand drijft want dat is donkerheid, verdriet, angst, voortdurende onrust en dan zo erg dat alles beter lijkt dan dat.

[André]

En wees blij dat je er geen benul van hebt wat het is wat een suicidaal iemand drijft want dat is donkerheid, verdriet, angst, voortdurende onrust en dan zo erg dat alles beter lijkt dan dat.

Je geeft hier een duidelijke omschrijving.

@Optimatus, ik wens je Gods kracht toe in deze vervelende tijd.

[Optimatus]

En wees blij dat je er geen benul van hebt wat het is wat een suicidaal iemand drijft want dat is donkerheid, verdriet, angst, voortdurende onrust en dan zo erg dat alles beter lijkt dan dat.

Ik hoop het benul ook nooit te krijgen ook. Persoonlijk bezit ik een groot vat vol levensvreugde, er is genoeg te doen wat ik heel erg leuk vind.

Maar het verlies is heel, heel zwaar. We - de vriendegroep - hadden wel een vermoeden dat het zou kunnen gebeuren, maar de sprong komt toch altijd onverwacht.

[columbus]

In Japan plegen dagelijks heel veel mensen zelfmoord, je hebt zelf speciale bossen waar je een eind aan je leven kan maken. die mensen zijn niet geestelijk ziek, het is daar onderdeel van de cultuur/geloof, je mag niet falen vanwege de schande die je de familie aandoet.
ik weiger te geloven dat mensen die bij volle verstand zelfmoord plegen bij God in de hemel komen.
mensen die in geestelijke nood verkeren en zelfmoord plegen, daar wil ik niets over zeggen al heb ik daar wel een mening over. er was al een topic daarover maar die is al een tijdje weg

[Zareb]

ik weiger te geloven dat mensen die bij volle verstand zelfmoord plegen bij God in de hemel komen.

Eigenlijk ben ik het best met je eens. Het "gij zult niet doden" enz. In dit verbod gaat het over het doden van een ander. Zelfdoding wordt hier niet genoemd. (oke effe zo maar wat gezever.)
Door de vooruitgang in de medische wetenschap hebben we onszelf in een moeilijk parket gebracht. Immers, men is nu in staat om mensen in "leven" te houden die pakweg 100 jaar geleden allang gestorven waren.
In een deel van mijn werk kom ik dit zeer regelmatig tegen. Mensen die geen euthanasie willen plegen maar dan kiezen voor een "overdosis" morfine. Met uiteindelijk hetzelde resultaat. Maar morfine is dan een vorm van pijnbestrijding dus.........

mensen die in geestelijke nood verkeren en zelfmoord plegen, daar wil ik niets over zeggen al heb ik daar wel een mening over. er was al een topic daarover maar die is al een tijdje weg

Jammer dat die weg is.

Of zou het zo kunnen zijn dat wij ons daar geen mening over kunnen vormen. Wij kunnen toch niet op God's stoel gaan zitten?
Een mening vormen vanuit een (veilige) situatie is makkelijk. Maar, ...... je begrijpt hopelijk wat ik bedoel. Er kan voor ieder van ons een situatie komen, zowel medisch als geestelijk, dat het op is. Dat je niet verder kunt. Het is dan geen vraag meer of je verder moet want dat kun je niet! Bidden helpt. (zegt men)
Ja, daar geloof ik ook vurig in, of beter gezegd daar hoop ik ook op.
Maar geeft dat antwoorden?

Binnen de reformatorische gezinte is het begrip "therminale sedatie" ontstaan. Versterven, dus water en voedsel onthouden was inhumaan dus zetten we de spuit erbij. Iemand slaapt en sterft dus natuurlijk.

Ik heb een "geen reanimatie" verklaring op zak. Als mijn leven dermate in de knoei komt dat medisch handelen alleen een verlenging van lijden veroorzaakt dan kies ik ervoor geen reanimatie of ander medische handeling te ondergaan.
Is eigenlijk, in het licht van de moderne medische onmacht, ook zelfdoding.

Een oordeel uitspreken over iemand die kiest voor het onvermijdelijke? Denk het niet. Of, beter van niet! (zie rvu)

[BertV]

Hallo.

Ik ben enige maanden lid hier, doch moet eigenlijk nog beginnen.

Ik heb dit onderwerp "zelfmoord" gelezen en de reacties daarop. Ik ben altijd van mening geweest dat je nooit aan leven moet komen, dat is niet van jou.

Maar je zult met geestelijke problemen opgesloten zijn in een inrichting met personen waar jij je niet thuis bij voelt Daar kom ik niet voor en die willen dan liever een levens beëindiging.

En wat denk je van jonge mensen welke niet thuis mogen komen met een slecht rapport, zijn blijven zitten, verkering uit enz.

Het is maar goed dat wij niet mogen beslissen of zij nu wel of niet in de hemel zullen komen.

Vr.gr. BertV

[meschianza]

Jah, ik ben in eerste instantie ook met de opvatting bijgebracht: zelfmoord = hel.

Maar ik ben daar ook aan gaan twijfelen, heel erg zelfs.
MEnsen weten soms gewoon niet meer wat ze doen....die hebben zo verschrikkelijk geestelijk lijden , de daad dat zij zich vermoorden, is soms niet eens meer bewust.

Daarom, durf ik het nooit te zeggen, God staat erboven. ik laat het oordeel maar aan Hem over.

[cornelis]

Als ik hier aan denkt,dan kom bij mij altijd de gedachte in herrindering,die ik eens hoorde van een predikant,die zich verplaatse naar de gedachte van de HERE GOD.
Die volgens deze ds.sprak:Ben je er nu al,ik had je nog niet verwacht.
Ik vind dit bijzonder gevaarlijk,want Gods gedachten,zijn nooit te pijlen,en het leven in eigen hand nemen is niet naar Zijn wil.
Oordelen hier moeten we nooit doen,want wie zijn wij.
Dat moeten we maar aan de Here overlaten,een God,die oneindig vol liefde is en Zijn oordeel is niet alleen rechtvaardig,maar ook liefdevol.
Persoonlijk vind ik altijd erg voor de nabestaanden.
Als ik de vader ziet van die zoon,die het helaas ook gedaan heeft,dan vind ik het naar jaren nog heel erg.
Zo durfde ik hem niet te zeggen,dat mijn zoon verkering heeft,ik ben gewoon bang om wonden weer hiermee te openen.
Over mijn dochter kon ik wel praten,maar over de jongens durf ik niet,ik denk uit medelijden.
Ik moest dit helaas even kwijt.
Een vriendelijke groet van Cornelis.

[Riska]

Misschien is zelfdoding ( ik heb een gloeiende hekel aan het woord"zelfmoord") ook een: "Je leven teruggeven aan de Schepper".
Wanneer leven geen gave meer is maar een opgave en er komt maar geen einde aan de nood, dan kan ik er helemaal inkomen.
Mijn neef heeft een einde aan zijn leven gemaakt. En toen ik hem zag, was er een glimlach op zijn lippen. Alsof hij Thuis was en eindelijk door God verlost uit een nachtmerrie.

God heeft weet van jouw lijden, van jouw grote verdriet, van je wanhoop. Hij begrijpt, als het te zwaar blijkt te zijn.

Wanneer je weet hebt van psychische ziekte, wanneer je weet hebt van een ernstige depressie, kun je de hemel stukbidden, maar God lijkt zo ontzettend ver weg.
In mijn depressie - die ik dus inderdaad gehad heb - heb ik mij soms verwant gevoeld aan Jezus, Die aan het Kruis uitriep: "Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten".
Zeg niet: "door Jezus" verlaat God ons never nooit meer. Iemand die in een diepe depressie zit heeft die ervaring niet.
Dan gaat er wel troost uit van het feit dat Jezus het ervaren heeft.

Maar ik ben er heilig van overtuigd, dat God die mens die in zo grote nood zijn leven heeft teruggeven aan zijn Schepper, opneemt in Zijn heerlijkheid. Want: God is groter dan ons hart...

Riska

[essieee]

wat hebbben sommige mensen een vreemde manier van nadenken.
Als je zelf niet weet wat het is.....oordeel dan niet!