Dat is een duidelijk teken dat je de mensen meer liefhebt dan het Woord Gods. Christus noemde Pertus: "Satanas", dat was niet zachtzinnig.
Of een predikant is een dienstknecht van Christus en verkondigt het Woord in Zijn Naam.
Of een predikant is een dienstknecht van de duivel en verkondigt die Naam niet. En dat is te bestraffen.
Wel heel erg zwart wit hoor. "Het ene moment kan een predikant namens God spreken, een ander moment niet.", lijkt me een betere benadering. Een predikant is ook mens en kent ook de 'geestelijke strijd'. Zelfs de grote dienstknecht Paulus komt daar eerlijk voor uit...
Ik ben naar de predikant geweest. Hij had geen behoefte om met mij te spreken. Ik kon terug komen wanneer ik als oprecht berouwvolle zondaar "het" niet meer zou weten.
Heeft die predikant tegen jou gezondigd dan? (Matth. 18) Typische predikant eigenlijk: geen kritiek, maar wel pastoraat.
Het moet volgens mij best mogelijk zijn om binnen een gemeente kritiek te geven. Anders is er sprake van een sekte. Op een goede manier kritiek geven is moeilijk, dat merk ik zelf maar al te goed. Kritiek moet altijd positief gebracht worden, anders heb je zo ruzie. Je moet oppassen dat kritiek geven niet doorslaat in een sfeer van kritiek, waarin geen enkel compliment meer gegeven kan worden... want dan moet je als gemeente uit elkaar scheuren. Volgens mij is een vuistregel dat wanneer je kritiek geeft op iemand binnen de gemeente, dat je hem ook 2 keer zoveel complimentjes gegeven moet hebben!