Kunnen gelovigen 'afvallen'?

[Marnix]

Tja dat kun je niet weten...

Jammer is dat het weer zo als een automatisme overkomt... je hebt het ware geloof of niet... in het ene geval kun je het toch niet kwijt raken... en in het andere geval wel...

Nou mensen, afwachten dan maar..... dan kom je er vanzelf achter?

Overigens kunnen gelovigen wel afvallen... afgelopen 3 weken 5 kilo kwijtgeraakt

[@mic]

En hoe kan iemand weten of hij gewoon 'gelooft' of juist 'waarzaligmakend gelooft'?

Eerder schreef @mic: "Als jij zijn beloften voor waar aan neemt (dat geloven genoeg is om behouden te worden) (...)"
Echter, sommige mensen geloven dat aanvankelijk, maar later niet meer. Dus degenen die het nu, op dit moment, geloven, kunnen daar volgend jaar of over tien jaar of over vijftig jaar heel anders over denken.
Als er geen manier bestaat om gewoon geloof van waarzaligmakend geloof te onderscheiden, dan resteert slechts Bookman's suggestie: "Dus blijft het eigenlijk een verrassing of je wel of niet in de hemel komt..?".

Dus als de stelling dat 'ware gelovigen niet van hun ware geloof kunnen afvallen' bedoeld is als steuntje in de rug van ware gelovigen, dan faalt ze volledig. Want het publiek voor wie dat steuntje bedoeld is zit zich juist af te vragen of ze wel een waar geloof hebben.

Het steuntje in de rug voor dat publiek zijn Gods beloften dat als je je gelooft je behouden wordt. Met de vraag of je morgen gelooft; is dan de angst voor het gevaar niet gevaarlijker dan het gevaar zelf? Niet geloven omdat je morgen misschien niet geloof is even zinning als vandaag niet eten omdat je niet weet of je morgen eten hebt.

[columbus]

het gebeurt regelmatig dat een mens gaat geloven na een preek of een opwekkings bijeenkomst die hem of haar raakt en enthousiast word maar na verloop van tijd toch afzwakt en er de brui aan geeft. op dat moment word je meegevoerd door de massa of het enthousiasme wat er gebeurt op die bijeenkomst of preek en teer je een poosje na op die emoties
Dat lijkt me niet het 'ware geloof'.
al vind ik het een beetje rare ouderwetse term dat 'waar geloof' maar toch denk ik als je dát geloof mag hebben dat je ook als je in een geloofscrisis of dip zit dat je toch telkens weer jezelf vastklamt aan de belofte's die ons gegeven zijn in God's Woord.

[Frost]

Het steuntje in de rug voor dat publiek zijn Gods beloften dat als je je gelooft je behouden wordt.

Alleen als je 'waar' gelooft, beaamde je eerder. Hoe weet dat publiek of het 'waar' gelooft, of alleen maar 'gewoon' gelooft dat Gods beloften waar zijn en dus wellicht niet op hen van toepassing zijn?

Met de vraag of je morgen gelooft; is dan de angst voor het gevaar niet gevaarlijker dan het gevaar zelf?

Feit is dat gelovigen afvallen van hun al dan niet ware geloof. Of de angst voor zo'n gebeurtenis groter is dan het aantal keren dat het daadwerkelijk gebeurt weet ik niet, en het lijkt me voor de vraag ook niet erg van belang.

Niet geloven omdat je morgen misschien niet geloof is even zinning als vandaag niet eten omdat je niet weet of je morgen eten hebt.

...hetgeen weer even zinnig is als wel geloven omdat je morgen misschien ook nog wel gelooft.

[Marnix]

het gebeurt regelmatig dat een mens gaat geloven na een preek of een opwekkings bijeenkomst die hem of haar raakt en enthousiast word maar na verloop van tijd toch afzwakt en er de brui aan geeft. op dat moment word je meegevoerd door de massa of het enthousiasme wat er gebeurt op die bijeenkomst of preek en teer je een poosje na op die emoties
Dat lijkt me niet het 'ware geloof'.
al vind ik het een beetje rare ouderwetse term dat 'waar geloof' maar toch denk ik als je dát geloof mag hebben dat je ook als je in een geloofscrisis of dip zit dat je toch telkens weer jezelf vastklamt aan de belofte's die ons gegeven zijn in God's Woord.

Klopt... denk aan de gelijkenis van de zaaier... een deel van het zaad groeit wel op maar schiet geen wortel of wordt verstikt.... bij de uitleg van de gelijkenis wijst Jezus op de mensen die etnhouasiast met het geloof aande slag gaan maar door tegenslag bijvoorbeeld dan verstikt worden...

[Cathy]

Klopt... denk aan de gelijkenis van de zaaier... een deel van het zaad groeit wel op maar schiet geen wortel of wordt verstikt.... bij de uitleg van de gelijkenis wijst Jezus op de mensen die etnhouasiast met het geloof aande slag gaan maar door tegenslag bijvoorbeeld dan verstikt worden...

Wat is dus een criterium voor een 'waar geloof'?
De vrucht.
Welke vrucht?
Liefde (1!), blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, mildheid, trouw, tederheid en zelfbeheersing. (Gal 5)
Want terug redenerend betekent dat dat je de inwoning van de HG hebt. (Aan de vrucht herken je de boom)
En ik geloof toch niet dat je die kunt kwijtraken. Dat zou betekenen dat G.d Zich heeft vergist.

[@mic]

Het steuntje in de rug voor dat publiek zijn Gods beloften dat als je je gelooft je behouden wordt.

Alleen als je 'waar' gelooft, beaamde je eerder. Hoe weet dat publiek of het 'waar' gelooft, of alleen maar 'gewoon' gelooft dat Gods beloften waar zijn en dus wellicht niet op hen van toepassing zijn?

Kvind 'waar' ook nogal beladen woord, wat ik eigenlijk bedoel is oprecht. Oftewel doe je het voor jezelf/ God, of voor de mensen in je omgeving? En ik denk dat iedereen dat voor zichzelf uit kan maken

Met de vraag of je morgen gelooft; is dan de angst voor het gevaar niet gevaarlijker dan het gevaar zelf?

Feit is dat gelovigen afvallen van hun al dan niet ware geloof. Of de angst voor zo'n gebeurtenis groter is dan het aantal keren dat het daadwerkelijk gebeurt weet ik niet, en het lijkt me voor de vraag ook niet erg van belang.

Niet geloven omdat je morgen misschien niet geloof is even zinning als vandaag niet eten omdat je niet weet of je morgen eten hebt.

...hetgeen weer even zinnig is als wel geloven omdat je morgen misschien ook nog wel gelooft.

kvind dit wel hele kromme redenering, maar ligt misschien aan mij . Wat ik wilde zeggen, krampachtig leven heeft nog nooit wat opgeleverd. Beslissingen neem je op basis van wat je nu het beste lijkt, niet op basis van wat er morgen misschien gaat gebeuren. Petrus (of Paulus?) schrijft ergens dat als je bidt zonder geloof, je bent als iemand die door de golven heen en weer geslingerd wordt, en dat is in zekere zin hier ook wel van toepassing denk ik.

[Frost]

Er zijn een boel mensen die aanvankelijk oprecht geloofden, en naderhand niet meer. Terwijl je eerder zei dat een waar geloof inhoudt dat iemand behouden is, en er dus per definitie geen afval mogelijk is. Dus waar geloof kan niet hetzelfde zijn als oprecht geloof.

kvind dit wel hele kromme redenering, maar ligt misschien aan mij

Krom is hij zeker, en mijn toevoeging was alleen bedoeld om die kromheid nog wat meer in het oog te laten springen.
Iemand die zich afvraagt of hij behouden is, en dus niet gelooft dat hij behouden is, noch dat hij niet behouden is, wéét niet welk van de twee hij moet geloven. Er is dus helemaal geen sprake van niet geloven omdat hij misschien morgen niet gelooft, maar van niet geloven omdat hij geen reden kent om het een of het ander te geloven. En met de uitspraak 'als je waar gelooft dan zit het wel snor' kan hij helemaal niets zolang hij niet kan controleren of hij een waar geloof heeft.

[@mic]

vandaar dat ik ook liever 'oprecht' dan 'waar' zeg, want dat is iig enigzins controleerbaar.

[Frost]

vandaar dat ik ook liever 'oprecht' dan 'waar' zeg, want dat is iig enigzins controleerbaar.

Ja, maar een oprecht geloof kun je kwijt raken, dus uit het hebben van een oprecht geloof kan niet geconcludeerd worden dat iemand behouden is.

[@mic]

vandaar dat ik ook liever 'oprecht' dan 'waar' zeg, want dat is iig enigzins controleerbaar.

Ja, maar een oprecht geloof kun je kwijt raken, dus uit het hebben van een oprecht geloof kan niet geconcludeerd worden dat iemand behouden is.

Ehmmm waar haal je dat vandaan? Is het uberhaupt wel zo dat als iemand zijn geloof (voor kortere of langere tijd) kwijtraakt hij ook niet meer behouden is?

[surfer]

voor wie 'gelooft' dat je een oprecht geloof niet kunt kwijtraken:

lees eens wat getuigenissen op http://www.exchristian.net

[Frost]

Ja, maar een oprecht geloof kun je kwijt raken, dus uit het hebben van een oprecht geloof kan niet geconcludeerd worden dat iemand behouden is.

Ehmmm waar haal je dat vandaan? Is het uberhaupt wel zo dat als iemand zijn geloof (voor kortere of langere tijd) kwijtraakt hij ook niet meer behouden is?

Wat betreft het kwijtraken van oprecht geloof: zie de link van surfer, of de twee autobiografieën die ik een stukje terug noemde ( hier en hier ) (Edit: en hier staan er ook nog een paar tussen)

Wat betreft het niet behouden zijn van iemand die niet meer gelooft: ik meende dat dat de gebruikelijke opvatting was, maar dat kan ik mis hebben en er kunnen natuurlijk uitzonderingen op de gangbare opvatting zijn. Als je van mening bent dat een gelovige die naderhand atheïst wordt en dat de rest van haar leven ook blijft, toch het eeuwige leven heeft, dan geldt mijn bezwaar niet.

[Cathy]

Heeft iemand ook een link voor verhalen "de andere kant op"?

Mijn leven gaat ook niet over rozenblaadjes, net zomin als dat van een ander. Maar ik heb het geloof gekregen, en heb besloten om ervoor te gààn.
Kom ik om, dan kom ik om. En al die teleurgestelde afvallers......vind ik erg, maar weiger om me erdoor te laten beïnvloeden.
Een waar geloof (om die term nog maar eens te gebruiken) krijg je van boven en raak je niet meer kwijt. En iedereen die er naar zoekt zal het vinden...op G.ds tijd.
Hoe ik dat weet?
Ik heb gezien hoe mijn grootouders en m'n schoonvader hebben geleefd en zijn gestorven. In het volle vertrouwen geborgen te zijn in hun Heer.
Dat is voor mij voldoende.

[caesar]

Heeft iemand ook een link voor verhalen "de andere kant op"?

http://www.gospeltown.tk
http://www.evangelisatie.com

Gelukkig hoeven wij niet te oordelen over mensen die van het geloof afgevallen zijn. Dat is al moeilijk genoeg voor God. Ook over 'knipperlichtmensen' kunnen wij niks zeggen, dat zal pas bekend worden bij het eindoordeel...