sorry, even ontzettend druk, reactie komt snel, maar beetje surfen brengt je n hoop, uit mn hoofd romeinen 14 ofzo, of 1 vers 14, of 2 vers 14, je hoort t nog
Deze bedoel je waarschijnlijk...
Gen 19, Lev 18:22 + 20:13, Deut 23:17-18, Richt 19:22-26, Rom 1:26-27, 1 Kor 6:9-10, 1 Tim 1:3-11.
Geloof ze ik ken ze allemaal. Maar ga nou eens kritisch kijken wát ze verbieden; EROS tussen gelijkgeslachtigen maar homofiliteit is niet alleen maar eros.
Om een vergelijking te geven; Lees eens Romeinen 2 en math 5:28
Zal ik met die tekst in de hand beweren dat in de Bijbel hetero-zijn veroordeeld wordt?
Stel je bent half blind en mensen zeggen je dat je niet met het andere oog mag zien omdat God dat verkeerd vind. I.p.v. dat mensen blij zijn dat ik mijn intense liefde nog aan íemand kwijt kan zonder seks te willen hebben en te willen huwen gaat men zelfs daar een oordeel over uitspreken.
Ik ga 1 van de artikelen hier neerzetten; lees het eens, lees dan de teksten over homoseks eens.... of de teksten over het huwelijk, de val, galaten, de hele Bijbel en trek zelf je conclusies.
Artikel LIEFDE vs. LIEFDE
Als je alle teksten over liefde wat dichterbij bekijkt dan heeft God een onderscheid gemaakt in soorten liefde.
Er is een bijna ongelimiteerde liefde; de algemene liefde. De limiet aan deze liefde is dat hij niet boven de liefde tot God mag uitstijgen. Deze liefde moet tot iedereen zo sterk zijn als dat je jezelf liefhebt.
Er is een wat meer gelimiteerde liefde; de familie liefde. Deze liefde is bepaald door de bloedband; je ouders eren en vrede bewaren met je broeders en zusters uit hetzelfde huis.
Er is een strikt gelimiteerde liefde; de erotische liefde. In de Bijbel is deze liefde zeer nauwkeurig omschreven; niet opwekken totdat de tijd rijp is, deze liefde mag alleen gegeven worden aan een huwelijkspartner. Elke begeerte tot erotiek buiten de begeerte naar je huwelijkspartner is overspel.
Tot zover het Goddelijk kader. De menselijke invulling van dit kader gebeurt op basis van onvermogen. We zijn onvolmaakt in de liefde (alle drie). Dat onvermogen resulteert in interpretaties. Interpretaties zijn menselijk(!) We hebben een soort farizeïstiche neiging tot kaderen. Bij elke liefde definiëren we als mensen een zwartgebied een grijsgebied en een witgebied. Afhankelijk van de hoeveelheid steken die je laat vallen noemen we het acceptabel of onacceptabel, de grens daartussen is erg diffuus. (afhankelijk van de situatie en de persoon die het betreft). We hebben onder de eis van God een soort menselijke eis gedefinieerd. Als je daaraan voldoet heb je geen enkel probleem. Zonder dat we het willen (?) hebben we rondom de liefde een fort opgebouwd. Een fort van kenners en kunners. Dat is normaal niet echt zichtbaar. Voor een homoseksueel wordt dit echter pijnlijk duidelijk.
Laten we eerst bezien hoe God naar een mens kijkt; Hij maakt immers geen verschil tussen homo of hetero, het enige verschil wat Hij maakt is “goed” of “fout”. God kijkt naar een mens, Zijn enige conclusie is “fout” in de liefde…
Als Christus de fouten van de zondaar op zich neemt en zijn weldaden schenkt dan ziet God een mens die “goed” is in liefde. De drie-enige God krijgt dan eer van zijn werk. De zondaar heeft geen andere roem dan roem in zijn zwakheid waardoor Christus in zijn glorie naar voren komt. Een (onvolmaakte) hetero in de liefde is goed in Gods ogen als hij gereinigd is in het borgwerk van Christus. Een (onvolmaakte) homo in de liefde is goed in Gods ogen als hij gereinigd is in het borgwerk van Christus.
“Het is beter om in de handen van God te vallen dan in de handen van de menigte”
In ons dagelijks leven merken we dat er met een dubbele maatstaf wordt gemeten; de homo wordt naar de maatstaf vanGod’s eis gemeten en de hetero wordt langs de maatstaf van de menselijke eis gelegd. Door de menselijke zeef valt alleen de homo door de mand en door de Goddelijke zeef vallen we allen door de mand.
Een homo wil graag leven in liefde, het is immers een opdracht. De Bijbel noemt intermenselijke liefde gezond.
En de Heere vermeerdere u, en make [u] overvloedig in de liefde jegens elkander en jegens allen, gelijk wij ook zijn jegens u.
Van de broederlijke liefde nu hebt gij niet van node, dat ik u schrijve; want gij zelven zijt van God geleerd om elkander lief te hebben.
En Jezus zeide tot hem: Gij zult liefhebben den Heere, uw God, met geheel uw hart, en met geheel uw ziel, en met geheel uw verstand.Dit is het eerste en het grote gebod.
En het tweede aan dit gelijk, [is]: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelven.
Gij hebt gehoord, dat er gezegd is: Gij zult uw naaste liefhebben, en uw vijand zult gij haten. Maar Ik zeg u: Hebt uw vijanden lief; zegent ze, die u vervloeken; doet wel dengenen, die u haten; en bidt voor degenen, die u geweld doen, en die u vervolgen;
Opdat gij moogt kinderen zijn uws Vaders, Die in de hemelen is; want Hij doet Zijn zon opgaan over bozen en goeden, en regent over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.
Want indien gij liefhebt, die u liefhebben, wat loon hebt gij? Doen ook de tollenaars niet hetzelfde?En indien gij uw broeders alleen groet, wat doet gij boven anderen? Doen ook niet de tollenaars alzo?Weest dan gijlieden volmaakt, gelijk uw Vader, Die in de hemelen is, volmaakt is.
Die liefde mag diep en intens zijn.
Hebbende [dan] uw zielen gereinigd in de gehoorzaamheid der waarheid, door den Geest, tot ongeveinsde broederlijke liefde, zo hebt elkander vuriglijk lief uit een rein hart;
En Jonathan voer voort, met David te doen zweren, omdat hij hem liefhad; want hij had hem lief met de liefde zijner ziel.
Alzo zijn de mannen schuldig hun eigen vrouwen lief te hebben, gelijk hun eigen lichamen. Die zijn eigen vrouw liefheeft, die heeft zichzelven lief.
Ik ben benauwd om uwentwil, mijn broeder Jonathan! Gij waart mij zeer liefelijk; uw liefde was mij wonderlijker dan liefde der vrouwen.
Toch heeft de homo een probleem op seksueel vlak; erotische liefde is niet toegestaan. Als je liefde tot je medemens toestaat op zeer intens en vurig niveau dan komt het verlangen tot erotische liefde dichterbij. De godsdienst zegt; blijf weg van die algemene liefde, je zou in de verleiding kunnen vallen. Dat valt bij (bekeerde) homo’s vaak nog in goede aarde ook want ze zijn zo bang om te zondigen! Toch lopen ze daarin hopeloos vast. Ik heb proberen op te sporen wat hier de oorzaak van is.
Want God heeft ons niet gegeven een geest der vreesachtigheid, maar der kracht, en der liefde, en der gematigdheid
Allereerst moet je constateren dat die eis die de mensen op een homo leggen een Goddelijke eis is: Je moet volmaakt leven! Dat is een zeer terechte eis maar die eis is niet beperkt tot de homo.
Daarom zijt gij niet te verontschuldigen, o mens, wie gij zijt, die [anderen] oordeelt; want waarin gij een ander oordeelt, veroordeelt gij uzelven; want gij, die [anderen] oordeelt, doet dezelfde dingen.En wij weten, dat het oordeel Gods naar waarheid is, over degenen, die zulke dingen doen. En denkt gij dit, o mens, die oordeelt dengenen, die zulke dingen doen, en dezelve doet, dat gij het oordeel Gods zult ontvlieden? Of veracht gij den rijkdom Zijner goedertierenheid, en verdraagzaamheid, en lankmoedigheid, niet wetende, dat de goedertierenheid Gods u tot bekering leidt?
Zie, gij wordt een Jood genaamd en rust op de wet; en roemt op God, En gij weet [Zijn] wil, en beproeft de dingen, die [daarvan] verschillen, zijnde onderwezen uit de wet; En gij betrouwt uzelven te zijn een leidsman der blinden, een licht dergenen, die in duisternis zijn; Een onderrichter der onwijzen, [en] een leermeester der onwetenden, hebbende de gedaante der kennis en der waarheid in de wet. Die dan een anderen leert, leert gij uzelven niet? Die predikt, dat men niet stelen zal, steelt gij? Die zegt, dat men geen overspel doen zal, doet gij overspel? Die van de afgoden een gruwel hebt, berooft gij het heilige? Die op de wet roemt, onteert gij God door de overtreding der wet?
Als een hetero zijn liefde toelaat en laat bloeien kan er sprake zijn van een huwelijk. De kans dat een hetero zondigt in zijn huwelijk is net zo groot als de kans dat de homo zondigt in zijn liefde namelijk 100%. Dan zou je volgens dezelfde redernatie kunnen zeggen; je moet niet in een huwelijk willen leven…
Die conclusie komt absurd over. Het is ook een absurde conclusie als er niet een gedeelte aan toe gevoegd wordt, het belangrijkste gedeelte; Je moet niet in een huwelijk willen leven zonder Christus!
Hetzij dan dat gijlieden eet, hetzij dat gij drinkt, hetzij dat gij iets [anders] doet, doet het al ter ere Gods.
Ik ben de Wijnstok, [en] gij de ranken; die in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht; want zonder Mij kunt gij niets doen.
Voor verleiding en onvolmaaktheid (daar hebben we immers allemaal last van) is er maar één medicijn; volmaaktheid geschonken krijgen door God.
Het pijnlijke verschil zit hem in het feit dat de homo zich naar Goddelijke maatstaven niet kan rechtvaardigen en de hetero zich naar menselijke maatstaven niet hoeft te rechtvaardigen. Dat voelt (zeker voor iemand met mijn temperament) als vechten tegen de bierkaai. Als homo heb je ook geen mooie boodschap te verkondigen; je enige verweer is “Jullie doen het ook niet goed” En toch is het de boodschap die gebracht moet worden zodat we samen tot Christus kunnen gaan. Een dominee zal weten hoeveel mensen die boodschap ter harte willen nemen. Dat gevoel laat zich ongetwijfeld vertalen naar de moedeloosheid die een homo soms voelt.
Tot zo ver de liefde beschouwd van God naar de mens; we hebben gezien dat daar geen enkele blokkade is. Als God Zijn liefde kwijt wil dan houd niets of niemand Zijn oplossing tegen; God zegt “genade” de mensen roepen “werken”. Andersom is het een ingewikkeld verhaal:
De heiligmaking, een leven uit dankbaarheid. Wat moet een christelijke homo willen in zijn leven. Hoe komt God aan de eer die hij verdient? Wat moeten we God aanbieden? Ik heb niets, ik kan niets… De keuzes die je in je leven maakt doe je met een bepaalde intentie. Die intentie is zelfs niet zondevrij, laat staan de uitvoering. De moeilijkheid in dit probleem is het volgende; hoe meer liefde je toelaat hoe meer gevaar er op de loer ligt. Je kunt twee kanten op;
We nemen de lusten niet en zodoende ook de lasten niet. (illusie?)
We nemen de lusten en de lasten.
Ik zal het zo eerlijk mogelijk proberen uit te leggen; niemand kan leven zonder liefde. Paulus schrijft aan heteroseksuelen; als je brand van liefde ga dan alsjeblieft trouwen! Zou Paulus geweten hebben wat het is om van liefde te branden en niet te kunnen trouwen?
Een weg vinden is vooral zoeken; ik heb de bijbel nageplozen… de enige beperking die ik kan vinden is: geen huwelijk en geen seks. Nu weet ik dat als ik een relatie aanga dat ik de 2e niet zal kunnen houden. Ik zou het dolgraag willen maar dat gaat me niet lukken.
Theoretisch kan het (een leven met liefde en zonder seks); de situatie valt binnen de limiet van de bijbel. Praktisch kan het niet. Dat is voor mij zeer lang een reden geweest om te zeggen: “Ik wil het niet”. Tot op dit moment… Ik realiseer me dat dit standpunt zeer omstreden is binnen de gereformeerde gemeente.
Ik zal proberen inzicht te geven in de gedachtegang die tot deze keuze geleid heeft;
Als je kijkt naar de heteroseksuele situatie dan heb je het huwelijk als bekroning van de liefde. Het huwelijk valt binnen de limiet van Gods woord. Theoretisch kan het huwelijk… praktisch niet (ik hoop dat de getrouwden onder de lezers dit zullen beamen). Wie van u heeft het huwelijk rein en puur gehouden zoals het ooit in de volle raad des vredes is bedoeld? Nu is het wrang om de onmogelijkheid van de medemens een pijler te laten zijn voor je eigen leven; dat wil ik ook niet… de vraag is dan ook: “op welk fundament moet een hetero staan wil God zijn huwelijk als rein zien?” Dan moet hij/zij gepland zijn in Christus.
Het tweede argument is dat het leven geleid kan worden door instrumenten; de instrumenten van geloof hoop en liefde. Ware liefde heeft veel eigenschappen die behoeden voor het kwade. Een teveel aan zonden is een gebrek aan geloof en liefde. Ik vind het een zegen veel geloof en liefde van buitenaf nodig te hebben.
Het 3e argument is een spreuk die ik in een krabbelboek heb zien staan; die slaat de spijker op z’n kop: “als je nergens heen gaat is er nooit een weg terug”. M.a.w. Als ik vertrouw op mijn verstopkwaliteit (het ontkennen van liefde, het wegstoppen van het enige liefdesgevoel dat er nog over is…) dan ga ik het niet redden. Dan ben ik afhankelijk van mezelf en dat is de slechtste positie die ik kan hebben. God is in het licht van Christus een barmhartige God. Zonde is duur; Christus’ kostbare bloed… maar niet onbetaalbaar. De meetlat die God hanteert is niet; staat een dief in de winkel of zit de dief thuis, maar: “steelt hij” (begrijpt u?)
Het 4e argument is een tekst uit de bijbel die ik erg treffend vind en waar ik naast de veroordelende teksten wat seksualiteit betreft steun uit put:
Ik wendde mij wederom, en ik zag een ijdelheid onder de zon; Daar is er een, en geen tweede; hij heeft ook geen kind, noch broeder; nochtans is van al zijn arbeid geen einde; ook wordt zijn oog niet verzadigd van den rijkdom, en [zegt] [niet]: Voor wien arbeide ik toch, en doe mijn ziel gebrek hebben van het goede? Dit is ook ijdelheid, en het is een moeilijke bezigheid. Twee zijn beter dan een; want zij hebben een goede beloning van hun arbeid; Want indien zij vallen, de een richt zijn metgezel op; maar wee den ene, die gevallen is, want er is geen tweede om hem op te helpen. Ook, indien twee te zamen liggen, zo hebben zij warmte; maar hoe zou een [alleen] warm worden? En indien iemand den een mocht overweldigen, zo zullen de twee tegen hem bestaan; en een drievoudig snoer wordt niet haast gebroken.
In deze tekst zie ik mezelf weerspiegeld, het gevoel dat er nooit mocht zijn maar ook het gevoel wat gedeeld mag worden met iemand van wie ik houd en waarmee ik samen naar die Derde mag gaan die het snoer onverwoestbaar maakt!
Als ik de vertaalslag maak; Theoretisch kan ik mijn leven delen met de persoon van wie ik houd. Ik zal geen seks en geen huwelijk kunnen en willen hebben. Praktisch niet haalbaar… Hebt u daar ook last van..? Zullen we samen gaan?