Onderstaande tekst vond ik op internet. Zijn wij bereid vervolging te doorstaan om Christus' wil?
----
Vervolging
Een van de ontmoedigende dingen die elke christen tegenkomt, ook al is hij nog niet erg ver gevorderd in zijn christenleven, is vervolging. God zegt ons in Zijn Woord: "Allen, die in Christus Jezus godvruchtig willen leven, zullen vervolgd worden" (2 Tim. 3:12). Vroeg of laat zal ieder, die in volkomen overgave aan God leeft en die in alles Jezus wil volgen, ervaren dat dit vers waar is. Wij leven in een wereld die God haat en in een tijperk van compromissen.
In ons land komt deze haat niet zo tot uiting als in Palestina in de tijd van de Here Jezus, maar toch is de haat jegens God van de wereld even groot als altijd en deze haat is tegen iedereen die trouw is aan Christus. Misschien zal men er niet door in de gevangenis komen of gedood worden, maar enigermate zal men er toch onder lijden.
Lijden en vervolging zijn onvermijdelijk voor een trouwe volgeling van Jezus Christus. Het gebeurt vaak dat jonge christenen verbaasd en ook ontmoedigd zijn, wanneer zij tegenstand ontmoeten en het zijn er niet weinig die dan terugvallen. Velen kunnen het voor een paar dagen volhouden, maar zij lijken op degenen waarvan de Here Jezus zei: "Doch zij hebben geen wortel in zich, maar zijn mensen van en ogenblik; wanneer later verdrukking komt of vervolging om der wille van het woord, komen zij terstond ten val" (Mark. 4:17).
Ik heb dikwijls meegemaakt dat een veelbelovend christenleven op deze wijze eindigde. Wanneer vervolging goed wordt aanvaard, dan vormt het geen hindernis, maar is juist een hulp in het christenleven.
Wordt niet ontmoedigd als u moet lijden. Het doet er niet toe hoe zwaar de smaad ook mag zijn, weest u er dankbaar voor. De Here Jezus zegt: "Zalig de vervolgden om der gerechtigheid wil, want hunner is het koninkrijk der hemelen. Zalig zijt gij, wanneer men u smaadt en vervolgt en liegende allerlei kwaad van u spreekt om Mijnentwil. Verblijdt u en verheugt u, want uw loon is groot in de hemelen; want alzo hebben zij de profeten vóór u vervolgd" (Matt. 5:10-12).
Het is een groot voorrecht om voor Christus en voor de waarheid vervolgd te worden. Petrus heeft dit ervaren en schreef het aan de christenen van zijn tijd: "Geliefden, laat de vuurgloed, die tot beproeving dient, u niet bevreemden, alsof u iets vreemds overkwame. Integendeel, verblijdt u naarmate gij deel hebt aan het lijden van Christus, opdat hij u ook met vreugde zult mogen verblijden bij de openbaring Zijner heerlijkheid. Indien gij door de naam van Christus smaad lijdt, zijt gij zalig, daar de Geest der heerlijkheid en de Geest Gods op u rust" (1 Petrus 4:12-14).
Weest u er heel zeker van dat uw lijden werkelijk om Christus wil is en niet wegens iets excentrieks van uzelf, of wegens uw eigen koppigheid. Velen halen zich het misnoegen van anderen op de hals door hun koppigheid en omdat zij zich zonderling gedragen. Dan maken zij zichzelf wijs dat zij terwille van Christus en de gerechtigheid smaad lijden. Luister goed naar de meningen van anderen.
Dring uw overtuiging vooral niet op een onverantwoorde manier op, of laat uw manier van het leven niet een moeten voor anderen zijn. Houdt uzelf aan datgene waarvan u denkt dat het de waarheid is. Doe het met liefde, maar houdt u eraan wat het u ook kost. Maar wanneer men, omdat u aan uw overtuiging blijft vasthouden, een hekel aan u krijgt of lasterpraatjes over u vertelt en u op allerlei manieren onvriendelijk behandelt, weest u dan niet bedroefd, maar verblijdt u.
Spreek geen kwaad over degenen die kwaad van u spreken, "daar ook Christus voor u geleden heeft en u een voorbeeld heeft nagelaten, opdat gij in Zijn voetstappen zoudt treden ... Die, als Hij gescholden werd niet terugschold en als Hij leed, niet dreigde, maar het overgaf aan Hem die rechtvaardig oordeelt" (1 Petrus 2:21,23).
Op dit punt maakt een christen vaak een fout. Hij komt trouw en vrijmoedig uit voor de waarheid, maar wanneer dan verdrukking en vervolging komen als gevolg hiervan, dan raakt hij verbitterd en begint iedereen te beschuldigen, behalve zichzelf. Op zo'n manier ontvangt men geen zegen door de vervolging.
Vervolging behoort zachtmoedig en kalm gedragen te worden. Praat niet over uw eigen lijden, maar verheug u erover. Dan er God voor en ga door met God te gehoorzamen. Vergeet niet om degenen die u vervolgen lief te hebben en voor hen te bidden. (Matt. 5:44).
Als de vervolging op een zeker ogenblik erger schijnt te zijn dan u kunt dragen, bedenk dan hoe geweldig de beloning eens zal zijn: "Indien wij volharden, zullen we ook met Hem als koningen heersen; indien we Hem zullen verloochenen, zal ook Hij ons verloochenen" (2 Tim. 2:12).
Iedereen zal door veel verdrukking het koninkrijk Gods moeten binnengaan (Handelingen 14:22), maar ga daarom niet terug. Bedenk steeds, dat, hoe erg de vuurgloed van de verdrukking ook mag zijn "het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid, die over ons geopenbaard zal worden" (Romeinen 8:18). Vergeet ook niet, dat, "de lichte last der verdrukking van een ogenblik voor ons een alles verre te boven gaand eeuwig gewicht van heerlijkheid bewerkt" (2 Korinthe 4:17). Houdt uw ogen niet gericht op het zichtbare, maar op het onzichtbare, want het zichtbare is tijdelijk, maar het onzichtbare eeuwig (2 Korinthe 4:18). Toen de apostelen vervolgd waren en zelfs in de gevangenis waren gezet en gegeseld, verlieten zij de Joodse Raad, die hun deze straf had toebedeeld, "verblijd, dat zij verwaardigd waren ter wille van de Naam smadelijk behandeld te zijn; en zonder ophouden, iedere dag, leerden zij in de tempel en aan huis, en verkondigde het evangelie, dat de Christus Jezus is" (Handelingen 5:40-42)
Misschien komt er eens een dag, dat u denkt, dat u meer moet lijden dan anderen, maar u weet niet wat anderen te verduren hebben. Zelfs àls het zo is, dat u meer verdrukt wordt dan wie ook, dan behoort u niet te klagen, maar ootmoedig God te danken, dat Hij u daarvoor waardig acht. Houdt uw ogen op Jezus gericht, de Leidsman en Voleinder des geloofs. Die, om de vreugde, welke vóór Hem lag, het kruis op Zich genomen geeft, de schande niet achtende, en gezeten is ter rechterzijde van de troon Gods. Vestigt uw aandacht op Hem, die zulk een tegenspraak van de zondaren tegen Zich heeft verdragen, opdat gij niet door matheid van ziel verslapt (Hebr.12:2-3).
Eens sprak ik met een oudere neger die in de slaventijd de Heiland had gevonden. Zijn wrede meester had hem telkens opnieuw afgeranseld omdat hij Christus trouw was, maar hij zei tegen mij: "Ik dacht alleen maar aan de Heiland, die voor mij aan het kruis stierf, en ik was er blij over, dat ik verdrukking en pijn mocht lijden voor Hem."
Dr.R.A.Torrey (Uit: Ik geloof en nu?)