De ware kerk des Heren,
in Hem alleen gegrond,
geschapen Hem ter ere,
de bruid van zijn verbond,
dankt aan zijn dood het leven.
Hij is haar Bruidegom.
want God, zo staat geschreven,
zag naar zijn dienstmaagd om.
Door God bijeenvergaderd,
een volk dat Hem behoort,
als kindren van een Vader;
een doop, een Geest, een woord.
Zo offert allerwege
de kerk U lof en prijs.
Een naam is aller zegen,
een brood is aller spijs.
Al heeft men haar geteisterd,
al wordt zij onderdrukt,
door dwalingen verbijsterd,
door strijd uiteen gerukt,
de stem der martelaren
roept uit: o Heer, hoe lang?
De nacht is vol gevaren,
de morgen vol gezang.
Met God zijn wij verbonden,
met Vader, Zoon en Geest,
met alwie overwonnen,
alwie zijn trouw geweest.
Bewijs ons uw genade,
dan zingen wij bevrijd
de glorie van uw daden,
in tijd en eeuwigheid
Wat vinden jullie van dit lied? En dan bedoel ik esthetisch maar ook inhoudelijk.
Zelf had ik aanvankelijk een beetje moeite met dit lied, omdat ik in vier verschillende Kerken dit lied op het orgel heb begeleid (1 x Hervormd, 2x Gereformeerd en 1 x Oud-Katholiek). Maar toen ik eindelijk de echte betekenis kon vinden, was die verwarring weg.
Optimatus
