Neon schreef:Ja dat in praktijk is nogal een dingetje..
..en hadden alles gemeenschappelijk.
De sv schrijft het zo; 44 En allen, die geloofden, waren bijeen, en hadden alle dingen gemeen;
45 En zij verkochten hun goederen en have, en verdeelden dezelve aan allen, naar dat elk van node had.
46 En dagelijks eendrachtelijk in den tempel volhardende, en van huis tot huis brood brekende, aten zij te zamen met verheuging en eenvoudigheid des harten;
47 En prezen God, en hadden genade bij het ganse volk. En de Heere deed dagelijks tot de Gemeente, die zalig werden.
Ik lees meer afstand doen van de bezittingen door verkoop of weggeven aan wie dat nodig had, en m.i. juist aan hen buiten de gemeente want..''de Heere deed dagelijks tot de Gemeente, die zalig werden.''
Ik lees hierin, in met het ''alle dingen gemeen hadden onder hen'', hetzelfde als het Joh. de Doper verhaal; geraakt door de Heilige Geest, en inzien dat het niet om dit leven met zijn begeerte-natuur gaat en zijn materie en tijdelijke bevredigingen, maar dat de focus is ontstaan om de weg voor te bereiden voor Hem, de Christus. Een innerlijke gebeurtenis, omschreven als een uiterlijke beleving.
Dus afstand doen van haver en goed, als offergave, eenmalig, als het dopen met water om de Geest de ruimte te geven in het stelsel/de tempel wat de mens is. Dagelijkse kerkgang..
Ik snap de link niet zo. Men erkocht hun bezittingen en deelde het met elkaar, met wie nodig had (want Johannes zei ook: Als iemand twee jassen heeft en een ander nul, geef er dan een aan de ander (Lukas 3:11) en die vorm van samenleven in liefde en voor elkaar zorgen zorgde ervoor dat steeds meer mensen bij die gemeenschap aansloten.
Dat lees je ook twee hoofdstukken verderop:
Het gemeenschappelijke bezit
32Allen die tot geloof gekomen waren, leefden eendrachtig samen. Geen van hen beschouwde zijn bezittingen als zijn persoonlijk eigendom, want ze hadden alles gemeenschappelijk. 33De apostelen bleven met grote kracht getuigen van de opstanding van de Heer Jezus, en God begunstigde allen rijkelijk. 34Niemand onder hen leed gebrek: wie een stuk grond of een huis bezat, verkocht het, bracht de opbrengst naar de apostelen 35en legde die aan hun voeten neer, waarna het geld naar behoefte onder de gelovigen werd verdeeld.
36Een van hen was Josef, een Leviet uit Cyprus, die van de apostelen de bijnaam Barnabas had gekregen, wat in onze taal ‘zoon van de vertroosting’ betekent. 37Hij bezat een akker, die hij verkocht, waarna hij het geld naar de apostelen bracht.
En natuurlijk moet dat zorgen die liefde zich niet beperken tot de eigen bubbel maar ook je omgeving, zoals je in veel kerken ook ziet gebeuren. Ook op dat gebied kan een firum geen kerk vervangen, wat ook helemaal niet de intentie van christelijke forums is. Mooi stuk uit Opwekking 705:
Aan de maaltijd wordt het stil,
als de meester knielen wil,
en vol liefde als een knecht,
elk apart de voeten wast en zegt:
Dit is wat Ik wil dat jullie doen,
dit is waarom Ik bij jullie neerkniel,
Dit is hoe mijn kerk behoort te zijn,
dit is wat de wereld ziet van Mij
Als je Mij gaat volgen
Toon mijn liefde, aan de ander
dien de ander, zo heb Ik ook jou liefgehad.
Heb elkaar lief, wat er ook gebeurt,
dien de ander, zo heb ik ook jou liefgehad.
Misschien zijn kerken dit soms wel eens wat vergeten maar zo zou een kerk moeten zijn.
Wel fijn te lezen dat een ander het fijn vind dat ik hier wat schrijven kan, zo zie je maar.
