Aanbod van genade

[hijwel]

Nee, maar was zijn keuze ook oprecht? Dat weet je niet. Vermoedelijk dus niet.

Hoezo? Hij kon toch niet kiezen uit zichzelf? Mensen kunnen uit zichzelf toch niet God erkennen? Dan moet God aan Hem getrokken hebben!

Het was van Saul dus alleen maar uiterlijk vertoon.Veel mensen dénken dat God aan hun trekt en dat ze behouden zijn doordat ze geloven, en dat wanneer ze Jezus maar aangenomen hebben het wel snor zit.
Maar zullen zoals Saul bedrogen uitkomen.

Dat noemt men ook wel naamchristenen.

maakt allemaal niet uit, God kijkt naar je hart.
Dus jij moet ook naar je hart kijken, verlangt je hart naar God dan is het goed. Verlangt je hart naar de wereld, maar je zegt dat je gelooft in Jezus dan ken je Hem niet. Je hebt een nieuw hart of niet. Je hebt een nieuwe wil of niet. Je wil god dienen of de duivel. Het is nooit van twee 1. Of het 1 of het andere

[Markie]

Nee, maar was zijn keuze ook oprecht? Dat weet je niet. Vermoedelijk dus niet.

Hoezo? Hij kon toch niet kiezen uit zichzelf? Mensen kunnen uit zichzelf toch niet God erkennen? Dan moet God aan Hem getrokken hebben!

Het was van Saul dus alleen maar uiterlijk vertoon.Veel mensen dénken dat God aan hun trekt en dat ze behouden zijn doordat ze geloven, en dat wanneer ze Jezus maar aangenomen hebben het wel snor zit.
Maar zullen zoals Saul bedrogen uitkomen.

Dat noemt men ook wel naamchristenen.

maakt allemaal niet uit, God kijkt naar je hart.
Dus jij moet ook naar je hart kijken, verlangt je hart naar God dan is het goed. Verlangt je hart naar de wereld, maar je zegt dat je gelooft in Jezus dan ken je Hem niet. Je hebt een nieuw hart of niet. Je hebt een nieuwe wil of niet. Je wil god dienen of de duivel. Het is nooit van twee 1. Of het 1 of het andere

Das waar!

[hijwel]

Das waar!

Daarom, laten we maar niet gaan discuseren of Saul in en hemel is. Of Saul God lief had. Dat weet God alleen. Daar komt het bij ons allemaal op aan straks als we voor God staan. Jezus vroeg aan Petrus: hebt gij mij lief? Petrus mocht met zijn hart zeggen: ja!
Als jij dat met je hart mag zeggen dan is het goed tussen jou en God.

[Loezje]

Een aantal stellingen / conclusies wil ik hier even weerleggen / toelichten.

@mic, ja ik kies er bewust voor om naar de kerk te gaan. Ik kan er echter niet voor kiezen dat God in mijn hart komt wonen. Dat zal Hij toch echt zelf moeten doen. Natuurlijk wil ik graag bekeerd worden (wie wil er graag naar de hel???), maar hier kan ik alleen maar om bidden;dat God door de preek van een dominee, door de Bijbel; Zijn genade geeft.

Overigens hadden we het over Romeinen 5, niet over Johannes 1.
Laten we er ff voor uitkijken dat we niet te pas en te onpas allerlei Bijbelteksten aan elkaar plakken; maar ze in hun verband lezen (dus ook Joh.1).
'k Ben bang dat we anders iets als onderstaand krijgen:
Als nu Achitofel zag, dat zijn raad niet gedaan was, zadelde hij den ezel, en maakte zich op, en toog naar zijn huis in zijn stad, en gaf bevel aan zijn huis, en verhing zich (2 Sam 17:23), gaat haastelijk henen (Matth 28:7) en doet alzo (Jac 2:12)

@mic: "Bekering is een verandering van de wil, (waardoor hij dus Christus aanneemt), maar is dat misschien ook niet gelijk de levendmaking (anders zo hij nooit Christus aannemen), maar doordat hij dus weer leven gekregen heeft gehad door God (hij ziet ook o.a. z'n schuld voor God) kan hij toch christus aannemen?"
Idd, maar de eerste aanzet is toch van God? Hij heeft het leven gekregen van God, zeg je...

Marnix: klopt, eerst het eerste en daaarna het tweede punt. Zie ook hierboven: de eerste gift is van God.
Je voorbeeld van die reddingsboei: is het niet God die die reddingsboei om je heen gooit? Je vervolgens tot leven wekt? Je bent niet aan het verdrinken, reeds in Adam waren alle mensen dood (erfzonde).
Om een kado uit te pakken of dicht te laten zitten; hier komen we weer op dat onweerstaanbare werk van Chrisus. Daarover is weermannentje al in conclaaf.

Als laatste iets over die 'uitwassen' waar wel de noodzaak van bekering wordt gepreekt. Hier wordt uitdrukkelijk niet gezegd dat je maar moet afwachten. Wèl dat de genade van God komt en dat je daar zelf niks aan toe of af kunt doen. Maar 'k moet het eerste kerkverband nog meemaken waar wordt gezegd dat je er niet om hoeft te bidden, waar je de Bijbel dicht kunt laten, waar je niet naar de kerk hoeft om Gods Woord te horen...
Misschien doelt hier ook iemand op het preken van de 'ellendestaat'/doodstaat van de mens in deze kerken. Maar ja.. Als je geen ellendekennis hebt, waarvan zou je dan moeten worden verlost? En als je niet ergens van moet worden verlost, waar moet je dan nog dankbaar voor zijn? Dat is mij dan ook niet helemaal duidelijk...

[Marnix]

Marnix: klopt, eerst het eerste en daaarna het tweede punt. Zie ook hierboven: de eerste gift is van God.
Je voorbeeld van die reddingsboei: is het niet God die die reddingsboei om je heen gooit? Je vervolgens tot leven wekt? Je bent niet aan het verdrinken, reeds in Adam waren alle mensen dood (erfzonde).

Ok, God gooit hem om me heen... maar ik kan hem afdoen?

[Loezje]

Ok, God gooit hem om me heen... maar ik kan hem afdoen?

Nee. (En dit antwoord had je van mij kunnen weten... )

[Napoleon]

Natuurlijk wil ik graag bekeerd worden (wie wil er graag naar de hel???), maar hier kan ik alleen maar om bidden;dat God door de preek van een dominee, door de Bijbel; Zijn genade geeft.

misschien even off-topic, maar is dit jouw motivatie om bekeerd te willen worden (ik wil niet naar de hel)? eerlijk gezegd vraag ik me af of je dan niet gered wil worden zonder bekering (maar ik zeg erbij dat ik er misschien meer in lees dan er staat, ik hoop het eigenlijk )

Misschien doelt hier ook iemand op het preken van de 'ellendestaat'/doodstaat van de mens in deze kerken. Maar ja.. Als je geen ellendekennis hebt, waarvan zou je dan moeten worden verlost? En als je niet ergens van moet worden verlost, waar moet je dan nog dankbaar voor zijn? Dat is mij dan ook niet helemaal duidelijk...

maar er is een verschil tussen ellendekennis en ellendekennis, zogezegd. bekering gaat niet buiten ellendekennis om, daar ben ik eigenlijk wel zeker van. maar wat is ellendekennis? zijn er criteria hoe diep ellendekennis gegaan moet zijn? dat gevoel krijg ik wel eens in de kerken aan de rechterflank van de ger. gezindte. als je geen drie nachten huilend wakker hebt gelegen, nou, dan zou je jezelf nog eens goed moeten onderzoeken, enz... (beetje overtrokken misschien, maar goed). uitwassen hiervan zijn dat mensen Christus niet aan durven nemen, omdat ze bang zijn niet genoeg ellendekennis te hebben, waardoor het dus niet van God zou zijn, of dat mensen op zoek zijn naar ellendekennis, in plaats van naar God. dat zou toch anders moeten zijn: als je naar God zoekt, krijg je de ellendekennis er gratis bij.

ook heb ik weleens mijn vraagtekens bij de nadruk op bevindelijke ellendekennis, alsof alleen ellendekennis die door het diepst van je gemoed snijdt, ware ellendekennis is, en een verstandelijk weten dat je een door je eigen zonden verdoemd zou moeten worden, daaraan ondergeschikt zou zijn.

[Aragorn]

Een aantal stellingen / conclusies wil ik hier even weerleggen / toelichten.

@mic, ja ik kies er bewust voor om naar de kerk te gaan. Ik kan er echter niet voor kiezen dat God in mijn hart komt wonen. Dat zal Hij toch echt zelf moeten doen. Natuurlijk wil ik graag bekeerd worden (wie wil er graag naar de hel???), maar hier kan ik alleen maar om bidden;dat God door de preek van een dominee, door de Bijbel; Zijn genade geeft.

Maar hoe kun je nu bewust kiezen om naar de kerk te gaan? God heeft toch al van eeuwigheid besloten dat jij in een christelijk gezin geboren zou worden en naar de kerk zou gaan?

Misschien doelt hier ook iemand op het preken van de 'ellendestaat'/doodstaat van de mens in deze kerken. Maar ja.. Als je geen ellendekennis hebt, waarvan zou je dan moeten worden verlost? En als je niet ergens van moet worden verlost, waar moet je dan nog dankbaar voor zijn? Dat is mij dan ook niet helemaal duidelijk...

Dus jij weet niet waar je van verlost moet worden? Dan mag je je toch weleens gaan afvragen of de preken wel helemaal volledig zijn...
Hetzelfde geldt voor de vraag waar je dan dankbaar voor zou moeten zijn.

Als laatste iets over die 'uitwassen' waar wel de noodzaak van bekering wordt gepreekt. Hier wordt uitdrukkelijk niet gezegd dat je maar moet afwachten. Wèl dat de genade van God komt en dat je daar zelf niks aan toe of af kunt doen. Maar 'k moet het eerste kerkverband nog meemaken waar wordt gezegd dat je er niet om hoeft te bidden, waar je de Bijbel dicht kunt laten, waar je niet naar de kerk hoeft om Gods Woord te horen...

Nee, dat wordt niet uitdrukkelijk gezegd. Maar het wordt wel geimpliceerd als je zegt dat de genade in je komt of niet, zonder dat je daar zelf ook maar iets mee van doen hebt. Er kan best gezegd worden dat je moet bidden, maar als daarachteraan de opmerking komt dat wij zo dood zijn dat we toch niet oprecht kunnen bidden heeft dat natuurlijk ook weinig effect.
(En nee, natuurlijk zeggen ze nergens dat je niet naar de kerk moet gaan, dan zouden ze de tent wel kunnen opdoeken.. )

[Loezje]

Napoleon; wat ik zei was erg generaliserend en overtrokken, meer bedoeld om een contrast aan te geven. Maar is ons aller motivatie voor bekering niet in eerste instantie het ontlopen van de straf? Want dat is toch wel het naarste wat je kan overkomen...?

Over gradaties en criteria van ellendekennis ga ik niet discussiëren. Dat lijkt me hier niet relevant. Wèl geloof ik dat alleen verstandelijke kennis van de zonde- & doodstaat van de mens niet voldoende is tot zaligheid.

Aragorn; ja, alles ligt van eeuwigheid vast. Ook wanneer ik wel en niet naar de kerk ga. In die zin hebben wij zelf niet eens de keuze welke letter we typen...
Maar je begrijpt mijn bedoeling waarschijnlijk wel; een mens kan het Woord tot aan/in het oor brengen, 't is God die het in het hart moet brengen.
Verstandelijk weet ik waarvan ik moet worden verlost. Echter, zoals ik hierboven al zei: dat is niet genoeg. Al weet ik dat al met mijn verstand, ik kan mezelf er niet van verlossen...
Zonder hier de halve cathechismus te gaan citeren... daar kun je het vinden...
Waarom kan een mens niet in al zijn onvolmaaktheid tot God bidden? Maarja, nu zitten we alweer op het terrein van de uitverkiezing... En het kringetje is weer rond.

[Aragorn]

Aragorn; ja, alles ligt van eeuwigheid vast. Ook wanneer ik wel en niet naar de kerk ga. In die zin hebben wij zelf niet eens de keuze welke letter we typen...

Precies. Als je het vanuit dat perspectief bekijkt hebben wij dus geen enkele keuze voor wat dan ook en hang je dus het determinisme aan. Maar zo zijn wij over het algemeen niet gewend te redeneren, en in ieder geval gaan we daar in ons handelen niet vanuit.
(Tenminste, ik neem aan dat jij niet met je armen over elkaar gaat zitten wachten omdat het toch al vaststaat dat je een bepaalde letter gaat typen, want dan stond je bericht hier niet.)
Het is dus (in ons denken) een feit dat wij (voor ons gevoel) reele keuzes kunnen maken en dat onze keuzes bepalend zijn voor wat er (met ons) gebeurt.
Daarom vind ik het vreemd dat dit principe niet wordt toegepast op de oproep 'bekeert u'. Dan kan je gaan redeneren: ja maar ik kan me niet bekeren, maar dat doe je ook niet als iemand zegt: ga hier rechtsaf. Jezus Zelf houdt hier ook geen rekening mee, ook Hij volstaat met de opdracht tot bekering. Wie zijn wij dan om er allemaal onmogelijkheidsclausules in te gaan bouwen?

Over gradaties en criteria van ellendekennis ga ik niet discussiëren. Dat lijkt me hier niet relevant. Wèl geloof ik dat alleen verstandelijke kennis van de zonde- & doodstaat van de mens niet voldoende is tot zaligheid.

Nee, dat is niet voldoende tot zaligheid. Een meer dan verstandelijke kennis daarvan ook niet denk ik (want het gaat niet om de ellendekennis, maar om de verlossing, ellendekennis is hooguit een begin). Maar goed, dat bedoelde jij waarschijnlijk ook wel.
En als we dan toch de HC erbij pakken, hier even een citaatje:

Vr.3. Waaruit kent gij uw ellende?
Antw. Uit de wet Gods.

Daar staat niet: uit mijn eigen diepe overtuiging!

Waarom kan een mens niet in al zijn onvolmaaktheid tot God bidden?

Dat kan wel, uiteraard, wij kunnen niet eens volmaakt zijn en volmaakt bidden. Maar als er vervolgens gezegd wordt dat bekering een eenzijdige actie van God is waar wij totaal niets mee te maken hebben, impliceert dat dat ons bidden eigenlijk niet zoveel zin heeft. Terwijl er toch staat: bid en u zal gegeven worden, klopt en er zal opengedaan worden.

Maar goed, het blijft gewoon een moeilijk punt dat nooit helemaal kloppend te krijgen is. Het is een paradox, waarvan je de twee delen naast elkaar moet laten staan, en dat is erg moeilijk voor ons mensen. Wij willen het graag allemaal logisch kunnen begrijpen, maar als we gaan proberen er een waterdicht systeem van te maken doen we daarbij altijd een van de twee delen onrecht.

[@mic]

Een aantal stellingen / conclusies wil ik hier even weerleggen / toelichten.

@mic, ja ik kies er bewust voor om naar de kerk te gaan. Ik kan er echter niet voor kiezen dat God in mijn hart komt wonen. Dat zal Hij toch echt zelf moeten doen. Natuurlijk wil ik graag bekeerd worden (wie wil er graag naar de hel???), maar hier kan ik alleen maar om bidden;dat God door de preek van een dominee, door de Bijbel; Zijn genade geeft.

En om daarom te bidden is ook een keuze, of je nou kiest om bekeerd te willen, of dat je nou zou willen dat je bekeerdzou willen zijn, of je daarom bid, of dat je je in geloof overgeeft, is allemaal een keuze. Alleen dan in een eerder of later 'stadia', en keuze is er dus hoe dan ook ergens.

Overigens hadden we het over Romeinen 5, niet over Johannes 1.
Laten we er ff voor uitkijken dat we niet te pas en te onpas allerlei Bijbelteksten aan elkaar plakken; maar ze in hun verband lezen (dus ook Joh.1).
'k Ben bang dat we anders iets als onderstaand krijgen:
Als nu Achitofel zag, dat zijn raad niet gedaan was, zadelde hij den ezel, en maakte zich op, en toog naar zijn huis in zijn stad, en gaf bevel aan zijn huis, en verhing zich (2 Sam 17:23), gaat haastelijk henen (Matth 28:7) en doet alzo (Jac 2:12)

@mic: "Bekering is een verandering van de wil, (waardoor hij dus Christus aanneemt), maar is dat misschien ook niet gelijk de levendmaking (anders zo hij nooit Christus aannemen), maar doordat hij dus weer leven gekregen heeft gehad door God (hij ziet ook o.a. z'n schuld voor God) kan hij toch christus aannemen?"
Idd, maar de eerste aanzet is toch van God? Hij heeft het leven gekregen van God, zeg je...

Absoluut! (heb ik ooit anders beweert )

Marnix: klopt, eerst het eerste en daaarna het tweede punt. Zie ook hierboven: de eerste gift is van God.
Je voorbeeld van die reddingsboei: is het niet God die die reddingsboei om je heen gooit? Je vervolgens tot leven wekt? Je bent niet aan het verdrinken, reeds in Adam waren alle mensen dood (erfzonde).
Om een kado uit te pakken of dicht te laten zitten; hier komen we weer op dat onweerstaanbare werk van Chrisus. Daarover is weermannentje al in conclaaf.

Bunyan had ongeveer de volgende analogie:
Christus klopt op het hart van een zondaar. Maar deze doet niet op. Hij maakt een goed in de deur (van iemands hart) doet de klink naar beneden en zet de deur op een keer. Vervolgens gaat Hij weg, na een poosje zal de zondaar toch gaan verlangen naar degene die de deur opengezet heeft en gaan zoeken (en vinden) (Christus was de bruidegom in de analogie)

Als laatste iets over die 'uitwassen' waar wel de noodzaak van bekering wordt gepreekt. Hier wordt uitdrukkelijk niet gezegd dat je maar moet afwachten. Wèl dat de genade van God komt en dat je daar zelf niks aan toe of af kunt doen. Maar 'k moet het eerste kerkverband nog meemaken waar wordt gezegd dat je er niet om hoeft te bidden, waar je de Bijbel dicht kunt laten, waar je niet naar de kerk hoeft om Gods Woord te horen...
Misschien doelt hier ook iemand op het preken van de 'ellendestaat'/doodstaat van de mens in deze kerken. Maar ja.. Als je geen ellendekennis hebt, waarvan zou je dan moeten worden verlost? En als je niet ergens van moet worden verlost, waar moet je dan nog dankbaar voor zijn? Dat is mij dan ook niet helemaal duidelijk...

Ellende kennis moet volgens mij zo zwaar zijn dat je beseft dat je christus offer nodig hebt. Want daar moet het naar toe wijzen. En ja dat kan je ook in die zin verstandelijk leren zien. (Brakel schrijft daar het e.e.a over)

[Napoleon]

Napoleon; wat ik zei was erg generaliserend en overtrokken, meer bedoeld om een contrast aan te geven. Maar is ons aller motivatie voor bekering niet in eerste instantie het ontlopen van de straf? Want dat is toch wel het naarste wat je kan overkomen...?

hm... ik weet het niet. als de straf is: voor eeuwig door God verlaten te zijn, inderdaad, iets ergers zou me niet kunnen overkomen. in die zin heb ik inderdaad angst voor de hel, omdat de hel de Godverlatenheid is. maar toch was angst voor straf niet het punt waarom ik me bekeerd heb/bekeerd ben, maar Gods liefde voor mij. omdat ik niet meer tegen God wilde zondigen, omdat ik zag hoe goed God was. dat was voor mij eigenlijk belangrijker dan de dreiging van de straf, hoewel ik toegeef dat het ene misschien niet buiten het ander omgaat.

Over gradaties en criteria van ellendekennis ga ik niet discussiëren. Dat lijkt me hier niet relevant. Wèl geloof ik dat alleen verstandelijke kennis van de zonde- & doodstaat van de mens niet voldoende is tot zaligheid.

het enige zinnige wat ik over de diepte van ellendekennis kan zeggen is dat het zo diep moet gaan, dat de mens beseft dat hij zonder de het geloof in Christus en de door Hem verdiende genade, niet meer met God verzoend kan worden. als een mens daar op verstandelijke gronden van overtuigd kan worden, is verstandelijke ellendekennis genoeg. maar goed, zei @mic volgens mij ook al

Aragorn; ja, alles ligt van eeuwigheid vast. Ook wanneer ik wel en niet naar de kerk ga. In die zin hebben wij zelf niet eens de keuze welke letter we typen...
Maar je begrijpt mijn bedoeling waarschijnlijk wel; een mens kan het Woord tot aan/in het oor brengen, 't is God die het in het hart moet brengen.
Verstandelijk weet ik waarvan ik moet worden verlost. Echter, zoals ik hierboven al zei: dat is niet genoeg. Al weet ik dat al met mijn verstand, ik kan mezelf er niet van verlossen...

het probleem is dat wij kleine mensen ons willen bemoeien met Grote God-zaken, ben ik bang. inderdaad zou het kunnen zijn dat God al vanaf de schepping heeft besloten dat ik vanavond achter mijn computer zou zitten, en dat ik over 10 minuten een biertje uit de koelkast ga halen, maar dat is iets wat God alleen weet. ik heb de keuze om dat niet te doen, omdat wat ik kies overeenstemt met Gods plan en andersom, maar ik heb geen inzicht in Gods plan, alleen in dat van mezelf. met God's plan heb ik in die zin weinig uit te staan, of beter gezegd, mag ik me niet mee bemoeien. bekering is eigenlijk simpel gezegd: doe je best, en God zorgt voor de rest *wacht op reactie *

[Marnix]

Natuurlijk wil ik graag bekeerd worden (wie wil er graag naar de hel???), maar hier kan ik alleen maar om bidden;dat God door de preek van een dominee, door de Bijbel; Zijn genade geeft.

Ik snap er nu niks meer van. Eerst lees ik dat God aan je moet trekken... want uit jezelf ben je geneigd alles verkeerd te doen... Maar als dat zo is, hoe kun je dan graag bekeerd willen worden... en hoe kun je dan bidden? Dat is het bewijs dat Hij aan je trekt... en je Zijn genade heeft gegeven. Denk ook aan de beloften die je bij de doop hebt gekregen.

Ik bespeur in je reaktie een onzekerheid... Je mag vast geloven & vertrouwen dat Jezus ook voor je gestorven is. Als je dat gelooft BEN je bekeerd! Dan hoef je niet op een of ander uniek moment te wachten....

Je hoeft niet bang voor de hel te zijn, Jezus stierf niet voor niets. Geloof dat maar, dan mag je er zeker van zijn dat je daar nooit hoeft te komen. Wil je dat geloven? Doe het dan... Het besef dat je in een hel gelooft en daar niet heen wil geeft al aan dat God zo in je werkt dat je voor Jezus kan kiezen, en dan ben je van de hel gered!

Of jou theorie nou klopt of de mijne, zeg met je hart gewoon tegen Jezus: Ik geloof dat U voor mijn zonde bent gestorven. Als je dat zegt (en of je dat nou zegt omdat je nu die keuze zelf kan maken of dat je het zegt omdat God het je laat zeggen maakt dan niet uit), voglens Johannes 3:16 en Romeinen 10:9 mag je dan zeker van je redding zijn.

[Markie]

Natuurlijk wil ik graag bekeerd worden (wie wil er graag naar de hel???), maar hier kan ik alleen maar om bidden;dat God door de preek van een dominee, door de Bijbel; Zijn genade geeft.

Ik snap er nu niks meer van. Eerst lees ik dat God aan je moet trekken... want uit jezelf ben je geneigd alles verkeerd te doen... Maar als dat zo is, hoe kun je dan graag bekeerd willen worden... en hoe kun je dan bidden? Dat is het bewijs dat Hij aan je trekt... en je Zijn genade heeft gegeven. Denk ook aan de beloften die je bij de doop hebt gekregen.

Ik bespeur in je reaktie een onzekerheid... Je mag vast geloven & vertrouwen dat Jezus ook voor je gestorven is. Als je dat gelooft BEN je bekeerd! Dan hoef je niet op een of ander uniek moment te wachten....

Je hoeft niet bang voor de hel te zijn, Jezus stierf niet voor niets. Geloof dat maar, dan mag je er zeker van zijn dat je daar nooit hoeft te komen. Wil je dat geloven? Doe het dan... Het besef dat je in een hel gelooft en daar niet heen wil geeft al aan dat God zo in je werkt dat je voor Jezus kan kiezen, en dan ben je van de hel gered!

Of jou theorie nou klopt of de mijne, zeg met je hart gewoon tegen Jezus: Ik geloof dat U voor mijn zonde bent gestorven. Als je dat zegt (en of je dat nou zegt omdat je nu die keuze zelf kan maken of dat je het zegt omdat God het je laat zeggen maakt dan niet uit), voglens Johannes 3:16 en Romeinen 10:9 mag je dan zeker van je redding zijn.

Wat jij denkt is júist het grote verschil tussen wat wíj denken.

Jij denkt dat wanneer je dit gelooft je bekeerd bent.Dat het dús van jezelf komt.

Zo werkt het echter niet.

Ik geloof dat U voor mijn zonde bent gestorven. Als je dat zegt (en of je dat nou zegt omdat je nu die keuze zelf kan maken of dat je het zegt omdat God het je laat zeggen maakt dan niet uit)

Dat is toch echt een wereld van verschil.Of je het zelf zegt of God het je laat zeggen.
Ik kan zelf zoveel zeggen, evenals jou.Maar wat wij zeggen doet er toch echt weinig toe of af.

[Marnix]

Wat jij denkt is júist het grote verschil tussen wat wíj denken.

Jij denkt dat wanneer je dit gelooft je bekeerd bent.Dat het dús van jezelf komt.

Je kunt dat niet van jezelf zeggen volgens wat jullie denken...

Dat is toch echt een wereld van verschil.Of je het zelf zegt of God het je laat zeggen.
Ik kan zelf zoveel zeggen, evenals jou.Maar wat wij zeggen doet er toch echt weinig toe of af.

Je kunt het zeggen en menen. Ik kan het op dit moment zeggen en menen.... En ik weet zeker dat anderen dat ook kunnen... maar dat niet durven omdat ze bang zijn dat het niet van God maar uit hunzelf komt.