Als gevangenen in een gevangenis in opstand komen tegen de onleefbare omstandigheden die de gevangenisbewaarders hebben gecreëerd en in stand houden, zijn de gevangenen dan de agressor?
Waarom komen ze dan in opstand tegen Israël, waar de toegang tot 7 okt vrij was (na een grenscontrole) en niet tegen Egypte die de grenzen ook voor 7 okt volledig gesloten hield? Er zijn toch 2 grenzen met Gaza?
Een volk dat onder zware omstandigheden probeert te overleven is veel vatbaarder voor extremistische groepen die zeggen dat ze de oorzaak van die omstandigheden kunnen aanpakken. Een bevolking die economisch, sociaal en cultureel floreert, zal niet direct opspringen om een buurland aan te vallen of een tyrannieke overheid te omarmen, in mijn ogen.
Het IDF heeft een speciale eenheid waar ze in gesprek gaan met de plaatselijke bevolking om juist deze vragen te stellen. Het is heel lastig contact te krijgen. Degene die ze spreken zeggen bang te zijn voor consequenties van Hamas.
Tevens is het duidelijk dat het ondertekenen van de Abraham-akkoorden een land laat floreren.
Daarnaast moeten we ook beseffen dat binnen sommige moslim-groeperingen het als zonde wordt gezien als je de strijd tegen joden staakt. En bedenk dat kinderen in Gaza van jongsaf wordt geleerd dat Israël slecht is, dat joden apen zijn etc. Het is natuurlijk niet zo simpel op te lossen met een goed gesprek. En de info van Israël wordt niet zomaar gedeeld met de bevolking, daar steekt Hamas wel een stokje voor.
Hoewel ik het ook vreselijk vind wat ze doen, is de eis "kom gewoon naar buiten zodat we je kunnen doodschieten" niet echt realistisch. Ja, Hamas vecht op zo'n manier dat Israel daar een zware prijs voor betaalt, maar precies doen waar Hamas op uit is, dat lijkt me niet echt een winnende zet.
Is buigen voor terroristen dan wel een winnende zet? Zolang Hamas elk bestand verwerpt en Gaza niet onder bestuur van een 'neutrale partij' zet, zal de oorlog blijven duren. Israel geeft al 20 jaar 'geslikt'. Zolang Israel gebombardeerd wordt vanuit Gaza, bombarderen ze terug. Het is natuurlijk niet een eenzijdig afschieten van raketten.
Laten we niet net doen alsof Israel niet ook al 50 jaar lang een wurggreep op het gebied heeft. De controle over water en stroom zijn zeer effectieve manieren om een volk in bedwang te houden of zelfs langzaam maar zeker uit te roeien.
Tot 2005 had Gaza gewoon z'n waterleidingen. Gaza is van oudsher een vruchtbaar, waterrijk gebied en ze waren voldoende zelfvoorzienend. Het is Hamas die in 2007 alles vernietigd heeft, en Israel die daarop (gratis!!) water is gaan leveren. Hamas had er natuurlijk in eerste plaats voor kunnen kiezen dat de waterleidingen gewoon bleven waar ze waren... sinds wanneer is een land verantwoordelijk voor de voorzieningen van een ander land?
Wat is er gebeurt met de miljarden aan ontwikkelingsgeld wat de afgelopen 20 jaar naar Gaza is gegaan? Hoe kan het dat een land, wat zo vreselijk veel geld heeft ontvangen, nog steeds zo afhankelijk is van de buren die ze zo haten?
Waarom zijn er zoveel tunnels, en geen enkele schuilkelder voor de bevolking? Waarom roepen ex-gazanen op dat Israël door moet gaan met de strijd tegen Hamas, en noemen ze het westen 'dom en naïef' dat ze Hamas steunen?
Hamas maakt z'n keuzes bewust. Ook de keuze om van Gaza een 3e wereldland te maken. Want ook Hamas weet dat deze levensomstandigheden een volk op z'n knieën houdt. De eerste stap om Gaza te verbeteren voor de inwoners, is de totale vernietiging van Hamas, en een bestuur aan te stellen wat niet gedreven wordt door jodenhaat.
Imam Hassan chalghoumi heeft een mooie en realistische kijk op Israel.
Mosab Hassan is een ex-gazaan. Hij is een tijdje onderdeel geweest van Hamas maar is eruit gestapt. Hij geeft veel lezingen over dit conflict.
