In meerderheid is dat inderdaad zo. Wat niet wegneemt dat er ook vrouwen zijn die dit vervolgens goedkeuren/goedpraten of er een geheel eigen draai aan geven. Wat het laatste betreft, zegt de historica Nadia Bouras (universitair docente van Marokkaanse afkomst) naar aanleiding van deze rellen dat moslims nu nog verder onderdrukt worden. Let op het gebruik van: "nog verder". In de eerste plaats is er geen repressie/onderdrukking van moslims en in de tweede plaats zijn ze, zeker in dit geval, ook geen slachtoffer. Maar het is niet dat men niet probeert om het zo te framen.naamloos schreef:Als je dan toch wilt catagoriseren weet ik nog wel wat, bijvoorbeeld jongeren en mannen die veelal de orde verstoren.
Moslims voelen zich niet veilig, zo wordt in dit artikel gesteld. Dat dat nergens op is gebaseerd (er is feitelijk geen sprake van antimoslimgeweld in Nederland en dat is maar goed ook), laat men dan maar weg.
Maar het kan nog veel erger:
Op Joop.nl, een NPO site betaald van ons belastinggeld!, wordt het antisemitische geweld tegen joden goedgepraat en aangemoedigd door een andere docente van Marokkaanse afkomst. Ze zegt letterlijk:
Dit is echt van de zotte en compleet extremistisch. Als je dit als overheid over je kant laat gaan, dan worden onze straten een permanent slagveld.De jongeren die de Maccabi-fans In Amsterdam hebben gedeactiveerd en in het gareel hebben weten te houden waren niet gewelddadig maar goed georganiseerd, snel, slim en heldhaftig. Ze hebben Amsterdam en haar inwoners, inclusief Joodse burgers, beschermd tegen nog meer vandalisme, agressie, fysiek en verbaal geweld. Het waren jonge mannen die, met gevaar voor eigen leven, terecht geweld gebruikten als adequate boodschap sinds de Maccabi-fans van de autoriteiten vrij spel kregen in Amsterdam om hun superioriteitscomplex met moord en woord te uiten. Waarschijnlijk hebben deze jongeren dus veel leed voorkomen.
Wat ik zie is dat er in de Marokkaanse gemeenschap maar bitter weinig te merken is van zelfreflectie en nog minder zelfcorrectie. Ik zie vooral een groepscultuur waarbij de eigen daden worden goedgepraat, dan wel verheerlijkt, ook als die daden op zeer gespannen voet staan met de Nederlandse rechtsstaat. Als men hiermee geconfronteerd wordt, dan kruipt men in de slachtofferrol: "we hebben gelijk, maar we worden in Nederland onderdrukt en gediscrimineerd".