@Elbert:
Ook al noemt Cyprianus het verbond niet direct, toch is wat hij zegt hierover helemaal in overeenstemming daarmee. Want dat Gods genade een gift is die tot alle mensen komt, is juist een kenmerk van het nieuwe verbond: dat is universeel en niet beperkt tot het Joodse volk (zie o.a. Joel 2 "alle vlees", aangehaald door Petrus in Handelingen 2). Daarom moeten ook alle leden van de gemeente gedoopt zijn.
"Geloofsdopers" doen het vaak voorkomen alsof hét kenmerk van het nieuwe verbond zou zijn dat het versmald wordt tot alleen hen die hun geloof kunnen belijden, maar dat klopt niet. In plaats van versmalling, is er bij het nieuwe verbond juist sprake van verbreding: het verbond werkt niet langer alleen via de lijn Israel, maar waaiert juist breed uit naar alle alle volken, natiën en talen.
Cyprianus noemt het woord verbond inderdaad niet, de zaak is er dus wel. Augustinus noemt het verbond dan weer wel. Bijvoorbeeld in zijn geschrift tegen de donatisten: "De doop van kinderen is de algemene praktijk van de kerk sinds de apostelen" en hij legt in De Civitate Dei (16.26 en 16.27) de link tussen de besnijdenis en de doop (en dus het verbond):
Door het bevel om niet alleen alle zonen te besnijden, maar ook alle slaven (in het huis geborene en gekochte) geeft God de verzekering dat die genade zich tot allen uitstrekt. De besnijdenis betekent immers niets anders dan de vernieuwing van de natuur na het afleggen van de oude toestand. En wat betekent de achtste dag anders dan Christus, die opstond toen de week voltooid was, dat wil zeggen, na de sabbat? Zelfs de namen van de ouders zijn veranderd: alle dingen verkondigen nieuwheid, en het nieuwe verbond wordt in het oude geschaduwd. Want wat impliceert de term oude verbond anders dan de verhulling van het nieuwe? En wat impliceert de term nieuwe verbond anders dan de onthulling van het oude?
(...)
Maar zelfs de zuigelingen, niet persoonlijk in hun eigen leven, maar volgens de gemeenschappelijke oorsprong van het menselijk ras, hebben allemaal Gods verbond verbroken in die ene in wie allen gezondigd hebben. Nu zijn er veel dingen die Gods verbonden worden genoemd naast die twee grote, de oude en de nieuwe, die iedereen die wil mag lezen en kennen. Want het eerste verbond, dat met de eerste mens werd gesloten, is precies dit: ‘Op de dag dat u daarvan eet, zult u zeker sterven.
Gods genade komt inderdaad tot alle mensen. Bijzonder dat je daarmee de geloofsdoop een versmalling noemt. Terwijl de kinderdoop met de verbondslijn juist de zaak versmalt: namelijk enkel via het verbond komen de beloften. Daarom moest je blijkbaar volgens Cyprianus ook gedoopt worden omdat je anders zonder de genadegift bleef! Daarbij stel je dat het verbond niet langer via Israël loopt maar is uitgewaaierd. Probleem hierbij is dat de kinderdoop eigenlijk een voortzetting is van ditzelfde verbond, alleen de kerk heeft hierin Israël vervangen. Zo uitgewaaierd is het dus niet.
De beloften van het evangelie komen alle mensen toe: iedereen die tot geloof komt hoort erbij. Zonder geloof sta je inderdaad erbuiten. Niet wel of niet in een verbond, maar geloof: Johannes 3:18
Die in Hem gelooft, wordt niet veroordeeld, maar die niet gelooft, is alrede veroordeeld, dewijl hij niet heeft geloofd in den Naam des eniggeboren Zoons van God.. Op andere plekken wordt dit herhaald, ook in de evangelie opdracht van Jezus zien we dat terug (Marcus 16). Daarnaast staat het hele NT vol met: door geloof hebben we deel aan Christus, door geloof worden we gerechtvaardigd, enz.
Hoe kun je het geloof
niet als een voorwaarde voor het nieuwe verbond zien? Het draait nu juist enkel om geloof!!
Daarbij komt: ook bij de kinderdoop is geloof een voorwaarde (of is elk mens atheist, moslim, enz. ineens in het verbond begrepen?). De kinderdoop wordt toch alleen bedient aan kinderen van gelovige ouders? Er wordt dus net zo goed versmalt.
Daarom zie je ook zoveel (mis)interpretatie, discussies en visies over wat nu precies de beloften bij de kinderdoop zijn, wat heb je nu precies wel of niet, wat betekent het verzegeld zijn nu precies, enz. De een zegt ja je moet ze zien als wedergeboren tot het tegendeel, de ander zegt nee ze zijn niet wedergeboren maar hebben wel al iets van een ingestort geloof door de Heilige Geest, de volgende zegt weer ja, als de ouders wedergeboren zijn en de middelen gebruiken dan mag je ervan uitgaan dat het kind later ook tot geloof komt en dus gedoopt moet worden, anderen stellen weer dat de kinderen eigenlijk niets hebben met de doop behalve dan de uitverkoren kinderen (maar ja je weet niet wie, dus doop je ze maar allemaal). Dan heb je er ook nog die stellen dat de doop eigenlijk niet voor de kinderen is (moet wel aan hun bediend worden) maar het is tot versterking van het geloof van de gelovigen, enz.
Eerlijk gezegd: de argumentatie komt veelal niet verder dan "hullie"(met alle respect) deden / doen het ook, dus is het wel waar. Ook hier zie je dat weer: Augustinus zegt.. Cyprianus zegt... De echte Bijbelse onderbouwing ontbreekt veelal, het is vooral een opeenstapeling van oudvaders, formulieren, catechismus, beroep op autoriteit, enz, en dat vermengd met zaken als 'heilig zijn' en dergelijke. Duidelijke teksten die eerder een tegendeel aanwijzen (Galaten 3 bijvoorbeeld en alle teksten over alleen door geloof...de aanneming tot kinderen) worden uit de weg gegaan.
