Pcrtje schreef:
Het heeft me altijd verbaasd dat veel christenen die welvaartsevangelisten verafschuwen toch de deur op een kier willen houden omdat de Bijbel wonderen van 2000 jaar geleden beschrijft. Waarom 'geneest' God alleen een specifieke groep ziekten? Waarom heeft Hij nog nooit een kind met epidermolyse bullosa, het syndroom van Edwards of anencefalie genezen? Waar staat in de Bijbel dat er een uitzondering van Gods genezingsbereidwilligheid voor genetische aandoeningen en complexe botbreuken geldt?
Houd jezelf niet voor de gek maar accepteer de werkelijkheid. Om het met Kierkegaard te zeggen: we zijn allemaal ziek tot de dood. We moeten geen genezing tijdens dit leven verwachten, maar ná dit leven. Dát is bijbels.
Maar... zoals ik al zei: dit is mijn onpopulaire mening. Zowel onder hysterische Amerikaanse gebedsgenezers als gematigde, nuchtere, Nederlandse christenen. Voor hen is het een spanningsveld waarin de cognitieve dissonantie voortdurend aanwezig is: we willen onze omgeving en onze werkelijkheid vormen naar onze wil, maar dat gebeurt niet. En we weigeren onze wil door de werkelijkheid te laten vervormen.
Waarom christenen het welvaartsevangelie verafschuwen maar op dit punt wel "de deur op een kier houden" is heel logisch. Christenen geloven in God de Vader, in Jezus Christus en in de Geest. En dat de Bijbel Gods Woord is of in ieder geval een door mensen samengestelde versie daarvan. En in de Bijbel lees je dat zieken genezen kunnen worden. Je leest dan Jezus zieken geneest, dat Zijn volgelingen dat doen en dat Hij ze ook vertelt dat ze dat kunnen doen. Daarom werd ik ook wat getriggerd door wat je zei, dat God geen mensen geneest en dat als mensen dat wel zeggen, ze liegen. Want daarmee maak je gevoelsmatig Jezus, Petrus, David, Paulus, Petrus, Johannes enzovoorts ook een beetje tot leugenaars. Met als argument: Ik zie het niet, ik zie geen wetenschappelijk bewijs ervoor dus is het niet waar. Nou ken ik je ook wel als vrij rationeel dus ik begrijp het wel, maar de vraag is als eerste of dat de correcte verhouding is tussen Bijbel en Wetenschap: Als er geen hard wetenschappelijk bewijs ergens voor is is wat er in de Bijbel staat per definitie onwaar. Want met die redenering kunnen we ongeveer alles over God, Schepping, Hemel, hiernamaals enzovoorts wel in de prullenbak gooien. Overigens zijn er zoveel verhalen van wonderen, ook genezing dat je je af kan vragen of het allemaal wetenschappelijk verklaarbaar is en als dat al zo is, of het daarmee minder wonderlijk is. Ik geloof wel dat er wonderlijke dingen gebeuren en als je van het op de wetenschap gerichte westen afdwaalt en gaat kijken wat er bijvoorbeeld op de zendingsvelden gebeurt zie je dat nog veel meer terugkomen.
Waarom daar wel en hier niet? Waarom bepaalde dingen wel en bepaalde ziekten niet? Je ziet net als in de Bijbel dat die dingen altijd met een reden gebeuren. Dat het een boodschap onderstreept, dat het de autoriteit van Jezus onderstreept, enzovoorts. Tegelijkertijd werden er in de eerste gemeenten ook mensen ziek en dingen ze dood. De apostelen ook. Het probleem met het welvaartsevangelie is dat er helemaal geen doel aan die genezingen zit. Het is dan ook complete onzin dat er gebedsgenezers zijn waar je met z'n allen naartoe kan gaan en iedereen genezing kan ontvangen, tenminste, als je geloof maar groot genoeg is. Als je niet geneest zal er nog wel iets tussen jou en God zitten. Want het doel is dan niet Gods eer maar je eigen geluk. En God geeft ons geen leven zonder ziekte, moeite en sterven. Dat is niet ons doel voor dit leven. En daarom walg is van het welvaartsevangelie, het idee van geluk on demand waarbij God voor het karretje van je gezondheid wordt gespannen en Zijn plan niet relevant meer is. En tegelijkertijd geloof ik dat God nog steeds wonderen kan doen en soms ook echt doet.