Marnix schreef:Fijn om te lezen want dat voelde soms wat anders. We hoeven het niet op alle fronten eens te zijn als we elkaar maar wel als christenen zien. Het is dan goed om te beseffen dat waar jij met dingen in de knoei komt, anderen dat misschien anders zien zonder dat dat betekent dat ze zich dus niet aan God of Zijn Woord willen onderwerpen. Er zijn er genoeg die dat willen en bepaalde dingen toch anders zien dan jij. Daar ging het me om.
Dank je, Marnix! Een van de weinige nadelen van schrijven is dat je mijn hartsgesteldheid of non-verbale communicatie niet ziet. Dan blijkt de noodzaak voor mij om dat deel (wat anderen niet zien) vaker te benadrukken.
Marnix schreef:Eerst moeten we vaststellen dat het een straf is. God deelt specifiek straffen uit aan de slang, de vrouw en de man. Niet een straf waar je maar even last van hebt, het is een vloek, iets wat je blijft achtervolgen, een bepaalde staat. Dingen die stuk zijn gegaan, ten kwade veranderd ten opzichte van het paradijs, door de zondeval. Lees maar mee:
De dieren zullen je voortaan mijden (slang)
op je buik zul je kruipen stof zul je eten (slang)
Je zwangerschap wordt een zware last (vrouw)
Je zult je man begeren en hij zal over je heersen (vrouw)
Vervloekt is de akker, dorens en distels zal hij voortbrengen (man)
Je zal je leven lang moeten zwoegen om eten te krijgen (man)
Het zou toch heel vreemd dat om dat allemaal als een straf te zien, als dingen die door de zonde ten kwade veranderd zijn behalve dat ene stukje, je zult je man begeren en hij zal over je heersen, om dat tot een soort scheppingsorde te verheffen en als iets goeds te zien wat er voor de zondeval ook al was.
Wat ik onder de scheppingsorde versta is:
Genesis 2:18-25. Paulus schrijft daarover in o.a.:
1 Korinthe 11:1-16.
Genesis 3:14-24 zie ik als instellingen van God naar aanleiding van de zondeval. Dat 'ene stukje' (
Genesis 3:16) kun je mijns inziens echter niet los zien van de scheppingsorde, want de vrouw wordt geacht onderdanig te zijn aan haar man, aangezien de vrouw er is omwille van de man:
1 Korinthe 11:8-9. Christus is het Hoofd van iedere man, de man is het hoofd van de vrouw en God het Hoofd van Christus (
1 Korinthe 11:3).
Marnix schreef:Als tweede is het ook goed om te beseffen dat het niet iets is wat we gelaten moeten ondergaan maar iets waar je je tegen mag “verzetten”. Dat klinkt misschien wat raar maar het meest praktische voorbeeld is dat de zwangerschap een zware last wordt. Dat dat zo is wil niet zeggen dat je daarin geen verlichting mag proberen aan te brengen. Het is geen opdracht om zware zwangerschappen te hebben, zwaar werk te verrichten, of om als man over je vrouw te heersen. Eerder een vloek. En als laatste, dat dat ze werd wil niet zeggen dat het altijd zo moet blijven. In deze straf wordt al vooruitgewezen op Christus die de slang zal verslaan, die de gevolgen van onze zonden draagt, die de vloek wegneemt, die dingen komt veranderen. God werkt aan herstel, naar hoe het was in het paradijs.
Naar uw man zal uw begeerte uitgaan en hij zal over u heersen wijst op dat die goede band tussen man en vrouw in liefde, zonder overheersing, juist kapot is gegaan door een gebrek aan onderlinge liefde. Waar hun liefde in Genesis 2 op elkaar gericht was geven ze in Genesis 3 elkaar de schuld. Waar de liefde leidde tot harmonie leidt het nu tot overheersing. Naar je man zal je begeerte uitgaan maar waar dat leidde tot gelijkheid leidt het nu tot ongelijkheid en overheersing. De volmaakte liefdevolle relatie is nu gebroken.
Ten eerste heeft God het in
Genesis 3:16 tegen de vrouw en niet tegen de man. Ten tweede betwijfel ik of "
Naar uw man zal uw begeerte uitgaan, maar hij zal over u heersen" direct iets met liefde (of het gebrek eraan) te maken heeft. Het betekent mijns inziens dat de vrouw de controle over haar man zou willen hebben (begeert), maar dat de man over haar zal heersen.
Zoals de man de zonde in zichzelf moet bestrijden (zoals bijvoorbeeld Kaïn:
Genesis 4:7), zo moet in dit geval de vrouw de begeerte in zichzelf bestrijden om de man te overheersen. Vandaar de talloze oproepen in de Bijbel aan de vrouw om onderdanig te zijn aan haar man. Het maakt ook duidelijker waarom Paulus (namens de Heere) de vrouw gebiedt te zwijgen, de vrouw verbiedt mannen in de gemeente te onderwijzen en te overheersen.
Marnix schreef:Je ziet de link die Paulus legt naar het verhaal van Adam en Eva zo in een ander licht. En dan wordt het "ze zal door het baren van kinderen gered worden" ook duidelijk. Want daarin volgt hij dat verhaal ook en wijst op de moederbelofte. In de lijn van Adam en Eva wordt later Jezus geboren die de mensheid zal redden van de slang en het kwaad dat in de wereld kwam door naar de slang te luisteren. Jezus Christus brengt herstel. Geen volmaaktheid in dit leven, daarvoor moeten we wachten maar het herstel, het nieuwe koninkrijk begint al wel en loopt uiteindelijk uit op een nieuw paradijs. Daar zie je tekenen van: ongelijkheid in geslacht maar ook bijvoorbeeld in ras, slavernij, dingen die je in de Bijbel tegenkomt maar wat in de loop van de tijd verandert.
Paulus, Petrus, Johannes, Judas, Jakobus et cetera spreken toch namens de Heere Jezus? Het zijn apostelen van Jezus. Hoe kun je dan plaatsen dat Jezus iets anders voor ogen zou hebben dan wat de apostelen schrijven? Ik snap die hele gedachtegang niet, net als dat het naar de (oude) letter zou zijn en niet naar de Geest.
Er is mijns inziens geen sprake van verandering in de Bijbelse lijn tussen de scheppingsorde, zondeval en de overduidelijke daaraan verbonden instellingen (door o.a. Paulus en Petrus) voor de christelijke gemeente en het christelijk huwelijk in het Nieuwe Testament. Er staat nergens: meesters laat uw slaven gaan, vrouwen kom los van uw mannen, etc. Integendeel, het wordt in stand gehouden en beschreven hoe het op een God welbehaaglijke wijze dient te geschieden.
Ik zag de link naar CIP en het bericht van Benefietdiner (waar jij je bij aansloot) en dat zal ik gaan bestuderen.
Gezegende zondag!
)
