Herbster schreef:Marnix, dank je voor je reactie. Ik denk ook dat we weinig gemeenschappelijke basis (meer) hebben. Wel denk ik:
- dat je ook Christen kan zijn als je niet gelooft dat Jezus is gestorven voor onze zonden. Ik weet het, veel traditionelere christenen vinden dit ongehoord, maar ik denk dat Jezus' boodschap veel meer bedoeld was voor het hiernumaals dan voor het hiernamaals. Het koninkrijk van God is dichtbij, ga anders leven en help mee aan dat koninkrijk. Dat een almachtig God een offer nodig heeft om onze zonden te kunnen/willen vergeven lijkt me vreemd. Dit lijkt me ook een typisch menselijke projectie.
- dat het ook voor ongelovigen wel degelijk uitmaakt wat je doet. Moraliteit is niet voorbehouden aan gelovigen/christenen. Sterker: juist het christendom heeft er mede aan bijgedragen dat vooruitgang op moreel gebied werd tegengehouden. Denk aan de instandhouding van de slavernij, apartheid, de ondergeschikte positie van de vrouw, van homoseksuelen etc.
- dat het in reformatorische kerken teveel gaat om het eigen zielenheil. Men zit elke zondag 2 keer in de kerk en is alsnog doodsbang dat het na de dood fout afloopt. Tegelijkertijd is men volop materialistisch bezig. Grote auto's, mooie huizen. Terwijl juist het materialisme iets was, waar Jezus zich volgens mij nogal druk over maakte en waar hij voor waarschuwde. Ik vind dit echt een blinde vlek.
- dat de bijbel zoveel tegenstrijdigheden (logisch, het boek is niet in een maandje tot stand gekomen) en soms ook overduidelijke onjuistheden bevat, dat je je verstand bewust (deels) moet uitschakelen om de bijbel letterlijk te kunnen geloven. Voorbeeld: Adam en Eva hebben nooit werkelijk bestaan. Als je dat wel wilt geloven moet je bewust een anti-intellectuele houding aannemen. En dat stuit me erg tegen de borst. De bijbel is zo overduidelijk een boek geschreven door mensen van hun tijd, met hun idee van God, dat je naar mijn mening veel vrijheid hebt om er zelf een eigen invulling aan te geven.
en zo zijn er nog wel meer dingen. Zoals gezegd, ik ben reformatorisch opgegroeid, en waarschijnlijk blijven de resten daarvan in me zitten tot mijn dood. Maar het afscheid van het traditionele Godsbeeld en het orthodoxe Christendom heb ik als een bevrijding ervaren.
Je kan het hiernumaals en hiernamaals niet van elkaar scheiden. Als christen niet door je overdreven op het hiernamaals te focussen maar ook als niet-christen niet andersom. Zijn Koninkrijk is van beiden, het begint hier en het is eeuwig. Zijn vergeving (deze week is het Goede Vrijdag en zondag Pasen) gaat over vergeving nu én de overwinning op de dood, sterven met aheme en opstaan met Hem. Plus dat Jezus ook geen ruimte liet voor uitspraken als “soms geloof ik wel in God”. Als je Jezus woorden half gelooft (het deel wat je uitkomt en kan beredeneren) en de rest niet heeft het geen zin om selectief naar Hem te luisteren.
Om het maar met Paulus te zeggen:
12Als nu van Christus gepredikt wordt dat Hij uit de doden is opgewekt, hoe kunnen sommigen onder u dan zeggen dat er geen opstanding van de doden is?
13En als er geen opstanding van de doden is, dan is Christus ook niet opgewekt.
14En als Christus niet is opgewekt, dan is onze prediking zonder inhoud, en zonder inhoud is ook uw geloof.
15En dan blijken wij ook valse getuigen van God te zijn. Wij hebben namelijk van God getuigd dat Hij Christus heeft opgewekt, terwijl Hij Die niet heeft opgewekt als inderdaad de doden niet opgewekt worden.
16Immers, als de doden niet opgewekt worden, is ook Christus niet opgewekt.
17En als Christus niet is opgewekt, is uw geloof zinloos; u bent dan nog in uw zonden.
18Dan zijn ook zij die in Christus ontslapen zijn, verloren.
19Als wij alleen voor dit leven op Christus onze hoop gevestigd hebben, zijn wij de meest beklagenswaardige van alle mensen.