Marnix schreef:De solidariteit die bedoeld wordt is dat je zegt: Ik wil me niet in laten enten maar ik verwacht wel van de rest die dat wel doet dat ze financieel bijdragen aan de kosten voor de extra tests die daardoor nodig zijn. Want die tests kosten geoon geld en indirect betalen de burgers en de bedrijven dus de kosten van de tests als ze voor jou gratis zijn. Want uiteindelijk zijn die tests natuurlijk niet gratis. De vraag is dus eenvoudig: wie moeten er opdraaien voor de kosten van jouw principes? jij of iedereen.
Zo werkt dat toch in alles met een zorgstelsel als die van ons? Ik betaal al jaaaren mee aan borstvergrotingen, kunstgebitten, de beugel van jouw zoon, rollatorgebruik, de griepprik, brillen en penisvergrotingen. Dus de zorgkosten van een ander. Daarnaast heeft de overheid miljoenen gestopt in subsidies voor de ontwikkeling van de vaccins en was er sprake van vooraf intekenen tegen giga hoge prijzen. Daardoor hebben wij allemaal al tig keer betaald voor de vaccins, let wel: een vaccin waarvan nog heel veel niet duidelijk is.
Ik maak vooralsnog gelukkig bijna geen gebruik van de zorg, maar mijn premie is gelijk aan die van anderen. Waarom zou ik dan andere rechten hebben als ik andere keuzes maak? Waarom is vaccineren dé keus die alles waard is, en alles wat daaraan niet voldoet is tweederangs en onverantwoord, zelfs iets waarover met minachting gesproken kan worden?
StillAwake schreef:Je wilt dat de maatschappij jouw testen betaald. Dat lijkt me een stukje solidariteit.
Solidariteit waar je niet zo'n fan van was toen jij er iets voor moest laten (kerkgang).
Ik val niemand aan, maar bespeur een nogal dubbele moraal (kan aan het gegeven "forum" liggen, grote kans dat we in real life makkelijker zouden kunnen peilen hoe de ander er in staat), en ik ben vooral benieuwd naar de achtergrond van die gespleten overkomende principes.
Toen iedereen in beperking zat praatte jij goed dat een wetsartikel wat de scheiding van kerk en staat moest waarborgen oneigenlijk gebruikt werd om voor een groot gedeelte op de oude voet door te gaan. En had niemand eigenlijk iets met jou principes te maken, want die stonden boven (of buiten) de wet. Nu jouw principes ineens een nadeel met zich meedragen (minder snel uit de lockdown komen en moeten betalen voor tests) vindt je ineens dat de maatschappij (waar je in eerste instantie lak aan had) wel mag betalen voor jouw keuzes...
Dat klinkt wel heel negatief, StillAwake. Duidelijk is wel dat je geen al te hoge gedachten van me hebt en de noodzaak achter de keuzes van de betreffende kerkgenootschappen en individuele kerkgangers al helemaal niet begrepen hebt. Maar nogmaals, dat laat ik verder nu rusten.
Dan over solidariteit gesproken, vind jij Nederland solidair? Het land waar in bussen niet opgestaan wordt voor ouderen, er mensen in armoede leven, waar dak- en thuislozen op straat leven, waarin vuurwerkbommen naar kerken gegooid worden en mensen op straat doodgeschoten, waar het ieder voor zich is en mensen jarenlang dood in hun huis kunnen liggen zonder dat iemand het merkt. En nu ineens zijn we zo ontzettend solidair, moeten we het samen doen en zelfs voor de ander een vaccin nemen?
Deze vorm van zgn solidariteit is vooral ingegeven door eigenbelang!
Waarom maken we ons uberhaupt zo druk om covid en stoppen miljarden in allerlei wetenschappelijke onderzoeken en ontwikkelingen van testen en vaccins, is niets teveel? Omdat deze ziekte onszelf zou kunnen treffen misschien?
Terwijl er al eeuwenlang zoveel andere ziektes zijn die minstens zoveel doden maken, waarover we ons helemaal niet zo druk maken.
Maak jij je druk over het feit dat er nog steeds geen werkend vaccin is voor malaria of HIV, er geen medicijnen zijn voor bepaalde stofwisselingsziektes, dat Parkinson nog steeds niet te genezen is?
Graag gedaan hoor 
