jammer dat dit topic voorlopig 'ingestort' is. Het boeit mij namelijk zeer!
Eerstens excuus voor mijn liegen, waar ik ergens hiervoor drie 000 teveel schreef bij mijn 'vrijmoedig' chargeren.
Wat overdrijven kom ik overigens ook wel in mijn Bijbel tegen, denk ik. Zou bij de vele ronde bedragen welke we tegenkomen, niet soms toch wel ook naar boven afgerond worden? Maar we moeten m.i. wel oppassen voor zowel liegen alsook 'muggenziften'.
Wat m.i. wel interessant is om bespreekbaar te maken, dat is het 'oprekken' van Bijbelse verordeningen. Vooral tijd- en cultuurgebonden.
Daarin moeten we m.i. elkaar toch ook wat ruimte bieden voor persoonlijke verantwoording nemen naar onze Schepper toe, omdat de Heere dat m.i. ook Zelf wel doet. Daarin krijgt iedereen immers toch ook een persoonlijke behandeling van onze Schepper?
vergun mij de cultuur bij Ger Gem ca als voorbeeld te nemen. Voor mij als 'vagebonder' is die vaak benauwend. Maar we weten allemaal dat hoe heiliger we leven, hoe groter beloning ons te wachten staat. En hoe nauwer we binnen de geboden - of moet ik zeggen wensen? - van God blijven, hoe moeilijker we foute grenzen over gaan. Neem de TV nou eens. In onze herv. kringen rust daar absoluut geen embargo op. Maar wat is er naast prachtige en leerzame programma's griezelig veel op TV waar wij ons voor schamen. Dat hou je buiten bereik als je heel de TV buiten houdt. (niet op zolder achter een gordijntje uiteraard
Nog moeilijker wordt het t.b.v. je kinderen. Naar hen toe is TV wel te weren, maar met de GSM lukt dat toch allang niet meer? En daar is toch minstens zoveel vuiligheid op te vinden als op TV? ... Ooit helpt 'opsluiten' niet meer, toch?
Hoe
weerbaar krijgen we onszelf en onze kinderen? Dat was de Heere Jezus wel helemaal, 100%.
Dat vereist een nauw geloofsleven, en ja, dat kan ook heel benauwd aanvoelen voor velen.
nog een: vanmorgen las ik nog Paulus' betoog inzake trouwen en echtscheiding. Niet onduidelijk hoor. Doch de meeste mensen hebben toch méér 'levensruimte' nodig, weet ik uit ruime ervaring. Een vriend en broeder o.a. werd zonder waarschuwing in de steek gelaten door zijn vrouw. Geen overspel ter sprake hoor. Nu is hij tegen een nieuwe liefde aangelopen en praat daar met de dominee over. Moet hem dat nu verweten worden? Om niet 'door brandend verlangen verteerd te worden', zal dat wel tot trouwen komen, lijkt mij. Vergeeflijk of niet?
Nou, m.i. is dit zo een topic voor eerlijke zinnige bespreking voor talloze knelpunten in ons christenleven.
Niet dood laten bloeden aub vind ik.