Nina schreef:Ik heb ook regels op mijn werk waar ik niet achter sta, maar waar aan ik me wel moet conformeren. En anders zal ik een andere baan moeten zoeken, maar overal is wel wat. Zo is het leven nu eenmaal.
Ik werkte bij een groot internationaal bedrijf, de vrouwen mochten geen lange broek dragen, ook geen broekpak!
Het had niets met christelijk te maken.
Ik heb daar geen enkele moeite mee.
Nina schreef:Ik had wel het idee bij de reformatorische school dat sommige kinderen thuis zò strak werden gehouden, dat zij daarom tegen de regels aantrapten.
Ja dat klopt. Er waren kinderen die als het ware uit hun dichtgeklapte kooitje mochten, gedurende de schooltijden.
Die meiden kwamen in een lange broek naar school fietsen, om zich vervolgens daar om te kleden. De lange broek hadden ze dan thuis in de schuur aangetrokken. Wat een gedoe toch.
Uiteraard was tv en bios verboden terrein, maar bij plots uitvallende uren ging de halve of driekwart klas dan naar de bios.
Nina schreef:Verder hadden we wat betreft de docenten niets te klagen; we vonden ze erg betrokken. Voor onze zoon was die school een goede keuze.
Wij hadden ook niets te klagen. Ook zeer goede begeleiding v.w.b. de vervolgopleiding. Ook werden ze in het laatste jaar voorbereid op het feit dat de meesten nu in een seculiere omgeving zouden verder studeren. Dat zou weleens een cultuurshock kunnen zijn.
Voor mijn kinderen niet, want wij wonen niet in een biblebeltdurpke.
Scheelt ook dat we niet in een refocultuur leven, nooit gedaan trouwens.
Ik heb zelf ook niet op een reformatorische school gezeten, maar op een degelijke gereformeerde. Verderop was de hervormde. Zo was dat toen nog verdeeld.