Moderators: henkie, elbert, Moderafo's
Yoshi schreef:Ik heb voor mijn toenmalige parochie meegewerkt met een groep parochianen aan het project 'kerk in de wijk'. Eigenlijk waren wij onder begeleiding van een diaken die daarvoor opgeleid was de ideeënbus om de parochie nieuw leven in te blazen. Maar dat is natuurlijk in katholiek perspectief geweest en sommige ideeën (die ook toegepast zijn) zal je als zeer onorthodox ervaren. Als je desalniettemin wil weten hoe dat ging qua ideeën en wat er mee gedaan is dan wil ik er best een en ander over typen.
https://doorbrekers.nl/gravo schreef:Wie heeft een voorstel?
gravo schreef:Want hoeveel tijd hebben we eigenlijk nog?
gravo schreef:Alles is welkom. Maar je moet begrijpen dat de kerkdienst in de protestantse kerk eigenlijk zo'n beetje het begin en einde van alles is. Als men niet meer naar de kerk gaat (geen diensten meer bijwoont) dan voelt dat voor mensen zelf, maar ook voor mensen in de kerk, alsof ze definitief met de kerk gebroken hebben. En men bedoelt dan ook vaak: met het geloof! Dat maakt het nog prangender.
Misschien zit daar vanuit protestants perspectief al een handvat voor dit probleem: zet nu eens niet alle kaarten op het regelmatig kerkbezoek. Is dat wel zo bepalend? Kan er niet iets relaxter mee omgegaan worden? Parttime kerk-bezoeker? Ben wel benieuwd naar je ervaringen. Ik plaats de problematiek wel uitdrukkelijk in het verder voortschrijdend afscheid van instituten, dat onze tijd kenmerkt. Maar wat dan? De wezenlijke behoeften en vragen blijven bestaan.
gravo
pindas83 schreef:Dit hoor je inderdaad meer en meer tegenwoordig. Het is bij ons niet anders.
De tweede dienst is er nog, maar slecht bezocht. Ondanks aanpassing van liturgie (opwekking, speciale aandacht voor de kinderen) blijf je horen dat een traditionele kerkdienst niet meer iets is van deze tijd. Vooral het passieve aspect van stilzitten en alleen luisteren is lastig. En als je geen fervent zanger of zangeres bent dan is het vooral uitzitten.
Ik snap dit ergens wel hoewel ik (niet altijd) heel geboeid kan luisteren en kan genieten van muziek en samenzang, ook de oude nummers.
Wij hebben wel eens een aantal geloofsgesprekken gedaan na de morgendienst, met koffie en 1 koekje. Dat is wel mooi omdat het de bedoeling is dat je met mede-gemeenteleden vragen bespreekt waarbij je dat anders niet snel doet. Zo leer je van elkaar, en leer je elkaar ook beter kennen.
Echt wel waardevol! Echter, als je daarnaast zowel in de morgen- als in de middagdienst verwacht wordt kan dit gaan tegenstaan. Zondag is dan geen rustdag meer, vind ik zelf maar een aaneenschakeling van verplichtingen hoe goed en mooi het ook kan zijn.
Ik hou zelf best wel van orde, ook (of misschien wel juisttijdens een dienst. Maar een interactieve noot waarbij de gemeenteleden worden ingeschakeld om ook mee te doen is wel iets waarover nagedacht mag worden.
Wellicht een kortere, kernachtige preek of overdenking waarbij aansluitend reageert kan worden op een ordelijke wijze ofzo.. ik denk hardop hoor!
gravo schreef:
Dat leert mij twee dingen:
- De onderwerpen in de preek zijn misschien mooi, wijs, goed, knap, maar ze sluiten totaal niet aan bij de mensen die de kerk zouden moeten dragen. Het gaat volledig langs hen heen.
- De kerkdiensten bieden niet wat mensen nodig hebben. Dat blijkt vooral contact te zijn. Gezamenlijk opereren, een sfeer van openheid, rust, ontspanning, gezelligheid. (doe niet te blasé over dat laatste woord, veel mensen zijn gespannen in de kerk, niet op hun gemak. Is dat goed?)
Alles komt dus aan op de toekomstige vorm van de eredienst.
Wie herkent iets?
Wie heeft een voorstel?
Want hoeveel tijd hebben we eigenlijk nog?
gravo
Wie herkent iets? Wie heeft een voorstel? Want hoeveel tijd hebben we eigenlijk nog?
ben db bd schreef:hoewel redelijk in aanmerking komend voor de cursief aangesproken groep, herken ik uiteraard ook veel, heb ik wel wat voorstellen en adviseer dat we gerust alle tijd mogen nemen, want de Heer der Kerk houdt haar toch Zelf in stand.
Omdat mijn vrouw toenemend mankerende is en absoluut geen anderhalf uur meer stil in een kerkbank kan zitten, zou zij wellicht meer mogelijkheden hebben als ze onder de dienst zou mogen gaan zitten haken, wat haar gedachten sterk afleidt van de constante pijn die ze heeft. En het luisteren gaat beter als je wat zit te frummelen, zo weten we allemaal. Haar haakwerkjes groeien wel doorgaans uit tot hele dekens, spreien en poncho's, wat wel erg opvalt, maar ook heel mooi wordt gevonden, zie ik. (morgen voor te stellen bij het ouderlingenbezoek?!)
Ook het even een stukje wandelen, zou verlichting geven. Wat is het heerlijk om gerust net als de kleuters, van wie dat ruimschoots wordt geaccepteerd , even de benen te strekken om een plasje te kunnen gaan doen. Voor mijzelf zou dat o.a. ook inhouden dat ik niet zo angstvallig na 6 uur 's morgens beslist niets meer mag drinken om de dienst droog door te kunnen komen.![]()
Wat is het ook leuk als de kinderen ook wat mogen doen binnen de eredienst. Bij ons zingen ze soms mooie versjes.
Wij hebben bewust geen kindernevendienst, waar de dominee dus tevens de preek op aan dient te passen. En dat op hun niveau aanspreken van de kinderen, spreekt mij als ouwe (bijna over-) opa (die thuis ook graag de BGT of Het Boek leest aan tafel) ook wel aan hoor.
De creatieve kunstwerkjes van de kinderen krijgen soms ook een functie in de dienst. En bij de doopplechtigheid worden alle kleintjes uitgenodigd om daar 'met hun neus op te komen staan'. Zo zijn zij immers ook ooit ingelijfd binnen wat we bij ons zelfs een verbond noemen.
Een zanggroepje of professionele zanger(es) breekt de sleur wel gezellig. En iemand die een verslag van bevinding doet, stel ik ook voor.
Niet alles in één keer driftig overhoop willen schoffelen, maar op natuurlijke wijze laten groeien naar Het Licht toe.
De Kerk van Christus is immers geen dorre organisatie maar een levend organisme...
Terug naar “[Religie] - Bijbel en Dogmatiek”
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten