Alles komt samen in dit ene gebod: Heb elkaar Lief

[JimBeta]

Maar weet je, tis goed. Ge hebt genoeg duidelijk gemaakt dat ik geen liefde heb en wat nog allemaal. Ik ga jullie dan ook gewoon laten want wat is me dat hier.
Ik wens jullie nog de zegen en vrede van onze Heer Jezus Christus toe en ben hier nu gewoon weg

[Chaya]

Dan is dit stukje, dat ik van de SDOK eerder dit jaar ontving, wel van toepassing

Heb jij wel eens problemen met je buren?

Ik ben net verhuisd. We ontdekten al snel dat onze buren moslim waren. Maar ik had geen problemen verwacht. We maakten netjes kennis met hen en de eerste tijd ging het goed. Totdat de buren merkten dat we elke zondag op hetzelfde tijdstip het huis verlieten...

De buurman belde op een middag bij me aan en viel meteen met de deur in huis. “Jullie gaan niet naar de kerk toch?” Ik knikte en vol blijdschap vertelde ik waarom. Misschien kon ik zo wat van Gods liefde laten zien.

Vanaf dat moment veranderde de sfeer meteen. Als we onze buren ontmoetten, vervloekten ze ons op luide toon. Opeen gegeven moment hielden we het niet meer uit. We verhuisden. Maar het stopte niet. De tienerzoon van het gezin wierp regelmatig een bal in onze tuin. Hij wilde duidelijk schade toebrengen of zelfs onze jonge zoon verwonden.

Opeen dag kwam liep ik in de supermarkt bij ons in het dorp. Opeens zag ik mijn buurman lopen. Ik probeerde nog snel een ander gangpad in te schieten, maar hij had me al gezien. Hij siste in mijn gezicht dat hij me kon vermoorden en dat niemand dat iets kon schelen.

Ik kon vier dingen doen:
1.Dedoodsbedreiging negeren. (Geloof me, dat is makkelijker gezegd dan gedaan.)
2.De buurman een dreun in zijn gezicht geven.(Eerlijk gezegd trok dit idee me in eerste instantie wel.)
3.Aangifte doen bij de politie.
4.Opnieuw verhuizen.
Wat zou jij doen?

Ik dacht na en besloot geen van bovenstaande dingen te doen. In plaats daarvan stuurde ik een brief naar de burgemeester. Daarin schreef ik dat ik geen wraak zou nemen als de buurman me iets aan zou doen. In plaats daarvan zou ik hem vergeven.

Niet alleen de burgemeester maar mijn hele dorp was diep geraakt door mijn brief.Ook mijn buurman hoorde ervan. Mijn brief verzachtte zijn hart! De buurman vroeg me zelfs om vergeving! Ons hele dorp heeft veel respect voor ons gekregen.

Nu bid ik nog dat de buurman God leert kennen en Jezus gaat volgen. Bidden jullie mee dat de Heilige Geest werkt in het hart van mijn voormalige buurman?

Hoe reageren jouw buren op je christen-zijn?

[naamloos]

Als u enkel uw eigen zin doet dan bent u in het vlees. Want het vlees is egoistisch. Als u enkel u eigen zin doet, dan kan u God niet behagen.

Behalve als God het hart al verandert heeft, dan is onze zin en wil verandert en willen we wat Hij wil; en kunnen we zijn/onze wil doen!

Nochtans vraagt Paulus ons ons om dingen tegen onze zin te doen.

Dat kan zeker voorkomen, gewoon doen zou ik zeggen.

[naamloos]

Maar weet je, tis goed. Ge hebt genoeg duidelijk gemaakt dat ik geen liefde heb en wat nog allemaal. Ik ga jullie dan ook gewoon laten want wat is me dat hier.
Ik wens jullie nog de zegen en vrede van onze Heer Jezus Christus toe en ben hier nu gewoon weg

Ik weet er niks van of jij wel of geen liefde hebt. Daar heb ik geen uitspraak over gedaan.
kHeb alleen gezegd dat ik de VERPLICHTE LIEFDE -waar jij het m.i. over hebt- niet onder Gods liefde schaar.

Verder wens ik eveneens jou en iedereen de zegen en vrede van onze Heer Jezus Christus toe!

[Yoshi]

Vele denken alleen aan God. Het interesseert hun klaarblijkelijk niet hoe het met de mens zit. Maar als u enkel kijkt naar wat God wilt, en geen begrip hebt voor Zijn schepsel, dan kan u God niet liefhebben. Ik heb hier een stuk over geschreven en zal het hier delen:

Dank je dat je dit hebt willen delen met ons. Je kan goed schrijven, ga er mee door.


En laat je niet van de wijs brengen door alle verschillende reacties. Zo werkt dat op een forum. Er is altijd wel iemand die het niet met je eens is.

[Liekels]

Ik deel de mening van Yoshi hierin.
JimBeta ik vind het mooi om je tekst te lezen en ik denk dat je een mooi mens bent wat je doet om een ander te helpen. Jouw visie is liefdevol en al doe je soms iets met tegenzin voor een ander, maakt de actie niet minder gemeend. Je doet het toch, omdat je iemand wilt helpen en daar zelf niets voor terug wilt of verwacht. Sommigen komen hier met een afkeurend vingertje en teksten uit de bijbel om te laten zien hoe "het echt zit". Laat je daar inderdaad niet door van de wijs brengen. Een ander kan er anders over denken, alleen heeft niet iedereen het vermogen dit respectvol naar de ander over te brengen zoals jij doet.

[gravo]

Dan is dit stukje, dat ik van de SDOK eerder dit jaar ontving, wel van toepassing

Heb jij wel eens problemen met je buren?(...)christen-zijn?

Chaya plaatste een stukje dat naar ik begrijp niet van de hand van Chaya zelf was, maar van "SDOK". De context van dit stukje ontbreekt echter geheel. Wie is de schrijver? Speelt het zich af in Nederland of in het buitenland? In een westers of moslim-land? Geen idee.

Dit roept bij mij direct al vragen op. Naast de inhoudelijke twijfels die subiet toeslaan. Want dit soort ongedocumenteerde, vage, onherleidbare christelijke verhalen zijn ook vaak niet meer dan verhalen, in de zin van verzinsels, gedroomde ideaal-scenario's die eerder vrucht zijn van een verslavend soort wensdenken dan dat ze verifieerbaar zijn of terug te voeren zijn op werkelijke ervaringen.
Het is weer zo'n typisch suikerzoet christelijke happy-end-story.
Met name deze zin doet mijn wenkbrauwen fronsen:
"Niet alleen de burgemeester maar mijn hele dorp was diep geraakt door mijn brief.Ook mijn buurman hoorde ervan. Mijn brief verzachtte zijn hart!".
Misschien wil de schrijver wel heel graag dat zoiets zou gebeuren, maar of het ook echt zo heeft plaatsgevonden?

Ik heb eigenlijk veel woorden nodig om te zegen dat ik daar geen bal van geloof.

Het zal heus wel de brandstof zijn voor vrome tijdschriften en periodieken. En dit soort verhalen zullen echt wel een sterke business-case vormen waarmee veel geld verdiend kan worden aan enigszins naïef vroom christendom, maar ik heb de neiging om het met een grote korrel zouts te nemen.

Wat zou het fijn zijn als het waar was.

Maar toe nou, mensen, Wake Up, de inhoud van onze godsdienst zal toch niet gerechtvaardigd moeten worden door dit soort door-gefluisterde, ongeloofwaardige schijn-werkelijkheden, die ons aan een goed gevoeltje moeten helpen?

Ik snap dat de context niet gegeven wordt. Niemand moet dit kunnen navragen, want dan blijkt de keizer wellicht geen kleren aan te hebben.

gravo

[Chaya]

Chaya plaatste een stukje dat naar ik begrijp niet van de hand van Chaya zelf was, maar van "SDOK". De context van dit stukje ontbreekt echter geheel. Wie is de schrijver? Speelt het zich af in Nederland of in het buitenland? In een westers of moslim-land? Geen idee.

Er staat toch bronvermelding bij?
En jij zou niet weten als rechtgeaarde christen wat SDOK betekent?
Ik zal je even helpen gravo
https://www.sdok.nl/verhalen-nieuws?page=8#filter

Ik snap dat de context niet gegeven wordt. Niemand moet dit kunnen navragen, want dan blijkt de keizer wellicht geen kleren aan te hebben.

En stop eens met het maken van grievende en denigrerende opmerkingen aangaande mede christenen.
Je valt voor de zoveelste keer door de mand.

[gravo]

@ Chaya

Dank voor het compliment. "Rechtgeaarde christen", wat een eer. Teveel eer, denk ik. Laten we eerlijk zijn.

Uiteraard ken ik de SDOK als Stichting De Ondergrondse Kerk en ik begrijp hun achtergrond en beweegredenen ook wel. Maar wat me opvalt op hun website is dat zij het ook voor een groot deel moeten hebben van de verhalen die zij willen doorgeven. Je kunt je zelfs abonneren op de regelmatige verzending van troostvolle verhalen in je e-mailbox. Een soort feel good service.
Dat wat ik uit jouw post vernam heeft dus een vrij structureel karakter: kennelijk is er een behoorlijke markt voor christenen die zitten te wachten op positieve verhalen over het geloof in andere windstreken. Op zich niet verkeerd, maar is dit niet de pendant van de kennelijke afwezigheid van die verhalen in eigen leven?
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken, en die indruk haal ik echt niet alleen van websites als die van SDOK, dat de verhalen die in omloop gebracht worden steevast vol bijzondere,fijne, wonderlijke, heerlijke en ongedachte gebeurtenissen zitten. Ze gebeuren allemaal echt, is de teneur, maar het treurige lijkt wel te zijn dat ze allemaal alleen echt gebeuren aan de andere kant van de wereld. Het zijn altijd verhalen van het zuidelijk halfrond, de derde wereld, de zendingsgebieden, van "iemand uit een dorp" of van "er was eens een doodziek kind...". En dat riekt naar een sprookjesachtige literaire vorm.

En volgens mij is dit een trend die misschien samenhangt met de onzekere en angstige houding die veel christenen zich in het Westen hebben aangemeten. Het geloof, de kerk en God dreigen achter de horizon te verdwijnen, alles gaat teloor...en dan vervoegen we ons bij alles en iedereen die nog iets positiefs te melden heeft. Dondert niet wat, als het maar de leegte invult die zo pijnlijk gevoeld wordt met het wegvallen van alle christelijke traditie, praktijk en kennis.
Dat is een gat in de markt. En dat is volgens mij de reden dat organisaties als SDOK, waarvan ik de bestaansreden en de noodzaak op zich helemaal niet ontken, zich nu bedienen van die verhalen. Wat het is niet één verhaal, nee ik heb de indruk dat ze honderden verhalen kunnen leveren, indien gewenst. Dat grote aanbod van verhalen wordt gestuurd door een grote vraag. Geef ons meer van deze verhalen! We hebben ze nodig! Hier horen we ze niet meer! Maar bij jullie zijn ze nog te krijgen!

Nou, daar wil ik even de vinger op leggen. Dat je dat ervaart als grievend of denigrerend is jouw zaak. Probeer er eens wat nuchterder naar te kijken. Als je je kritiekloos overlevert aan elk juich-verhaal dat in een nieuwsbrief wordt geplaatst, mis je misschien het feit dat die nieuwsbrieven ook en soms vooral worden verspreid om de hele zaak te bekostigen. Mensen moeten betaald worden, nieuwsbrieven ook.
Persoonlijk vind ik het een wankele basis om je inkomsten te baseren op het geloof dat mensen aan deze verhalen hechten. Maar kennelijk moet het zo. Kennelijk betalen mensen deze organisaties niet meer omdat ze een geloof in God hebben dat een stootje kan verdragen, maar willen ze pas een fijne gift overmaken, wanneer ze het bewijs geleverd krijgen dat God echt werkt. Hun geloof in de aangeleverde verhalen is blijkbaar het werkende bestanddeel. Dan maakt het ook niet meer uit of die verhalen eigenlijk wel op de werkelijkheid gebaseerd zijn, vermoed ik.
Het zal die organisaties verder worst zijn, als er maar betaald wordt. Sneu is het wel.

gravo

[Liekels]

Dan is dit stukje, dat ik van de SDOK eerder dit jaar ontving, wel van toepassing

Heb jij wel eens problemen met je buren?

Ik ben net verhuisd. We ontdekten al snel dat onze buren moslim waren. Maar ik had geen problemen verwacht. We maakten netjes kennis met hen en de eerste tijd ging het goed. Totdat de buren merkten dat we elke zondag op hetzelfde tijdstip het huis verlieten...

De buurman belde op een middag bij me aan en viel meteen met de deur in huis. “Jullie gaan niet naar de kerk toch?” Ik knikte en vol blijdschap vertelde ik waarom. Misschien kon ik zo wat van Gods liefde laten zien.

Vanaf dat moment veranderde de sfeer meteen. Als we onze buren ontmoetten, vervloekten ze ons op luide toon. Opeen gegeven moment hielden we het niet meer uit. We verhuisden. Maar het stopte niet. De tienerzoon van het gezin wierp regelmatig een bal in onze tuin. Hij wilde duidelijk schade toebrengen of zelfs onze jonge zoon verwonden.

Opeen dag kwam liep ik in de supermarkt bij ons in het dorp. Opeens zag ik mijn buurman lopen. Ik probeerde nog snel een ander gangpad in te schieten, maar hij had me al gezien. Hij siste in mijn gezicht dat hij me kon vermoorden en dat niemand dat iets kon schelen.

Ik kon vier dingen doen:
1.Dedoodsbedreiging negeren. (Geloof me, dat is makkelijker gezegd dan gedaan.)
2.De buurman een dreun in zijn gezicht geven.(Eerlijk gezegd trok dit idee me in eerste instantie wel.)
3.Aangifte doen bij de politie.
4.Opnieuw verhuizen.
Wat zou jij doen?

Ik dacht na en besloot geen van bovenstaande dingen te doen. In plaats daarvan stuurde ik een brief naar de burgemeester. Daarin schreef ik dat ik geen wraak zou nemen als de buurman me iets aan zou doen. In plaats daarvan zou ik hem vergeven.

Niet alleen de burgemeester maar mijn hele dorp was diep geraakt door mijn brief.Ook mijn buurman hoorde ervan. Mijn brief verzachtte zijn hart! De buurman vroeg me zelfs om vergeving! Ons hele dorp heeft veel respect voor ons gekregen.

Nu bid ik nog dat de buurman God leert kennen en Jezus gaat volgen. Bidden jullie mee dat de Heilige Geest werkt in het hart van mijn voormalige buurman?

Hoe reageren jouw buren op je christen-zijn?

Ik denk dat vrijwel iedereen het ermee eens is dat dit een mooi stukje tekst is. Ik ben ook benieuwd naar het verhaal vanuit de buren hun oogpunt. Waarom zou iemand ineens zo hatelijk doen en dan n.a.v. een brief zo ineens veranderen, dat is wel bijzonder. Is er misschien dan toch iets gezegd waardoor het moslim gezin zo reageerde. Dat weten we niet en wat er ook gezegd zou zijn, niets mag aanleiding zijn voor zulk agressief gedrag, daar is denk ik ook iedereen het over eens.

Waarom vraag je hoe buren reageren op jouw christen-zijn? Wordt daar zo negatief over gedaan? Het stukje hierboven is geen dagelijke kost (hoop ik althans). Ik woon in een gedeelte in het land nu waar veel gereformeerden wonen, maar ook mensen met ander of geen geloof. Ik hoor nooit iets rots van niet gelovigen richting wel gelovigen. Ik hoor wel dat sommigen briefjes in de bus krijgen om ajb niet de ramen te lappen op zondag. Dat is geen geluidsoverlast, maar een ander iets opleggen. Je kunt rekening houden met elkaar en niet bv gaan boren of timmeren als je weet dat je buren waarde hechten aan rust op zondag, maar je kunt niet afdwingen dat iedereen de zondag hetzelfde invult als jij.

Als iedereen elkaar iets meer respecteert kan het mooier zijn. Op dit forum is weinig ruimte bij sommigen voor andere gedachtes. Ik had ook eigenlijk gedacht dat het er hier iets liefdevoller aan toe zou gaan. Maar eigenlijk ben je niet welkom op dit forum als je kritische vragen stelt of een andere gedachte geeft zoals JimBeta deed met deze post. En ik heb zelf ook inmiddels al ervaren dat ik als niet wetend, niets begrijpend gevraagd wordt wat ik op deze site doe. Ik heb inmiddels wel veel meer kennis vanwaar ik hiervoor minder weet had omdat ik nu begrijp dat sommige mensen echt alleen maar volgens de bijbel leven en daardoor niet anders kunnen en willen denken over sommige onderwerpen. Dat begrip heb ik nu meer dan voorheen als er over bepaalde onderwerpen zo fel werd gereageerd. Iedereen moet leven op de manier waarop jezelf in gelooft en voor staat, alleen zou het mooi zijn om een ander, die niet leeft naar elk regeltje in de bijbel, maar wel christelijk is en doet waar hij/zij in gelooft, ook in zijn waarde te laten. Maar dat is toch wat ik hier zie gebeuren soms, dan wordt je niet voor vol aangezien en ben je onwetend. Welk begrip is er bv door teksten voor JimBeta of bv voor mij nu?

[coby6]

Dan is dit stukje, dat ik van de SDOK eerder dit jaar ontving, wel van toepassing

Heb jij wel eens problemen met je buren?

Ik ben net verhuisd. We ontdekten al snel dat onze buren moslim waren. Maar ik had geen problemen verwacht. We maakten netjes kennis met hen en de eerste tijd ging het goed. Totdat de buren merkten dat we elke zondag op hetzelfde tijdstip het huis verlieten...

De buurman belde op een middag bij me aan en viel meteen met de deur in huis. “Jullie gaan niet naar de kerk toch?” Ik knikte en vol blijdschap vertelde ik waarom. Misschien kon ik zo wat van Gods liefde laten zien.

Vanaf dat moment veranderde de sfeer meteen. Als we onze buren ontmoetten, vervloekten ze ons op luide toon. Opeen gegeven moment hielden we het niet meer uit. We verhuisden. Maar het stopte niet. De tienerzoon van het gezin wierp regelmatig een bal in onze tuin. Hij wilde duidelijk schade toebrengen of zelfs onze jonge zoon verwonden.

Opeen dag kwam liep ik in de supermarkt bij ons in het dorp. Opeens zag ik mijn buurman lopen. Ik probeerde nog snel een ander gangpad in te schieten, maar hij had me al gezien. Hij siste in mijn gezicht dat hij me kon vermoorden en dat niemand dat iets kon schelen.

Ik kon vier dingen doen:
1.Dedoodsbedreiging negeren. (Geloof me, dat is makkelijker gezegd dan gedaan.)
2.De buurman een dreun in zijn gezicht geven.(Eerlijk gezegd trok dit idee me in eerste instantie wel.)
3.Aangifte doen bij de politie.
4.Opnieuw verhuizen.
Wat zou jij doen?

Ik dacht na en besloot geen van bovenstaande dingen te doen. In plaats daarvan stuurde ik een brief naar de burgemeester. Daarin schreef ik dat ik geen wraak zou nemen als de buurman me iets aan zou doen. In plaats daarvan zou ik hem vergeven.

Niet alleen de burgemeester maar mijn hele dorp was diep geraakt door mijn brief.Ook mijn buurman hoorde ervan. Mijn brief verzachtte zijn hart! De buurman vroeg me zelfs om vergeving! Ons hele dorp heeft veel respect voor ons gekregen.

Nu bid ik nog dat de buurman God leert kennen en Jezus gaat volgen. Bidden jullie mee dat de Heilige Geest werkt in het hart van mijn voormalige buurman?

Hoe reageren jouw buren op je christen-zijn?

Geweldig!
Ik heb de meest geweldige buren. Ging laatst voor het eerst langs. Ze baden voor me. Ik ga een keer mee naar hun baptistenkerk. Ik had ineens iets van: ik moet bij hen langsgaan en toen heb ik maar aangebeld. Andere buren zijn ook aardig. Daar ben ik een keer via hun balkon op 9 hoog naar de mijne geklommen, omdat ik m'n sleutels was vergeten.