Niagara citeert:
Niet helemaal een profetie, maar je ziet met Pinksteren in Handelingen 2 dat de discipelen spreken als de Heilige Geest is uitgestort, en iedereen verstaat hen in hun eigen taal.
Heeft u ooit wel eens afgevraagd waarom juist op het wekenfeest zoveel pelgrims naar Jeruzalem kwamen? Dat waren geen toeristen maar Judeeërs vanuit de verstrooiing naar Jeruzalem kwamen om met eigen oren te kunnen horen over de geruchten die er gingen over ene Yeshua die gestorven was aan het kruis en uit de dood was opgestaan. Dat getuigenis wat rondwaarde en tegengesproken was vergde nader onderzoek en men was bij uitstek op het eerstkomende feest in de gelegenheid om daar ooggetuigen over te bevragen.
Zij komen precies op het moment dat de offerdienst voor Sjavoeot plaats gaat vinden. Dat is tevens de dag dat op de berg Horeb veen paar duizend jaar daarvoor de Tien Woorden werden gegeven.Als koning David bid: neem Uw Geest niet van mij, dan bewijst dat ook dat de Geest van de Eeuwige er lang was.
Zij, die in de verstrooiing leven hanteren nog steeds de Hebreeuwse gebruiken en de taal wordt onderling nog steeds met elkaar besproken. Dat is ook de reden waarom men het naadje van de kous wil weten. Niet uit nieuwsgierigheid maar om niet onderling verscheurd en verdeeld te zijn door berichtgevingen en polemieken welles/nietes. Ik zou deze groep pelgrims willen scharen in de categorie (u wel bekend) als Joden uit Berea. Zij, ook in de diaspora, krijgen de primeur dat de Geest van de Eeuwige daadwerkelijk wil wonen in de harten van alle mensen. Dat is geen exclusiviteit maar een gunnend gebeuren van de Eeuwige naar Zijn uitverkoren volk. Vanuit die Geest zouden zij een licht moeten zijn voor de volkeren. Hier worden zij, als het ware aangestoken. Alle aanwezigen hoorden in hun Hebreeuwse taal de werkelijkheid. Ik laat het in het midden of dit een hoor- of een spraakwonder is. Daar gaat het immers niet om. Ten diepste gaat het over het verkondigen van het heil wat primair komt naar het Huis van Israël en allen die in de diaspora verkeren "even terugkeren" voor een van de jaarlijkse Hoge Feesten.
Wat horen/verstaan zij: het volbrachte werk over onze Joodse Messias Yeshua. Zij mogen net als alle andere Israëli de eerste categorie getuigen zijn. Het waren dus voornamelijk Judeeërs die daar in Jeruzalem waren. Een taal, een spraak een gedachte: het verlossingswerk heeft plaats gevonden. Juist om dat in het Hebreeuws te laten klinken vallen ook voor hen die in de diaspora verkeren veel zaken op hun plaats. Dit geeft ook aan dat er naar mijn mening in de oorsprong maar een taal is geweest. Als de Eeuwige Adam de dieren bij hem brengt in het paradijs benoemd Adam die ook. Hij communiceert met de Eeuwige, dat moet dan volgens mij toch wel een hemelse taal zijn.
Dus ja er was een taal, en ook ja er komt weer één taal. Dat veel mensen moeite moeten doen om een taal te beheersen laat zien hoe groot de Babylonische verwarring moet zijn geweest. Daarom heeft men moeite met het uitleggen vanuit een grondtaal. Wie is uw leermeester bij de uitleg van de Bijbelse taal? Wat is zijn/haar invloed en kleur die deze eraan geeft moet u zich altijd afvragen. Niemand is neutraal daarin en is het zaal om minimaal een hele brede context eromheen te zetten. Dan benaderd men wat er geschreven staat.
Als in Handelingen 2 wordt gesproken over taalgebieden dan bedoeld men daar gewoon mee: uit welke gebieden komt de pelgrim naar Jeruzalem. Het was in die dagen echt geen sinecure om 'zomaar even op vakantie te gaan' naar Israël. Er was een vooropgezet doel: het bijwonen van de Hoge Feesten meer niet. Vaak zoekt men het spectaculaire daarin. Dacht u werkelijk dat Jeruzalem in die dagen een toeristenstad was? Vergeet het maar. Ten eerste had men daar geen geld voor en ten tweede was je toch gek om overal tol te betalen. Er waren veel mooiere toeristenplaatsen waar een aangename verkoeling was. Nee, dan ga je niet naar een stad waar de rookpluimen omhoog gaan en het offerbloed door de goten van de straten richting het Kidrondal.
We moeten deze beschrijving in Handelingen niet bezien met een beschouwing achteraf. U moet dit zien alsof u ooggetuige bent en een beschrijving geeft van de stemming onder de pelgrims en de geruchten die zij hebben gehoord. Bij mijn laatste bezoek in Israël kreeg ik steevast te horen: waar kom je vandaan? Een van de eerste vragen die men stelt, uit welk stukje diaspora kom jij naar ons toe. Iedereen maakt zich ook kenbaar: ik ben in dat land opgegroeid. Zo heel vreemd is dat niet en zoveel wijkt dat ook niet af als in de tijd van de Handelingen.
Dus ja, er zal een taal zijn. Denk aan de profetie die uitgesproken wordt in Zacharia waarin staat 10 mannen uit de volken zullende slip van een Joods man grijpen en zeggen ga met ons. Dacht u werkelijk dat die zich zou moeten aanpassen aan de taal die man? Hij zal vanuit het Hebreeuwse gedachtegoed u haarfijn gaan uitleggen wat er werkelijk staat aangaande de Messias. Hij zal u haarfijn uitleggen wat de wil van de Eeuwige is. Niet vanuit een kerkelijk dogma, maar puur vanuit de Bijbel. De Geest van de Eeuwige zal op die Joodse man zijn. De Geest van de Eeuwige zal zijn verstand openen. Niet om in een andere taal te spreken, maar vanuit de Bijbel u de glans laten zien die daarin ligt. Hij zal geen hoogdravende woorden gebruiken. Wat hij daarin ontdekt en door mag geven is niet van hem maar van zijn Zender die hem geroepen heeft om de lof en eer aan de Eeuwige duidelijk te maken.
Wat dacht u bij deze profetie uit Zacharia? Is dat alleen maar voor de kerkelijke mens? Of zou dat voor de gehele mensheid gelden die nog niet heeft gehoord van de Messias Yeshua.
Hoe zal deze verkondiging zijn? Niet het gezag van de Joodse man, maar de autoriteit die opgeslagen zit in de Bijbel. Ook de Joodse man zal zich daaraan moeten onderwerpen en ook hij zal beseffen dat hij slechts een instrument is in de ogen van de Eeuwige.