Berichtdoor gravo » 05 mei 2018 16:06
Zonde is een beetje een lastig begrip geworden in tijden van een rechtsstaat. Want in principe is iedereen in de samenleving onschuldig, totdat het tegendeel blijkt. Je kunt als verdachte worden aangemerkt, maar je bent pas schuldig als er na waarheidsvinding (bewijs) door een rechter een veroordeling wordt uitgesproken.
Voor veel mensen is het daarom een heilige zaak om niet zomaar beschuldigd te worden van iets. Dat moet aangetoond worden en bewezen. Zo niet, dan eisen we een rectificatie of excuus.
Jammer genoeg zie je dat het begrip "zonde" door sommige christenen teveel volgens dit patroon ingevuld wordt. Men somt dan allerlei dingen op die iemand wel of niet mag (lijsten met geboden en verboden) en al snel kom je dan tot hele concrete beschuldigingen:
Oh, hij drinkt wel eens een biertje (of een dubbel of een triple),
Oho, hij gaat niet altijd naar de kerk,
Ohoho, hij zit wel eens in een voetbalstadion. De Kuip, bijvoorbeeld (*),
Ohohoho, hij leest wel eens niet christelijke literatuur,
Ohohohoho, hij bezoekt regelmatig GeenStijl,
Ohohohohoho, hij verdiept zich wel eens in vrij zinnige dingen.
Ohohohohohoho, en nu komt het allerergste: hij neemt de wetenschappelijke uitkomsten inzake astronomie en biologie serieus.
Om maar eens wat te noemen wat op mijzelf van toepassing is.
Die lijst kan heel makkelijk uitgebreid worden. Sommige muziek, alle dansen, bepaalde websites, verkeerde contacten, foute politieke partijen, maar ook: kleding, uiterlijk, seksualiteit, sport, ontspanning, kunst...het zijn allemaal terreinen waar sommige christenen andere mensen eindeloos op kunnen veroordelen. Mag allemaal niet, kan allemaal niet, fout, fout, fout, zondig, schuldig!
Toch slaat men de plank flink mis.
Dit soort beschuldigingen zijn
A. onverteerbaar voor mensen die er zelf geen kwaad in zien en
B. nou niet bepaald de juiste voorbeelden om het Bijbelse begrip zonde mee te illustreren.
De zonde waar het over gaat in de Bijbel is een veel diepgaander begrip, dat met het wegpoetsen van een paar oppervlakkigheden niet verdwijnt.
Zonde is in de Bijbel: inborst, kern, wezen van de mens. Hoe mooi we het aan de buitenkant ook op orde hebben, het gaat om onze innerlijke beweegredenen. Dat zijn de werkelijke drijfveren. Denk dan aan egoïsme, zelfhandhaving, afgunst, overlevingsdrang.
Die drijfveren komen aan de oppervlakte, zeker, maar vaak worden gewelddadige uitingen daarvan nu juist gerechtvaardigd door allerlei vroom gepraat, nette manieren, fatsoen en vormelijke manieren. Daarmee worden al die dingen die men doet en laat een witwasoperatie om de rotte achtergrond van onze diepste drijfveren maar niet te hoeven ontmaskeren. Al die wetjes, raak niet, smaak niet, roer niet aan, zijn een coverup voor onze eigenlijke bedoelingen. Juist in een vrome omgeving waar men met een zuinig mondje anderen zo onverbloemd wijst op hun zonden (foei, foei, foei), juist daar vermoed ik altijd een rotte appel achter die schone schijn.
Het is zo makkelijk om iemand te veroordelen, omdat hij een oorring heeft of zij make-up. Het is zo lekker om anderen vanwege hun andere uiterlijk, hun gewoonten, hun levensstijl, hun achtergrond te minachten. Hoofdschuddend, je kent het wel: zondig, werelds, schuldig. O, o, o, wat werelds, wat erg, wat een afval.
Maar ondertussen:
O, wat zijn we blij met ons zelf. Spiegeltje, spiegeltje aan de wand, wie is het vroomste van het land? Hé, dat zal ik toch wel zijn, zeker? Mij pak je niet op al die erge dingen hoor!
Hypocrieten, noemt Jezus al die scherpslijpers, die zo vroom zijn als gemalen poppenstront.
Van buiten wit gepleisterde graven, maar van binnen vol doodsbeenderen en onreinheid.
Als je het dan toch zo graag over zonde hebt, hier heb je je zonde.
Wie zo graag over zondebesef spreekt (als iets dat toch zo gemist wordt tegenwoordig)....besef eens hoe het met ons zelf is.
Zonde in Bijbelse zin is geen juridisch begrip. Je roeit het niet uit door een heterdaadje. Nee, zonde is ons wezen, onze natuurlijke staat. Daarom is het Bijbelse antwoord op onze zonde ook geen training, geen educatie, geen beroep op onze welwillendheid, of het bouwen op onze goede wil, maar alleen genade. De genade van een nieuwe geboorte, van een volstrekt nieuw begin. Wij moeten verlost worden van onze zonden (passivum).
We komen niet van de zonden af door het uitreiken van het boekje "Hoe heurt het eigenlijk".
Nee, zij worden vergeven door het offer van Jezus Christus.
Want over de drijfveren van God hoeven we geen misverstand te laten bestaan, Hij heeft geen twee gezichten zoals de hypocriete mens wel heeft: God is liefde.
gravo
(*) niets is sterker dan dat éne woord: Feyenoord!
'Von Gott wissen wir nichts. Aber dies Nichtwissen ist Nichtwissen von Gott'
(Franz Rosenzweig, Der Stern der Erlösung)